ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΟΡΓΑΝΟ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΗΨΙΑ.
Στην 3η ηλικία μάλιστα μπορεί να προσφέρει και άλλες ουσιώδεις πληροφορίες πέρα από τις επιληπτικές κρίσεις π.χ. την κατάσταση αιμάτωσης του εγκεφάλου, ψυχικές αντιδράσεις, βαθμό επαγρύπνησης, κατάσταση ύπνου.
Το εγκεφαλογράφημα μετά την τεχνολογική ανάπτυξη, την εξέλιξη που είχε τα τελευταία χρόνια είναι σχεδόν το μοναδικό διαγνωστικό «όπλο» εναντίον της επιληψίας στην 3η ηλικία.
Κάνοντας χρήση των ιδιοτήτων του μπορούμε σε σύντομο διάστημα να έχουμε ένα πακτωλό πληροφοριών σχετικά με την εγκεφαλική λειτουργία του ασθενούς.
Έτσι κάνοντας τον σωστό συνδυασμό μπορούμε να δώσουμε την θεραπεία που πρέπει για τον χρόνο που πρέπει, δημιουργώντας όλες τις προϋποθέσεις κάλυψης του ασθενούς.

ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΟΓΚΟΣ ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ.
Ακόμα και αυτά τα καλοήθη μηνιγγιώματα στις καλύτερες περιπτώσεις δεν είναι λίγα τα συμπτώματα που προκαλούν και απαιτείται η αντιμετώπιση τους.
Η χειρουργική αντιμετώπιση με αφαίρεση του μηνιγγιώματος έχει σαν σκοπό την πλήρη αφαίρεση από την έκφυσή του χωρίς όμως να βλάπτεται ο γειτονικός εγκεφαλικός ιστός.
Έτσι πέρα από την θέση και την έκταση του όγκου παίζει ρόλο και η ικανότητα του χειρούργου που το κάνει αυτό. Συνήθως σε όγκους όπου υπάρχει η ικανή «κυρτότητα» οι χειρούργοι μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση και αξιόλογη απομάκρυνση του όγκου.
Υπάρχει όμως πάντοτε ένας κίνδυνος της μελλοντικής υποτροπής εάν ξεχαστούνε μέσα τμήματα τα οποία είναι κακοήθη η μπορούνε να μεταλλαχτούνε σε κακοήθη.
Επίσης ένας βασικός προβληματισμός είναι σε μηνιγγιώματα της βάσης του κρανίου που είναι πάρα πολύ δύσκολα στην χειρουργική προσέγγιση.
Όπως και να έχει πάντως το θέμα της αντιμετώπισης ενός όγκου τύπου μηνιγγιώματος ποτέ δεν πρέπει να μένει εκτός συζήτησης σε ότι αφορά την χειρουργική του αντιμετώπιση.
Τα δεδομένα αλλάζουν τακτικά για αυτό πρέπει να παρακολουθείται σε διαστήματα μηνών για να γίνει η εξέλιξη τους σαφής και να ληφθεί μια απόφαση εάν πρόκειται για την εξόρυξή του.

ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΑ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.
Στην 3η ηλικία πλέον δεν υπάρχει ευρωπαίος που να μην καταναλώνει 3-4 φάρμακα ημερησίως ανάλογα με ποιους γιατρούς επισκέπτεται και από ποια νοσοκομεία έχει περάσει. Κάθε ιατρική ειδικότητα στον ίδιο ασθενή κάνει τις δικές τις εξετάσεις χρησιμοποιώντας τους δικούς της φαρμακευτικούς συνδυασμούς τις περισσότερες φορές χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι κάτι άλλο έγινε από άλλη ιατρική ομάδα και έτσι να έχουνε παρενέργειες και συνεργίες φαρμάκων.
Επιληπτικές κρίσεις στην 3η ηλικία μπορεί να έρχονται από τα αντιεπιληπτικά φάρμακα (σε μεγάλες δόσεις) αντικαταθλιπτικά, εγκεφαλοτρόπα αλλά και από αυτά που χρησιμοποιούνται για τις αποφρακτικές πνευμονοπάθειες π.χ. θεοφυλλίνη ή και από συνδυασμό παρόμοιων ουσιών.
Όπως και να έχει, τα φάρμακα που λαμβάνουν οι ηλικιωμένοι ασθενείς πάντα είναι ύποπτα για μια επιληπτική αντίδραση. Έτσι λοιπόν πρέπει να δίνουμε την ανάλογη προσοχή για την γρήγορη διάγνωση και θεραπεία.

ΕΓΩΙΣΜΟΣ, ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΣΑΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ.
Σίγουρο είναι ότι τα γονίδια μας, μας επηρεάζουν έντονα στο κατά πόσο εγωιστές ή ανιδιοτελής είμαστε. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο άκρατος εγωισμός ή η ανιδιοτέλεια είναι εγκεφαλικό ελάττωμα.
Σε έρευνες που έγιναν σε διδύμους και αναφέρουμε τις έρευνες αυτές γιατί είναι οι πιο αξιόπιστες διότι γίνονται σε ταυτόσημους ανθρώπους φάνηκε ότι αυτές οι αποκλίσεις μεταξύ αλτρουισμού και εγωισμού πρώτον είναι πανανθρώπινες, γονιδιακά εξελίξιμες και περιβαλλοντολογικά επηρεαζόμενες. Τις βρίσκουμε σε απόγονους αρχαίων λαών όπως οι Ίνκας, φυλές της Πολυνησίας ή Αυστραλίας, Έλληνες και Κινέζους.
Υπάρχουνε παντού, απλώς από τόπο σε τόπο υφίστανται μόνο ποσοτικές διαφορές.
Συνεπώς όταν τις μελετάμε για να βγάλουμε συμπεριφορές ψυχιατρικού τύπου πέρα από την ιδιοσυγκρασία των ατόμων πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και τον γεώτοπο.

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΩΝ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ. ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΑΚΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.
Οι μετρήσεις αυτές προέκυψαν από έρευνες στις Αγγλοσαξονικές χώρες σαν να έχουνε περίπου παγκόσμια ανταπόκριση.
Στην πρώτη θέση σαν αιτία πονοκεφάλων έρχονται οι πονοκέφαλοι πίεσης για να ακολουθήσουν στην δεύτερη περίπου με το ίδιο ποσοστό 30% οι ημικρανίες.
Περιοδικά ο πυρετός σε ορισμένους ανθρώπους ανεβαίνοντας προκαλεί πονοκέφαλο που κρατάει πάρα πολλές μέρες.
Επίσης τακτικά περίπου στο 5% με 8% είναι και οι ιγμορίτιδες ιδιαίτερα σε αστικές περιοχές η σε ανθρώπους που ταξιδεύουν πολύ με ποδήλατο ή μηχανάκι.
Για τις μεγαλύτερες ηλικίες μια από τις πιο τακτικές αιτίες του πονοκεφάλου είναι η πίεση. Ανεβαίνοντας η πίεση δημιουργεί την ένταση εκείνη στα αγγεία του εγκεφάλου που προκαλεί τον πονοκέφαλο και παρόμοιο πονοκέφαλο προκαλεί επίσης και το αυχενικό σύνδρομο όταν οι αυχενικοί σπόνδυλοι καταλαμβάνονται από αρθρίτιδα.
Σε ένα μικρό ποσοστό πονοκεφάλων παραμένουνε οι άνθρωποι που έχουν υποστεί κρανιοεγκεφαλική κάκωση και για αυτό πρέπει να εξετάζονται τακτικά.
Γνωρίζοντας τις αιτίες των πονοκεφάλων μας είναι δυνατόν να βοηθήσουμε και τον γιατρό να βρει την σωστή αγωγή για μας έτσι ώστε να είναι δυνατόν να έχουμε μια θετική εξέλιξη.

ΚΑΦΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ

Ο ΚΑΦΕΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ, ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ, ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, ΤΟΝΩΝΕΙ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΓΗΡΑΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ.
Το αντιπροσωπευτικό του καφέ είναι ότι κατά κύριο λόγο πέρα από την νευρογενή του διέγερση πολεμά την χοληστερίνη η οποία δημιουργεί αρτηριοσκλήρυνση.
Έτσι δηλαδή πίνοντας 2-3 φλιτζάνια καλό καφέ έχουμε ένα «φάρμακο» διαρκείας για όλες τις ηλικίες και για τα δύο φύλα.
Σε πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες η καφεΐνη μπαίνει άμεσα στο μεταβολισμό των νευρικών κυττάρων όπως το πάρκινσον η ΣΚΠ και επιδρά θετικά στην λειτουργία τους βελτιώνοντας την.
Καλό βέβαια είναι να μην γίνεται υπερδοσολογία και όχι μετά τις 6 το απόγευμα διότι πιθανόν να διαταράσσει τον ύπνο.

ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΝ ΜΥΕΛΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΚΟΗΘΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΕΣ.
Αυτές οι περιπτώσεις εξελισσόμενες γενικεύονται και σε πολύ μεγάλες ποσότητες προκαλούν καρκινοειδής διαταραχές. Ενδέχεται δε σε αρκετές των περιπτώσεων να μπούνε μέσα στα κόκαλα και κυρίως στα οστά της σπονδυλικής στήλης που τα διαταράσσουν με την σειρά τους προκαλώντας κατάγματα και άλλες επιπλοκές. Το αποτέλεσμα είναι πάρα πολλές φορές το πολλαπλούν μυέλωμα να εκφράζεται με διαταραχές νευρολογικού τύπου όπως πόνο, αδυναμία βάδισης, κ.λ.π.
Η διάγνωση του έγκαιρα είναι εύκολη από μια εξέταση που λέγεται ανοσοηλεκτροφόρεση και δείχνει την παθολογική συγκέντρωση των ανοσοσφαιρινών στο αίμα.

ΜΙΑ ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΕΙΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ.
Η καλύτερη αρχή για να ψάχνει κανείς την αιτία είναι να ξεκινήσει από τα μέρη του εγκεφάλου που είναι ευαίσθητα στον πόνο.
Έτσι λοιπόν κατά πρώτον έχουμε τους φλεβώδεις κόμβους του εγκεφάλου που είναι ευαίσθητοι σε πολλές αιτίες κυρίως λοιμώδεις και είναι διασκορπισμένοι σε όλο το κρανίο.
Επίσης μια μεγάλη πηγή πόνου είναι οι φλέβες του φλοιού.
Πρόκειται για ένα μεγάλο αγγειακό δέντρο φτιαγμένο σαν δίχτυ από τα αγγεία των φλεβών και ευάλωτο στην αρτηριακή πίεση και στο κρύο.
Επίσης σκληρή μήνιγγα που περιβάλλει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό έχει μια χαρακτηριστική ευπάθεια στις κοιλότητες που δημιουργεί το κρανίο «βόθροι» στα διάφορα μέρη.

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ.
Πρέπει να δούμε ποιες θα είναι οι τυχόν ευεργετικές ή αρνητικές καταστάσεις του γεγονότος αυτού στον χώρο της υγείας.
Το διεθνές νομισματικό ταμείο μαζί με την παγκόσμια τράπεζα ιδρυθήκαν μετά από σύσκεψη του ΙΕ το 1944 αμέσως μετά τον πόλεμο στο Μπεντγουντς των ΗΠΑ.
Οπωσδήποτε οι ισχυρές ΗΠΑ έπαιζαν ένα τεράστιο ρόλο τόσο στην διάρθρωση όσο και στον τρόπο εργασίας και στην επιβολή των όρων της χρηματοδότησης του διεθνές νομισματικού ταμείου. Από την δεκαετία του 70 περίπου που άρχισε το διεθνές νομισματικό ταμείο να δραστηριοποιείται μάθαμε περίπου και πως λειτουργεί.
Κατά κανόνα δανείζει την πρώτη δόση και ζητάει μείωση του δανεισμού του δημοσίου υψηλότερα επιτόκια, διορθωτικές προσαρμογές. Εδώ έρχεται η υγεία με την απελευθέρωση των αγορών σε ότι αφορά το μέρος αυτό και τις ελεύθερες χρεοκοπίες επιχειρήσεων.
Αφού παρακολουθήσει την πορεία των εξελίξεων τότε δίνει την δεύτερη, τρίτη δόση. Συνταγές όπως το πάγωμα μισθών, συντάξεων, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, περικοπές κυρίως κοινωνικών δαπανών στον χώρο της υγείας και γενικά στην περίθαλψη είναι από τα πρώτα μέτρα που ζητάει το ταμείο.
Έτσι λοιπόν με την επέμβαση του εδώ πέρα άσχετα με το αποτέλεσμα που θα φέρει, θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο χώρος της ιατρικής έρευνας περισσότερο και λίγο λιγότερο της περίθαλψης θα περιοριστούν έντονα.
Θα πρέπει η έλλειψη αυτή σε δυνατότητες, δηλαδή χρήματα, να καλυφθεί με ικανότητες που θα αναπληρούν τα κενά.
Είναι το ερώτημα αν οι Έλληνες διαθέτουμε τέτοιες;

ΛΟΓΟΣ – ΧΑΛΑΡΗ ΔΥΣΑΡΘΡΙΑ

Η ΧΑΛΑΡΗ ΔΥΣΑΡΘΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΠΡΟΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΧΕΙΛΙΚΩΝ.
Μετά την απώλεια των χειλικών έρχεται αυτή των λαρυγγικών έτσι που να υποχωρεί συνεχώς η δυνατότητα ομιλίας μέχρι την πλήρη απώλειά της.
Όταν συμβεί αυτό μιλάμε για το φαινόμενο της αναθρίας.
Χαλαρή δυσαρθρία μέχρι και αναθρία έχουμε στις περιπτώσεις βλάβης του προμήκους όπως σε λοιμώξεις, διαταραχές αιμάτωσης ή ψευδοπρομηκικές παραλύσεις.
Πρόκειται για μια κατάσταση «ασανσέρ». Αν διαγνωστεί έγκαιρα σε όλη της την έκταση πιθανόν κάτω από θεραπευτική αγωγή να υπάρχει βελτίωση.
Αν αντίθετα αμεληθεί η προοδευτικά χειροτερεύσει είναι δεδομένη και κάνει μια μετέπειτα αγωγή σχεδόν αδύνατη.

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΡΡΕΠΗΣ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΣΧΟΛΙΑ ΔΥΣΜΕΝΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ.
Αυτό το χαρακτηριστικό φαινόμενο το ζήσαμε με τα «παπαγαλάκια» κατά την διάρκεια της άνθησης του ελληνικού χρηματιστηρίου που έβρεχε παντού λεφτά.
Τότε ορισμένοι κύκλοι ξεκινούσαν μέσα από μια χαρακτηριστική πυραμίδα από πάνω προς τα κάτω να προπαγανδίζουν φήμες οι οποίες θα εξαργυρώνονταν σύντομα με κέρδη στο χρηματιστήριο έτσι ώστε την άλλη μέρα να τρέχουν όλοι μαζί να αγοράσουν τις ανάλογες μετοχές τις οποίες πουλούσαν οι επιτήδειοι λίγο αργότερα και κάποιοι έμεναν με το «μουτζούρη» στο χέρι.
Έτσι λοιπόν γίνεται τώρα και κλασσικά με την περίπτωση της Ελλάδας όπου διεθνώς είναι γνωστή η πλήρης ανεπάρκεια που έχει στην διαχείριση των δημοσιονομικών καθώς και των οικονομικών παραγόντων που χειρίζονται την οικονομία της.
Ένας οργανισμός-κράτος όπως είναι, είναι πανεύκολο με την συντονισμένη σήμερα κυριαρχία κάποιων προσώπων στα ΜΜΕ να αρχίσει να δέχεται λεκτικές γραπτές ή άλλες επιθέσεις σε ότι αφορά το νόμισμα του και την οικονομία του αλλά και μη έχοντας την δυνατότητα να αμυνθεί.
Εδώ ισχύει το γκεμπελικό πές, πές, πές, στο τέλος κάτι θα μείνει.
Με αυτόν ακριβώς τον όρο οι ανεπαρκείς δημοσιοοικονομικοί μας άρχοντες δεν μπορούν να αντιδράσουν σε αυτή την διεθνή παπαγαλία με αποτέλεσμα να πέφτουν σε αμηχανία και να στρέφονται προς τους ομολόγους τους, επίσης ανεπαρκείς, της ευρωπαϊκής αγοράς οι οποίοι κάνουν όπως ο σκύλος που κυνηγά την ουρά του.
Μη γνωρίζοντας ότι αν καεί η Ελλάδα αυτόματα καίγονται και αυτοί πολύ γρηγορότερα.
Τέλος πάντων, με την όλη κατάσταση, στο τέλος, την πληρώνουν αυτοί που εμπιστεύτηκαν τους ανεπαρκείς, να τους διοικούν όσο κακό και αν ακούγεται.
Αναμένεται να τελειώσει το παιχνίδι γιατί όλα τα θαύματα δεν διαρκούν πάνω από τρεις μέρες και στην συγκεκριμένη περίπτωση η κερδοσκοπία έχει κοντά ποδάρια.
Ότι είναι να πάρεις θα τα πάρεις στην αρχή και μετά θα μείνουν οι υπόλοιποι για χρόνια ολόκληρα να «σκουπίζουν» τις ζημιές.

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΕΟΝ ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΑΠΟΦΡΑΞΗ ΣΕ ΣΤΕΝΩΜΕΝΕΣ ΑΡΤΗΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ.
Όταν έχουμε απόφραξη του αμφιβληστροειδούς το πρώτο σύμπτωμα είναι η απώλεια της οπτικής οξύτητας και θόλωμα μαζί με σκότωμα τα οποία είναι τόσο ευμεγέθη όσο μεγάλη είναι η απόφραξη.
Στην εξέταση ο αμφιβληστροειδής παρουσιάζεται ωχρός και οιδηματώδης ενώ η περιοχή της ώχρας κηλίδας έχει ένα βαθύ ερυθρό χρώμα.
Εάν συνεχιστεί η εμβολική διαδικασία τότε ο αμφιβληστροειδής γίνεται λεπτός και από κάτω φαίνεται ο χοριοειδής χιτώνας.
Η έγκαιρη κλινική εξέταση καθώς και η έρευνα των οπτικών πεδίων πιστοποιεί την ύπαρξη της αρτηριακής απόφραξης που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα οξεία κατάσταση που δεν αφήνει περιθώρια για καθυστέρηση της αγωγής.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ WISKOTT – ALDRICH

ΜΕΤΑ ΤΗΝ «ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ» ΤΟΥ AIDS ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ WISKOTT – ALDRICH ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΕΝΤΟΝΑ ΕΚΖΕΜΑΤΑ, ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΑ, ΑΙΜΑΤΗΡΕΣ ΔΙΑΡΡΟΙΕΣ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΛΟΓΩ ΕΝΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΥ ΓΟΝΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΧΙΚΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΥΡΕΤΩΝ ΔΗΛΑΔΗ WAS.
Η συντριπτική πλειοψηφία είναι σε παιδιά και κυρίως σε αγόρια γιατί μάλλον μεταδίδεται κατά περίσταση περισσότερο με το εύθραυστο – X και μπορεί σαν συνέπειες να έχει λευχαιμίες και λεμφώματα εξού και μερικές φορές είναι δυνατή η ανάγκη της σπληνεκτομής λόγο σπληνομεγαλίας.
Το σύνδρομο WAS κλινικά επηρεάζει με διαφορετικό τρόπο την εξέλιξη των παιδιών ανάλογα αν το έχουν ο ένας ή οι δύο γονείς ή κατά ήμιση ο ένας γονέας και περιβαλλοντολογικοί παράγοντες παίζουνε οπωσδήποτε ένα ρόλο.
Η διάγνωσή του πρέπει να είναι έγκαιρη προκειμένου να προστατευτούν οι ασθενείς. Κύριος λόγος προστασίας είναι η απομάκρυνση από κάθε είδους στρες και η κατά περιόδους χορήγηση ανοσοσφαιρινών (IvIg).

ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΑΙΜΑΤΙΚΗ ΡΟΗ

Η ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΑΙΜΑΤΙΚΗ ΟΡΗ (ΕΑΡ) ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ.
Ποτέ στην ιατρική δεν σταμάτησε η προσπάθεια διερεύνησης νέων μεθόδων για την εκτίμηση και την κατάσταση για την διαβάθμιση της εγκεφαλικής αιματικής ροής. Τελευταία με την χρήση της ποζιτρονιακής τομογραφίας (ΡΕΤ) καταγράφεται και μετράται ποσοστιαία ο μεταβολισμός οξυγόνου της γλυκόζης και ο όγκος αίματος δίνοντας ουσιαστικά στοιχεία για την κατάσταση της εγκεφαλικής αιματικής ροής.
Με αυτά τα μέσα έχουμε την δυνατότητα πέρα της προσμέτρησης να καταλάβουμε και ουσιωδώς την παθοφυσιολογία των εγκεφαλικών αγγειακών επεισοδίων.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ

ΚΑΡΦΩΜΑΤΑ, ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ, ΙΝΤΡΙΓΚΕΣ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝΕ ΣΤΑ ΥΨΗΛΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΓΑΛΟΣΤΗΜΕΝΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ.
Πίσω από μια κουρτίνα δήθεν μυστικότητας, υπερβολικής φροντίδας και ασυναγώνιστου μυστικισμού, λειτουργούν αυτά που λένε «υψηλή διεύθυνση».
Πρόκειται για ένα κόσμο της ματαιοδοξίας, του συνεχούς αγώνα που όταν εμφανίζεται στο φως προκαλούνται τεράστια σκάνδαλα, έχθρες, αμφιβολία και κρυψίνοια. Γενικά ο κόσμος των δυνατών.
Κάτι μεταξύ παράνοιας και ατελείωτης βουλιμίας. Όποιος βρίσκεται σε αυτόν τον χώρο πρέπει το δυνατόν νωρίτερα να καταλάβει ποιος πριονίζει την θέση του και ποια θέση πρέπει να πριονίσει αυτός.
Όλοι επιθυμούν να είναι με τους νικητές και κανένας με τους ηττημένους.
Ο ένας ανταγωνίζεται τον άλλον και όλοι μαζί τον τρίτο και οι τρεις μαζί όλους τους άλλους. Η εχθρότητα και η αμφιβολία σε ότι αφορά αυτούς τους κύκλους έχει γίνει πλέον ένα παράγωγο της κοινωνίας μας και ιδιαίτερα οι manager που θέλουν να φτάσουν γρήγορα ψηλά χωρίς μεγάλες απώλειες και με μεγάλες αποδοχές έχουνε συνεχώς αυτόν τον ανταγωνισμό με το καψάλισμα της ψυχής τους από την συνεχή αντιδραστικότητα.
Δεν μπορεί κανείς σε καμία περίπτωση να ισχυριστεί ότι αυτή η ψυχολογική στάση απέναντι στα πράγματα και στις αρχές του ανταγωνισμού είναι υγιής.
Πρόκειται για παρανοϊκές καταστάσεις που οδήγησαν ακόμα και μεγάλους πολιτικούς όπως π.χ. ο Νίξον ή ο Μάο Τσετούνγκ μέσα σε μια παράνοια να καταστρέψουν την ίδια τους την ζωή και το ίδιο τους το έργο.
Είναι αδύνατον να επέλθει μια ουσιαστική βελτίωση σε αυτόν τον τομέα γιατί μόλις ακριβώς γίνει αυτό και έρθει η πραγμάτωση της αυτεπίγνωσης τότε καταρρέει όλο αυτό το σύστημα που δήθεν είναι η κορυφή του κόσμου.

ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΡΑΥΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΡΟΠΕΣ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΕΣ.
Έτσι λοιπόν όταν υφίσταται το τραύμα, παλιό ή καινούριο, δεν έχει σημασία πρέπει να φανταζόμαστε ότι ο εγκέφαλος έχει μικρές ζημιές σε πάρα πολλές πλευρές που άλλες εκφράζονται με κλινικά συμπτώματα και ψυχιατρικά και άλλες όχι.
Συνεπώς όταν είμαστε αντιμέτωποι με ένα εγκεφαλικό τραύμα πρέπει να συμπεριφερόμαστε με γνώμονα αυτή την γνώση και να αρχίζουμε μια θεραπεία που να καλύπτει όλες τις πιθανές παθολογικές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες.
Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παιδιά αυτό είναι άκρως σημαντικό διότι στην προκείμενη περίπτωση δεν έχουμε την ουσιαστική συνεργασία των ασθενών.
Εδώ σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το «πρέπει να πάθεις για να μάθεις». Η θεραπεία αρχίζει αμέσως.

ΠΟΝΟΣ ΟΞΥΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕΓΕΘΗ ΣΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ.
Στην σύγχρονη ιατρική η εμφάνιση της διάρκειας του πόνου παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο τόσο διαγνωστικά όσο και θεραπευτικά.
Τα παλιά χρόνια δεν λαμβάνονταν υπόψη αυτός ο ευαίσθητος διαχωρισμός του πόνου. Τώρα ξέρουμε πολύ περισσότερα έτσι που να μπορούμε να τα διαχωρίζουμε.
Από την μοριακή βιολογία έχουμε μάθει πως λειτουργούν οι αλγοΰποδοχείς και μεταφέρουν τις αυξομειώσεις τους στον σωματοαισθητικό φλοιό του εγκεφάλου.
Έτσι λοιπόν μάθαμε ότι από τις αλλαγές τούτων που γίνονται στους αλγοΰποδοχείς έχουμε μια μετατροπή σε ώσεις στους νευροάξονες που μεταφέρεται στον εγκέφαλο.
Στον εγκέφαλο με την χρήση νέων αναίμακτων και ανώδυνων τεχνικών όπως είναι η μαγνητοηλεκτροεγκεφαλογραφία, και ηλεκτρογραφία ποζιτρονίων μπορούμε και εντοπίζουμε τις αντιδράσεις του εγκεφάλου.
Βέβαια αυτό το μικρό «κλειστό» κύκλωμα μπορούμε να το προσεγγίσουμε βάζοντας φαντασία και η γνώση των συμπτωμάτων είναι μια ουσιαστική αρχή για τον τρόπο διαχωρισμού του οξέως από τον χρόνιο πόνο.
Σύντομα θα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και να δημιουργούμε τοπογραφικά και ανάλογες χαρτογραφήσεις.

TO ΣΥΝΔΡΟΜΟ GRADENIGO Η ΑΛΛΙΩΣ ΛΙΘΟΕΙΔΙΤΙΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΩ ΛΙΘΟΕΙΔΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥ Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΑΓΩΓΟ ΝΕΥΡΟ.
Το απαγωγό νεύρο που έχει αρκετά μακριά πορεία μέσα στον εγκέφαλο περνώντας από τον κόλπο του λιθοειδούς οστού σε μια φλεγμονή μπορεί να προσβληθεί μαζί με το τρίδυμο και να έχουμε διπλωπία, δακρύρροια και μια πάρεση του απαγωγού προς την σύστοιχο πλευρά.
Γενικώς όμως η δακρύρροια με την πάρεση του απαγωγού και την διπλωπία είναι το χαρακτηριστικό του συνδρόμου Gradenigo (λιθοειδίτιδα).
Η συμπτωματολογία είναι χαρακτηριστική και η διήγηση εύκολη και έτσι μπορεί να δοθεί αντιβίωση για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ HELA ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΚΙΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ.
Χάρη στα πρόσωπα αυτά έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στο παρελθόν για παραγωγή εμβολίων των οποίων η σιγουριά έχει αμφισβητηθεί.
Σήμερα τα κύτταρα αυτά αποτελούν τον μεγάλο εχθρό των βιολόγων και μικροβιολόγων οι οποίοι χρησιμοποιούν νέες τεχνικές προκειμένου να τα απομονώσουν και να τα εξοντώσουν.
Μια προσπάθεια που φαίνεται να έχει κάποια αποτελέσματα.

ΟΠΤΙΚΗ ΝΕΥΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΗ

ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ ΝΕΥΡΙΤΙΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
Παρόλο που αυτό είναι το αξίωμα της οποιαδήποτε θεραπευτικής λογικής για κάθε ασθένεια στην οπτική νευρίτιδα λόγω της παρεξηγημένης στάσης των νευρολόγων και των οφθαλμολόγων να περιμένει την εξέλιξη χωρίς να κάνουνε άμεση θεραπεία δυσκολεύει πολύ και την διάγνωση και την εξέλιξη της νόσου.
Εάν το πάμε ανάποδα και πούμε ότι με τα πρώτα συμπτώματα εντοπίζεται το σύνολο της έκτασης της βλάβης της νόσου και αρχίσει άμεσα η θεραπεία η οποία επαναλαμβάνεται κάθε φορά που έχουμε μια νέα έφοδο των συμπτωμάτων τότε η πρόγνωση είναι πάρα πολύ καλή.
Σε αντίθετη περίπτωση οποιαδήποτε καθυστέρηση σε διαγνωστικό ή θεραπευτικό τομέα αυξάνει την επικινδυνότητα της εξέλιξης της νόσου και κάνει την πρόγνωση πιο δυσμενή.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΞΩΠΥΡΑΜΙΔΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΒΡΑΔΥΚΙΝΗΣΙΑ, ΔΥΣΚΑΜΨΙΑ, ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ Κ.Λ.Π.
Στην νόσο του πάρκινσον υπάρχουν χαρακτηριστικές διαταραχές της στάσης όπου ο ασθενής με μεγάλη δυσκολία συντονίζει τα άκρα του κάνοντας γρήγορες κινήσεις και να διορθώσει την ισορροπία του έτσι που στις απότομες στροφές να πέφτει εύκολα ακόμα και μετά από μικρή ώθηση.
Παρόλα αυτά ορισμένες φορές, ανεξήγητα, κάτω από το έντονο στρες και σε ψυχική διέγερση κινείται γρήγορα και φυσιολογικά, παρουσιάζοντας αυτό που λέγεται «παράδοξη κινητικότητα».
Η παράδοξη κινητικότητα ξεγελάει πολύ έμπειρους γιατρούς και τους υποχρεώνει να αναστείλουν την διάγνωση και την έγκαιρη φαρμακευτική αγωγή.

ΟΣΟ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ «ΣΚΟΝΤΑΦΤΟΥΝ» ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΟΛΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΩ ΕΞΗΓΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΔΑΙΔΑΛΩΔΗ.Έτσι λοιπόν σε μελέτες της ανθρώπινης αναπνοής βρέθηκε ότι κατά την εκπνοή υπάρχει περιεκτικότητα 16% οξυγόνου, 78% αζώτου, και 4% διοξείδιου του άνθρακα. Με ευαίσθητους αναλυτές, που η κατασκευή τους έγινε δυνατή τα τελευταία χρόνια, βρέθηκε σε μετρήσεις σε παιδιά ότι μέσα στο μείγμα της εκπνοής σε πολύ χαμηλά επίπεδα υπάρχει και μια ποσότητα οξειδίου του αζώτου (ΝΟ).
Μάλιστα η ποσότητα αυτή είναι αυξημένη σε παιδιά που πρόκειται να αρρωστήσουν ή πάσχουν από αλλεργικό άσθμα.
Αυτή η αύξηση είναι προάγγελος και σε πολλές άλλες νοσηρές καταστάσεις των παιδιών. Ερευνάται λοιπόν εντατικά η σχέση που έχει το μονοξείδιο του αζώτου το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων.
Σίγουρα τα αποτελέσματα των ερευνών θα δώσουν μια νέα ώθηση στις θεραπευτικές αγωγές.

ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 15%.
Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει κληρονομική επιβάρυνση.
Άσχετα όμως από την κληρονομική επιβάρυνση στις ημικρανίες κατά κανόνα υπάρχουν μερικοί παράγοντες που τις προκαλούν σε μικρή ή μεγάλη ένταση.
Έτσι που μπορούμε να πούμε ότι αν κάποιος μπορεί να αποφύγει ή να αποφύγει τους παράγοντες μειώνει και την επικινδυνότητα των ημικρανιών π.χ. το έντονο άγχος, κυρίως το εργασιακό σε στενό χώρο κακώς αεριζόμενο και με πλήθος συνεργατών ή υπερκόπωση σε ανεπιθύμητες δουλειές ή η έντονη άσκηση σε άσχημες καιρικές συνθήκες (κρύο – ζέστη) και η έλλειψη ύπνου είναι από τους βασικούς εκλυτικούς παράγοντες. Λογικό είναι λοιπόν να αποφεύγονται όσο το δυνατόν για λιγότερες ημικρανίες.

Ο ΧΡΥΣΙΖΩΝ ΣΤΑΦΥΛΟΚΟΚΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ «ΑΘΩΟ» ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ.
Οι δηλητηριάσεις του σταφυλόκοκκου είναι αποτέλεσμα των διαφόρων νευροτοξίνων που έχει και εκδηλώνονται κυρίως σαν τροφικές δηλητηριάσεις του πεπτικού συστήματος με κράμπες, εμετούς, και κατάπτωση. Στις βαρύτερες περιπτώσεις έχουμε και συμμετοχή του ΚΝΣ σαν «εγκεφαλίτιδα» με έντονους πονοκεφάλους, μυϊκούς σπασμούς, αυξομειώσεις πίεσης. Αυτή είναι η γκρίζα ζώνη που ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος μπορεί να τραυματίσει ουσιαστικά τον άνθρωπο ιδιαίτερα αν υπάρχουν χρόνιες νευρολογικές παθήσεις όπως πάρκινσον, ΣΚΠ, κ.λ.π.
Όταν λοιπόν παρουσιαστεί υπόνοια για σταφυλόκοκκο στα άτομα των ευπαθών ομάδων που αναφέραμε χρειάζεται προσοχή για να αποφύγουμε δυσάρεστες εξελίξεις. Ένα από τα πρώτα μέσα είναι η έγκαιρη αντιβιοτική κάλυψη.

ΤΟ ΕΠΙΓΕΝΩΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΙΑΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ.
Αυτή η διαδικασία είναι η τελευταία ανακάλυψη της γενετικής και ταυτόχρονα η εξήγηση σε πάμπολλα ερωτήματα που δεν απαντούνται με τους κλασσικούς γενετικούς κανόνες.
Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος και έχοντας τα γονίδια του πάνω στο επιγένωμα δηλαδή την επίκτητη εξωτερική πληροφορία, παρουσιάζεται αλλαγμένος στις περιβαλλοντολογικές αλλαγές δηλαδή κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, φυσική δραστηριότητα, διατροφή, ύπνος κ.λ.π επηρεάζουν σήματα τα οποία διοχετεύονται στα γονίδια και ρυθμίζουν την συμπεριφορά τους.
Αυτό συμβαίνει με την αρχή της ζωής, αυξάνεται όμως και στα μεταγενέστερα στάδια της ανάπτυξης όταν οξύνονται οι κοινωνικές υποχρεώσεις και οι ανάγκες για μάθηση.
Ο ερεθισμός των επιγενωμάτων είναι η βασική αιτία των αλλαγών που παρατηρούνται κατά την μαθητεία στο σχολείο ή την θητεία στον στρατό.

ΥΠΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

ΣΤΟΝ 19Ο ΑΙΩΝΑ Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΥΠΝΩΣΗΣ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ.
Ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια της Γαλλίας ακόμα και σε θεραπευτικές επεμβάσεις είχε εξαίρετη θέση.
Πρωταγωνιστής ο καθηγητής Σαρκό κοντά στον οποίο μαθήτευσε και ο Φρόιντ πριν τον απορροφήσει τελείως η ψυχανάλυση.
Στην Γαλλία της εποχής εκείνης αναπτύχθηκε και μια άλλη ιατρική ανακάλυψη που συνδέθηκε με την ύπνωση και την ψυχανάλυση αυτού του «εικονικού φαρμάκου» (Πλασέμπο).
Ιδιαίτερη αδυναμία στον συνδυασμό αυτό έδειξε ο γιατρός Εμιλ Κούε ο οποίος εφάρμοσε τις τακτικές αυτές σε άπειρους συνδυασμούς με μεγάλη επιτυχία.
Για πάρα πολλά χρόνια οι τεχνικές αυτές ήταν θεμελιώδεις κανόνες μέχρι να έρθει το στίγμα από τις νέες τεχνολογίες που κέρδισαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των γιατρών.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν τις εφαρμόζουν πολύ ακόμα και σήμερα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΤΑΞΟΥΝ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΣΕ ΣΕΙΡΑ, Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΟΝΤΙΟΥ Η Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
Υπάρχουν δύο βασικές περιοχές που επεξεργάζονται την επώδυνη επεξεργασία στον εγκέφαλο. Ο ένας είναι ο σωματοαισθητικός φλοιός που είναι υπεύθυνος για την ένταση και την εντόπιση της αντίληψης του πόνου και η πρόσθια έλικα του προσαγωγίου η οποία επεξεργάζεται τη δυσαρέσκεια συναισθημάτων του πόνου.
Η πρόσθια έλικα του προσαγωγίου είναι αυτή που είναι υπεύθυνη από την παραγωγή της στις περιπτώσεις του έρωτα αν προκύπτει πόνος ποιος και πόσο.
Βέβαια δέχεται και σήματα από άλλες περιοχές του εγκεφάλου τα οποία ρυθμίζουν τον βαθμό λειτουργίας της, ανάλογα με την περίπτωση έτσι όπου ο ενδιαφερόμενος να πονά ο ίδιος ή να αισθάνεται για τον άλλον πολύ, λίγο ή καθόλου πόνο.
Χωρίς λειτουργία της πρόσθιας έλικας του προσαγωγίου δεν έχουμε πόνο της αγάπης.

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ 85% ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑΣ.
Βέβαια, αυτοί οι πόνοι της δισκοπάθειας μπορούν να έχουν πολλές αιτίες, από εκφυλιστικές αλλοιώσεις στους σπονδύλους μέχρι και μία πτώση μετά από ρήξη δίσκου. Υπάρχουν 32 δίσκοι μεταξύ των σπονδύλων, και έχουν τον ρόλο «αμορτισέρ». Κατά τη διάρκεια της ζωής, όπως είναι φυσικό, ελαττώνονται σιγά-σιγά τα υγρά τους και στεγνώνουν, και μερικές φορές κάτω από μεγάλη πίεση σπάνε. Εάν κατά τη διαδικασία αυτή ερεθίζεται ένα νεύρο που βγαίνει από την περιοχή αυτή, έχουμε την δισκοπάθεια με μία συναλγία, π.χ την ισχιαλγία. Πρόκειται για έντονους πόνους που διαβαθμίζονται σε διάφορα επίπεδα, αρχίζουν κυρίως σαν απλοί πόνοι της μέσης, και σιγά-σιγά αναπτύσσονται, κατεβαίνουν στους γλουτούς και στα πόδια. Με το βήξιμο ή φτέρνισμα αυξάνονται οι πόνοι. Βέβαια το σώμα έχει την ιδιότητα με την πάροδο του χρόνου να αποκαθιστά τους πόνους μόνο του. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, που όταν το σώμα ευαισθητοποιηθεί τόσο πολύ, και ιδιαίτερα η σκέψη έτσι που στην παραμικρή κίνηση ή ακόμα και στην ιδέα του πόνου, αναπτύσσονται αντανακλαστικά έντονοι πόνοι δισκοπάθειας οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπίζονται με ψυχοφάρμακα. Στην περίπτωση αυτή προσπαθούμε ουσιαστικά να «σβήσουμε» την ιδέα των πόνων από το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η χειρουργική λύση της δισκοπάθειας, είναι πάντοτε συζητήσιμη, όμως πρέπει να είναι το τελευταίο που αναζητείται, διότι κατά κανόνα τις περισσότερες φορές συμβαίνει να γίνεται μετά από πίεση των ασθενών για τον αφόρητο πόνο που νιώθουν. Δηλαδή πρόκειται για μία χειρουργική θεραπεία του πόνου ο οποίος στη συνέχεια επανέρχεται πολλές φορές ακόμη εντονότερος.

Ο ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ.
Πολλές φορές τα άτομα με αυτισμό, αναπτύσσουν δραστηριότητες που φαίνονται κωμικές, άλλες φορές φαίνονται ιδιαίτερα ευτυχείς ή ανίκανοι να έχουν επαφή με τρίτους. Πάρα πολλές φορές υπάρχουν ισχυρισμοί και έχουν γυριστεί αρκετά φιλμ για το συγκεκριμένο θέμα, ότι δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί έχουν ιδιαίτερες ικανότητες σε ότι αφορά τη μουσική, την αποστήθιση και τα μαθηματικά.
Αυτό είναι εν μέρει σωστό και επαληθεύεται περίπου στο 10% των περιπτώσεων. Τα υπόλοιπα περιστατικά είναι ιδιαίτερα δύσκολα, δεν μπορούνε όλοι να γράψουν βιβλία, ή να ακολουθήσουν ακαδημαϊκές καριέρες, και να παρουσιάσουν έτσι τα πράγματα όπως είναι στον κινηματογράφο. Αυτά είναι βασικές εξαιρέσεις του κανόνα, και κατά βάση ο αυτισμός είναι, αν και έχει ιδιαίτερα πρόσωπα, μία δύσκολη πάθηση όσον αφορά στην προσαρμογή αυτών των ανθρώπων με το υπόλοιπο περιβάλλον, αλλά και την συνεννόησή τους. Σπάνια καταφέρνουνε και μετά από πολύ κόπο και πολλές προσπάθειες ιδιαίτερα των συγγενών και φίλων να έχουνε μία κανονική σε ελάχιστα όρια επικοινωνία με τρίτους.

ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΜΝΗΜΗ

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
Έτσι λοιπόν το φημισμένο γερμανικό ινστιτούτο μελέτης Μαξ Πλάγκ μελετώντας την συμπεριφορά των πιθήκων Μπονόμπο έφτασε στο συμπέρασμα ότι η αυτόματη άρνηση είναι μέσα στην γονιδιακή μας μνήμη.
Οι Μπονόμπο είναι πίθηκοι που γενετικά θεωρούνται αμέσως μετά τον άνθρωπο συγγενείς στην δεύτερη θέση.
Παρατηρώντας τις κινήσεις τους και αναλύοντας τις συσπάσεις των μυών βρέθηκε ότι οι Μονόμπο αρνούνται συσπώντας τους ίδιους ακριβώς μύες όπως το κάνουν οι άνθρωποι στην άρνηση.
Εξετάζοντας περισσότερο και αναλύοντας γενετικά το φαινόμενο οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ταυτόσημες γονιδιακές αντιδράσεις.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΕΝΑ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Οι πολιτικοί, οι άνθρωποι δηλαδή που ασχολούνται με το θέμα της διεκπεραίωσης των κοινών χαρακτηρίζονται από ένα και μοναδικό ιδίωμα.
Πρέπει να είναι αξιοπρεπείς και ταυτόχρονα αξιόπιστοι.
Με τις δύο αυτές ιδιότητες που βλέπει ο πολίτης και προχωρά σε ότι αφορά την συνδιαλλαγή μαζί τους. Δεν παύουν όμως αυτοί οι άνθρωποι να είναι και οι ίδιοι ανθρώπινα όντα με όλα τα ελλείμματα του χαρακτήρα που χαρακτηρίζουνε όλους μας.
Ένα από αυτά τα κύρια είναι αυτό και αποτελεί ένα από τα δόγματα της ψυχιατρικής ότι ο πανικός φέρνει μια ταραχή η οποία ταραχή φέρνει αποδιοργάνωση της προσωπικότητας στιγμιαία ή διαρκείας με αποτέλεσμα να εμφανίζεται, όπως είναι αναμενόμενο, αναξιόπιστος στο τέλος.
Ο λόγος είναι οι συνεχείς εναλλαγές αυτών που λέει, κάνει ή προτείνει ο πολιτικός.
Συνέπεια είναι ότι υφίσταται το τρίγωνο που αναφέραμε και στον τίτλο δηλαδή πανικός, πολιτική αναξιοπιστία.

ΑΓΡΥΠΝΟ ΚΩΜΑ

ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΕ ΚΩΜΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ.
Κατάφεραν οι επιστήμονες και πιστοποίησαν καταγράφοντας μέσω της μαγνητικής τομογραφίας «απαντήσεις» σε χρώματα από κωματώδης ασθενείς που τις ερμήνευσαν ως ναι ή όχι (εικόνα).
Όντως είναι πολύ εντυπωσιακό να βλέπει κανείς ότι μπορεί να ανοίξει διάλογο και με ασθενείς σε κώμα. Η τεχνική είναι καινούρια αλλά η γνώση είναι παλιά. Από παλιά ήτανε δυνατόν στις περιπτώσεις του λεγόμενου «άγρυπνου» κώματος, μελετώντας ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές των ασθενών, ότι είναι δυνατόν να υπάρχει μαζί τους επικοινωνία.
Δίνονται διάφορα ερεθίσματα «απαντούσανε» οι ασθενείς με άλλους ρυθμούς εγκεφαλικούς που κατέγραφε το εγκεφαλογράφημα και μπορούσε κανείς να δει την εξέλιξη της αρρώστιας. Αν υπάρξει νέος συνδυασμός νέας και παλιάς μεθόδου θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά σε διάγνωση και θεραπεία αυτών των καταστάσεων.

ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΤΟΥ, «ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ», ΕΓΡΑΦΕ Ο ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΕΝΤΙΑ.
Πράγματι ο πόνος πέρα από όλες τις νευροφυσιολογικές και βιολογικές αναλύσεις παραμένει ένα υψηλό κίνητρο για καλλιτέχνες κάθε είδους. Συγγραφέας όπως ο Ντοστογιέφσκι το θεωρούν μια υψηλής δύναμης οντότητα όπως και πολλοί άλλοι ότι από τον πόνο εξαρτάται όλη η δυναμική της ύπαρξης και χωρίς αυτόν θα ήτανε η ζωή αδιάφορη.
Ιδιαίτερα στο θέμα που αναφερόμαστε, πόνος και τέχνη, μόνο στο διαδίκτυο υπάρχουνε εκατομμύρια αναφορές και γίνονται ετησίως εκατοντάδες εκθέσεις.
Σε μια από αυτές που έγινε στην Γερμανία παρουσιάστηκε κατά την γνώμη μου το πιο εκφραστικό έργο για τις διαστάσεις του πόνου.
Πρόκειται για ένα ξύλο ενός μέτρου καλυμμένο με δέρμα ταύρου το οποίο χρησιμοποιούσαν οι γιατροί προκειμένου να χειρουργήσουν ασθενείς κάτω από την επήρεια του αλκοόλ ή τις βαλεριάνες.
Τους έβαζαν να δαγκώνουν το δέρμα του ξύλου έτσι ώστε να εκτονώνουν τον πόνο τους στο σημείο που άντεχαν διότι πολλοί λιποθυμούσαν ή πέθαιναν.
Γιατί ο πόνος που δεν αντέχεται οδηγεί στον θάνατο.
Βλέπουμε λοιπόν από αυτό το κομμάτι το ξύλο, πέρα από το γεγονός ότι σήμερα έγινε τέχνη, υπήρξε και αφορμή να αναπτυχθούν νέοι μέθοδοι αντιμετώπισης πόνου.

ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

ΠΛΕΟΝ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ.
Τον τελευταίο καιρό με αυτό το show της γρίπης των χοίρων που μετονομάστηκε ξαφνικά Η1Ν1 προκειμένου να μην ανησυχεί ο πληθυσμός σε ότι αφορά την βρώση χοιρινού είδαμε μια νέα εικόνα 100% για πρώτη φορά στα χρονικά που είναι διαφορετική και διέπει πλέον την σχέση γιατρών και ασθενών ή ακόμη και κοινού.
Είδαμε λοιπόν για πρώτη φορά, πέρα από την διάσπαση των γιατρών σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να εμβολιαστεί κανείς, ότι το κοινό πλέον δεν αντιμετώπισε το θέμα του γενικού εμβολιασμού σαν ένα ίδιο πρόβλημα παρά το έβλεπε περισσότερο σαν μια ψήφο υπέρ της εμπιστοσύνης των γιατρών ή όχι και κατά πόσο αυτοί οι γιατροί είναι μαζί του ή με τις εταιρείες ή πόσο είναι ισχυρό το κίνητρο για έναν γιατρό να προτρέψει παιδιά σε εμβολιασμό που ο ίδιος δεν πιστεύει.
Βέβαια όλα αυτά αποτελούνε ένα αποτέλεσμα της υπερπληροφορίας στην κοινωνία που υπάρχει και της αδυναμίας του κοινού να ξεχωρίσει την αλήθεια με τις ιστορίες συνομωσίας.
Βασικά όμως πρόκειται για μια αδυναμία πλέον του εγκεφάλου να συλλέξει και να βάλει σε τάξη τις τόσες πληροφορίες που λαμβάνει, να τις εκτιμήσει σωστά με αποτέλεσμα να πέφτει το ανοσοποιητικό του, να μην αντέχει αυτό το μη ειδικό για αυτόν βάρος και να δημιουργεί πανικό. Και είναι αναμενόμενο να δημιουργείται ο πανικός με αυτές τις καταστάσεις αφού κάθε μέρα αντί για λύσεις έρχονται αναπάντητα ερωτήματα από όλες τις υπεύθυνες θέσεις.
Επόμενο είναι ότι θα δημιουργηθεί σύγχυση και θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλει να προσφέρει κάποιος.

ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΥΣΗ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΥΣΗ.
Η σύγχυση έχει τις δικιές της παραμέτρους. Μικρή, μέτρια, ισχυρή ή σύντομη ή μεγάλης διάρκειας κ.λ.π.
Όπως και να έχει και κάτω από οποιεσδήποτε διαμέτρους η διαφοροδιάγνωση της σύγχυσης στην τρίτη ηλικία είναι απαραίτητη.
Στην περίπτωση της σύγχυσης στην τρίτη ηλικία κατά κανόνα πρόκειται για μια μορφή «επιληπτικής αντίδρασης». Δηλαδή να έχουμε μια στιγμιαία εγκεφαλική διαταραχή την οποία πολλές φορές τυχαία ανακαλύπτουμε και με το εγκεφαλογράφημα.
Η σύγχυση μπορεί να έχει με την μορφή της κρίσης ποικίλη συμπτωματολογία, μπορεί δηλαδή να εμφανίσει μια κατάσταση κλινικά «χαμαιλέοντος» .
Υπάρχουν περιπτώσεις ελαφριάς συγχυτικής διαταραχής που στο εγκεφαλογράφημα εμφανίζονται επί ώρες σαν επιλεπτογενές καταγραφές και από τα δύο ημισφαίρια και δη στις κροταφικές περιοχές.
Κάθε επεισόδιο σύγχυσης για την τρίτη ηλικία «συμβαδίζει» με μια καταστροφή μερικών ή πολλών εγκεφαλικών κυττάρων. Για αυτό κλινοεργαστηριακά πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν ιατρικό πρόβλημα ανάγκης άμεσου λύσης.

ΔΥΣΛΑΛΙΕΣ

ΟΙ ΔΥΣΛΑΛΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΦΩΝΗΜΑΤΩΝ. ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ. ΦΩΝΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΦΩΝΗΜΑΤΩΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΣΩΣΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
Στην συγκεκριμένη αυτή σειρά φωνήεντα, σύνδεσμος φωνηέντων, κάθε αντικατάσταση λέγεται παραλυσία ή αλλαγή που λέγεται δυσλαλία ή το «φάγωμα» ενός φωνήεντος που καλείται αφαίρεση.
Σε αυτές τις διαταραχές πρέπει να προσθέσουμε το ρωταρισμό και το σιγματισμό που είναι το ανάλογο κύλισμα των σύμφωνων με τον χαρακτηριστικό ήχο.
Γενικά σε αυτές τις περιπτώσεις του λόγου είθισται στην νευρολογία να μπαίνει το όνομα του σύμφωνου και η κατάληξη – σμός προκειμένου να χαρακτηρίσουν την όλη παθογένεια.
Οι δυσλαλίες πρέπει να αναλυθούν πολύ νωρίς και να γίνει θεραπευτική προσπάθεια με φάρμακα και λογοθεραπεία.

Η ΕΠΙΛΗΨΙΑ Η ΝΟΣΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕ ΚΑΙ Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ.
Η επιληψία είναι η κατεξοχήν νευρολογική νόσος που με διάφορες μορφές προσβάλλει ανθρώπους 3ης ηλικίας με πολλά προβλήματα και ιδιαίτερα ευάλωτους.
Μετά το 50ο έτος της ηλικίας τα επιληπτικά σύνδρομα αυξάνουν ουσιαστικά για να φτάσουμε έως και αύξηση 25% μετά τα 60.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό πρόκειται για επιληπτικές αντιδράσεις σε διάφορες νοσολογικές καταστάσεις π.χ. εμπύρετα, διαταραχές ηλεκτρολυτών, εγκεφαλίτιδες, αφυδατώσεις, συγκινήσεις, κακή αιμάτωση του εγκεφάλου κ.λ.π.
Όλα αυτά έρχονται αμέσως σε δεύτερο πλάνο μόλις εμφανιστεί η επιληπτική κρίση λόγω της τρομακτικής και επικίνδυνης κλινική εικόνας.
Βέβαια με την πλειάδα των καλών αντιεπιληπτικών φαρμάκων που έχουμε σήμερα στην διάθεση μας δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί η κάθε κατάσταση επιληψίας αλλά το ουσιαστικό είναι να γνωρίζουμε και να το προλαβαίνουμε.
Στην κυριολεξία στις περιπτώσεις αυτές η πρόληψη είναι η καλύτερη αγωγή.
Ιδιαίτερα όταν οι επιληπτικές κρίσεις είναι γνωστές από το παρελθόν.

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ Η ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΥΡΙΟΝ

ΤΟ 2008 Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΤΑ 47 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ. ΤΟ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟ, ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ.
Ήδη το καλαμπόκι στην Αμερική είναι στην βασική διατροφή των αμερικανικών οικογενειών και πρέπει σε μεγάλες ποσότητες αυτό που διατίθεται να είναι και γενετικά τροποποιημένο. Στην Ευρώπη δεν είναι τόσο διαδεδομένο διότι το χρησιμοποιούνε κυρίως για ποπ-κόρν στους κινηματογράφους και όχι σαν βασική διατροφή. Στον υπόλοιπο τρίτο κόσμο αποτελεί βασική διατροφή και η αξία του είναι ένα από τα σταθερά παράγωγα των εκεί αναπτυσσομένων οικονομιών.
Ακριβώς επειδή το καλαμπόκι γενετικά είναι έτσι απλά τροποποιημένο και βιοτεχνολογικά επιδέχεται περαιτέρω τροποποιήσεις για να αυξήσει και την θρεπτική του ουσία και από την άλλη μεριά και τον όγκο παραγωγής.
Βέβαια εδώ πέρα υφίσταται και ο κίνδυνος του μαθητευομένου μάγου γιατί δεν ξέρουμε μακροπρόθεσμα αυτές οι διασταυρώσεις οι επιγενετικές επιβαρύνσεις που θα γίνουνε στο καλαμπόκι τι ουσιαστικά προβλήματα θα έχουν όταν θα «μπερδευτούν» με το γονιδίωμα του ανθρώπου.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΤΟ ΟΡΙΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΤΟΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΩΣ ΓΝΩΜΟΝΑ ΓΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
Έτσι λοιπόν οι έρευνες έχουν δείξει ότι έτσι όπως κανένας σκέφτεται αισθάνεται και συμπεριφέρεται μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά από τον μέσο όρο όταν έχουμε αλλαγές δομικών ή φυσιολογικών λειτουργιών στον εγκέφαλο.
Αναμενόμενα, επειδή αυτό το πρόβλημα άπτεται περισσότερο του δικαστηρίου, όλο και περισσότερα ερευνητικά στοιχεία προστίθενται στην κατεύθυνση αυτή.
Πλέον οι νευροφυσιολογικές έρευνες έχουν καταδείξει ότι σε αποκλίσεις συμπεριφοράς π.χ. βίας έχουμε ένα έλλειμμα ελεύθερης βούλησης στον δράστη.
Βέβαια αυτό αποτελεί ένα δικαστικό πρόβλημα με σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις που έχει μια δυναμική εξέλιξη σε ότι αφορά την εφαρμογή του νόμου.
Εδώ μπορεί κανείς να πάρει μια θέση αλλά είναι δύσκολο να είναι τελεσίδικη. Εκείνο που είναι γνωστό είναι ότι πρέπει να συνεχιστούν οι έρευνες που μπορούν αργότερα να παρουσιαστούν και στα δικαστήρια.

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΣΙΑ ΜΑΣ

Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΣΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΝΕΥΡΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής Γκαίτε ήταν ένας από τους πολλούς που είχε την αίσθηση ότι έβλεπε τον εαυτό του σε συγκεκριμένη ενδυμασία και μάλιστα με το ίδιο άλογο σαν οπτασία αρκετές φορές έχοντας συνείδηση απόλυτη ότι ο ίδιος είναι ο σωσίας που βλέπει. Μάλιστα επαναλάμβανε την διαδρομή με τα ίδια ρούχα και πολύ τακτικά εμφανιζόταν η εικόνα αυτή.
Η εικόνα του σωσία είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου που έχει σχέση με την διαδικασία της κίνησης.
Νομίζουμε ότι βλέπουμε αυτό που φανταζόμαστε ότι θα έρθει. Κατά πόσο αυτό είναι παθολογικό εξαρτάται από την αντίδραση μας και μόνο.
Όταν αντιδρούμε σαν να είναι παθολογικό τότε δημιουργείται μια νέα διάσταση της διαπραγμάτευσης του γεγονότος στον εγκέφαλο.
Αλλά επειδή αυτό ακριβώς είναι που φοβόμαστε μην θεωρηθούμε «τρελοί» είναι αυτό που μας κάνει ασυνείδητα να αποτρέπουμε πολλές φορές την εικόνα του σωσία.
Όπως και να έχει το πράγμα αν εμφανίζονται τέτοιες καταστάσεις καλό είναι να μιλάμε με τον νευρολόγο και να γίνεται μία έρευνα σχετικά με το θέμα αυτό.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ SHY-DRAGER

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥΣ SHY ΚΑΙ DRAGER ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Στην ουσία χαρακτηρίζει και εμπεριέχει όλη τη συμπτωματολογία της νόσου της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων με χαρακτηριστικά συμπτώματα την εμφάνιση παρκισιονικών διαταραχών όπως μυϊκή δυσκαμψία, τρόμο, αργή κίνηση.
Παράλληλα εμφανίζεται και αταξία με κακό συντονισμό κινήσεων και αστάθεια στο περπάτημα. Κορυφαίο πρόβλημα παραμένουν οι ορθοκυστικές διαταραχές και η απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης με πτώση του ασθενούς στο έδαφος.
Διαγνωστικά προέχει εδώ πάντα η διαφοροποίηση του συνδρόμου Shy Drager από το τυπικό σύνδρομο του Πάρκινσον για λόγους θεραπευτικής αγωγής.

ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΕΣ ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΕΣ

ΔΕΝ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΠΑΡΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.
Χαρακτηριστικά των αθροιστικών κεφαλαλγιών είναι ο μονόπλευρος πόνος που χτυπάει γύρω από το μάτι, συνοδεύεται από μια κοκκινίλα του ματιού, δακρύρροια και ρινόρροια.
Διαρκεί από λίγα λεπτά έως ώρες. Μπορεί να εμφανίζεται πολλές φορές την μέρα αλλά και την νύχτα σε συγκεκριμένη ώρα γύρω στα μεσάνυχτα.
Κατάχρηση ποτού και τσιγάρου αυξάνουν την αθροιστική κεφαλαλγία. Γενικά η αθροιστική κεφαλαλγία προκαλεί έντονο πονοκέφαλο και οδηγεί τους πάσχοντες ακόμα και σε επαγγελματικά και κοινωνικά αδιέξοδα.
Όσο περισσότερος καιρός περνάει χωρίς την έγκαιρη αντιμετώπιση της τόσο πιο περίπλοκη γίνεται. Ο βασικός λόγος είναι ότι με τον χρόνο αυξάνεται η παραγωγή μιας ουσίας που την προκαλεί, της ισταμίνης.
Η θεραπεία είναι εύκολη και σύντομη φτάνει ο ασθενής να είναι συνεργάσιμος και υπομονετικός. Γεγονός που δεν συναντάται τακτικά στους ασθενείς αυτούς.

ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΜΗΣΗ

Η ΜΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Αυτή η ικανότητα στην σχιζοφρένεια είναι ιδιαίτερα ταραγμένη.
Στην σχιζοφρένεια παρουσιάζονται πάρα πολύ τακτικά οι «παραμιμίες» όπως αναίτια γέλια, συσπάσεις των μυών του προσώπου, αφύσικες εκφράσεις, έντονοι μορφασμοί, απότομες κινήσεις του κεφαλιού κ.λ.π.
Όλα αυτά εντυπωσιάζουνε με την παραδοξότητά τους και πολλές φορές είναι από τα πρώτα συμπτώματα που επισημαίνουν και οι ασθενείς και οι συγγενείς τους και οδηγούν τον ασθενή στον γιατρό.
Επίσης ενδιαφέρον προκαλεί στην μιμητική έκφραση και οι θέσεις που παίρνουν οι ασθενείς με το σώμα τους.
Καμιά φορά τους βλέπουμε να είναι με το μισό σώμα καθισμένοι κάπου, να στέκονται στο ένα πόδι, ή το κεφάλι τους να μην ακουμπάει στο μαξιλάρι, εξού και η έκφραση «ψυχικό μαξιλάρι» και οι θέσεις αυτές μπορούν να διαρκούν για ώρες ολόκληρες.
Επίσης μπορεί να παρουσιάζουνε στερεότυπες κινήσεις που διακόπτονται κατά διαστήματα και επαναλαμβάνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και έτσι λέγονται κινητικές στερεοτυπίες.
Οι κινητικές στερεοτυπίες και με την διαταραγμένη κινητική είναι από τις πιο χαρακτηριστικές εκφράσεις της σχιζοφρενικής διαταραχής και διευκολύνουν πάρα πολύ την διάγνωση.

ΤΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΤΟΥ ΤΣΩΡΤΣΙΛ

ΣΕ ΔΥΟ ΑΠΟΣΜΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (The second World War Ш the Grand Alliance) ΠΡΟΔΙΔΕΙ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΤΑ ΕΣΩΨΥΧΑ ΤΟΥ. Αναφερόμενος σε βιώματα του στο βιβλίο του ο Τσώρτσιλ δείχνει πως ο μεγάλος αυτός πολιτικός ουσιαστικά δεν διαφέρει από τον μέσο άνθρωπο σε ότι αφορά τα εσώψυχά του. Εκδηλώνονται τα ένστικτα του λοιπόν, γράφει, «Δεν υπολογίζεται ποτέ επαρκώς η αίσθηση της δύναμης που μπορεί να έχει κανείς επάνω στους συνανθρώπους του. Είναι ευλογία η δύναμη αυτή για έναν άνδρα».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο Τσώρτσιλ αισθανόταν το ίδιο καλά για την «περισσή» δύναμη ανεβάζοντας την αυτοεκτίμηση του. Πολύ κοινή αντίδραση και συναίσθημα.

Η ΑΛΥΣΙΔΩΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΕΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΗΡΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΓΟΝΙΔΙΟΜΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΦΟΡΕΣ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
Η αλυσιδωτή αντίδραση της πολυμεράσης έχει δώσει την δυνατότητα στους γενετιστές να δημιουργούν νέα γενετικά «πρόσωπα» έτσι ώστε να έχουμε την πλήρη μελέτη σχεδόν όλου του οργανισμού.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΟΤΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ Ή ΕΠΙΡΡΟΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ «ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ» ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ;
Πρόκειται για τον μηχανισμό γονιδιακής αποτύπωσης. Ένας μηχανισμός που μέσω των εξωτερικών ερεθισμάτων εισέρχεται στα γονίδια και συγκεκριμένα στην σκαλωσιά που είναι περιτυλιγμένα αυτά και λέγονται ιστόνες και δημιουργεί εκεί πέρα με μια διαδικασία η οποία λέγεται μεσηλίωση, τις μεταβολές εκείνες που τα αναπαραγωγικά κύτταρα τις μεταβιβάζουν κατόπιν στα σωματικά και σε όλο τον οργανισμό.
Τα γονίδια αυτά εκφράζονται κυρίως με το χρωμόσωμα Χ αλλά μπορεί να είναι και με το άλλο χρωμόσωμα του πατέρα σε άλλη διαδικασία.
Τέτοιας μορφής γονιδιακή αποτύπωση έχουμε σε πολλά θηλαστικά. Επίσης έχει βρεθεί ακόμα και σε φυτά.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η φύση έχει έναν μηχανισμό, την γονιδιακή αποτύπωση, προκειμένου να περάσει στα έμβια όντα αυτά που χρειάζεται ή είναι εποικοδομητικά για την εξέλιξη.

Ο ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΗΛΙΘΙΟΣ

ΣΕ ΚΑΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΑΒΑΝΤ Ο ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΙΑΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ.
Ενας τέτοιος ήτανε ο Κιμ Πικ ο οποίος πέθανε πρόσφατα και ήταν παγκόσμια γνωστός από την ταινία ο άνθρωπος της Βροχής με τον Ντάστιν Χόφμαν.
Ο Πικ μπορούσε να είναι πραγματικά στον κατάλογο των μεγάλων σοφών λόγω της ιδιαίτερης ικανότητας που είχε να διαβάζει και να απομνημονεύει λέξη-λέξη μέχρι 12.000 βιβλία χρησιμοποιώντας για κάθε σελίδα το ένα μάτι.
Επίσης μπορούσε να κάνει ατελείωτες πράξεις, μαθηματικούς συνδυασμούς αλλά του ήταν αδύνατον να βουρτσίσει τα μαλλιά του, να ντυθεί μόνος του ή να προχωρήσει σε απλές κινητικές δεξιότητες.
Η αιτία για αυτήν την αδυναμία του ήταν η ανεπάρκεια του μεσολοβίου δηλαδή εκείνο του νευρικού σχηματισμού που ενώνει τα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια και επιτρέπει την επικοινωνία και την νορμάλ δράση όλου του εγκεφάλου.
Κάπως λιγότερο έπασχε και η παρεγκεφαλίδα του. Αποτέλεσε πάντοτε ένα αντικείμενο πολλών ερευνών έχοντας συνείδηση της ιδιαιτερότητας του και κατά κάποιο τρόπο με την ίδια του την στάση και τον τρόπο του έβρισκε την δυνατότητα να δείχνει σε απλούς ανθρώπους ότι δεν τον ενοχλεί το στίγμα και σε μεγάλους επιστήμονες να προσφέρει γνώσεις οι οποίες βοηθήσανε ουσιαστικά στην περαιτέρω εξέλιξη της νευρολογίας.
Η ανάμνηση και η ζωή του πρέπει να καταγραφεί με ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή διότι πραγματικά αποτελεί ένα ογκόλιθο γνώσης στις νευροεπιστήμες.
Ας ελπίσουμε αυτό παρά τις δύσκολες μέρες, την έλλειψη χρημάτων, την τελμάτωση της έρευνας που γίνεται στα πανεπιστήμια, ότι θα βρεθεί κάπου μια άκρη να αποκαλυφθεί το «μυστικό» αυτού του εγκεφάλου.

Ο ΚΑΘΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ, ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΓΙΑΤΡΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ.
Κατά την σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ του ασθενούς πρόκειται ακριβώς για τα τμήματα – συναισθήματα εκείνα τα οποία είναι πειστήριο και τα οποία υπάρχουν τριγύρω από την προσωπικότητα του ασθενούς χωρίς όμως κανένας να μπαίνει στον ιδιαίτερο κόπο να τα συλλέξει.
Μιλάμε για οργή, μίσος, αγάπη, φόβο παραλογισμού, αντιδράσεις διάφορες.
Αυτά τα «κλειδιά» όταν συγκεντρωθούν, αναληφθούν, έρθουνε σε επαφή με γεγονότα ή συνδυαστούν με άλλες καταστάσεις γνωστές από την ζωή του ανθρώπου – ασθενούς και μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα, με έκπληξη δοκιμάζει κανείς την εντύπωση πόσο καλύτερα καταλαβαίνει τον απέναντι του, τον ασθενή του και πόσα περισσότερα μπορεί να του προσφέρει γνωρίζοντας τις ψυχολογικές του αδυναμίες ή δυνατότητες.
Είναι μια διαδικασία που πλέον γίνεται απαραίτητα με διάφορα ερωτηματολόγια στα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα αλλά κατά κανόνα θέλει έμπειρο άνθρωπο για την ανάλυση προκειμένου να υπάρχει και η συνδυαστική ικανότητα.

ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΗ ΠΥΟΜΥΟΣΙΤΙΔΑ

ΟΙ ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΕΣ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΕΣ ΣΗΜΕΙΟ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΤΟΥ ΜΥΪΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
Η καινούρια γνώση που ήρθε σε ότι αφορά αυτές τις καταστάσεις δηλαδή τις εν τω βάθει στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις, είναι ότι χτυπούν κυρίως τους ηλικιωμένους και παιδιά δηλαδή ανθρώπους που έχουν ανοσοανεπάρκειες (χαμηλό αμυντικό σύστημα) όπως σακχαρώδη διαβήτη, αιματολογικά νοσήματα, κ.λ.π.
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα βρέθηκε ότι και αυτές μπορούν να ξεκινήσουν στα παιδιά μετά την ανεμοβλογιά. Η νεκρωτική περιτονίτιδα ή στρεπτοκοκκική γάγγραινα είναι επίσης ο φόβος και ο τρόμος των χειρουργών διότι προσβάλλει τα ενδοκοιλιακά όργανα χωρίς να προκαλέσει αλλοιώσεις του δέρματος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις δημιουργεί πολυσυστηματική προσβολή των οργάνων, το λεγόμενο τοξικό σοκ, το οποίο κατά κανόνα οδηγεί στον θάνατο γιατί αν δεν παρέβει κανένας απόλυτα γρήγορα τότε έχουμε αυτήν την περίπτωση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις εμπεριέχεται και η πυομυοσίτιδα. Είναι περιπτώσεις που ο στρεπτόκοκκος χωρίς να το αντιληφθεί κανένας έγκαιρα ιατρικά προσβάλλει έναν ή περισσότερους μυς και αναπτύσσει εκεί επάνω μια πυογόνο κατάσταση η οποία έχει φοβερή ταχύτητα εξέλιξης.

ΤΑ ΔΥΟ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ

Η ΟΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΛΟΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΕΤΑΣΘΕΙ ΑΡΚΕΤΑ. ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΔΥΟ ΡΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΡΑΧΙΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ.
Κοιλιακό και ραχιαίο ρεύμα της όρασης ονομάζονται έτσι διότι το ένα ακολουθεί την ραχιαία πλευρά του εγκεφάλου ενώ το άλλο την κοιλιακή.
Και για τις δύο περιπτώσεις διεγείρονται άλλοι πυρήνες, συμμετέχουν άλλοι εγκεφαλικοί σχηματισμοί και παρόλο που επικοινωνούν ταυτόχρονα τα δύο ρεύματα μεταξύ τους έχουν σχεδόν μια «ανεξάρτητη» δουλειά που πραγματοποιεί ένα τμήμα της όρασης και της προσαρμογής του χώρου.
Είναι καλό να ξέρουμε αυτή την διαφορά διότι καταλαβαίνουμε καλύτερα και τις παθήσεις που προέρχονται.
Στο μεν κοιλιακό ρεύμα της όρασης πρόκειται για το λεγόμενο μονοπάτι του «τι» ενώ στο ραχιαίο ρεύμα έχουμε να κάνουμε με το μονοπάτι του «που».
Τόσο «τι» όσο και «πού» αφορά τις ίδιες λειτουργίες αλλά διαπραγματεύονται την κατάσταση τους διαφορετικά π.χ. με το μονοπάτι του «τι» δηλαδή με το κοιλιακό ρεύμα αναγνωρίζει ο εγκέφαλος τι βλέπει, τι σχήμα έχει και σε τι σχέση είναι αυτά που βλέπει το ένα με το άλλο.
Με το μονοπάτι του «που» βλέπει τι είναι αυτό, που είναι και ποια σχέση έχει ο τόπος, ο χρόνος και η όραση.
Όλα αυτά είναι πολύ πιο πολύπλοκα αλλά αξίζει κανείς να τα αναλύσει γιατί αν απλώς φανταστεί την διαφορετικότητά τους δεν χρειάζεται να μπει και σε ιδιαίτερες λεπτομέρειες. Καταλαβαίνει πόσο ουσιαστικό είναι το θέμα της όρασης και πόσο διαφορετικά πρέπει να επεξεργάζεται όταν υπάρχει μια παθογένεια.

ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ

ΜΑΝΤΕΥΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΛΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ.
Όλοι πάλι καταλήγουν στο ένα και στο μοναδικό ότι ο εγκέφαλος και ιδιαίτερα ο πρόσθιος λοβός και των δύο ημισφαιρίων έχει την ιδιότητα να μαντεύει τι συμβαίνει στους άλλους εγκεφάλους. Είτε βλέποντας, είτε ακούγοντας είτε διαλογίζοντας, είτε χρησιμοποιώντας πληροφορίες που ήδη αυτός έχει.
Ένα πολύ μεγάλο ρόλο σε όλη αυτήν την διαδικασία παίζουν τα λεγόμενα κύτταρα - καθρέπτες που είναι αποθηκεμένα σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου βέβαια ίσως και σε άλλες αλλά σε αυτήν πολύ εντονότερα που συλλέγοντας οπτικές, ακουστικές, απτικές ή άλλες πληροφορίες τα μετατρέπουνε σε ιδία βιώματα και τα επεξεργάζονται σαν δικές τους σκέψεις.
Έτσι λοιπόν βλέποντας κάποιον για παράδειγμα να κουνάει τα χέρια του δυνατά, να φωνάζει, να κοκκινίζει και να ωρύεται, τότε καταλαβαίνει ο δικός μας ο εγκέφαλος ότι αυτός είναι θυμωμένος και μάλιστα το αντιλαμβάνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως ο πάσχων από το θυμό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μη καλής λειτουργίας της ενσυναίσθησης είναι οι περιπτώσεις του αυτισμού όπου άνθρωποι που έχουνε έλλειψη αυτών των κυττάρων – καθρεπτών στον εγκέφαλο δεν έχουν την δυνατότητα από παιδιά να αναπτύξουν την επικοινωνία που χρειάζεται.
Βέβαια αυτό διαβαθμίζεται σε διάφορες κλίμακες από ελάχιστα έως πάρα πολύ, πάντως είναι η βασική αρχή της λειτουργίας του αυτισμού.
Πολλοί ερευνητές έχοντας την υπομονή και χρησιμοποιώντας πολύ απλά μέσα κατέληξαν να μπορούν να επηρεάσουνε αρκετά τον αυτισμό με γνώσεις τέτοιες που επαναλαμβανόμενες σιγά-σιγά του δίνουν και αυτουνού την έννοια της ενσυναίσθησης.

Ο ΔΙΑΚΡΑΝΙΚΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Η ΤΟ ΠΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΟ (ΜΕΤΑ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ) ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.
Αναμενόμενα οι γιατροί που το χρησιμοποιούν και παρακολουθούν τα αποτελέσματα πριν και μετά την εφαρμογή, έρχονται σε συμπεράσματα σε ότι αφορά τα θετικά αυτής της μεθόδου.
Παρατηρείται, μετά την εφαρμογή του στους βρεγματοκροταφικούς λοβούς και το τέλος της θεραπείας, να παρουσιάζεται στους ασθενείς πέραν της βελίωσης της κατάθλιψης και μια αυξημένη οπτική και οσμική οξύτητα.
Πρόκειται για αισθητήριες βελτιώσεις που έχουν να κάνουν με ενδοεγκεφαλικά νευρονικά τόξα τα οποία επηρεάζονται από τον μαγνητικό ερεθισμό. Γεγονός που ανοίγει ένα νέο πεδίο ερευνών σε ότι αφορά τις διαταραχές των ανάλογων αισθητήριων οργάνων.

ΤΟ ΑΛΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ

Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ 2 ΑΙΩΝΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΜΩΣ 15 ΜΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ.
Όλα ξεκίνησαν περίπου 50 χρόνια πριν το κλείσιμο του 19ου αιώνα με δύο μεγάλους πρωταγωνιστές τον Κάρολο Δαρβίνο και τον Άλφρεντ Ουάλας. Οι δύο μεγάλοι αυτοί επιστήμονες πραγματοποίησαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον έρευνες σχετικά με ότι αφορά την εξέλιξη των ειδών (ο Δαρβίνος) και της εξελικτικής βιολογίας καθώς και της συγκέντρωσης στοιχείων σε ότι αφορά την παλαιοντολογία, την συντηρητική ανατομία και μοριακή βιολογία.
Ο συγκερασμός των γνώσεων που υπήρχε από τους δύο αυτούς επιστήμονες έφερε σε εξέλιξη την γενετική η οποία προχώρησε με γιγαντιαία άλματα μέχρι να φτάσει σήμερα στην υποειδικότητα της που λέγεται επιγενετική που πλέον αποτελείται από ένα καινούριο φάσμα γνώσεων σχετικά με την ανάπτυξη, την μεταβολή του ανθρώπου και του ανθρώπινου οργανισμού μέσα στην καθημερινότητα.

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΝΤΩΣ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΡΑΓΔΑΙΑ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΟΚΥΤΤΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΜΥΕΛΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ.
Οι αιτίες είναι καθαρά εξελικτικές και περιβαλλοντολογικές.
Ένας πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος είναι η εξωτερική ακτινοβολία κάθε είδους από τον ήλιο μέχρι και το φάσμα διαφόρων συσκευών ή ακόμη των ηλεκτρικών καλωδίων που υπάρχουν πάνω από τα κεφάλια μας.
Συμπληρώνοντας τους κινδύνους ένας δεύτερος μεγάλος παράγων είναι η κληρονομικότητα ανθρώπων δηλαδή που έχουν ειδικό τύπο αίματος και ειδικό τύπο πλάσματος που είναι πιο ευάλωτα σε ότι αφορά την προσβολή για τις μεταλλάξεις των κυττάρων αυτών.
Ο τρίτος όμως και ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι τα διάφορα χημικά κυρίως αυτά που έχουνε το κλοφέν και υπάρχουν διάσπαρτα στα σκουπίδια και στο περιβάλλον.
Αυτά εδώ πέρα όλα μαζί αποτελούν την δαμόκλειος σπάθη της εξέλιξης σε ότι αφορά το πλασμοκύττωμα διότι ταυτόχρονα εξασθενούν και μέσω του εγκεφάλου το ανοσοποιητικό σύστημα που περιβάλλει την άμυνα του οργανισμού.

ΤΟΠΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ – ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΕΝΤΟΝΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΝΕΥΡΩΝΙΚΟ ΤΟΞΟ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Η άποψη ότι ο άνθρωπος είναι, σε ότι αφορά τις αποφάσεις του, εγκλωβισμένος μεταξύ καλού και κακού, τα οποία δραστηριοποιούνται αμιγώς ανάλογα με τι εγκεφαλικούς νευρώνες έχει, τείνει όλο και περισσότερο να πείσει τους επιστήμονες.
Πάρα πολλά πειράματα, ολόκληρες κλινικές ασχολούνται ακριβώς με αυτό το δίλημμα του κατά πόσο η αυτοκυριαρχία και ο ανθρωπισμός είναι αποτελέσματα μιας κάποιας εγκεφαλικής λειτουργίας ή και προϊόντα της ελευθέρας πίστης του ατόμου.
Βέβαια είναι δύσκολο κανείς να αναγνωρίσει την απεριόριστη δυνατότητα του εγκεφάλου να κατατοπίζει τα συναισθήματα αλλά πάντα θέλουμε να πιστεύουμε ότι υπάρχει μια ελευθέρα βούληση.
Σε αυτό θα πρέπει να σκεφτούμε λίγο πιο εντατικά και να θεωρήσουμε και αυτήν την ελευθέρα βούληση υπογραμμισμένη σαν μια επιπλέον εγκεφαλική λειτουργία η οποία ακόμη ή δεν έχει «ψαχθεί» αριστερά ή δεν έχει αναγνωριστεί ο τόπος δράσης στον εγκέφαλο.
Εκείνο που ξέρουμε όμως είναι ότι πριν από τις οποιεσδήποτε αποφάσεις του ανθρώπου να εκτελέσει μια πράξη προϋπάρχει κατά 30 χιλιοστά του δευτερολέπτου μια ενεργοποίηση του ιδίου του εγκεφάλου δηλαδή προηγείται της βούλησης αυτά τα 30 χιλιοστά του δευτερολέπτου η εγκεφαλική λειτουργία.
Πολλοί επιστήμονες το ονόμασαν αυτό και σαν δυναμικό προετοιμασίας. Οπωσδήποτε όποια και αν είναι η τελική απάντηση η νευροφυσιολογία μαζί με τις νευροεπιστήμες προχωράει γρήγορα και θα έρθει και σε αυτό το σημείο μια ολοκληρωμένη επιστημονική απάντηση.

ΟΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΑΥΜΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό οφείλεται στις διάχυτες βλάβες της λευκής ουσίας με την μορφή λευκών ινών ή τανισμού (τέντωμα) των νευραξόνων.
Και στις δύο περιπτώσεις και στις αιματώσεις και στα τανίσματα διακόπτεται η επικοινωνία των μικροκυκλωμάτων του εγκεφάλου εμφανίζοντας έτσι ανατομικές και λειτουργικές διαταραχές που δύσκολα κανείς μπορεί να τις αποδώσει στην πραγματική αιτία.
Επειδή αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα πρέπει να ξεκινάμε πάντα από την υπόθεση έστω και σε μικρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις ότι έχουμε τέτοιου είδους βλάβες.
Κατά συνέπεια και την πλήρη διάγνωση κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις και την κατάλληλη αγωγή χορηγούμε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.