Η ΦΩΤΟΦΟΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΈΧΕΙ ΈΝΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.Χαρακτηριστικό των αυτοάνοσων νοσημάτων στα μάτια είναι ότι τμήματα του οφθαλμού ή ολόκληρος ο οφθαλμός δέχονται επίθεση από τα τροποποιημένα λευκά αιμοσφαίρια. Το αποτέλεσμα της επίθεσης αυτής είναι ότι μπορούν να προκαλέσουν έντονα συστηματικά και οφθαλμολογικά συμπτώματα, τα οποία μπορούν να περιοριστούν μόνο στο τομέα αυτό. Τα πιο συνηθισμένα από αυτά είναι πόνοι και φωτοφοβίες, μείωση της οπτικής οξύτητας, απώλεια της όρασης, έντονοι πονοκέφαλοι και ζαλάδες. Γενικά, όταν παρουσιάζεται το πρόβλημα της φωτοφοβίας, πρέπει οι εξετάσεις να γίνονται διεξοδικές και να επαναλαμβάνονται μέχρι να σιγουρευτούν, προκειμένου να βεβαιωθεί μια διάγνωση.
ΠΟΣΟ ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΝΑΡΚΙΣΣΟΙ» ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ;
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 3:06 π.μ.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΟΙ ΥΓΙΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΔΕΣΗ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΈΝΤΟΝΟ ΣΤΡΕΣ.Τα άτομα με ναρκισσιστική διαταραχή έχουν ελαττωμένη επίγνωση της ταυτότητας με τρομερή υποτιμητική συμπεριφορά. Απαξιώνουν όλους, έχουν υπεροπτική συμπεριφορά με ιδέες μεγαλείου, είναι σε μόνιμη υπεράσπιση του εαυτού τους για «ψευτοαδικίες», αποξενώνονται ακόμα και από τα άτομα της οικογένειας τους και έχουν απαίτηση να εκπληρώνεται κάθε είδους επιθυμία τους όσο παράλογη και αν είναι, γιατί για αυτούς είναι λογική. Δηλαδή, λειτουργούν παρανοϊκά και είναι άκρως επικίνδυνοι για τις αποφάσεις για το περιβάλλον τους. Βρίσκουμε τέτοια άτομα, εύκολα, σε πολιτικούς κύκλους ή σε διοικητικούς σχηματισμούς, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Κάτω από τέτοιες περιπτώσεις, η ναρκισσιστική συμπεριφορά θεωρείται πλεονέκτημα έως ότου καταρρεύσει με την πρώτη δυσκολία.
ΈΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.Ένα τέτοιο γεγονός είναι αυτό της μακροψίας, όπου βλέπει το είδωλο σε μεγέθυνση και απόσταση, έτσι που φαντάζεται τελείως κάτι διαφορετικό από αυτό που βλέπει. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια μορφή επιληπτικής κρίσης που λέγεται μακροψία και μπορεί να καταγραφεί ηλεκτροεγκεφαλογραφικά, ενώ υποχωρεί με την κατάλληλη αντιεπιληπτική αγωγή.
ΓΕΝΙΚΑ ΌΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.Το νευρικό σύστημα στην ολότητα του μπορεί ,όντως, να εμφανίζει μια πάθηση που να φαίνεται αυτοτελής, αλλά κατά κανόνα πάντα προηγείται μια άλλη δυσλειτουργία. Η δυσλειτουργία αυτή μπορεί να προέρχεται τόσο από ένα άλλο οργανικό σύστημα, όσο και από το ίδιο το νευρικό. Γενικά, οι επαναλήψεις παθολογικών καταστάσεων, ανεξάρτητα από πού προέρχονται, «καταγράφονται» από τον εγκέφαλο και προκαλούν επιδείνωση κυρίως του ιδίου. Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε αρκετά τακτικά επανάληψη ή αύξηση νευρολογικών συμπτωμάτων με την πάροδο της ηλικίας.
ΜΙΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΈΝΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ.Π.χ. το σύνδρομο Sjogren, το έλκος του κερατοειδούς. Επειδή πρόκειται για τα μάτια, σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεται μια ανοσοκατασταλτική επίδραση, προκειμένου να σταματήσει η αυτοάνοση αντίδραση. Σε αυτό τον τομέα, πρέπει να είμαστε κάθετοι και να μην σταματήσει η θεραπεία, πριν κοπάσει η αντίδραση αμέσως. Πολλές φορές μάλιστα, εμφανίζεται μια προσωρινή επίδραση για να επανέλθει η συμπτωματολογία με την ίδια ένταση. Και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να επιμένουμε με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, προκειμένου να σταματήσουμε τις αντιδράσεις.
ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ ΝΑΙ.Στην περίπτωση της «ψευδοάνοιας» ,πλέον, το πρόβλημα είναι του χαρακτηρισμού και όχι των συμπτωμάτων. Εμφανίζεται κατά την μεγάλη ηλικία, έτσι που να δικαιολογεί κα την υπόνοια της άνοιας. Στην ουσία πρόκειται για ένα καταθλιπτικό σύνδρομο με επιβράδυνση των κινήσεων, προβλήματα μνήμης και νοητικές δυσλειτουργίες. Όλα αυτά μπορούν να αρχίσουν να εμφανίζονται σταδιακά, όπως στην περίπτωση άνοιας, και να ισχυροποιούν μια διάγνωση υπέρ της. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις, πρόκειται για νεφελώδη καταθλιπτικά σύνδρομα με αυτή τη χαρακτηριστική συμπτωματολογία. Αυτό φαίνεται και άμεσα μετά τη χορήγηση της αντικαταθλιπτικής αγωγής. Σε σύντομο διάστημα, εφόσον ο αριθμός των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων είναι ο σωστός, χάνεται η «ψευδοάνοια», αφήνοντας να φανεί για μικρό διάστημα η καταθλιπτική συνδρομή και μετά να υποχωρήσει και αυτή.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡΛΕΥΚΙΝΗΣ 4 (IL4) ΣΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 2:27 π.μ.
Η ΙΝΤΕΡΛΕΥΚΙΝΗ 4 ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΆΜΕΣΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.Αυτό ανακαλύφθηκε τυχαία όταν σε πειράματα με τον ιό της ευλογιάς βρέθηκε ότι η ιντερλευκίνη είναι ένας ουσιαστικός ανασταλτικός παράγοντας. Μάλιστα κατά τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι με τη χρήση έρχεται μια πλήρης καταστολή της κακοήθους κυτταρικής ανοσολογικής αντίδρασης που έχει το ανοσοποιητικό. Έτσι λοιπόν, χρησιμοποιώντας τεχνικά βελτιωμένη ιντερλευκίνη μπορούμε να έχουμε βελτίωση του ανοσοποιητικού και κυρίως της ευλογιάς.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ.Η παραρρινοκολπίτιδα ή ιγμορίτιδα είναι μια συνηθισμένη λοίμωξη της μετωπιαίας ή άνω γνάθου, που εμφανίζει ένα έντονο οξύ πρωινό άλγος. Κατά καιρούς, αυτές οι ιγμορίτιδες εμφάνιζαν ένα μικρό οίδημα γύρω από τους κόγχους και μια ευαισθησία στην πίεση πάνω σε αυτούς. Εμφανίζονται οι ιγμορίτιδες και οι παραρρινοκολπίτιδες έντονα τα τελευταία χρόνια, λόγω της χρήσης των δικύκλων. Τα ρεύματα και η πρωινή δροσιά, που “βομβαρδίζουν” αυτές τις περιοχές, ιδιαίτερα όταν το πρόσωπο είναι ακάλυπτο, μέσα σε λίγα λεπτά μπορούν να δημιουργήσουν χρόνιες φλεγμονές με προοδευτική εξέλιξη. Κατά κανόνα, αν και διαγιγνώσκονται έγκαιρα αυτά τα προβλήματα, επιπόλαια δε χορηγείτε άμεσα η κατάλληλη και σε βάθος φαρμακευτική αγωγή με επακόλουθο την ένταση τους και το βασανισμό των ασθενών.
ΟΙ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΈΧΟΥΝΕ ΚΟΙΝΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΈΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΊΔΙΑ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ.Αυτό αφορά τον χρόνο εμφάνισης. Ποτέ οι νευρολογικές ασθένειες, άσχετα της νοσολογικής τους δομής, δεν εμφανίζονται στον ίδιο χρόνο. Έτσι λοιπόν, όσο πιο αργά εμφανίζονται τόσο πιο υγιείς είναι οι δείκτες ζωής των ασθενών, όσον αφορά την διαβίωσή τους πριν την εμφάνιση των νευρολογικών ασθενειών. Στην Αμερική, που υπάρχουν πάρα πολλές αιρέσεις με απόλυτο τρόπο ζωής σε ότι αφορά διατροφή, θρησκεία, εργασία, έχει βρεθεί ότι η διάρκεια ζωής στις ομάδες αυτές είναι μεγαλύτερη του μέσου όρου στην Αμερική. Ταυτόχρονα αρρώστιες όπως το πάρκινσον, η άνοια, αγγειακές διαταραχές κ.λ.π. εμφανίζονται πολύ αργότερα από ότι στον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτό αποτελεί ένα στοιχείο της επιρροής που έχει ο σωστός τρόπος ζωής στην καλύτερη διαβίωση, παράταση του γήρατος και εμφάνιση των νευρολογικών ασθενειών.
ΟΙ ΡΑΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΆΚΡΑ ΤΩΝ ΚΡΑΝΙΑΚΩΝ ΟΣΤΩΝ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΡΑΔΕΙΑ ΣΥΝΟΣΤΕΩΣΗ.Η λειτουργία αυτή, που ρυθμίζεται γονιδιακά, δίνει την ευκαιρία στον εγκέφαλο να αναπτυχθεί αρμονικά με το κρανίο μέχρι να πάρει το τελικό του σχήμα. Πολλές φορές για λόγους γενετικούς και επιγενετικούς, οι κρανιακές ραφές κλείνουν πριν την ώρα τους. Η παθολογική αυτή κατάσταση λέγεται πρώιμη συνοστέωση των ραφών. Η δυσμορφία αυτή επηρεάζει το σχήμα της κεφαλής και προκαλεί πολλά λειτουργικά φαινόμενα που επηρεάζουν τη σημαντική ανάπτυξη και την πνευματική βελτίωση του παιδιού. Ανάλογα με το που βρίσκεται επιλεκτικά ο τόπος συνοστέωσης, έχουμε και διαφορετικό κλινικό σύμπτωμα.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΙΟΥΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΤΟ DNA ΩΣ ΓΕΝΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΈΝΑ ΚΕΛΥΦΟΣ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΔΙΑΜΕΤΡΟ 120-300 NM.Οι ιοί του έρπητα είναι μια μεγάλη οικογένεια, συνολικά πάνω από 150 μέλη, που προσβάλλουν όλα τα ζωικά είδη. Από αυτά, έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο είδος τα 8 (human herpesvirus), τα οποία μπορούν να διατηρούνται στον ανθρώπινο οργανισμό σε λανθάνουσα κατάσταση. Ο ιός του έρπητα έχει μια παράξενη σχέση με το ανθρώπινο σύστημα (αμυντικό)˙ και το προστατεύει και το απειλεί. Με τη «συνεργασία» του εντοπίζονται οι εχθροί και όταν ο ίδιος επιτίθεται, τότε τον μολύνει. Οι λοιμώξεις του έρπητα και δη στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι από τις πιο επίκαιρες της εποχής μας.
ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΑΝΙΑΚΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 1:45 π.μ.
ΤΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΜΕ ΈΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. Η αδυναμία αποκατάστασης είναι τόσο σε φαρμακευτικό όσο και σε μηχανικό επίπεδο πολύ χαμηλών αποτελεσμάτων. Μια σημαντική εξέλιξη στον τομέα αυτόν είναι μια συνδυαστική θεραπεία. Συγκεκριμένα πρόκειται για την χορήγηση του φαρμάκου ερυθροποιητίνης με ταυτόχρονο διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό. Η φαρμακευτική δράση της ερυθροποιητίνης έγκειται στο γεγονός ότι αυξάνει τον μεταβολισμό των εγκεφαλικών κυττάρων μαζί με την ανοσοποιητική τους δράση και ταυτόχρονα διεγείρει και την κυτταρογένεση. Την λειτουργία του συμπληρώνει ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός, ο οποίος βοηθά ακόμα πιο ουσιαστικά στην κυτταρογένεση και την δημιουργία κυτταρικού ιστού. Ο συνδυασμός των δύο αυτών μεθόδων έχει φέρει μια επανάσταση, σε ότι αφορά την αποκατάσταση των εγκεφαλικών.
ΌΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΤΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.Τα ναρκωτικά. Και επειδή τα μέχρι τώρα γνωστά ναρκωτικά είναι ακριβά, στην Αργεντινή, όπου πλέον η φτώχεια έχει ξεπεράσει κάθε όριο, ήρθε και το «πάκο», το ναρκωτικό των φτωχών. Το «πάκο» είναι μια σύνθεση από υποπροϊόντα της κοκαΐνης, άλλες χημικές ουσίες, φάρμακα, φυτοφάρμακα, απόβλητα χημικών ουσιών κ.τ.λ.. Κοστίζει ελάχιστα, έχει άμεση δράση στον εγκέφαλο του ανθρώπου, δημιουργώντας μεγάλο αίσθημα ευφορίας, το οποίο αυξάνεται ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με υποπροϊόντα της βενζίνης. Κόβει την πείνα, φέρνει χαλάρωση, μειώνει τη δίψα, αλλά και έχει και τεράστια εξάρτηση. Το χρονικό διάστημα που επιζούν οι τακτικοί χρήστες ανέρχεται σε μήνες, για αυτό το λόγο μαζί με τη φτηνή τιμή, χαρακτηρίστηκε ο «φονιάς» των φτωχών. Αναμενόμενα, μετά την έξαρση στην Αργεντινή έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις σε όλη τη Λατινική Αμερική και αναμένεται να γίνει το ίδιο και στη Βόρεια. Πέρα από τους ανθρώπους που έχουν το δράμα αυτό, το «πάκο» αποτελεί και έναν κοινωνικό κίνδυνο, διότι μια από τις βασικές παρενέργειες του είναι να εξωθεί τους χρήστες σε ψυχώσεις.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ, ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΣΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ.Ο Γερμανός ψυχίατρος Κάρλ Γιάσπερς διατύπωσε τη θεωρία ότι δεν υπάρχουν σταθερές δομές στην νοσολογική ανάπτυξη της σχιζοφρένειας. Έτσι λοιπόν, ανέπτυξε ένα ερευνητικό σχήμα για τις έννοιες υποκείμενο-αντικείμενο, αίτιο-αποτελέσματα με βάση τη συνειδητή εμπειρία και ασυνείδητη αντίληψη. Έτσι λοιπόν κατέληξε ότι οι παράγοντες που διαταράσσουν την ψυχική ικανότητα είναι εξωτερικοί, ενώ η προσωπικότητα και οι ενδοψυχικοί παράγοντες συντελούν όχι στην παθογένεια, αλλά στη διαμόρφωση της συμπτωματολογίας. Η θεωρία του Γιάσπερς ήταν καινοτόμος, αλλά ιατρικά πολύ δύσκολα εφαρμόσιμη ακόμη και σε επίπεδο ερευνών. Υπάρχουν ακόμη υποστηρικτές, αλλά σε φιλοσοφικό επίπεδο.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 1:17 π.μ.
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, Η ΈΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΡΤΙΟΤΕΡΗ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΝΕΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ.Με έκπληξη οι επιστήμονες εξετάζουν τη νευροψυχολογία του εγκεφάλου και έχοντας αρτιότερα μέσα κατανόησης του, βλέπουμε ότι πολλές φορές οι «ανακαλύψεις» που κάνουν τους ξαφνιάζουν γιατί διαπιστώνουν ότι ορισμένα από αυτά τα «ήξερε» ο εγκέφαλος, αλλά δεν ήθελε να τα αποκαλύψει. Δηλαδή, αντιμετωπίζουμε έναν εγκέφαλο «αλεπού», ο οποίος φαίνεται ότι γνωρίζει τι πάμε να κάνουμε και τι ψάχνουμε από αυτόν και γιατί ίσως να μην θέλει και ένα διάλογο μαζί μας. Όσο προχωρούν οι έρευνες γίνεται εμφανές ότι ο εγκέφαλος συντονίζει το σώμα και το σώμα απλά παίρνει οδηγίες από αυτόν.
Ο ΧΟΥΛΙΝ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΣ ΜΠΕΡΓΚΕΡ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ- ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΕ ΌΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΛΗΨΙΑΣ.Ο Άγγλος νευρολόγος, Χούλιν Τζάκσον, ένας μεγαλοφυής γιατρός, κατάλαβε και ανέπτυξε ως αίτιο της επιληψίας μια απότομη και άτακτη εκφόρτιση κάποιας ομάδας εγκεφαλικών νευρώνων. Από τότε και η θεωρία αυτή της εστιακής ανάπτυξης των επιληπτικών κρίσεων πήρε το όνομα του σαν εστιακή επιληψία Τζάκσον. Ο Χάνς Μπέργκερ, το 1929 ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της κλινικής πραγματοποίησης του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος και μάλιστα το πραγματοποίησε, όντας, ίδιος νευρολόγος, στο νοσοκομείο Σαριτέ του Βερολίνου. Ο Μπέργκερ προχώρησε και παραπέρα και πρωταγωνίστησε στην αρχειοθέτηση των επιληπτικών συνδρόμων, με βάση την ηλεκτροεγκεφαλογραφική τους εικόνα.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΦΘΑΛΜΟ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΈΝΑΣ ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΗΡΑΓΓΩΔΗΣ ΚΟΛΠΟΣ.Είναι ένας χώρος όπου υπάρχουν πολλά όργανα όπως αγγεία, φλέβες, νεύρα, συνδετικός ιστός κ.λ.π.. Μέσα στον χώρο αυτό δημιουργούνται αρκετές αιτίες που προκαλούν εξόφθαλμο (πρόπτωση). Οι πιο τακτικές αιτίες είναι όγκοι της περιοχής και κοκκιώματα από διάφορες λοιμώξεις. Πιο σπάνια είναι μια θρόμβωση σε αυτήν την περιοχή από μια μικρή ή μεγάλη αρτηρία ή μια επικοινωνία των αγγείων με την καρωτίδα (καρωτιδοσηραγγώδης επικοινωνία). Όπως αναφέραμε αιτίες είναι πολλές˙ οι πιο γνωστές είναι αυτές, αλλά το ουσιαστικό είναι σε περίπτωση εξόφθαλμου να έχουμε άμεση ιατρική επέμβαση και πλήρη διάγνωση, ιδιαίτερα στην περίπτωση που είναι μονοπλεύρως. Η διαλεύκανση της αιτίας πρέπει να είναι άμεση.
Ο ΥΠΕΡΜΕΤΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ, ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.Βέβαια, ο υπέρμετρος φόβος είναι για εγκεφαλική υπόθεση, που έχει σχέση με το χαρακτήρα του ατόμου, αλλά στην κορύφωση του, εκεί που ο φόβος γίνεται πανικός ,δρα τουλάχιστον εγκεφαλικά ανεξάρτητα. Έτσι λοιπόν, η κορύφωση του φόβου σε αρκετούς ανθρώπους γίνεται ένα ,αμιγώς, παθολογικό σύνδρομο, που μπορεί να φτάσει μέχρι τον παραληρηματικό ιδεασμό και να δημιουργήσει το σύνδρομο του σωσία. Δηλαδή, ο ασθενής να βλέπει κάποιο άτομο και στο πρόσωπο του να αναγνωρίζει κάποιον άλλον που δεν είναι εκείνη τη στιγμή κοντά.
ΌΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΈΛΕΓΕ Ο ΦΡΟΥΝΤ˙ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΉΤΑΝ ΈΝΑ ΣΦYΡΙ ΚΑΙ ΈΝΑ ΞΥΡΑΦΙ.Mε αυτά τα διαγνωστικά μέσα έπρεπε και ο πλέον ικανός νευρολόγος να βρει διεξόδους σε δύσκολα νευρολογικά προβλήματα, που ακόμα και να τα φανταζόταν ήταν απίστευτα δύσκολο να τα αποδείξει με τα μέσα που είχε. Σήμερα, τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία και με σύγχρονες μελέτες μπορούμε να ελέγχουμε και μονήρη κύτταρα στις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Οι μελέτες αυτές της πυρηνικής ιατρικής είναι η μαγνητική ποζιτρονίων, η λειτουργική μαγνητική τομογραφία, η τομογραφία εκπομπής ενός φωτονίου και η διαδικασία μέτρησης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Πρόκειται, δηλαδή, για μια πληθώρα νέων νευρολογικών εξετάσεων με εξαιρετικό περιεχόμενο και υψηλής απόδοσης πληροφοριών που ανοίγει νέους δρόμους στη νευρολογία.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ.Μια ζωή γεμάτη έμπνευση, παραγωγικό έργο, ψυχική ταλαιπωρία, αμφισβήτηση και άρνηση της καθημερινής φθοράς ήταν το σύνολο της ζωής του Ντένις Χόπερ. Η τελευταία μεγάλη απορία του ήταν πως μπόρεσε να ζήσει τόσα χρόνια, ακολουθώντας αυτόν τον καταστροφικό τρόπο ζωής. Η δεύτερη μεγάλη του απορία ήταν πως μπορούσε και «φτιαχνόταν» με την πραγματικότητα, ζώντας σε ένα ψεύτικο κόσμο μιας πλάνης, όπως αυτό των ηθοποιών και ιδιαίτερα του Χόλυγουντ. Μέχρι το θάνατο του παρέμεινε μια οριακή φιγούρα ενός ηθοποιού με ατελείωτα, πολλά βιώματα που έζησε περιμένοντας για να πεθάνει, ενώ η καθημερινότητα του επέστρεφε, με δόσεις, το μεγαλείο της ζωής που αυτός μόνο μπορούσε να αντιληφθεί. Σίγουρα οι σινεφίλ δεν πρόκειται να τον ξεχάσουν ποτέ.
Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΟΚ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 4:54 μ.μ.
ΤΟ ΣΟΚ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΈΧΕΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.Το πρώτο είναι ότι τρομάζει ανάλογα με την ένταση του και έκταση του. Το δεύτερο και ουσιαστικότερο είναι ότι ο εγκέφαλος «συνηθίζει» σε αυτό, όταν αυτό επαναλαμβάνεται τακτικά και μπορεί να φτάσει σε σημείο και να το αγνοεί. Στη δεύτερη περίπτωση που έχουμε μια σταδιακή αντιμετώπιση του εγκεφάλου σε ότι αφορά καταστάσεις επαναλαμβανόμενου σοκ, παρά το γεγονός ότι το «συνηθίζει», δεν παύει η κατάσταση αυτή να τον φθείρει. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζονται, κυριολεκτικά από το «πουθενά», διάφορες νευρολογικές ασθένειες, συνηθισμένες όπως π.χ. τα καρδιοαγγειακά νοσήματα ή και πιο σπάνιες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ, ΌΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ.Η δυνατότητα αυτής είναι να μαζεύει πληροφορίες τις οποίες χρειαζόμαστε εμείς και τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας που συνυπάρχουνε. Η σημασιολογική μνήμη ουσιαστικά είναι ένα δίκτυ από σχέσεις λέξεων, κατηγορίες, αρχεία, δηλώσεις κ.λ.π. . Πρόκειται στην ουσία για μια εγκυκλοπαίδεια εσωτερική, που περιέχει πληροφορίες για κάθε τρίτο πρόσωπο ή για οτιδήποτε άλλο. Βέβαια μεταξύ των άλλων καταγράφει και υποκειμενικές προσωπικές πληροφορίες π.χ. του στυλ «γεννήθηκα στις 17/01» ή «είμαι από την Αθήνα». Είναι απαραίτητη για τις γενικές γνώσεις, άσχετα αν αυτές καταγράφονται συνειδητά ή ασυνείδητα. Κυρίως όμως χρειαζόμαστε την σημασιολογική μνήμη για την γραμματική του λόγου και για τις γνώσεις σε ότι αφορά πρόσωπα, πράγματα και πράξεις π.χ. «Όταν πέσει ένα φλιτζάνι του καφέ κάτω θα σπάσει»˙ αυτό είναι μια μνήμη που κατατάσσεται στο σημασιολογικό τομέα. Είναι απαραίτητη για την ύπαρξη της ζωής και είναι η σημαντικότερη για την κοινωνική συνοχή των ανθρώπων.
Ο ΦΡΟΥΝΤ, ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ, ΆΦΗΣΕ ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΩΝ «ΣΧΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑΣΕΩΝ».Μια από αυτές τις τάσεις που καλλιεργήθηκε και μελετήθηκε ιδιαίτερα ήταν η σχέση μητέρας-παιδιού σε ότι αφορά τις ψυχιατρικές διαταραχές. Σε αυτό τον τομέα, ιδιαίτερα ενεργή ήταν η Φρίντα Ράιχμαν, η οποία εξετάζοντας τη σχέση φροντίδας ατόμου και παιδί και ιδιαίτερα της μητέρας του αποφάνθηκε ότι μια άνιση συμπεριφορά που αρχίζει από την υπερπροστασία και φτάνει στην απόρριψη, ταράζει την ηρεμία του παιδιού και το οδηγεί στην ψύχωση. Επανεξεταζόμενη αυτή η υπόθεση δείχνει ότι εμπεριέχει αλήθεια, διότι κάτι ανάλογο έχει επιβεβαιωθεί και με νέες νευροφυσιολογικές εξετάσεις.
ΈΝΑΝ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟ ΥΔΡΟΚΕΦΑΛΟ ΈΧΟΥΜΕ, ΌΤΑΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ Η ΡΟΗ (ΔΙΑΦΥΓΗ) ΤΟΥ ΕΓKΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.Πρόκειται για μια άσκηση μεγάλης πίεσης, την οποία την βλέπουμε τακτικά σχεδόν σε πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Οι πιο χαρακτηριστικές, για τον επίκτητο αποφρακτικό υδροκέφαλο, είναι η σθένωση του υδραγωγού, ύστερα από μια αιμορραγία ή λοίμωξη. Αυτό προκαλεί ένα φούσκωμα των κοιλίων και ως εκ τούτου, επειδή δεν μπορεί να παροχετευθεί το υγρό αυξάνεται η πίεση εντός των κοιλίων και προκαλεί τον υδροκέφαλο.
Μπορεί επίσης να είναι και μια μάζα, κυρίως στο υπερκηνίδιο χώρο, που είναι πάνω από την παρεγκεφαλίδα που πιέζει τους υδραγωγούς, έτσι που να εγκλωβίζει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και να προκαλεί το λεγόμενο διασκηνιδιακό εγκολεασμό. Αιματώματα, όγκοι των κοιλέων, όγκοι της υποφύσεως, όγκοι του οπίσθιου βόθρου, αποστήματα, κοκκιώματα, αραχνοειδής κύστη, ύστερα από χτυπήματα ή από αρρώστιες ή ακόμη και από εγκεφαλίτιδες είναι δυνατόν να ολοκληρώνουν το σκηνικό του αποφρακτικού υδροκέφαλου, του οποίου η συμπτωματολογία είναι χαρακτηριστική με αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης, διαταραχή από την όραση, αυτόματη ενούρηση και αταξία.
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, ΌΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΈΝΑ «ΚΑΘΕΑΥΤΟ» ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ.Δεν γνωρίζει τα γράμματα˙ είναι οπτικά, κάτι που πρέπει να μάθει με όλες τις γωνίες τους, τις αιχμές τους και τις καμπύλες τους. Για να το καταφέρει αυτό, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί περιοχές που είναι εξειδικευμένες στον οπτικό προσανατολισμό, οι οποίες, εκ προοιμίου, είχαν άλλο είδους έργο. Δηλαδή, το να προσανατολίζονται οπτικά μέσα στο περιβάλλον. Έτσι λοιπόν, αντί για αυτή τη δουλειά οι περιοχές αυτές έμαθαν να γνωρίζουν σύνδεσμα και συμπλέγματα, δηλαδή, γράμματα και λέξεις κα με μεγάλο κόπο να τα αποστηθίζουν, ενώ παράλληλα «ξεχνούσαν» τη βασική τους λειτουργία, που ήταν ο οπτικός προσανατολισμός. Αυτός είναι ο λόγος που το διάβασμα κουράζει τον εγκέφαλο.
ΜΙΑ ΚΑΨΟΥΛΑ(ΕΜΦΥΤΕΥΜΑ) ΈΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΥΡΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ.Το γονιδιακό ένζυμο ουροοξειδάση δεν κληρονομήθηκε από τον πίθηκο στον άνθρωπο, με αποτέλεσμα να έχουμε στο τελευταίο την εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας. Στην περίπτωση αυτή έχουμε αύξηση του ουρικού οξέος, το οποίο συγκεντρώνεται σε υψηλά ποσοστά στο αίμα και δεν προλαβαίνει να αποβληθεί με τα ούρα μέσω των νεφρών. Το ουρικό οξύ κρυσταλλοποιείται και επικάθεται σε αρθρώσεις, προκαλώντας τρομερό πόνο και αλλοιώσεις. Μια νεοσύστατη Ελβετική φίρμα συνθετικής Βιολογίας ανακάλυψε ένα καινούργιο εμφύτευμα (κάψουλα) που τοποθετείται επιδερμικά. Η κάψουλα αυτή περιέχει γονιδιακά τροποποιημένα κύτταρα που περιέχουν έναν αισθητήρα που ευαισθητοποιείται, όταν ανασαίνει το ουρικό οξύ πάνω από ένα σημείο και απελευθερώνει οξειδάση. Η κάψουλα έχει περίβλημα ζελατίνης με πόρους, έτσι ώστε να εμποδίζεται η είσοδος και έξοδος ορμονών που ενδεχομένως να διαταράσσουν το αμυντικό σύστημα. Έτσι λοιπόν, έχουμε σε στιγμές δράσεις ακέραια μόνο την εκχύλιση του ενζύμου που αποτρέπει την παραγωγή ουρικού οξέος και την πρόκληση ουρικής αρθρίτιδας.
Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ, ΜΕ ΈΝΑ ΠΟΣΟΣΤΟ 10% - 12% ΣΤΟΝ ΓΗΡΑΙΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ, ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΕΞΩΠΥΡΑΜΙΔΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ Η ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ.Η σιγανή και προοδευτικά ελαττωμένη ένταση της ομιλίας είναι από τα πρώτα σημεία του πάρκινσον και χαρακτηριστικά για την διάγνωση του. Στις περιπτώσεις αυτές μιλάμε για μια υποκινητική δυσαρθρία που κάνει την ομιλία μονότονη, αδύναμη και χωρίς μελωδικότητα. Η υποκινητική αυτή δυσαρθρία ,κατά κανόνα, στις κλασσικές περιπτώσεις του πάρκινσον, εμφανίζεται πριν την έναρξη της υπολοίπου συμπτωματολογίας και είναι χαρακτηριστική από τα γνωρίσματά του. Πάρα πολλές φορές ,με την πετυχημένη αντιπαρκινσιονική αγωγή, έρχεται και η βελτίωση της ομιλίας.
Η ΕΠΙΦΥΣΗ, ΈΝΑΣ ΑΔΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΦΩΤΟ-ΣΚΟΤΟΥΣ, ΑΝΑΛΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΤΕΣΙΟ.Η επίφυση είναι το «φωτοκύτταρο» που μεταφέρει στο κεντρικό νευρικό σύστημα τις εναλλαγές φωτεινού, σκοτεινού στα θηλαστικά. Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι καταγραφές ρυθμίζουν τους κιρκαδικούς ρυθμούς, δηλαδή το βιορυθμό της ζωής και τροποποιώντας τη συμπεριφορά μας, οδηγούν τα θηλαστικά σε ομοιόσταση με το περιβάλλον. Πρωταρχικό ρόλο παίζει η μελατονίνη, μια ορμόνη που παράγεται τη νύχτα και ρυθμίζει τον ύπνο και τη διάθεση. Η δράση της παρέχει πληροφορίες στον εγκέφαλο, ως προς το χρόνο ημερήσια και εποχιακά. Η έκκριση της είναι σε αναλογία με τα συναισθήματα, κυρίως στη χαρά. Η έλλειψη της, αντίθετα, οδηγεί στην κατάθλιψη. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιούμε το έντονο ηλιακό φως σαν φάρμακο για τη θεραπεία των καταθλίψεων.
ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΌΤΙ Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΈΧΕΙ ΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΓΟΝΙΔΙΑΚΟ ΠΛΕΓΜΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ.Μερικά από αυτά, όταν δεν λειτουργούν καλά θεωρούμε ότι προκύπτουν οι αρρώστιες. Έκπληξη όμως προκάλεσε, στις καινούργιες έρευνες, όταν διαπιστώθηκε ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα έχει πάρει αρκετά μεγάλο αριθμό γονιδίων και από άλλους οργανισμούς και έχει «κληρονομήσει» και τη συμπεριφορά του. Δηλαδή, υπάρχει μέσα στο DNA μας μια σειρά γονιδίων, τα οποία εκδηλώνουν διαφορετικά νοσήματα και τα οποία νοσήματα έχουν και περιβαλλοντολογικές επιδράσεις. Σε αυτή την έρευνα που έγινε πάνω σε δίδυμους, ομοζυγώτες, δηλαδή που είναι από ένα ωάριο και καθ’ όλα όμοιοι, βρέθηκε ότι οι αρρώστιες τους είναι διαφορετικές, πάρα πολλές φορές, λόγω αυτής της ιστορίας. Δηλαδή, οι επιρροές που δέχονται από το περιβάλλον εάν είναι διαφορετικές, προκαλούν κατά κανόνα στους ομοζυγώτες διαφορετική συμπεριφορά και διαφορετική παθογένεια.
ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΈΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΓΙΟΚΕΦΑΛΙΑΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ.Στη περίπτωση αυτή, έχουμε μια διαταραχή των κρανιακών ραφών. Κρανιακές ραφές είναι τα περιφερειακά άκρα των κρανιακών οστών, τα οποία «βαδίζουν» με άλλο βαθμό συνοστέωσης από ότι το υπόλοιπο του οστού. Έτσι δίνουν την ευκαιρία της αναπτυξιακής προσαρμογής. Στην περίπτωση της πλαγιοκεφαλίας, έχουμε μια πρόωρη συνοστέωση της στεφανιαίας ραφής. Η στεφανιαία ραφή ενώνει τον μετωπιαίο με τα δυο βρεγματικά οστά, όταν υπάρχει αυτή η συνοστέωση ή προς αυτή κάθετη ανάπτυξη του εγκεφάλου. Το πρόβλημα αυτό επιτρέπει την ανάπτυξη του εγκεφαλικού οστού, μόνο προς τα πλάγια και έτσι έχουμε το φαινόμενο της πλαγιοκεφαλίας.
ΟΙ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ.Μια τέτοια περίπτωση, ιστορικής ανάμνησης, αποτελεί και η έκφραση του Ντοστογιέφσκι με τον ισχυρισμό του «ακούω συνέχεια μια μουσική». Πρόκειται για το κλασικό παράδειγμα μιας αισθητηριακής ακουστικής κρίσης. Βέβαια, εδώ υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα της διαφορδιάγνωσης από τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, αν και πολλοί πιστεύουν πως και σε αυτή την περίπτωση έχουμε μια άλλη παράμετρο επιληπτικών κρίσεων. Οι λύσεις σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τόσο η προσεκτική καταγραφή του ιστορικού όσο και μιας εκτεταμένης νευροφυσιολογικής εξέτασης, η οποία μπορεί να δώσει διάγνωση και διαφοροδιάγνωση.
H ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 2:10 π.μ.
Η ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΟΥΡΑ» ΤΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ «ΓΩΝΙΑ».Χαρακτηρίζεται από έλλειψη σιγουριάς, ασταθείς διαπροσωπικές σχέσεις και αυτοκαταστροφική δραστηριότητα με αυτοκτονικές τάσεις. Πολλές φορές, τα άτομα αυτά παρουσιάζουν και μικροψυχωτικά επεισόδια, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν και σε ψευδαισθήσεις. Το χαρακτηριστικό αυτής της διαταραχής είναι η έντονη συνοσηρότητα που παρουσιάζεται με άλλα νευροψυχιατρικά νοσήματα όπως κατάθλιψη, αγχώδης νεύρωση, μεταβολικές διαταραχές, υπόταση, αϋπνίες κ.τ.λ. .
ΔΙΑΒΑΣΜΑ: ΜΙΑ «ΞΕΝΗ», ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ,ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 1:50 π.μ.
ΈΝΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ, ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΕΤΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ, ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΚΟΠΟ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΠΟΣΟ «ΒΑΡΟΣ» ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ.Έτσι λοιπόν μπροστά από ένα κατάλληλο μηχάνημα μάζεψε δυο ομάδες ανθρώπων, διανοούμενους και μέτριας μόρφωσης, και παρατήρησε την αντίδραση τους κατά την ανάγνωση. Αναμενόμενα, ο εγκέφαλος των διανοούμενων παρουσίαζε περισσότερη δράση και δυνατότητα καταγραφής κατά την ανάγνωση, παρά αυτής των μετρίας μόρφωσης. Η έκπληξη όμως ήταν ότι οι δεύτεροι δείξανε πολύ μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα και ευρυμάθεια, σε ότι αφόρα την αναγνώριση προσώπων. Δηλαδή, για να το πούμε πιο απλά, ανάλογα με το τμήμα του εγκεφάλου, σε ότι αφορά τον προσανατολισμό ,που χρησιμοποιούσε κανείς περισσότερο ήταν και ανάλογη η εγκεφαλική απόδοση.
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΕΤΩΝ, ΎΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΈΝΤΟΝΟ ΣΤΡΕΣ, ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ.Δίνεται διάγνωση της νόσου Alzheimer και ανάλογη θεραπεία. Νευρολογικός επανέλεγχος διορθώνει τη διάγνωση σε αφασία (σύνδρομο Γκέρστμαν). Μετά τη διόρθωση της διάγνωσης στην ασθενή που είναι πλέον πενήντα ετών και μετά από εντατική θεραπεία με εγκεφαλοτρόπα φάρμακα, biofeedback και λογοθεραπευτικές ασκήσεις, βελτιώθηκε ουσιαστικά η κατάσταση της ασθενούς, έτσι που πειστήκανε και οι πλέον δύσπιστοι. Για ένα διάστημα περίπου ενός έτους, που επανεξετάστηκε το αποτέλεσμα της θεραπείας, πιστοποιήθηκε η συνεχής βελτίωση και πρόοδος της κοινωνικής επικοινωνίας της ασθενούς. Πρόκειται για μια έντονη εμπειρία, σε ότι αφορά τη λάθος διάγνωση Alzheimer σε περιπτώσεις αφασίας. Γεγονός που επισημαίνει την έντονη ανάγκη άκρους προσεκτικής νευρολογικής και νευροφυσιολογικής εξέτασης στην περίπτωση εμφάνισης παρόμοιων περιστατικών.
ΤΟ ΓΕΛΙΟ, ΤΟΣΟ ΣΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΌΣΟ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΈΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΈΡΕΥΝΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.H έρευνα αρχίζει κυρίως από το ερώτημα πώς το γέλιο γίνεται με το γαργαλητό (άρα σωματική επαφή) όσο και με τον προφορικό λόγο. Από τον προφορικό λόγο με συνοδεία μορφασμών και κυρίως από την παιδική ηλικία έχουμε την παραγωγή του γέλιου. Μια ιδιότητα που χαρακτηρίζει τα ανώτατα θηλαστικά, όπως τους ανθρωποειδείς πιθήκους και τους ανθρώπους. Το γέλιο σαν αποτέλεσμα ,χωρίς αμφιβολία, είναι προϊόν κάποιας εγκεφαλικής λειτουργίας. Άρα αυτή η λειτουργία, σύνθετη ή απλή, μπορεί να ερευνηθεί μέσω του φυσιολογικού γέλωτος ή των διαταραχών του. Μπορεί δε, να μας αποκαλύψει σοβαρά νέα στοιχεία που θα συνδράμουν ουσιαστικά στην ανάλυση λειτουργιών του εγκεφάλου και θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να επηρεάσουν έξωθεν προς το καλύτερο.
ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΟΥ, ΛΕΜΕ ΤΟΤΕ ΌΤΙ Η ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΑ. ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ Η ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΤΑΙ, ΤΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΥΣΑΥΤΟΝΟΜΙΑ.Τα σπουδαιότερα συμπτώματα τα οποία πρέπει να προσέχουμε για την δυσαυτονομία είναι τα παρακάτω. Η υπερβολική κούραση˙ ιδιαίτερα ύποπτο είναι αυτό το σύνδρομο, όταν δεν υπάρχει αιτία για την κούραση. Το ίδιο συμβαίνει και για την πολυδιψία. Πολυδιψία είναι η υπερβολική δίψα που θέλουμε συνεχώς να πίνουμε νερό, αν και δεν είμαστε σε ένταση. Mια άνευ λόγου ζάλη και ίλιγγος και ένα έντονο άγχος ή και αίσθημα πανικού. Έχουμε ταχύ ή καρδιακό αγγειακό ρυθμό. Εδώ είναι οι περιπτώσεις των λεγόμενων μαρμαρυγών, που κατά κύριο λόγο οδηγούν τους ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία. Και μια άλλη πολύ σοβαρή υπόθεση ,που μπορεί να οδηγήσει και σε λιποθυμία, είναι η ορθοστατική υπόταση. Έτσι λοιπόν, όταν έχουμε έναν συγκερασμό αυτών των συμπτωμάτων μιλάμε για μια δυσαυτονομία, η οποία μπορεί να έχει πάρα πολλές αιτίες. Είναι χαρακτηριστικό, όταν συμβαίνουν όλα αυτά, ο οργανισμός να έχει χάσει τον έλεγχο του σώματος και ιδιαίτερα ο εγκέφαλος της λειτουργίας του υπολοίπου κορμιού και έτσι να είναι σε έναν διαρκή κίνδυνο να συμβεί οτιδήποτε. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι άμεση η συμβουλή του γιατρού και η λήψη κατάλληλων μέτρων.
Η ΣΧΕΣΗ ΆΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΟΛΙΚΗ.Μπορεί το άγχος να παρουσιαστεί σαν σύμπτωμα της σχιζοφρένειας, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι μια γενεσιουργός αιτία της παθογένειας του. Ο Σιλβάνο Αριέτι, μετά από έρευνες, παρατήρησε ότι το άγχος, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία σε συνδυασμό με ψυχοτραυματικές εμπειρίες, «αποθηκεύεται» στο ασυνείδητο και επανέρχεται μεταγενέστερα, σπάζοντας τους μηχανισμούς ψυχικής άμυνας που διαθέτει το άτομο και οδηγώντας τους προσβεβλημένους σε έκρηξη σχιζοφρενικών καταστάσεων. Μάλιστα αυτή η επαναλαμβανόμενη παλινδρόμηση, σε τακτικά διαστήματα, οδηγεί σε μια όξυνση της σχιζοφρένειας μαζί με πτώση της αντίληψης ,φτάνοντας στα όρια της άνοιας. Σύγχρονες απεικονιστικές μέθοδοι κατέδειξαν ότι η σκέψη του Αριέτι, για αυτή την εξέλιξη, έχει σωστή βάση.
ΡΥΠΑΝΣΗ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΚΑΡΔΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 12:13 π.μ.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΌΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΙΑ.Η αύξηση της εργασίας, δυο έως τρεις ώρες επιπλέον την ημέρα του οχταώρου εργασίας, αυξάνει τον κίνδυνο κατά 60% για καρδιοεγκεφαλικές προσβολές. Για εργαζόμενους δε σε ρυπογόνο περιβάλλον, όπως είναι για μας που δουλεύουμε μέσα στις συνθήκες της σύγχρονης πόλης, ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος. Η προειδοποίηση αυτή έρχεται από την Αμερικάνικη καρδιολογική εταιρεία, η οποία επισημαίνει ότι το μέγιστο των ρύπων προέρχεται από μικροσωματίδια της καύσης βενζίνης, κάρβουνου, φωταερίου. Βέβαια, όταν ακούς τέτοιες λύσεις τρομάζεις, γιατί πρώτον δεν μπορεί να αλλάζεις τα δεδομένα διότι από περιβαλλοντολογικής απόψεως είναι κυβερνητικό θέμα, οπότε ξέχασε το. Το δε να μειώσεις τις ώρες εργασίας είναι απαγορευτικό για τη ζωή, τη στιγμή που οι συνθήκες της ζωής σου επιβάλλουν να τις αυξήσεις.
ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΥΤΟ ΠΗΡΕ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ΙΩΣΗΦ ΚΑΠΓΚΡΑΣ, ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΣΩΣΙΑ.Το σύνδρομο του σωσία ή capgras εμφανίζεται σε περιπτώσεις εστιακών επιληπτικών κρίσεων, κυρίως μετά από κρανιοεγκεφαλική κάκωση ή σε περιπτώσεις άνοιας. Πρόκειται για μια χαρακτηριστική συμπτωματολογία, όπου ο ασθενής κατά τη διάρκεια της κρίσης, στο πρόσωπο ενός συγγενή που είναι παρόν, «βλέπει» κάποιον άλλον, χωρίς να πείθεται για την παραίσθηση του. Το σύνδρομο του σωσία παρουσιάζεται κυρίως στις λυκοφωτικές καταστάσεις και στις ισχυρές κρίσεις του κροταφικού λοβού. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια εκτεταμένη νευροψυχιατρική εξέταση με απεικονιστικές μεθόδους και πολύωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι άμεσα αναγκαία.
TI ΤΡΙΑΝΤΑ; ΤΙ ΣΑΡΑΝΤΑ; ΌΧΙ ΌΜΩΣ ΤΙ ΠΕΝΗΝΤΑ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 11:10 μ.μ.
Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΜΕ ΣΑΡΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΟΡΜΟΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΆΚΡΩΣ ΟΡΙΑΚΗ.Πρόκειται για την ηλικία που αρχίζει και φθίνει η εγκεφαλική «νιότη» και η φθορά υπερβαίνει την νευρογένεση. Πρόκειται για ένα άκρως σημαντικό χρονικό διάστημα, το οποίο δεν έχουν επισημάνει επαρκώς οι νευροεπιστήμονες. Υπάρχουν ελάχιστες έρευνες στο πεδίο αυτό και με όχι τελεσίδικα αποτελέσματα, προκειμένου να διαμορφωθεί μια επιστημονική γνώμη. Πάντως, από τη δεκαετία των τριάντα με σαράντα πρέπει κανείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός σε τυχόν νευρολογικά συμπτώματα ή νευροψυχιατρικές αποκλίσεις. Είναι ίσως το τελευταίο ουσιαστικό διάστημα που, προληπτικά, μπορεί να γίνει «κάτι». Μετά από αυτή τη χρονική περίοδο και οδεύοντας προς τα πενήντα, τότε αντιμετωπίζουμε αμιγώς παθολογικές καταστάσεις.
Η ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΝΟΣΗΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ, ΛΟΓΩ ΧΡΗΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ.Τακτικά, παρακολουθούμε ακραίες αυξομειώσεις του ζαχάρου και της αρτηριακής πίεσης σε σχιζοφρενείς ασθενείς κατατονικού τύπου. Εμφανίζεται επίσης σμηγματόρροια στο πρόσωπο, διαταραχές νεφρικής λειτουργίας. Κατά κύριο λόγο, αυτές οι διαταραχές οφείλονται σε δυσλειτουργίες των επινεφριδίων σε καθημερινή βάση λόγω των ψυχιατρικών καταστάσεων. Συγκεκριμένα, η κορτιζόλη τους μπορεί να ανεβαινοκατεβαίνει σαν «ασανσέρ» και να προκαλεί αυτές τις βλάβες. Γενικά, στη σχιζοφρένεια προσέχουμε πάντα τις διαταραχές του μεταβολισμού και τις λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη.
ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΥΣΙΕΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
0 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 1:21 π.μ.
ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΈΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΉΡΘΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΌΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΆΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΣΙΓΑΡΟ, ΑΛΚΟΟΛ, ΧΑΣΙΣ Ή ΨΥΧΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. Μέχρι δέκα λίτρα αλκοόλ, ετησίως, υπολογίζεται η κατανάλωση που έχει ο μέσος Γερμανός. Βέβαια, ακολουθούν και άλλα εξαρτιογόνα είδη, που ο αριθμός δεν έχει τέλος. Στην Γερμανία ουσιαστικά έχει εκλείψει η άποψη της αντεξάρτησης και έχει μείνει μόνο αυτή της αποτοξίνωσης και της πρώτης ιατρικής φροντίδας. Ο ραγδαία ,δε, εξελισσόμενος παιδικός αλκοολισμός έφερε και το τέλος κάθε ελπίδας για οργανωμένη αντίδραση. Απλώς παρέχονται οι πρώτες βοήθειες σε «ορεινό χειρουργείο».
Η ΟΥΡΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟ ΜΟΡΦΗ ΚΡΙΣΕΩΣ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΆΚΡΩΝ, ΤΙΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΜΕ ΈΝΤΑΣΗ ΠΟΥ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΌΤΙ ΈΧΟΥΝ ΣΠΑΣΕΙ. Η κρίση ουρικής αρθρίτιδας αποτελεί ένα νευρολογικό πρόβλημα σε ότι αφορά το πόνο, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται τοπικά με αναλγητικά, αλλά χρειάζεται φάρμακα που δρουν στον εγκέφαλο για να διακοπεί η κρίση. Η κλινική εικόνα οφείλεται στην συγκέντρωση του ενζύμου πουρίνη, το οποίο προκαλεί αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος, όταν δεν μεταβολίζεται σωστά ˙για να αποβληθεί από τα νεφρά κρυσταλλοποιείται και εγκαθίστανται στις μικρές αρθρώσεις. Βέβαια υπάρχουν φάρμακα για την χρόνια αντιμετώπιση της αρθρίτιδας, όμως στην οξεία φάση δε βοηθούν. Τότε γίνεται η χρήση αναλγητικών, κεντρικά, δρώντων (εγκέφαλος) φαρμάκων. Τελευταία μια ομάδα συνθετικής βιολογίας από Ελβετία θεωρεί ότι ανακάλυψε ένα εμφύτευμα που προκαλεί επιτάχυνση μεταβολισμού του ουρικού οξέος και ως εκ τούτου διακοπή της ουρικής αρθρίτιδας.
Η ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΚΛΑΔΟΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ.Τα τελευταία χρόνια με την αλματώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας, η γενετική επιστήμη βρίσκει τη «φόρμα» και λύνει ιατρικά προβλήματα σε διαγνωστικό και θεραπευτικό επίπεδο. Οι γονιδιακές μεταλλάξεις είναι ένα από τα μεγάλα φόβητρα των γιατρών, όσον αφορά τη γενετική. Κατά κανόνα, οι μεταλλάξεις των γονιδίων προκαλούν κυρίως παθολογικές καταστάσεις π.χ. καρκίνοι ή άλλες αρρώστιες και σπανιότερα άλλες αθώες μεταβολές. Πάντα στις μεταλλάξεις έχουμε το βιολογικό χαρακτηριστικό της αλλαγής του ιδίου του γονιδίου. Δε συμβαίνει το ίδιο με το επιγένωμα. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε μια επιπλέον πληροφόρηση, οργανωτικού τύπου, στο γονίδιο. Δηλαδή, το γονίδιο παίρνει μια εξωτερική πληροφορία, την οποία χρησιμοποιεί ανάλογα για περιορισμένο χρόνο. Με το κεφάλαιο του επιγενώματος αρχίζει πλέον η νέα επιστημονική αναζήτηση καινούργιων θεραπειών για σπάνιες και συνηθισμένες αρρώστιες.
Η ΟΠΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΜΠΕΡ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟ ΝΟΣΗΜΑ ΠΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΛΟΓΩ ΕΝΟΣ ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΓΟΝΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ Χ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΆΝΔΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.Η ζημιά που έχουμε στη νευροπάθεια του Λέμπερ αφορά κυρίως τα γαγγλιακά κύτταρα του αμφιβληστροειδή και μια απομυελίνωση που προκαλεί στο οπτικό νεύρο. Τα συμπτώματα είναι θάμβος στην όραση, μείωση της κυτταρικής όρασης με σκοτώματα, κόλλημα στο διαχωρισμό μπλε-κίτρινο και πράσινο-κόκκινο. Εμφάνιση αταξίας, σπαστικής παραπληγίας και νοητικής σύγχυσης. Ελπίδες θεραπείας υπάρχουν μόνο μέσω της γενετικής.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΈΡΕΥΝΕΣ, ΌΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΥΠΕΡΒΑΡΟΥ ΜΕ ΆΓΧΟΣ.Το άγχος αρχίζει έντονα τις πρώτες πρωινές ώρες, κλιμακώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και αυξάνεται το βράδυ, δημιουργώντας ορμονικές διαταραχές (κορτιζόλης-λεπτίνης-γρελίνης), δηλαδή των συνόλων των ορμονών εκείνων στο αίμα, δημιουργώντας κατά κύριο λόγο το αίσθημα πείνας και κορεσμού. Το αποτέλεσμα είναι μια έντονη διαταραχή που οδηγεί στην επιθυμία λήψης τροφής πλούσιας σε λιπαρά, κυρίως τις βραδινές ώρες. Όταν συνεχίζεται αυτό το γεγονός, ολοκληρώνεται η συναισθηματική διαταραχή σε παθολογικό επίπεδο.
ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.Πολλές φορές, όταν έχουμε εκεί μια βλάβη δημιουργείται το φαινόμενο της αφασίας. Αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με την άνοια. Η αφασία, όπως δηλώνει και η λέξη, είναι μια διαταραχή του λόγου που εκδηλώνεται σε ποικίλες μορφές, ανάλογα σε πιο σημείο είναι η προσβολή που έχει συμβεί στο αριστερό ημισφαίριο. Είναι λογικό, και ιδιαίτερα όταν ο ασθενής είναι πάνω από τη μέση ηλικία και δεν μπορεί να εκφραστεί καλά ή καθόλου, να οδηγούν εσφαλμένα γιατρούς και συγγενείς στο συμπέρασμα ότι έχουν να κάνουν με μια μορφή άνοιας. Αυτό οδηγεί σε λάθος διαγνωστικές αντιλήψεις και αρκετές φορές σε θεραπείες, έτσι ώστε να επιτείνουμε το αρνητικό αποτέλεσμα. Για αυτό σε κάθε περίπτωση διαταραχής του λόγου, ιδιαίτερα μετά τα σαράντα, απαιτείται διεξοδικός νευρολογικός και νευροφυσιολογικός έλεγχος. Η γρήγορη εντόπιση των αιτιών της αφασίας βοηθάει τα μέγιστα στη σωστή θεραπεία και αποφυγή της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΔΥΜΟ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΕΡΟΙ ΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ... -
Το εγκεφαλογράφημα είναι εδώ και μισό αιώνα πλέον γνωστό στην κλινική ρουτίνα. Κυρίως, χρησιμοποιείται για τη διάγνωση των εκφυλιστικών παθή... -
Ο ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ «ΧΤΥΠΑΕΙ» ΣΕ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ, ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΔΙΑΓΝΩΣΤΕΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ... -
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΟΓΩ ΖΕΣΤΗΣ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΟΧΡΟΥ ΠΙΤΥΡΙΑΣΗΣ Αν και η βασική αιτία της εμφάνισης της πο... -
ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ASPERGER ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΑ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ... -
Η ΜΥΟΤΟΝΙΚΗ ΔΥΣΤΡΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΓΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΗ «ΥΠΟΥΛΗ» ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ «ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ» ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν γι...
-
Με τρομερή συχνότητα εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό ο έρπης ζωστήρας. Πρόκειται για κόκκινες επώδυνες φουσκάλες με φαγούρα και πόνο, ταξιδε... -
ΟΙ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔEIΣ ΚΥΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔΗ ΜΗΝΙΓΓΑ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ Κ... -
ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΡΠΗ ΖΩΣΤΗΡΑ ΜΑΖΙ Η ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΟ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. Η συνύπαρξη των δύο νοσηρών καταστάσεων,... -
ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ. Μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει ένα σύστημ...
