ΑΙΦΝΙΔΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΕ «ΑΓΝΩΣΤΑ» ΑΙΤΙΑ

2 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 2:32 μ.μ.

Νεαρός ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, 28 ετών, πέθανε στο γήπεδο γιατί του «γύρισε» η γλώσσα. Πρόκειται για ένα νέο κρούσμα τους τελευταίους μήνες. Το προηγούμενο ήταν του διάσημου Ισπανού ποδοσφαιριστή Χουέρτα. Στην περίπτωσή του ενδιαφέρον δεν έχει τόσο το ίδιο το γεγονός, όσο η συχνότητα της εμφάνισης παρόμοιων θανάτων. Η συχνότητα αυτή, λοιπόν, έχει αυξηθεί τρομακτικά τα τελευταία χρόνια και προβληματίζει.
Ο προβληματισμός, βέβαια, δεν γεννά και την ανάλογη ανησυχία και επιθυμία για έρευνα του γεγονότος. Βέβαια, θα συμβεί και αυτό όταν η συχνότητα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Προς το παρόν, κάποιοι γιατροί που ασχολούνται με το θέμα θεωρούν πως τα αίτια του αιφνίδιου θανάτου των αθλητών γενικά, και ιδιαίτερα των ποδοσφαιριστών, δεν είναι αποκλειστικά «ιδιοπαθή», δηλαδή, αγνώστου αιτίας που αφορά την ιδιοσυγκρασία του αθλητή.
Θεωρούν πως και ένας δεύτερος παράγων πρέπει να έχει ένα ουσιαστικό ρόλο π.χ. εγκεφαλική δυσλειτουργία ή κάποια τυχαία φαρμακευτική αγωγή. Κάποιο ενδιαφέρον για την αρχειοθέτηση, και κατά συνέπεια επίλυση του προβλήματος, έδειξε ο Γερμανικός Σύλλογος Επαγγελματικών Ποδοσφαιριστών. Συγκεκριμένα, ζήτησε την ιατρική αρχειοθέτηση των πιο πιθανών αιτιών που συμβάλλουν στην εμφάνιση του γεγονότος του αιφνίδιου θανάτου.
Ας ελπίσουμε ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης των αθλητών αυτών θα οδηγήσει σε μια λύση απλή και σύντομη.

 

Ετικέττες: , , ,

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

1 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 5:38 μ.μ.

Οι Αμερικάνοι όταν πρόκειται να λύσουν ένα πρόβλημα έχουν τις δικές τους συνταγές, τις οποίες διαφημίζουν κατά κόρον από σινεμά και τηλεόραση. Ή στέλνουν κάποιον να λύσει το πρόβλημα με τη βία αφήνοντας όσο το δυνατόν λιγότερα ίχνη ή, αν χρειάζονται κάτι ακόμα πιο αποτελεσματικό και πιο επαγγελματικό, το κάνουν με δικηγόρους. Οι Αμερικάνοι δικηγόροι προκειμένου να λύσουν ένα πρόβλημα χρησιμοποιούν μια κλασική μέθοδο. Το ποινικοποιούν. Το να ποινικοποιήσεις κάτι είναι πάρα πολύ εύκολο φτάνει να υπάρχει ένας τρόπος να διεγείρεις κάποιον εισαγγελέα. Απαγγέλλεται μια κατηγορία, ανεξάρτητα από το αν ευσταθεί ή όχι, και τότε το αμερικανικό σύστημα δικαιοσύνης αφήνει στον κατηγορούμενο δύο λύσεις: ή πηγαίνει ο κατηγορούμενος στο δικαστήριο να αντιμετωπίσει την κατηγορία ενώπιον ενός ακροατηρίου που κατά κανόνα συντονίζεται με τη γνώμη του εισαγγελέα ή συμβιβάζεται με αυτό. Στην πρώτη περίπτωση εκ προοιμίου πέραν του εισαγγελέα (κατηγορούσα αρχή) έχει να αντιμετωπίσει και ενόρκους τους οποίους επιλέγει ο εισαγγελέας με τα κριτήριά του. Έτσι πολλές φορές έχει απέναντί του ο κατηγορούμενος μια ομάδα κατήγορων με στόχο τον ίδιο αλλά από διαφορετικές αφετηρίες. Η άλλη λύση είναι να αποδεχθεί την κατηγορία του «εγκλήματος» που τον βαρύνει και να διαπραγματευθεί την ποινή του μέσω των δικηγόρων του με την εισαγγελική αρχή. Αν ο κατηγορούμενος έχει μια οποιαδήποτε κοινωνική εμβέλεια, αυτή καταρρακώνεται μετά το γεγονός. Συνεπώς αν είναι «κάποιος» την άλλη μέρα δεν είναι «κανείς» (Nobody).
Αυτό είναι αυτή τη στιγμή η Μάριον Τζόουνς στην Αμερική, nobody. Η όμορφη και ιδιαίτερα ικανή αθλήτρια που πίστεψε σε αυτό που έλεγε κι διέδιδε και ο Βίκτορ Κόντε ότι η επιβράβευση της νίκης (μετάλλιο) είναι αληθινή όταν τρέχεις μεταξύ ντοπαρισμένων, γύρισε πάνω της μπούμερανγκ. Στην αντιπαράθεση που είχε με την εισαγγελική αρχή δε λειτούργησε ούτε ως επιχείρημα ούτε πολύ περισσότερο ως ασυλία. Έτσι, λοιπόν, υποχρεώθηκε στον καθ’ υπόδειξη «συμβιβασμό» και στην ταπείνωση. Παραδέχθηκε μπροστά στις κάμερες τι «έγκλημά» της παρέδωσε τα μετάλλια ζήτησε συγγνώμη αυτοταπεινώθηκε και πέρασε στο μαύρο περιθώριο.
Παραμένει η απορία γιατί έγιναν όλα αυτά σε μια χώρα που μέχρι τώρα καλλιέργησε στο ύψιστο το μύθο των ολυμπιακών αγώνων και κέρδισε και κερδίζει από αυτό. Προφανώς το «business plan» για τα επόμενα χρόνια δεν έβγαινε με τις υπάρχουσες διαδικασίες. Και οι «άφθαρτοι» μαύροι πρωταθλητές έπρεπε να γυρίσουν στην αφετηρία τους. Ίσως γιατί ο επαγγελματισμός έφτασε σε αδιέξοδο και όπως είπε ο άλλος μεγάλος αθλητής Καρλ Λούις «η επιστροφή στον ερασιτεχνισμό τον οδηγεί στα χέρια των πλουσίων». Έτσι, λοιπόν, Μάριον Τζόουνς με τη αλλαγή τακτικής επέτρεψε ξανά από εκεί που ήρθε, στην αφάνεια. Η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι επέστρεψε και στιγματισμένη. Όταν καταργείς τέτοια σύμβολα σημαίνει πως έρχεται και η αρχή του τέλους των ολυμπιακών αγώνων με τη σημερινή τους μορφή.

 

Ετικέττες: , , ,

ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

1 Σχολίασαν Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 6:12 μ.μ.

Μία μεγάλη αθλήτρια, ναι αληθινά μεγάλη!
Η Μάριον Τζόουνς σε μια κατάσταση πανικού δηλώνει ότι απέκτησε τα μετάλλια ντοπαρισμένη. Αυτό που έχει αξία στην είδηση δεν είναι το αληθινό περιεχόμενό της, όσο ο υφιστάμενος πανικός. Η Τζόουνς είχε επίγνωση και τότε και πριν και μετά τι σημαίνει να είσαι ντοπαρισμένος.
Τότε το απέκρυψε γιατί θεωρούσε τον εαυτό της ασφαλή, τώρα κάτω από την πίεση το αποκαλύπτει. Δεν ενδιαφέρει τόσο πώς το έκανε, αλλά γιατί το έκανε. Έτσι κι αλλιώς και πριν και τότε και στο μέλλον ανταγωνιζόταν με άλλες ντοπαρισμένες κοπέλες. Γιατί, λοιπόν, πανικοβλήθηκε τώρα? Προφανώς η πίεση ασκείται από σημεία που είναι ικανά να προκαλέσουν πανικό στη Τζόουνς. Ένα από αυτά είναι και η Διεθνής Ομοσπονδία Αντιντόπινγκ. Ταυτόχρονα πρέπει από την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων να δοθεί το πράσινο φως για την επόμενη αθλήτρια, που κέρδισε «τίμια» τη δεύτερη θέση να πάρει την ηθική ευθύνη να επωμιστεί το χρυσό μετάλλιο. Η συγκεκριμένη είναι η συμπατριώτισσά μας Κατερίνα Θάνου η οποία βαρύνεται επίσης με την ίδια βαριά κατηγορία, χωρίς να έχει αποδειχθεί όμως. Ωστόσο, έχει τιμωρηθεί διότι δεν προσήλθε στα αντιντόπινγκ κοντρόλ. Πρόκειται για την περίφημη "υπόθεση Κεντέρη" τον Αύγουστο του 2004. Επειδή υπάρχει αυτό το μελανό σημείο και αποφασίσθηκε από την επιτροπή, έστω σιωπηλά, η τιμή του χρυσού μεταλλίου να πάει στην τρίτη κατά σειρά νικήτρια, μια Τζαμαϊκανή.
Μέχρι εδώ διαφαίνεται μια τυπική γραφειοκρατική ρύθμιση. Ένας πάρα πολύ μεγάλος αθλητής και νυν αθλητικός παράγων, ο Σεμπάστιαν Κοέβ ρίχνει, όμως, ξαφνικά την πρόταση το μετάλλιο να μη χορηγηθεί πουθενά. Θέση που αφήνει ξεκάθαρα τη διαπίστωση ότι όλο αυτό το αθλητικό περιβάλλον είναι στην ουσία "μπολιασμένο" με το ντόπινγκ. Εδώ, βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι ισχύει το σπαρτιατικό «ντοπαρισμένος είναι όποιος πιάνεται». Για τον απλό θεατή, φίλαθλο ή αναγνώστη ισχύει πλέον το ψυχαναλυτικό δίλημμα αν ταυτίζεται με τη θέση αναγνώριση της πραγματικότητας.
Για όσους ισχύει αυτό η καλύτερη θεραπεία κατά το Φρόυντ είναι το επόμενο ψυχαναλυτικό δόγμα: η παραίτηση.

 

Ετικέττες: , , , , ,

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.