ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗΣ

ΟΛΟΣ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ «ΚΟΥΒΑΡΙ» ΣΥΝΔΕΣΕΩΝ. ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΘΕΣΕΩΝ.
Κάθε διακοπή μιας οποιασδήποτε εγκεφαλικής σύνδεσης ή καλύτερα οποιαδήποτε αποσύνδεση μόνιμη η προσωρινή λειτουργεί σαν έναυσμα κάποιας εγκεφαλικής δυσλειτουργίας π.χ. μια διαταραχή του λόγου ύστερα από μεγάλη σύγχυση.
Δηλαδή τα φαινόμενα αποσύνδεσης παρουσιάζονται και φεύγουν. Ανάλογα με την έκταση της βλάβης και των συμπτωμάτων είναι και η διάρκεια των προβλημάτων.
Γενικά όμως τα προβλήματα επανασύνδεσης των εγκεφαλικών αποσυνδέσεων είναι ένας τεράστιος κλάδος της νευρολογίας, που είναι πέρα από πλατύς και εξαιρετικά περίπλοκος.
Χρειάζεται μεγάλη κλινική πείρα και γνώση των διαφόρων καταστάσεων προκειμένου να έχουμε την έγκαιρη διάγνωση και την θεραπεία στον σωστό χρόνο.

ΞΟΔΕΥΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΒΡΕΤΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ Ο ΤΖΟΝ ΚΕΙΝΣ ΗΔΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗΣ.
Όταν επεκτείνεται το ένα έρχεται κοντύτερα το άλλο με αποτέλεσμα να απομακρύνεται η ισοσκέλιση και η ύφεση του προβλήματος. Έτσι κατέληγε ότι μείζον πρόβλημα της κάθε οικονομικής κρίσης δεν είναι τα ελλείμματα αλλά η ύφεση η οποία αποτελεί και επιφαινόμενο.
Όντως η ύφεση απομακρύνει από κάθε παραγωγικότητα γιατί δεν υπάρχει το κίνητρο της κατανάλωσης το οποίο το σκεπάζει η κατάθλιψη του χρέους και της προσπάθειας των κυβερνητικών παραγόντων να καλύψουν αυτό έναντι του να προωθήσουν τις καινοτόμες ιδέες για την δημιουργία μιας νέας κοινωνίας με νέες δραστικότητας και διέξοδο στην κατανάλωση και στην «καπιταλιστική» ελεύθερη οικονομία.
Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε είναι αναγκαίο πλέον να συμπεριλαμβάνουμε στους υπολογισμούς και τον τρόπο ζωής που είχαμε μέχρι τώρα αυτά που καταναλώναμε και την σκέψη της οικονομικής διαχείρισης που μέχρι τώρα υφίστανται.

ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

Η ΦΙΛΙΑ ΥΜΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΟΙΗΤΕΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ.
Η φιλία σαν νευροβιολογικό φαινόμενο δεν είναι αυτάρκης και ούτε μπαίνει σε κάποιο νευροειδικό κουτί.
Η φιλία εκφράζει μια ανάγκη του οργανισμού μάλλον αμυντικού χαρακτήρα ώστε να αντιμετωπίσει ένταση του ενστίκτου της επιβίωσης.
Φιλία όπως είπε ο Λένιν «είναι καλή μεταξύ ανωτέρων». Είναι η ανθρώπινη αναζήτηση για συγκάλυψη της ύπαρξης και των πράξεων του ανθρώπου η δυνατόν χωρίς αντάλλαγμα.
Ο εγκέφαλος και δη τα ανώτερα κέντρα περισυλλογής σύγκρισης και συνδυαστικής σκέψης γνωρίζοντας αυτό πολύ καλά οδηγούν το άτομο σε δημιουργία ή απόρριψη φιλικών σχέσεων με πολύ ευκολία.

ALZHEIMER ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

ΤΟ ALZHEIMER ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΝΟΙΑΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ.
ΓΥΡΩ ΣΤΙΣ 200.000 ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ένα από τα πρώτα συμπτώματα εισόδου του Alzheimer είναι η εμφάνιση του αποπροσανατολισμού.
Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι ο λεγόμενος ρινικός εγκέφαλος περιέχει ένα νευρωνικό χάρτη του χώρου έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε.
Ο ρινικός εγκέφαλος είναι σημαντικό συστατικό της εγκεφαλικής μνήμης και συνεργάζεται για αυτό με τον ιππόκαμπο αλλά κατά κύριο λόγο συλλέγει και επεξεργάζεται τα ερεθίσματα που έρχονται από αυτί και μάτια τα ενεργοποιεί και σαν ακουστικά ή οπτικά βιώματα τα μεταβιβάζει παραπέρα για να συνειδητοποιήσει ο καθένας τον χώρο και την θέση του στον χώρο.
Σε περίπτωση που διαταραχθεί μια από αυτές τις οδούς έχουμε την λεγόμενη ακουστική, οπτική ή οπτικοακουστική διαταραχή που φέρνει τον αποπροσανατολισμό τόσο στα οπτικά όσο και στα ακουστικά ερεθίσματα που είναι χαρακτηριστικός για το Alzheimer.
Ακριβώς επειδή τώρα είναι γνωστό που γίνεται η επεξεργασία αυτών των ερεθισμάτων στις πρώιμες μορφές είναι δυνατόν να κατευθυνθεί μια θεραπευτική αγωγή σε αυτήν την περιοχή προκειμένου να μειώσει τις συνέπειες του Alzheimer και να βοηθήσει τους ασθενείς σε καλύτερο προσανατολισμό.

ΓΗΡΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΗΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΓΗΡΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ.
Το γήρας είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Αντίθετα το αντιγήρας δηλαδή η προσπάθεια να μειώσουμε το φυσιολογικό δεν είναι πάντοτε απόλυτα ταιριαστό με ιατρικές δεοντολογίες και κυρίως με την λειτουργία της φύσης.
Θα το καταλάβουμε αυτό απλά από το γεγονός ότι αυτά που παράγονται γρήγορα είναι τα έμβρυα, λιγότερο γρήγορα τα παιδιά, πολύ λιγότερο γρήγορα οι έφηβοι και μετά από εκεί και πέρα αρχίζει πλέον η μείωση της παραγωγής η λεγόμενη φθορά του ανθρώπου, δηλαδή το γήρας.
Όπως έχουνε δείξει οι τελευταίες έρευνες ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων που γίνεται στα φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα είναι να αναπαραχθούν περίπου 100 με 120 φορές ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου και ανάλογα με τον τύπο και την ηλικία του ανθρώπου.
Υπολογιζόμενο αυτό σε χρόνια ζωής είναι γύρω στα 70.
Αν λάβουμε ότι ο μέσος Ευρωπαίος τώρα ζει πάνω από 80 και έχει πιθανότητες να πάει στα 90 βλέπουμε λοιπόν ότι η σύγχρονη ιατρική έχει καταφέρει να δημιουργήσει αυτές τις αντιγηραντικές προϋποθέσεις που δίνουνε την μακροζωία.
Βέβαια όταν συνδυάζονται αυτές και με την ποιότητα είναι κάτι το ιδανικό.
Η σύγχρονη ιατρική βρίσκεται ακριβώς στην προσπάθεια να πετύχει τον συγκερασμό αυτών των δύο.

ΣΕ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΛΑΝΘΑΝΟΝΤΑ ΤΥΠΟ ΔΙΑΒΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΙΕΣΗΣ.
Σε αυτούς τους ανθρώπους παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο ιδιαίτερα όταν έχουνε συνειδησιακές διαταραχές (λίγο χαμένα, λίγο ζαλισμένα, λίγο απόμακρα ή ακόμα και απώλεια συνειδήσεως) να εξετάζουν το σάκχαρο τους.
Το σάκχαρο είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος ακριβώς γιατί παίζεται στα όρια του υπό και υπέρ.
Μπορεί δηλαδή με μια πολύ μικρή δόση μιας υψηλής σε σακχάρου διατροφής π.χ. σοκολάτες, καραμέλες, ένα γλυκό κ.τ.λ. να φτάσει κάποιος που ζει πάνω στην κόκκινη γραμμή σε μια extreme κατάσταση.
Είναι καλό να το γνωρίζει πάντοτε και όταν ιδιαίτερα η συνείδηση του παίζει περίεργα παιχνίδια με αυτόν όπως αναφέρει παραπάνω τότε είναι καλό να το προσέχει και να παίρνει τα μέτρα του. Τα μέτρα μπορεί να είναι σωτήρια, από μια απλή δίαιτα, μια συγκεκριμένη χορήγηση φαρμάκων για ήπιο διαβήτη ή ινσουλίνη για βαρύ διαβήτη άρα οπωσδήποτε όπως και να έχει η κατάσταση πάντοτε θα ξέρει πώς να αντιμετωπίζει τις συνειδησιακές του διαταραχές.
Γενικά πρέπει να γνωρίζει κανείς πως οι διαταραχές συνείδησης συμβαδίζουνε πάντοτε σχεδόν με αυξομειώσεις του σακχάρου στο αίμα.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ.
Το νευρικό σύστημα είναι αυτό που πρώτο δέχεται της πληροφορία μιας κανονικής καρκινικής επίσκεψης και καλείται να θέσει σε λειτουργία τον μηχανισμό που θα την αντιμετωπίσει.
Το νευρικό σύστημα είναι αυτό που ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό (σύστημα αμύνης) του οργανισμού για την αποστολή των κυττάρων – φονιάδων που καταφθάνουν στα μέρη εκείνα όπου αρχίζουν οι πρώτες διαδικασίες νεοπλασίας (καρκινογένεσης) με στόχο το ανθρώπινο σώμα.
Ο κύκλος αυτής της διέγερσης και δραστηριοποίησης του νευρικού συστήματος αν εργάζεται κανονικά και στα όρια που πρέπει προλαβαίνει μαζί με το ανοσοποιητικό και μπλοκάρει την δυσάρεστη εξέλιξη την στιγμή που πρέπει και όπως πρέπει.
Εάν για ποικίλους λόγους κάτι δεν λειτουργεί σωστά βρίσκει με την μία ή την άλλη μορφή και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάπτυξής του.

ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΟΤΙ Η ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ Ο ΝΕΥΡΟΔΙΑΒΙΒΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΡΜΟΝΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.
Νευροβιολόγοι και νευροψυχολόγοι έχουνε διαπιστώσει ότι ένα έλλειμμα σεροτονίνης είναι αποτέλεσμα κακής διάθεσης και «στραβής» σκέψης.
Πέρα από αυτό έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει πλέον και μια απλή σχέση μεταξύ σεροτονίνης εξωτερικής συμπεριφοράς και επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους.
Κοντολογίς η σεροτονίνη φέρνει ευτυχία και επιτυχία.
Τον οραματισμό του τρόπου ζωής μας τον επηρεάζει σαφώς η σεροτονίνη.
Πρόκειται για ένα τμήμα ανθρώπινης ορμόνης η οποία χρησιμεύει σαν νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο προκειμένου να μεταφέρει μια πληροφορία από το ένα νευροκύτταρο στο άλλο. Η σεροτονίνη επηρεάζει την όρεξη, τον ύπνο, την σεξουαλική διάθεση, την θερμοκρασία του σώματος και την διάθεση για επικοινωνία που έχει ο καθένας.
Όταν υπάρχει αυξημένη σεροτονίνη στο σώμα αισθανόμαστε ήσυχοι, εξισορροπημένοι ενώ αντίθετα όταν υφίσταται έλλειψη έχουμε κατάθλιψη και μια τάση για επιθετική συμπεριφορά.
Όταν τα ελλείμματα της σεροτονίνης είναι διαρκείας παρουσιάζονται πολλές ψυχικές ασθένειες όπως κατάθλιψη, φόβος, διαταραχές της τροφής, διαταραχές του ύπνου, αδυναμία απόδοσης, μέχρι και οξείς ημικρανίες.
Πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε καλά και να φροντίζουμε ότι η σεροτονίνη μέσα στο κεφάλι μας είναι σε ανεκτά επίπεδα έτσι ώστε να είμαστε όχι μόνο ευτυχισμένοι αλλά και επιτυχημένοι απέναντι στις κοινωνικές υποχρεώσεις τους.

Η ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΟΠΟΥ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ «ΚΟΥΦΟΥ» ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΗΝ ΡΟΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
Η κατάσταση αυτή λέγεται και «γνήσια λεκτική κώφωση» και ουσιαστικά πρόκειται για μια βλάβη μέσα στο ίδιο ημισφαίριο συγκεκριμένα το αριστερό μεταξύ των δύο κέντρων που εξυπηρετούν την ακοή.
Αυτών του ακουστικού φλοιού που φτάνει το ακουστικό ερέθισμα του λόγου και αυτή του συνειρμικού φλοιού δηλαδή της εγκεφαλικής ουσίας που είναι δίπλα ακριβώς και επεξεργάζεται την ποιότητα του λόγου έτσι ώστε να γίνει κατανοητή.
Έχουμε δηλαδή στιγμής λεκτική κώφωση, μια αμιγή εγκεφαλική βλάβη μεταξύ δύο συνδετικών οδών που αποδιοργανώνονται με αποτέλεσμα η αποσύνδεση αυτή να φέρνει και το πρόβλημα της γνήσιας λεκτικής κώφωσης.
Είναι δύσκολο να εντοπιστεί αλλά σε όποιες περιπτώσεις υφίσταται πρέπει να γίνεται διεξοδικός έλεγχος ιδιαίτερα με την μαγνητική τομογραφία και να εντοπιστεί που οφείλεται η διαταραχή.
Κατά κύριο λόγο είναι μηνιγγιώματα και αγγειακές διαταραχές.

ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΩ Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
Δυστυχώς ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπορούνε από κάποια ομάδα μα εμφανίσουνε ηγετικές τάσεις διότι πρόκειται για κύριο λόγο και ανθρώπους που ανδρώθηκαν στην δικτατορία ή μετά από αυτή κουβαλώντας επάνω τους όλα τα μετεμφυλιακά σύνδρομα έτσι που κανείς τους δεν έχει την δύναμη να παρουσιάσει μια αυτοδημιούργητη καριέρα.
Η αναμονή κάποιου Έλληνα Μπερλουσκόνι θα πάρει πάρα πολύ καιρό ακόμη γιατί αυτή την στιγμή απλούστατα δεν υπάρχει.
Αυτό που έχουμε εμείς δεν είναι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες αλλά είναι διαχειριστές κεφαλαίων άλλων ή απόγονοι πλούσιων ανθρώπων οι οποίοι έχουνε παντελή έλλειψη του πολιτικού χαρίσματος και της κοινωνικής προσέγγισης με τους πολίτες,
Συνεπώς μια λύση «κυβέρνησης» επιχειρηματιών δεν προβλέπεται αυτή την στιγμή.
Βέβαια τι είδους κυβέρνηση θα έρθει μετά από αυτή την κυβέρνηση και το χάλι που θα επακολουθήσει είναι μόνο στην σφαίρα του τρομακτικού που κανένας αν κάνει ευγενείς ή αισιόδοξες σκέψεις μάλλον έχει σχιζοειδείς διαταραχές.

ΤΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑ «ΜΠΕΤΟΝ» ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.
Σήμερα η διαδικασία του κολλαγόνου είναι γνωστή όσο αφορά την μοριακή του σύνθεση όσο και τον τρόπο παραγωγής του στο ανθρώπινο σώμα.
Έχει δύο κύριες κατηγορίες την ινώδη και την κολλώδη. Γνωρίζοντας όλα αυτά οι γιατροί δεν μπορούσανε να αποφύγουν τον πειρασμό να το χρησιμοποιήσουν και για καλλωπιστικούς σκοπούς.
Γενικά για αναζωογόνηση θα ήταν κάτι τέτοιο ευχής έργο αλλά οι δυνατότητες του κολλαγόνου όπως γνωρίζουμε μέχρι στιγμής δεν επαρκούν για αυτό. Έτσι λοιπόν το κολλαγόνο χρησιμοποιείται σήμερα και ιδιαίτερα αυτό του χοίρου για την αφαίρεση ουλών, ρυτίδων και διαμόρφωση χειλιών. Η διάρκεια όμως της στατικότητας του για αυτήν την περίπτωση είναι μικρή και έτσι πρέπει να επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Τακτικές είναι και οι ανοσολογικές ή αλλεργικές αντιδράσεις.

Η ΠΑΡΑΛΥΣΗ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΝ ΜΕΣΕΓΚΕΦΑΛΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 2-3 ΛΕΠΤΑ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ.
Τις περισσότερες φορές αυτή η κατάσταση υποεκτιμάται έτσι που να μην ζητείται ιατρική συμβουλή και να μην γίνεται αναγκαίος νευροφυσιολογικός έλεγχος που μπορεί να αναλύσει και να βρει την αιτία του προβλήματος. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σε αυτές τις καταστάσεις πρόκειται περί παθολογικών καταστάσεων και είναι αναγκαία η ιατρική διερεύνηση τους.

ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΚΩΜΑ

ΤΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΚΩΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ, ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ, ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ.
Το κώμα είναι μια ιατρική εκδήλωση που σημαίνει ότι έχει μειωθεί κατά πολύ η εγρήγορση του ατόμου δηλαδή η ικανότητα αντίληψης και εφαρμογής ζωής
Για την ευσυνείδητη εγρήγορση είναι απαραίτητη η καλή λειτουργία των εγκεφαλικών ημισφαιρίων και η σύνδεση τους με άλλα κομμάτια του εγκεφάλου όπως ο δικτυωτός σχηματισμός, το εγκεφαλικό στέλεχος, ο υποθάλαμος και ο θάλαμος.
Δηλαδή η υπόθεση της εγρήγορσης ή της εμφάνισης του κώματος είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής εγκεφαλικής «δουλειάς» η δυσλειτουργίας.
Συνεπώς όταν θέλουμε να έχουμε μια διευκρίνιση για το εγκεφαλικό κώμα τότε οφείλουμε να το βλέπουμε σαν ενιαία εγκεφαλική υπόθεση.

ΥΠΝΟΒΑΣΙΑ

Η ΥΠΝΟΒΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΟΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΩΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΦΛΟΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
Αυτό σημαίνει ότι ενώ ο ασθενής κοιμάται το σώμα κινείται. Αυτή η κίνηση μπορεί να είναι ένα απλό ανασήκωμα στο κρεβάτι έως περπάτημα με ανοιχτούς οφθαλμούς και εκτέλεσης πράξεων. Όλα αυτά συμβαίνουν κατά το στάδιο του βαθύ ύπνου, νυχτερινή ενούρηση και φόβου μπορούν να συμπληρώνουν την κλινική εικόνα.
Χρειάζεται νευροφυσιολογικός έλεγχος προκειμένου το πρόβλημα να λυθεί έγκαιρα για να μην συμβούν καταστάσεις που είναι συνδεδεμένες με παρεμβατική συμπεριφορά.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ Ο ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΑΜΙΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την νύχτα για να μείνει ανέπαφος από εξωτερικούς «ερεθισμούς» για να είναι ελεύθερος την επόμενη μέρα.
Με την ηλεκτροεγκεφαλογραφία κατά την διάρκεια του ύπνου διαπιστώνουμε φάσεις της λειτουργίας του εγκεφάλου οι οποίες έχουν χωριστεί σε 4 ή 5 χωριστά στάδια ύπνου.
Στα στάδια αυτά ο εγκέφαλος έχει μια διαφορετική λειτουργία που λαμβάνει χώρα στο χαρακτηριστικό αυτό στάδιο του ύπνου π.χ. τα όνειρα στο βαθύ ή νούμερο 2 στάδιο του ύπνου είναι πιο λίγα από ότι στο στάδιο REM ή στάδιο 4 του ύπνου.
Βέβαια όλα αυτά γίνονται εμπειρικά ώστε να γίνουν και κατανοητά και οι διάφορες αυτές ταξινομήσεις είναι ένα μείγμα στατιστικών και εμπειρικών παρατηρήσεων προκειμένου να κάνουν πιο εύκολη και κατανοητή την λειτουργία τους.
Πολλές φορές οι καταστάσεις μπερδεύονται τόσο πολύ που έρχονται στο φως άλλοι παράγοντες του εγκεφάλου.

ΌΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΙΣΜΟ, ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
Δεν υπάρχει όμως μία ενιαία κλινική εικόνα προκειμένου να πιστοποιηθεί η βαρύτητα της κατάστασης, γιατί τόσο τα συμπτώματα, όσο και η πορεία της νόσου διαφέρουν πάρα πολύ από ασθενή σε ασθενή. Πολλοί από αυτούς είναι απλά φοβισμένοι, άλλοι είναι περισσότερο διαταραγμένοι και αναπτύσσουν κωμικές καταστάσεις συμπεριφοράς. Η πιο επικίνδυνη μορφή είναι ο πρόωρος αυτισμός των βρεφών, γνωστός και ως αυτισμός τύπου Kaner, ή ακόμα και ελαφρύτερης μορφής το λεγόμενο σύνδρομο Asperger. Στον αυτισμό τύπου Kaner φαίνονται από τα πρώτα χρόνια ζωής τα συμπτώματα, και κυρίως, σχεδόν αμέσως μετά την γέννηση. Τα παιδιά δεν επιθυμούν τον θηλασμό και δεν αντιδρούν στο χαμόγελο της μητέρας και δεν την αγκαλιάζουν. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά, δεν μαθαίνουν να μιλούν, να αντιδρούν και να δεν ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Ζούνε με στερεοτυπίες, και μπορούνε ώρες ολόκληρες να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα και τις ίδιες καταστάσεις. Η παραμικρή αλλαγή του περιβάλλοντος δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα και τους προκαλεί αναστάτωση.

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ REM ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΩΡΕΣ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ ΞΥΠΝΑΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΙΓΑ – ΣΙΓΑ ΑΠΟΚΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ.
Η συνείδηση ως γνωστό έχει έδρα τον προμετωπιαίο λοβό και αποτελούν το κομβικό σημείο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου.
Ακριβώς είναι η στιγμή που ο άνθρωπος φεύγει από το όνειρο και μπαίνει στην πραγματικότητα.
Πολλοί ερευνητές αυτή την κατάσταση την ονομάζουν «καθαρά» όνειρα.
«Καθαρά» όνειρα θεωρούνται και πολλές ψυχωτικές καταστάσεις όπου σε δυσλειτουργία του προμετωπιαίου λοβού δεν μπορεί ο σχιζοφρενής να διακρίνει την πραγματικότητα από την μη πραγματικότητα.
Η θεωρία που με τις σύγχρονες μεθόδους νευροφυσιολογικής ερεύνης έχει αποκτήσει ένα ειδικό βάρος αξιοπιστίας λαμβάνεται σαν καινούρια πλατφόρμα θεραπείας για σχιζοφρενικές παθήσεις.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ Τ – ΚΥΤΤΑΡΑ

ΤΑ Τ – ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ Πρόκειται για μια ομάδα κυττάρων που παράγονται από τα λευκά αιμοσφαίρια και έχουνε χαρακτηριστικές ιδιότητες. Στην επιφάνειά τους κουβαλούν συγκεκριμένους υποδοχείς μέσα στους οποίους ταιριάζουν απόλυτα κάποιες ουσίες που λέγονται αντιγόνα. Ακριβώς όπως το κλειδί στην κλειδαριά.
Τα Τ – κύτταρα κάθονται στους λεμφαδένες περιμένοντας να προσκολληθούν επάνω τους τα μακροφάγα μαζί με τα αντιγόνα.
Μόλις γίνει αυτό εδώ το γεγονός αρχίζουν και πολλαπλασιάζονται τα Τ – κύτταρα με έναν πολύ γρήγορο ρυθμό.
Μετά τον πολλαπλασιασμό τα Τ – κύτταρα δημιουργούν πάρα πολλά θυγατρικά κύτταρα τα οποία αφήνουν τους λεμφαδένες και ψάχνουνε μέσα στο αίμα για τους διεγέρτες εκείνους (π.χ. μολυσματικούς παράγοντες) που προκάλεσαν την αντίδραση αντιγόνου μακροκυττάρων.
Στην ουσία πρόκειται για μια πάρα πολύ απλή διαδικασία του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί με αυτόν τον τρόπο να αιχμαλωτίσει όλα εκείνα τα ξένα κύτταρα που προσβάλλουν τον οργανισμό. Βέβαια αυτό δεν ισχύει στην σκλήρυνση κατά πλάκας όπου τα Τ – κύτταρα δεν στρέφονται σε ειδικά αντιγόνα όπως γίνεται στην περίπτωση της ειδικής αυτής αντίδρασης του ανοσοποιητικού όπου έχουμε συγκεκριμένα μικρόβια αλλά στρέφονται κατά κύριο λόγο στα ίδια κύτταρα της μυελίνης και έτσι αρχίζει η πορεία της νόσου.

ALZHEIMER ΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΣΤΟΜΙΑ

Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ALZHEIMER ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Οι Άγγλοι με το θάρρος που τους διακρίνει αρχίζουν και προβάλλουν πλέον προς δημόσια συζήτηση όλα αυτά τα προβλήματα που έχουνε σχέση με την περίθαλψη των ατόμων αυτών. Ένα από αυτά είναι εάν η γαστροστομία, δηλαδή ένας σωλήνας που τοποθετείται μετά από επέμβαση στην κοιλιά προκειμένου να γίνει εύκολη η σίτιση των ασθενών με Alzheimer είναι αναγκαίος ή όχι.
Στις ξένες κοινωνίες και ιδιαίτερα σε αυτήν την Αγγλική υπάρχουν ειδικοί οίκοι ευγηρίας αποκλειστικά μόνο για ασθενείς με Alzheimer και άνοιες.
Αυτοί οι οίκοι λειτουργούν με ένα σύστημα πλέον εργοστασίου με ωριαία συνθήκη εργασίας των εργαζομένων και έτσι λοιπόν συμπεριλαμβάνεται σε αυτό και η σίτιση των ασθενών. Με τον καιρό επειδή οι ασθενείς αυξάνονται πολλαπλασιαστικά σε σχέση με τις θέσεις εργασίας που υπάρχουν σε αυτούς τους οίκους ευγηρίας, προϋπόθεση είναι να υπάρχει και γαστροστομία προκειμένου η σίτιση να γίνεται απροβλημάτιστα και γρήγορα.
Ουσιαστικά κανείς ασθενής με Alzheimer ή άνοια πλέον δεν γίνεται δεκτός σε τέτοιους οίκους ευγηρίας εάν δεν έχει προηγηθεί μια τέτοια επέμβαση που τον καθιστά «κατάλληλο» για την διαμονή και στις συνθήκες διατροφής σε τέτοια ιδρύματα.
Αναμενόμενο είναι ότι αυτού του είδους η ιατρική υπερβολή οδηγεί τους ασθενείς σε μια δυσάρεστη κατάσταση η οποία άρχισε να ενοχλεί και τους συγγενείς του ακόμα και να προάγει ένα δημόσιο «διάλογο» σχετικά με αυτό.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την φροντίδα και οι γιατροί που έχουνε την επίβλεψη της περίθαλψης θεωρούν ότι αυτό είναι μια υπερβολή και μάλιστα δεν έχει νόημα σε ανθρώπους με τέτοια κατάσταση έτσι ώστε να τους βελτιώνει την ποιότητα της ζωής τους. Θεωρούν ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνεται σε ακραίες περιπτώσεις.
Όπως και να έχει είναι ένα ευαίσθητο θέμα που πρέπει να το λάβουνε υπόψη και εδώ σε εμάς όσοι έχουνε το πρόβλημα στην οικογένειά τους.

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ, ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ, ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΔΙΑΓΝΩΣΤΟΣ.
Αυτές οι διαταραχές εμφανίζονται όλο και τακτικότερα, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις εγκεφαλικών τραυμάτων ή με την μορφή της δυσκολίας της εστίασης της διαπεραστικότητας του βλέμματος ή τον συντονισμό των κινήσεων των ματιών με αποτέλεσμα να δημιουργούνε μεγάλες δυσκολίες τόσο σε ότι αφορά τις γνωστικές αποδόσεις αλλά ακόμη και για την προσαρμοστικότητα στον επαγγελματικό χώρο.
Ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο νευρολογικό είναι του Μπαλίντ όπου κυρίως χαρακτηρίζεται από την οφθαλμοκινητική αταξία.
Όπως και να έχει πάντοτε στις ανάλογες περιπτώσεις πρέπει κανένας να σκέφτεται την διαγνωστική και την ακριβή κλινική εντόπιση αυτών των διαταραχών, να τις προλαβαίνει έγκαιρα και να τις θεραπεύει.
Όταν αυτές παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε δημιουργείται σιγά-σιγά ένα καθεστώς το οποίο είναι πολύ δύσκολο να μεταλλαχτεί όταν αργότερα γίνει η διάγνωση του.

ΣΠΑΝΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΣΤΡΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΟΡΙΟ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Φρανς Τέλεκομ. Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία αυτή τα τελευταία δύο χρόνια οδηγήθηκαν 36 φορές σε μια απόπειρα αυτοκτονίας εκ των οποίων οι 23 ήταν επιτυχημένες.
Βέβαια η εταιρεία ανακοίνωσε ότι αναλογικά ο μέσος όρος των αυτοκτονιών ως προς τους εργαζομένους αντιστοιχεί με τον ανάλογο μέσο όρο του Γαλλικού πληθυσμού.
Όντως 17,6% αυτοκτονίες τον χρόνο είναι ο μέσος όρος ανά 100.000 κατοίκους στην Γαλλία. Έχει φτάσει όλη η ιστορία στο κόκκινο και χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι οι αυτόχειρες επιλέγουν και διαφορετικό τρόπο. Άλλος με το να ριχτεί στο κενό, ο δεύτερος να πάρει φάρμακα ο τρίτος να αυτοτραυματιστεί κ.τ.λ.
Η εργασιακή ανασφάλεια, το άγχος και η αβεβαιότητα σε ότι αφορά το αύριο ωθούν τους ανθρώπους αυτούς πλέον σχεδόν μαζικά εντός του ίδιου χώρου να σκέφτονται την αυτοκτονία. Ακόμα και το υπουργείο εργασίας της Γαλλίας ανέλαβε πρωτοβουλία παρακαλώντας τον Γενικό Διευθυντή να μετριάσει το βήμα των μεταρρυθμίσεων σε ότι αφορά τις εργασιακές συνθήκες προκειμένου να προστατέψει τους εργαζομένους. Το δυσάρεστο είναι ότι οι συνθήκες αυτές εργασίας στην συγκεκριμένη εταιρεία σε ευρωπαϊκό επίπεδο θεωρούνται σχεδόν ιδανικές. Άρα εκείνο που πρέπει κυρίως να σηματοδοτήσει αυτή η παρατήρηση είναι ότι έχουμε μια γενικευμένη πτώση του ηθικού ιδιαίτερα σε ανθρώπους που εργάζονται κάτω από τέτοιες συνθήκες.
Το πεσμένο αυτό ηθικό ίσως με την κατάθλιψη που φέρνει δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αυτοκτονία. Πάντως όπως και να έχει πρέπει η ψυχιατρική έρευνα να γίνει πιο εντατική προκειμένου να μην φτάσουμε σε μαζικές εκδηλώσεις.

ΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΜΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
Το αποτέλεσμα αυτό έφερε την κρίση η οποία στο σύνολο της δεν είναι τίποτα άλλο από μια σειρά δυσνόητων αποφάσεων για τους μεν προς τους δε.
Το κυριότερο και ουσιαστικότερο είναι η υπερχρέωση των τραπεζών και μάλιστα στον δυτικό κόσμο ο οποίος είχε τεράστια εμπειρία πάνω σε αυτό το θέμα.
Βλέπουμε ότι τράπεζες που για εκατονταετίες είχαν τα οικονομικά ηνία να μην μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους και έτσι να έρθει μια υπερχρέωση στο τραπεζιτικό σύστημα το οποίο ταυτόχρονα οδήγησε και σε μια μόλυνση με τοξικά ομόλογα. Το παράλογο είναι ότι οι ίδιες οι τράπεζες που απέφευγαν τα τοξικά ομόλογα δημιούργησαν εταιρείες εκτίμησης οι οποίες αξιολογούσαν τα τοξικά ομόλογα σαν ασφαλή. Η πλήρης σχιζοφρένεια.
Μαζί με αυτήν την χαλάρωση των τραπεζών ήρθε και η νομισματική χαλάρωση σε όλη την δύση με αποτέλεσμα κανείς να δανείζεται όσο θέλει για οτιδήποτε, οπουδήποτε χωρίς την ανάγκη να τα δώσει πίσω.
Σε αυτό φορτίστηκε και η αγορά των παραγόντων και ακινήτων. Μια τεράστια φούσκα που όλοι βλέπουν ότι δεν μπορεί να καταλήξει πουθενά αλλά έπρεπε να γίνει ακριβώς για να σκάσει και να δημιουργηθεί το πρόβλημα.
Η αυτοκτονική τάση του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι στην κυριολεξία είναι αυτό που λένε και οι ίδιοι οι τραπεζίτες «θέμα ψυχολογίας» μόνο που ό πιο ειδικός όρος είναι ψυχοπαθολογία.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟΥ

ΤΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΡΙΟ ΠΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΙΝΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΙΝΕΣ.
Οι ίνες αυτές συνδυαζόμενες με πολυάριθμες ουσίες είναι υπεύθυνες για την λειτουργικότητα πολλαπλών δραστηριοτήτων του σώματος.
Η πηγή του κολλαγόνου είναι η κυτταρίνη, ένας ινώδης υδατάνθρακας ο οποίος αποτελεί το δομικό υλικό και το συστατικό σταθερότητας στα όντα.
Ο ρόλος της κυτταρίνης στους ανθρώπινους οργανισμούς εκπληρούται από το κολλαγόνο.
Το κολλαγόνο είναι ένα βασικό συστατικό του συνδετικού ιστού που συμμετέχει στην σύνθεση των οστών, των τενόντων, των χόνδρων του δέρματος και διαφόρων μεμβρανών του σώματος.
Είναι δηλαδή το «μπετόν» του σώματος.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΩΝ.
Ιδιαίτερα μια έκφραση του ψυχαναγκασμού που είναι η τριχοτιλλομανία δείχνει ιδιαίτερη ανθεκτικότητα σε κάθε είδους φαρμακευτική ή ψυχοθεραπευτική αγωγή.
Το γεγονός αυτό καθιστά δύσκολα την ενασχόληση των θεραπευτών με το θέμα της τριχοτιλλομανίας. Ένα τόσο δύσκολο πρόβλημα οδηγεί πολύ τακτικά ασθενή και θεραπευτή στην απόγνωση, στην υποβάθμιση και υποτίμηση της θεραπευτικής ανάγκης και τελικά στην παραίτηση.
Αυτό δεν πρέπει να επιτραπεί να συμβεί σε καμία στιγμή διότι το νόσημα είναι εξελίξιμο και μπορεί η συμπτωματολογία του να το οδηγήσει σε τόσο καταστροφικά όρια που να μην αντέχει το ψυχολογικό περίγραμμα του ασθενούς.

ΡΕΥΜΑΤΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΗΡΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΧΟΥΝ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.
Οι ρευματοπάθειες στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου σε 2.500.000 εκατομμύρια ανθρώπους και ασφαλώς περισσότερες οι καταθλίψεις.
Είναι αναμενόμενο λοιπόν να έχουμε συστηματικά διασταυρώσεις στην συμπτωματολογία των δύο ασθενειών.
Ιδιαίτερα υπάρχει μια νοσολογική επικοινωνία στις περιπτώσεις των αυτοάνοσων ρευματολογικών παθήσεων που τακτικά συνδυάζονται με διαφόρου τύπου καταθλιπτικά σύνδρομα.
Η στενή αυτή συγγένεια πιστοποιείται και όταν με την μία ή την άλλη ακόμα κοινή θεραπεία έχουμε σαφή υποχώρηση και των δύο παθήσεων. Αυτήν την παρατήρηση θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε και για μελλοντικές ιατρικές και φαρμακευτικές έρευνες που θα δίνουν ταυτόχρονη θεραπευτική λύση.

ΤΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΔΟΜΙΚΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ Ο ΦΛΕΜΙΓΚ. ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ.
Το περίεργο είναι ότι παρόλη την ραγδαία ανακάλυψη όλο και νέων αντιβιοτικών τα νοσοκομεία αντί να προστατεύουν με αυτά τους ασθενείς τους δημιουργούν προβλήματα. Ο λόγος είναι ότι τα μικρόβια έχουν μια τρομερή ικανότητα να προσαρμόζονται σε κάθε γενιά αντιβιοτικών και να μεταβάλλουν έτσι την δομή τους που να μην επηρεάζονται από αυτά.
Τότε λέμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθεκτικά σε αντιβίωση μικρόβια και πολλές φορές θρηνούμε, λόγω αυτού, θύματα.
Στον αγώνα για καινούρια ισχυρά αντιβιοτικά Γερμανοί και Δανοί επιστήμονες φαίνεται ότι βρήκανε πράγματι ένα καινούριο όπλο.
Πρόκειται για την ουσία πλεκτασίνη που βγαίνει από μύκητες των μανιταριών και καταστρέφει την μεμβράνη των βακτηριδίων ακόμη και αυτών που είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στα νοσοκομεία.

Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΥ ΚΑΙ ΑΜΥΓΔΑΛΗΣ.
Πρόκειται για δύο συνεργαζόμενους σχηματισμούς του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τα ερεθίσματα του φόβου.
Η επεξεργασία αυτή δεν είναι μόνο ποσοτική δεν έχει σχέση με την ταξινόμηση που γίνεται ανάλογα με την ένταση της αλλά και ποιοτική ανάλογα με το είδος της.
Σε πειράματα που έγιναν τελευταία διαπιστώθηκε μια αμφίδρομη σχέση σε ότι αφορά αυτές τις καταγραφές. Δηλαδή πανομοιότυπα ερεθίσματα μπορούν να ξυπνήσουν αναμνήσεις φόβου αλλά όχι και έκφραση του είδους τους αν δεν υπάρχει το συμπληρωματικό ερέθισμα. Βλέπουμε δηλαδή ότι ο εγκέφαλος «ταξινομεί» και πως θα δεχτεί και πως θα προβάλει τα αισθήματα φόβου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.