από τον Δρ. Δημήτριο Κουντούρη
& την Αγγελική Μπουγιούκου, Ψυχολόγο

Μία καθημερινή εικόνα της τηλεόρασης είναι οι πολιτικοί που μιλούν «ο ένας πάνω στον άλλο». Αναρωτιούνται πολλοί τηλεθεατές αν αυτό που βλέπουν και ακούν είναι έλλειψη επιχειρημάτων, αδυναμία αυτοσυγκράτησης ή εκρηκτικός χαρακτήρας. Προφανές είναι σε όλους τους θεατές ότι δεν υπάρχει κατανόηση λόγω της ακουστικής χαύρας. Σαφώς η όλη εικόνα δεν έχει καμία πολιτική δυναμική, είναι μια κραυγαλέα αδυναμία προσωπικότητας και ελλειπούς Εγώ. Δεν πρόκειται καν για απουσία κοινής λογικής. Η κοινή λογική είναι ο καθρέπτης της μέσης αντίληψης η οποία είναι δεδομένη σε όλους τους ανθρώπους. Η ασυνεννοησία αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο σε εγκεφαλική διαταραχή που γίνεται αντιληπτή λόγω του χαρακτηριστικού της εικόνας. Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από τρία δεδομένα:

1) Χαρακτηριστική περίπτωση υπολλειματικού Εγώ.
Αδύναμο ή υποτιμημένο Εγώ καταφεύγει στην ασυλία της εικόνας και τη συγκάλυψη της σύναξης προκειμένου να αναβαθμιστεί μέσω της κραυγής και της αντίδρασης.
2) Εμφανής ή αφανής θυμός, συναίσθημα απόλυτα ανεξάρτητο από το Εγώ και στενά συνδεδεμένο με το θυμικό.
Επίσης, μη ελεγχόμενο συναίσθημα έκδηλο της προσωπικής ανεπάρκειας, απαξίωσης Εγώ και αδυναμίας χειραγώγησής του.
3) Αλεξιθυμία. Όρος που χαρακτηρίζει την έλλειψη αναγνώρισης των συναισθημάτων όσον αφορά τον εαυτό μας και τα προσωπικά μας συναισθήματα και αυτών των άλλων. Ψυχοδυναμικά γνωστή πάθηση περιγραφής από τον έλληνα γιατρό Σιφναίο στη Βοστόνη (πρωτοπόρος της ψυχοθεραπείας). Αυξημένη εμφανίζεται σε εγκεφαλικές διαταραχές του μετωπιαίου λοβού του εγκεφάλου και μάλιστα, δεξιά περισσότερο από αριστερά. Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζει άτομα με φωνητικές εμμονές σε στερεότυπες εκφράσεις και κινήσεις, ατελείωτες επαναλήψεις, αδυναμία συντονισμού λόγου και έκφρασης συναισθημάτων, ελαττωματική επεξεργασία συνειδησιακών βιωμάτων σχετικά με το Εγώ και πλήρη αδυναμία διακοπής και συνέχισης μετά τη διακοπή του λόγου με ειρμό.
Αυτό το τρίπτυχο είναι η βάση των συγκρούσεων λεκτικών, πολιτικών και κοινωνικών και ιδιαίτερα της εκλογολογίας που βλέπουμε στην ελληνική τηλεόραση. Αξίζει να το προσέξετε διότι μελετώντας το θα σας λυθεί η απορία της τάσης να μιλά ο ένας πάνω στον άλλο. Πολύ ουσιαστικό δίδαγμα διότι αποφεύγοντας αυτή τη δυσλειτουργία βελτιωνόμαστε οι ίδιοι ως προς το σημείο αυτό.

Από 14-17 Φεβρουαρίου στο Mannheim της Γερμανίας έλαβε χώρα το 8ο Συνέδριο της Γερμανικής Εταιρείας για Γεροντοψυχιατρική και Ψυχοθεραπεία. Ένα πολύ επιτυχημένο συνέδριο που κάλυπτε σχεδόν όλες τις πτυχές των προβλημάτων της τρίτης ηλικίας. Το ιδιαίτερο της εταιρείας, όπως είπε και ο πρόεδρός της Χανς Γούτσμαν ήταν ότι με αυτό το συνέδριο άνοιγε η αυλαία για νέες έρευνες του κλάδου αυτού όσον αφορά την προσέγγιση νευροψυχιατρικών προβλημάτων της γεροντολογίας. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε, τα προβλήματα αυτά αποτελούν ένα «ογκώδες» φαινόμενο που με τη μορφή χιονόμπαλας αρχίζει να κατακλύζει τα νοσοκομεία. Οι γεοροντοψυχιατρικές παθήσεις καταλαμβάνουν την τρίτη θέση ανάμεσα σε όλες τις αρρώστιες μετά από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο. Αναμένεται όμως μια αύξηση κατά 300% τα επόμενα 30 χρόνια με τις σύγχρονες προβλέψεις του ευδόκιμου ζωής για τους ηλικιωμένους. Δημογραφικές και επιδημιολογικές έρευνες πιστοποιούν ότι το πρόβλημα των επόμενων ετών θα ανήκει αποκλειστικά στον κλάδο της γεροντολογίας όπου ο κάθε δεύτερος Ευρωπαίος θα είναι άνω των 55 ετών. Ένα συμπαγές σύνολο σωματικών, κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και παθολογικών προβλημάτων θα αρχίζει πλέον να κατατρέχει τη σύγχρονη κοινωνία. Σε μία κοινωνία μαθουσάλων τα κυρίαρχα προβλήματα θα είναι ψυχιατρικά και αναμένουμε την άμεση λύση στα προβλήματά τους.
Το συνέδριο ασχολήθηκε με έρευνες από όλη τη γερμανόφωνη ψυχιατρική κοινωνία και μπορούμε να πούμε ότι χωριζόταν σε τρεις μεγάλες ομάδες. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσίαζαν τα προβλήματα της νευροχημείας και νευροβιολογίας όπου είχε παρουσία και το δικό μας Νευρολογικό Διαγνωστικό Κέντρο Αθηνών με ένα θέμα. Εδώ, σε αυτό τον κύκλο θεμάτων που ουσιαστικά επρόκειτο για το MCI, δηλαδή τη Μερική Γνωστική Ανεπάρκεια, και το αλτσχάιμερ αποτελούσαν τον κύριο όγκο του συνεδρίου. Εξειδικευμένα θέματα σε αυτό τον όγκο εργασιών αποτέλεσαν: πρώτον, το MCI και οι άνοιες σε σχέση με τη βιοχημεία τους και το βιορυθμό τους, δεύτερον, οι άνοιες σε σχέση με την περίθαλψή τους και τα διάφορα φάρμακα,τρίτον, οι άνοιες σε ότι αφορά την οικογένεια, τέταρτον, η περίθαλψη και πρόβλεψή τους.
Η παρουσία η δικιά μας αφορούσε την εκτίμηση των ευρημάτων ομοκυστεΐνης στο πλάσμα του αίματος σχετικά με την πρόγνωση του MCI. Όπου διαπιστώθηκε μια αναλογία των ευρημάτων αυτών σε σχέση με το βαθμό βαρύτητας του προβλήματος. Σε αυτό εδώ το σημείο δόθηκε ιδιαίτερη κλινική σημασία γιατί με μια πολύ απλή εξέταση, με την παρατήρηση αυτή της κλινικής εικόνας μπορούμε να κάνουμε και διαγνωστικές προβλέψεις και κυρίως να λάβουμε πρόληψη για τις επείγουσες καταστάσεις.
Μια δεύτερη μεγάλη θεματική ομάδα ήταν οι σχέσεις νοσοκομείου - κοινωνίας για γεροντοψυχιατρικά προβλήματα και την αντιμετώπισή τους. Εδώ, δυστυχώς, από όλους τους ομιλητές πιστοποιήθηκε μια μεγάλη ανεπάρκεια για πρόληψη, θεραπεία, ποιότητα ζωής. Προτάθηκαν διάφορα σχήματα παρακολούθησης, προσέγγισης με ένα κοινό παρονομαστή.
Σε πρώτη προτεραιότητα υφίσταται η οικονομική ενίσχυση όλων αυτών των ενεργειών και η πιστοποιημένη αδυναμία των σύγχρονων κοινωνικών συστημάτων και ιδιαίτερα των υπουργείων υγείας σε όλη την Ευρώπη να χορηγήσουν τα κονδύλια που θα διασφάλιζαν την ομαλότητα των υπηρεσιών αυτών.
Η τρίτη μεγάλη θεματική ομάδα ήταν αυτή των ερευνών και της αντιμετώπισης στον τομέα αυτό, καθώς, επίσης, και της φαρμακευτικής θεραπείας διαφόρων σκευασμάτων. Και εδώ υπήρχε μια πάρα πολύ μεγάλη γκρίνια σε ότι αφορά την οξεία αντιμετώπιση των περιστατικών και την ελλιπή δράση αποτελεσματικότητας των γεροντοψυχιατρικών φαρμάκων και αυτών των διεγερτικών της μνήμης. Κοινή διαπίστωση ήταν η ανάγκη μεγαλύτερων ερευνών με πιο συγκεκριμένη καταγραφή θεραπευτικών σημείων και πιθανή πιο δυναμική απεξάρτηση και κυρίως πιο αποτελεσματική φαρμακευτική συμπληρωματική αγωγή.
Δηλαδή, προτάθηκαν ερευνητικές προσπάθειες κυρίως όμως για έρευνα που θα δώσει στοιχεία για το τι θα πρέπει να ερευνηθεί. Γενικά, σε αυτό το σημείο το συνέδριο έδειξε μια αδυναμία έμπνευσης κατασταλαγμένης εμπειρίας και καινοτομίας για λύσεις. Το ευχάριστο είναι ότι όλοι οι σύνεδροι συμφώνησαν για το κοινό που υπάρχει και ζήτησαν από κυβερνήσεις, συνεργάτες και τους εαυτούς τους αύξηση της προσπάθειας και των ερευνών.
Ας ελπίσουμε το επόμενο συνέδριο της νέας χρονιάς να είναι με περισσότερα αποτελέσματα. Και ας επιτραπεί η προσθήκη ότι θα ξυπνήσει το ενδιαφέρον όλων για αυτό το τεράστιο πρόβλημα που έχει εγκατασταθεί και αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.