NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ASPERGER ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΑ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΜΕΤΩΠΙΑΙΟΥ ΛΟΒΟΥ.
Ένα πολύ ευρέως διαδεδομένο παιδικό σύνδρομο, που μπορεί να βασανίζει για χρόνια τα παιδιά αν δεν υπάρξει σύντομη και σωστή διάγνωση είναι το σύνδρομο Asperger. Έχει το όνομα του ερευνητή που το πιστοποίησε, του ψυχίατρου Χανς Άσπεργκερ από τη Βιέννη, που το περιέγραψε το 1944. κέρδισε, όμως, την παγκόσμια αναγνώριση και πέρασε σα μια νευρολογική καταχωρημένη αρρώστια μετά τη συνεισφορά της Λόρνα Γουίνγκ, το 1981, η οποία περιέγραψε και τα πρώτα περίπου 40 περιστατικά του συνδρόμου.
Το σύνδρομο αυτό, όπως είπαμε και παραπάνω, είναι πολύ ελαφριάς μορφής, θέλει ιδιαίτερη προσοχή να διαγνωστεί, και αν το δει κανείς μία φορά, το γνωρίζει για πάντα. Χαρακτηρίζεται από έξι ειδικές διαταραχές, από τις οποίες δύο αν συναντήσουμε σε ένα άτομο από αυτές, μπορούμε να πούμε ότι πάσχει λιγότερο ή περισσότερο από το σύνδρομο Asperger.
1. Προβλήματα λόγου και επικοινωνίας. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μονότονο, συχνά επαναλαμβανόμενο, χωρίς διακοπή, δυσνόητο λόγο με πλήρη αδυναμία συντονισμού διαλόγου και επικοινωνίας με τον άλλο.
2. Απουσία κριτικής σκέψης. Ο τρόπος σκέψης είναι δύσκαμπτος και δύσκολος. Η κατανόηση αφηρημένων εννοιών αδύνατη, η συνδυαστική ικανότητα μηδαμινή και πλήρης αδυναμία διεκπεραίωσης συγκεκριμένων υποθέσεων.
3. Μικρή Λανθάνουσα αναστολή. Ενδιαφέρον, εδώ, από ότι παρατηρείται στα παιδιά, είναι η μικρή λανθάνουσα αναστολή, δηλαδή, το φίλτρο αυτό στον εγκέφαλο, που χωρίζει τα ουσιώδη από τα επουσιώδη, είναι πάρα πολύ μικρό και έτσι έχουμε μια παθολογική ενασχόληση μόνο με ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση, π.χ. το ενδιαφέρον για την αστρονομία.
4. Αδυναμία προσαρμοστικότητας. Κανονικά τώρα εμφανίζονται έντονα αισθήματα αγωνίας, άγχους μπροστά σε κάθε καινούρια κατάσταση ή μικροπροβλήματα.
5. Αδεξιότητα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά τα παιδιά δε μπορούν να εναρμονίσουν τις καθημερινές δραστηριότητες με τις κινήσεις τους. Τους φεύγουν χαρτιά από τα χέρια, πέφτουν μολύβια, δε μπορούν να συνδυάσουν το λόγο με κίνηση και αδυνατούν να έχουν γρήγορα αντανακλαστικά.
6. Παθολογικό εγκεφαλογράφημα.

Όπως είπαμε, όταν συμβαίνουν δύο από αυτά που αναφέραμε, τότε έχουμε την υπόνοια μιας ελαφριάς περίπτωσης Asperger, που χρήζει οπωσδήποτε νευρολογικής και νευροφυσιολογικής εξέτασης. Στις περιπτώσεις αυτές εκτεταμένα εγκεφαλογραφήματα καταδεικνύουν τις εστίες, όπου έχουμε τις διαταραχές, πάνω στις οποίες μπορεί να βασιστεί και η τυχόν θεραπεία. Η πρόγνωση είναι καλή.