ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ;

ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΥΜΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΑΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΥΤΗ.
Ασθενείς με αγοραφοβία όπως λέγεται έχουνε συγκεκριμένο φόβο και πανικό σε ότι αφορά συγκεκριμένους τόπους τους οποίους αποφεύγουν να βρίσκονται ή να αντιπαρατίθενται με καταστάσεις που γίνονται πάνω σε αυτούς. Έχουνε συγκεκριμένο φόβο ότι στον συγκεκριμένο τόπο θα αντιμετωπίσουνε ένα κίνδυνο ο οποίος θα τους καταβάλλει. Όπως για παράδειγμα ότι θα καταληφθούν από μια διαταραχή πανικού και δεν θα έχουν την δυνατότητα να φωνάξουν έναν γιατρό ή κάποιον δικό τους. Κατά τυπικό τρόπο αυτοί οι φόβοι εμφανίζονται τακτικά σε ανοιχτά μέρη ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους και όταν ο ασθενής βρίσκεται μακριά από το σπίτι του. Ένα τυπικό σύμπτωμα της αγοραφοβίας είναι ότι λόγω αυτών των καταστάσεων που περιγράψαμε παραπάνω αποφεύγουν οι ασθενείς να φεύγουνε μακριά από το σπίτι τους και έτσι περιορίζουν τον χώρο κινήσεως τους και τον χώρο επαφής τους.
Πολύ τακτικά αυτές οι καταστάσεις συμβαδίζουν με τακτικές εμφανίσεις διαταραχών πανικού.

ΠΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ;

ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΔΗΛΑΔΗ ΟΠΩΣ Η ΓΡΙΠΗ
Σε καμιά περίπτωση τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια εξειδικευμένες φοβίες δεν έχουνε βρεθεί να θεραπεύονται «από μόνες τους».
Είναι νευρολογικές καταστάσεις με συνδυασμένες εγκεφαλικές δυσλειτουργίες που η συμπτωματολογία τους τυραννάει τους ασθενείς για πάρα πολλά χρόνια και πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν αληθινά νοσήματα όπως είναι περίπου οι ιώσεις ή τα εγκεφαλικά. Βέβαια οποιαδήποτε θεραπεία ή προσπάθεια θεραπείας θα πρέπει να ανταποκρίνεται με τις ανάγκες του ασθενούς και με την έκταση των προβλημάτων που έχει.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θεραπείας και έντασης η συνδυασμός από όλων αυτών ανάλογα με τις ανάγκες αλλά οπωσδήποτε στην αρχή μια φαρμακευτική αγωγή είναι απολύτως απαραίτητη. Πριν όμως από την αγωγή το κεφαλαιώδες ειλικρινά το κορυφαίο που χρειάζεται κανείς είναι να πάρει απόφαση να αναγνωρίσει το πρόβλημα του και να οδηγηθεί στην περαιτέρω θεραπεία. Χωρίς αυτό δεν μπορεί να γίνει καμία ουσιαστική αρχή.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ

ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΝΟΣΟ.
Οι ασθενείς που παρουσιάζουν ενοχλήσεις κοινωνικής φοβίας ή πάσχουν από κοινωνική φοβία φοβούνται κατά κύριο λόγο το γεγονός ότι μπορούν να βρεθούνε στο επίκεντρο της προσοχής πολλών ανθρώπων.
Δεν θέλουνε με κανέναν τρόπο να προσελκύουν τα βλέμματα ή την προσοχή άλλων είτε όταν μιλούν είτε όταν τρώνε ή κατά κάποιον τρόπο όταν εμφανίζονται στην δημοσιότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι μια εκτεταμένη παρουσία αρκεί και μια απλή εμφάνιση σε μια απλή κοινωνική εκδήλωση προκειμένου να εμφανιστεί κάτι τέτοιο. Οι ασθενείς με την κοινωνική φοβία φοβούνται ότι θα πούνε κάτι γελοίο ή θα κάνουνε κάτι το οποίο θα τους υποτιμήσει και θα τους φέρει σε δύσκολη θέση. Πάσχουνε πολύ τακτικά από χαμηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης και κυρίως από έναν πανικό σε ότι αφορά την κριτική άλλων προς το πρόσωπο τους. Ως εκ τούτου τα τυπικά συμπτώματα είναι το κοκκίνισμα του προσώπου η αποφυγή της οπτικής επαφής, ο τρόμος των χεριών, ο ίλιγγος και η τάση εμετού.
Για τον λόγο ότι αυτά τα συμπτώματα μπορούν να γίνουν πολύ πιο έντονα με την πάροδο του χρόνου αν δεν χρησιμοποιηθεί η κατάλληλη αγωγή. Οι ασθενείς που υποφέρουν από κοινωνική φοβία «τραβιούνται» από το περιβάλλον και παραμένουν σε μια ατελείωτη απομόνωση.

ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ «ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ» ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΦΟΡΜΗ.
Η συμπτωματολογία βέβαια είναι σταθερή και τυπική. Πρόκειται για ξαφνικά έντονες φοβίες που συνοδεύονται από σωματοποιημένες διαταραχές. Έτσι μέσα σε λίγα λεπτά ή δευτερόλεπτα έρχεται μια έντονη ταχυκαρδία, ένα αίσθημα «πνιγμού», αδυναμία αναπνοής και έντονος τρόμος.
Πάρα πολλοί έχουνε και φόβο θανάτου όταν παρουσιάζονται αυτά τα συμπτώματα.
Η κατάσταση αυτή μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά μέχρι και ώρες αλλά κατά κανόνα η μέση διάρκεια είναι από 10 έως και 30 λεπτά.
Χαρακτηριστικό αυτών των ασθενών είναι ότι πολλές φορές εμφανίζουνε ένα φόβο αναμονής.
Αυτό που λέγεται ο φόβος για τον φόβο. Αυτή είναι μια ιδιαίτερα δυσάρεστη κατάσταση γιατί απομονώνει τους ανθρώπους κοινωνικά λόγω του ότι έχουν τον πανικό του πανικού σε κάθε σχέση της ζωής τους.
Μια υποδιαίρεση των διαταραχών πανικού είναι και οι λεγόμενες καρδιοφοβίες.
Σε αυτές τις περιπτώσεις επικεντρώνεται ο πανικός σε ένα «πιθανό» πρόβλημα καρδιάς αν και ουσιαστικά δεν υφίσταται κανένα σωματικό σύμπτωμα που να υποδηλώνει κάτι τέτοιο. Συνοδεύεται η αγωνία του πιθανού καρδιακού προβλήματος με έντονο φόβο και κατάσταση πανικού έτσι όπως την περιγράψαμε επάνω. Συνήθως αυτοί οι ασθενείς είναι που γεμίζουν τα καρδιολογικά ιατρεία των νοσοκομείων τα Σαββατοκύριακα.

Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ.
Ένας Γάλλος γιατρός ο ίδιος αλκοολικός μετά από κάποια σειρά πολλών πειραματισμών με διάφορα φάρμακα προσπαθώντας να πολεμήσει το graving (η ασταμάτητη επιθυμία για λήψη αλκοόλ) έψαξε ο ίδιος να βρει κάτι που θα ταίριαζε και θα βοηθούσε στον εαυτό του. Έχοντας πλέον εξαντληθεί οικονομικά και ψυχικά όπως και οι περίπου 12.000.000 αλκοολικοί σε όλη την Ευρώπη δοκίμασε στο τέλος ένα συνδυασμό φαρμάκων όπου μεταξύ των άλλων κυριαρχούσε και μια ουσία που λέγεται μπακλοφέν.
Το μπακλοφέν δρα σε συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου και μπλοκάρει τους νευροδιαβιβαστές εκείνους που «ανοίγουν την όρεξη» για περισσότερο αλκοόλ.
Παίρνοντας αυτό το χάπι που σημειώτεον το ίδιο δεν δημιουργεί εξάρτηση, έχει άλλες παρενέργειες αλλά το ίδιο δεν είναι ουδέτερο κατάφερε να μείνει για δύο χρόνια και εξακολουθεί να είναι χωρίς την εξάρτηση του αλκοόλ. Ο ίδιος είναι τόσο ενθουσιασμένος που συγκεκριμένα έχει γράψει ένα βιβλίο με τον τίτλο «Πως έφυγα από την εξάρτηση μου». Βέβαια αυτή η θεραπεία αποτελεί την εμπειρία ενός γιατρού και την επιτυχή έκβασή της σε αυτόν και ίσως σε άλλους 140 που εκ των υστέρων ακολούθησαν την συμβουλή του και πράγματι πέτυχαν αυτό που αυτός κατάφερε.
Βέβαια ακόμη δεν έχουνε λάβει χώρα οι ανάλογες εξετάσεις και δοκιμές κάτω από αμιγώς ιατρικό καθεστώς ώστε να μπορεί κανείς να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Πάντως σαν γεγονός πρέπει να καταγραφεί και να τύχει ιδιαίτερης προσοχής διότι πραγματικά το πρόβλημα του αλκοολισμού βασανίζει πολλά εκατομμύρια ασθενείς

ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ Η ΔΥΣΛΕΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ «ΠΑΙΔΙΚΗ» ΥΠΟΘΕΣΗ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.
Πολλοί δυσλεκτικοί κατά την παιδική ηλικία δεν έχουν την τύχη να διαγνωστεί το πρόβλημα τους και έτσι μοιραία το «τραβάνε» και στα επόμενα χρόνια μαζί τους.
Πέρα από αυτό πρέπει να υποθέσουμε ότι πάνω από 15% του πληθυσμού έχει δυσλεκτικές διαταραχές όπως είναι η δυσκολία στην διατύπωση ιδεών, γεγονότων που έχουνε μάθει ή ακόμη και υποθέσεων ή συμπερασμάτων που εξάγουν οι ίδιοι από αυτές. Υπάρχει ελλιπής κατανόηση κειμένου που διαβάζουν ή ακόμη και ελλιπή κατανόηση ή έκφρασης λόγου που προφέρουν.
Παρατηρείται πολύ τακτικά το φαινόμενο των αντικαταστάσεων δηλαδή να λένε αντί για 3 έψιλον ή ακόμη να υπάρχουνε παραλείψεις γραμμάτων όπως για παράδειγμα να λένε κία αντί οικία, αναστροφές συμπλεγμάτων δηλαδή αντί για πατέρα, πατέλα ή ακόμη να κάνουνε και προσθέσεις π.χ. αντέννα αντί για νένα.
Όλα αυτά βέβαια λόγω της μικρής κοινωνικής «διαταραχής» που προκαλούν παραμένουνε άγνωστα και στους ιδίους και στο περιβάλλον τους με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να έχουν προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να αποτελούν πλέον ένα «αντανακλαστικό» που δύσκολα σπάζει.
Αυτός είναι και ο λόγος που στους μεγάλους η θεραπεία της δυσλεξίας είναι σχεδόν αδύνατη.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΕΛΗΣΗ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ.
Αυτή η ψευδαίσθηση όμως έχει και μια βάση διότι δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τάξη μέσα στην θάλασσα των αισθημάτων και επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ μας, δίνοντας στην ζωή μας νόημα.
Από ότι φαίνεται η εξέλιξη είναι αυτός ο δικαστής που ορίζει ότι αφορά το «θέλω» το «αισθάνομαι» και το «σκέφτομαι». Χωρίς να το καταλαβαίνουμε ότι αφορά την οργάνωση των σκέψεων μας μέσα από τα αισθήματά μας φτάνουμε πλέον σε ένα επίπεδο ερπετών και σκουληκιών.
Υπάρχει η υπέρτατη δύναμη μέσα μας που είναι εγκαταστημένη στον εγκέφαλο. Εκεί όπου με βιοχημικές διαδικασίες μαθαίνουμε τα μόρια, τι σημαίνει αγάπη, μίσος, επαφή, επικοινωνία, χρησιμοποιώντας πάντα το ίδιο όπλο, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Κατά κάποιο τρόπο ο εγκέφαλος προσπαθεί να διδάξει την υπόλοιπη φύση σε ότι αφορά το ανθρώπινο σκεπτικό στις σχέσεις του με τα αισθήματα, την βία, την επιθετικότητα, τις προκαταλήψεις και τα ψέματα.
Όλα αυτά παρομοιάζουν τον εγκέφαλο μας σαν ένα αρνητικό κάποιας ταινίας που είναι έτοιμο μόλις του δοθεί τι έναυσμα για καταγραφή, να καταγράψει και να επεξεργαστεί όλα όσα γίνονται γύρω του με την ταχύτητα που αυτό αντιλαμβάνεται να γίνονται.

ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΕΧΕΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Συγκεκριμένα κάθε ερωτική έκφραση έχει και ανάλογο ορμονικό υπόβαθρο π.χ την σωματική έλξη την προκαλεί μια κυρίως «ανδρική» ορμόνη η τεστοστερόνη. Πρόκειται για μια ορμόνη που αυξομειώνεται ανεβοκατεβάζοντας έτσι και την «μετοχή» της επιθυμίας στο ερωτικό χρηματιστήριο. Η έλλειψή της είναι και καταλυτική για την εμφάνιση της κατάθλιψης. Πράγμα που συνοδεύεται και από την έλλειψη της επιθυμίας.
Το ερωτικό πάθος, το «κουμαντάρει» η ορμόνη ντοπαμίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής που έχει άμεση πρόσβαση στο κέντρο «επιβράβευσης – ικανοποίησης» του εγκεφάλου. Ανάλογα με την ποσότητα της ντοπαμίνης έχουμε και την μεγαλύτερη ή μικρότερη αίσθηση της ηδονής. Μια ηδονή που γίνεται σιγά – σιγά συναίσθημα όταν ενεργοποιείται η επόμενη ορμόνη του έρωτα που είναι η οξυτοκίνη. Είναι η ορμόνη της αφής και της αγάπης. Διεγείρει τα άτομα στο να είναι μαζί και να συνυπάρχουν αγαπημένα. Από αυτή την ορμόνη δημιουργείται και η αίσθηση της στοργής.
Βέβαια ο συντονισμός των ορμονών αυτών γίνεται από τον εγκέφαλο με βάση την μνήμη και καθοδήγηση από διάφορα γονίδια.

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ. ΑΡΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Η ΚΡΑΤΟΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ.
Η χαμένη πιστωτική αναξιοπιστία οδηγεί στην έλλειψη εθνικής κυριαρχίας λέει ο πρωθυπουργός. Μια ένσταση! Η έλλειψη εθνικής συνείδησης οδηγεί σε απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Η πιστωτική αναξιοπιστία είναι θέμα συμβολαίων, αληλουποχρεώσεων χωρίς καμία εθνική σημασία.

ΟΤΙ Ο ΥΠΟΘΑΛΑΜΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΑ ΤΥΧΑΙΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΤΟΝΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ.
Καναδοί νευροχειρούργοι ενώ ερεθίζουν τον υποθάλαμο υπέρβαρου ασθενούς με στόχο την αποτοξίνωση του από το φαγητό άκουσαν με μεγάλη έκπληξη να τους διηγείται τις τρομερές λεπτό προς λεπτό εμπειρίες του με «χρώματα» πριν 20 χρόνια. Τις εμπειρίες αυτές δεν τις θυμόταν καν ο ίδιος. Μάλιστα όσο ανέβαινε η ένταση του ηλεκτρικού ερεθισμού τόσο περισσότερες και πιο έντονες γίνονταν οι αναμνήσεις.
Μετά από αυτό άρχισαν έντονα τα πειράματα στην κατεύθυνση θεραπείας της άνοιας με ηλεκτρικό ερεθισμό.

ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ 20% ΠΕΡΙΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΝ (ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΕ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ) Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΖΕΙ ΕΝΑ «ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΔΡΑΜΑ».
Χαρακτηρίζεται αυτό το δράμα από τον διαχωρισμό, την πολιτιστική αλλοτρίωση, την έντονα αυξημένη ανεργία, απομόνωση κάποιων ομάδων.
Έτσι έχουμε ένα δια αφής συνοριακό διαχωρισμό με τους πρώτης και δεύτερης γενιάς μετανάστες που ζουν σε συγκεκριμένα μέρη απομονωμένοι και αντιδραστικοί σε ότι φαίνεται την ολοκλήρωση τους με τους ντόπιους οι οποίοι πιο επιθετικοί απομονώνονται στις δικιές τους γειτονιές και δεν συμπλέουν με τίποτα με την νέα κατάσταση.
Απίστευτα δύσκολο να αντιπαραβάλλουμε προκαταλήψεις και των δύο πλευρών, να τις απαλύνουμε και να δημιουργήσουμε μια διαδικασία αμοιβαίας αποδοχής που απαιτεί πολύ προσπάθεια και εμπιστοσύνη.
Εκεί έρχεται ένα νέο στοιχείο εσωτερικής έντασης όπου η ικανότητα αυτοκριτικής είναι απολύτως απαραίτητη και για τα δύο μέρη.
Σεβασμός της ελευθερίας και ανεξιθρησκίας που απαιτεί ο μετανάστης πρέπει να βρίσκει ανταπόκριση και στον ίδιο σε ότι αφορά την θρησκεία και την κουλτούρα του ιθαγενούς. Το ευχάριστο είναι ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν συγκρούσεις και από ότι δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία δεν θα υπάρξουν και στο μέλλον. Σιγά, μαλακά, μπορεί να γίνει η αναπλήρωση των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων από νέους που έρχονται φτάνει να υπάρχει ικανότητα της αυτοκριτικής από όλα τα μέρη.

Η ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΠΟΛΛΑ ΖΩΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΠΟ ΖΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ Η ΛΟΓΩ ΙΣΧΑΙΜΙΑΣ, Η ΛΟΓΩ ΦΘΟΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ
Η ερυθροποιητίνη είναι μια γλυκοπρωτείνη που ελέγχει τον πολλαπλασιασμό, την διαφοροποίηση και την επιβίωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Λόγω του ρόλου της έχει μια έντονη όπως λέμε αντιαποπτωτική δράση όπου με απόπτωση εννοούμε όλη την φθορά που παθαίνουνε τα ζωτικά όργανα και κυρίως ο εγκέφαλος και καταλήγει στον θάνατο. Πέραν του εγκεφάλου προστατεύει η ερυθροποιητίνη καρδιά, νεφρά, ήπαρ και πολλές ζημιές που προκαλούνται από μικροφλεγμονές και μικροαιμορραγίες. Η δυνατότητα αυτή της δίνει ένα πρωτεύοντα ρόλο σε θεραπευτικά προγράμματα κάθε είδους όπου κυρίως με την μορφή της ανασυνδυαζόμενης ερυθροποιητίνης όχι μόνο προστατεύει αλλά και αναπαραγάγει τα προσβεβλημένα όργανα. Ιδιαίτερα σε χρόνιες νευρολογικές περιπτώσεις εκφυλιστικών νοσημάτων καθώς επίσης και αυτοάνοσων νοσημάτων απεδείχθη σιγά-σιγά ότι πρόκειται για ένα όπλο πρώτης γραμμής που η χρήση της θα γίνει σε λίγο απαραίτητη.

Το μεταιχμιακό σύστημα είναι ο ρυθμιστής των ενστίκτων και των συναισθημάτων στον εγκέφαλο και παράλληλα το όριο του ατόμου προς την έξω κοινωνία.
Πρώτος το καθόρισε ο «φωτισμένος» Γάλλος γιατρός Πολ Μπρόκα το 1878 για να το «οριοθετήσει» περισσότερο το ανήσυχο πνεύμα του Αμερικάνου γιατρού Τζέημς Πάρεζ.
Από τον Πάρεζ προκύπτει και η ονομασία του νευρωνικού «τόξου Πάρεζ».
Πρόκειται για ένα είδος «διακόπτη» με άμεση επέμβαση στα συναισθήματα, σεξουαλικά ένστικτα και μερικές φορές της μνήμης.
Ο διακόπτης αυτός ρυθμίζει και «σκηνοθετεί» την προς τα έξω παρουσία τους.
Αποτελεί το μεταιχμιακό σύστημα, για αυτό τον λόγο και είναι ένα βασικό στοιχείο για την δημιουργία και την συνύπαρξη της κοινωνικής επικοινωνίας

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΒΛΑΒΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ
Μετά από μια εγκεφαλική βλάβη ο εγκέφαλος ο ίδιος αφού «εκτιμήσει» την έκτασή της βλάβης βάζει σε μια λειτουργία διαδικασίας επαναπρογραμματισμού και νεωτερισμού της λειτουργίας του, π.χ. μετά από ένα εγκεφαλικό αφού προσπαθήσει να ενεργοποιήσει το «υγιές» μέλος αυξάνει ταυτόχρονα την εγκεφαλική δραστηριότητα του πληγέντος. Στην περίπτωση αυτή με ειδικά «στοχευμένες» σύγχρονες θεραπείες τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΡΜΟΝΕΣ

ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΔΑΧΤΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΗΝ ΟΡΓΗ Η ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ.
Το γεγονός ότι έχουμε αισθήματα είναι ενδεικτικό του ότι έρχονται στην ζωή μαζί με την γέννα μας και είναι εξελικτικά το προϊόν περίπου 500 εκατομμυρίων ετών ανθρώπινης ανάπτυξης. Επόμενο είναι λοιπόν ότι αυτά τα οργανωμένα αισθήματα μέσα από τον άξονα του εγκεφάλου από το επίπεδο του στελέχους του εγκεφάλου μέχρι τα ημισφαίρια και την φαιά τους ουσία να έχουν πολύ ισχυρότερη δύναμη βολής, παρά η λογική η οποία είναι κάτι που δεν κληρονομείται αλλά μαθαίνεται. Έτσι λοιπόν εάν δεν ξέρουμε να αναμείξουμε καλά την λογική με τα συναισθήματα τα συναισθήματα έρχονται και μας «πλακώνουν» έτσι που να μην έχουμε περιθώριο αντίδρασης. Κατά κανόνα αυτά που μας μαθαίνει και η σύγχρονη νευρολογία με όλα τα καινούρια μηχανήματα που πλέον δίνουν την δυνατότητα στο εγκέφαλο να ανιχνεύει με χρώματα τις λειτουργίες του, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αποφεύγουμε ότι μας κάνει κακό και να αναζητούμε ότι μας κάνει καλό. Πρέπει να βρίσκουμε τον μέσο δρόμο που να «ανακατεύουμε» συναισθήματα με βιώματα έτσι ώστε η ζωή μας να συνεχίζεται απροβλημάτιστη.

ΜΝΗΜΗ, ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΑΜΥΓΔΑΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΨΥΧΩΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΗ
Η αμυγδαλή είναι μια περιοχή του εγκεφάλου «κολλητά» στον κροταφικό λοβό. Υπάρχει από μια αριστερά και δεξιά. Ρυθμίζει την συναισθηματική αντίδραση και την μνήμη. Διαπιστώθηκε δε ότι είναι μεγάλη η συμμετοχή της σε ψυχιατρικά νοσήματα όπως ψυχώσεις κυρίως δε καταθλίψεις και φοβίες.
Χαρακτηριστικές είναι οι διαφορές της αριστερής από την δεξιά αμυγδαλή ανάλογα με την περίπτωση της νόσου.
Τώρα με την ύπαρξη της ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής σε μακρινά διαστήματα καθώς επίσης και με την χρήση της μαγνητικής τομογραφίας είναι πλέον εύκολο να πιστοποιήσουμε αυτές τις διαφορές και να βγάλουμε διάφορα συμπεράσματα π.χ. ότι ο χρόνιος φόβος επηρεάζει περισσότερο την αριστερή αμυγδαλή.
Δηλαδή φαίνεται ότι παίζει ένα ρόλο και η επικράτηση του ημισφαιρίου, δηλαδή όπως γίνεται σε δεξιόχειρες και αριστερόχειρες.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Η ΠΑΛΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η καθημερινή ύπαρξη είναι μια συνεχής πάλη μεταξύ των ενστίκτων – συναισθημάτων του ανθρώπου και της λογικής του. Βέβαια σε αυτόν τον αγώνα υπερέχουν κατά πολύ τα συναισθήματα γιατί έχουνε την αρχή τους εδώ και 500 περίπου εκατομμύρια από τότε που εμφανίστηκε ο πρώτος «εγκέφαλος» στην γη. Αντίθετα η λογική είναι προϊόν μόνο μερικών ετών όσο δηλαδή διαρκεί η ανάπτυξη του καθενός από εμάς και έχει την ενσυνείδητη επαφή μερική η ολόκληρη με τα συναισθήματά του.
Συναισθήματα μας διακατέχουν και μας καθοδηγούν κάθε δευτερόλεπτο.
Όσον αφορά τον εαυτό μας όσο δεν προσπαθεί, όσο έτσι μένουν ανεξέλεγκτα, βγαίνουν καινούρια στην επιφάνεια, μπλέκονται με τις ιδέες μας, τις χαλιναγωγούν και αυτό το «μίγμα» οδηγεί την ζωή μας.
Σε γονιδιακή εξέλιξη οι προηγούμενοι άνθρωποι με την ύπαρξη τους προσπάθησαν να δώσουν μια άλλη σφραγίδα στα αισθήματα κυρίως αυτά πού μεταβιβάζονται στις επόμενες γενιές. Παρόλα αυτά παραμένουν αναλλοίωτα π.χ. όπως η ανόρθωση των τριχών, σε αισθήματα αηδίας, φόβου, ηδονής, ευγνωμοσύνης και πανικού. Αυτό παραμένει αναλλοίωτο και αφήνει βέβαια και ανεπηρέαστο σαν βίωμα πλέον την προέλευση του από τα αρχέγονα χρόνια μέχρι τώρα. Η σύντομη και μικρή «εμπειρία» της ζωής μας είναι αυτή που προσπαθεί να αντισταθεί και στην καλύτερη περίπτωση να συμβιβαστεί με τα συναισθήματα. Όπου δεν υπάρχει αυτό υπάρχει σύγκρουση τεράστια.
Άρα η συνταγή της ευτυχίας είναι κατά κύριο λόγο η ικανότητα να αναμιγνύουμε αισθήματα με την λογική γνωρίζοντας πως τα πρώτα κυριαρχούνε επί της δεύτερης.

ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΗ ΜΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΧΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Στις περιπτώσεις αυτές ο γιατρός με τον ασθενή κλείνει ένα συμβόλαιο συμπεριφοράς. Ο ασθενής αναλαμβάνει την ευθύνη να ακολουθεί κατά γράμμα τις συμβουλές του γιατρού όσο περίεργες και να του φαίνονται.
Μια από τις συμβουλές είναι να μπει σε έναν μηχανισμό με καθρέπτες που κρύβει την παράλυτη πλευρά. Στην θέση της ένας καθρέπτης παρουσιάζει το είδωλο της υγιούς πλευράς το οποίο φαίνεται να εκτελεί τις κινήσεις «σαν» να είναι το παράλυτο.
Το γεγονός αυτό της οπτικής απάτης «ξεγελάει» τον εγκέφαλο που νομίζοντας ότι το παρετικό μέρος είναι υγιές αρχίζει και δραστηριοποιεί το κέντρο του εγκεφάλου που το φροντίζει. Με αυτόν τον τρόπο αποκαθίστανται και η βλάβη.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΕΠΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΧΡΗΜΑ
Αν θα ρωτήσετε έναν από εμάς τι προτιμά 100.000 και όλοι οι υπόλοιποι να έχουνε 50.000 ευρώ ή να έχει 200.000 ευρώ και οι υπόλοιποι 300.000 ευρώ θα σας απαντήσει ότι προτιμά τα λίγα αλλά να είναι μοναδικός. Πρόκειται για μια προσωπική βεβαίωση που χαρακτηρίζει σχεδόν τους πάντες. Προτιμούμε στα λεφτά να έχουμε τον σχετικό αριθμό σε σχέση με τούς υπόλοιπους της κοινωνίας αντί να έχουμε τον απόλυτα υψηλότερα αριθμό. Το αντίθετο γίνεται ακριβώς όταν αφορά τις ημέρες αδείας. Εκεί αν ρωτήσετε τι προτιμά κανείς θα προτιμήσουνε όλοι να έχουνε τον απόλυτα υψηλότερο αριθμό. Αλλά βλέπουμε ότι το χρήμα ακουμπάει την ψυχή του ανθρώπου σε έναν διακόπτη που είναι άγνωστος. Πρόκειται για τον διακόπτη της κοινωνικής επιβεβαίωσης δια της κατοχής χρημάτων. Ανάλογο παράδειγμα μας δίνει και η συμπεριφορά μας απέναντι στην εφορία. Εάν το κοινωνικό παράδειγμα του συνόλου είναι μια σωστή συμπεριφορά απέναντι στους φόρους τότε όλοι ακολουθούν το μοντέλο αυτό αδιαμαρτύρητα. Αντίθετα και όπως συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα όταν πρώτο το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του οι ανώτεροι 10.000 πολίτες, τότε ισχύει σαν επιβεβαίωση να πληρώσει και ο τελευταίος όσα λιγότερα γίνεται και να κρύψει όσα περισσότερα μπορεί.

ΤΟ ΑΝΤΙΣΩΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΝΗΣ

ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΚΗ ΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ.
Δημοσιεύτηκε μια έρευνα στο Nature Medicine συγκεκριμένα με το θέμα αυτό. Από το Πανεπιστήμιο Φιλαδέλφεια της Νέας Υόρκης μπόρεσαν μετά από πολλούς κόπους να κατασκευάσουν ένα μοντέλο αντισώματος της ιστόνης, Η ιστόνη όπως είδαμε είναι μια πρωτεΐνη η οποία είναι εντός του κυττάρου και με την λειτουργία της αυξάνει τον κίνδυνο των αιμορραγιών. Και κυρίως μικροαιμμοραγιών εντός του κυττάρου. Έτσι λοιπόν μια σημαντική ανακάλυψη θα ήτανε να σταματήσει κατά την ιατρική αναγκαιότητα της στιγμής η δραστηριότητα της πρωτείνης αυτής. Αυτό το κατάφεραν στην Φιλαδέλφεια με το λεγόμενο μονοκλωνικό αντίσωμα της ιστόνης και φαίνεται έγινε ένα μεγάλο βήμα στην αντιμετώπιση των μικροαγγειοπαθειών που τόσο πολύ βασανίζουν τους νευρολογικούς ασθενείς.

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΗ ΖΩΗ. ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΧΑΝΕΙ ΖΕΙ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
Υπάρχει μια "ιεραρχία" με το σχήμα δέντρου για ότι αφορά την γένεση και επεξεργασία των συναισθημάτων στον άνθρωπο. Ο κορμός βρίσκεται κάπου λίγο παραπάνω από τον νωτιαίο μυελό σε ένα σημείο όπου εδράζεται το στέλεχος του εγκεφάλου. Εκεί υπάρχουν αποτυπωμένα από τις προηγούμενες γενιές οι κατάλογοι των συναισθημάτων μας εδώ και 500 περίπου χρόνια. Από εκεί προχωρούν τα συναισθήματα συνειδητά και ασυνείδητα σε μια λειτουργική μηχανή που λέγεται δρέπανο του εγκεφάλου και φτάνει περίπου στο μέσο του κεφαλιού μας για να αναλάβουν την διεκπεραίωσή τους, από εκεί και πέρα τα επάνω πατώματα της λογικής μας, ο φλοιός των ημισφαιρίων. Εάν δεν υπήρχε αυτή η αρχή και όλα γίνονταν με την λογική από πάνω προς τα κάτω θα έπρεπε τα κύτταρα του φλοιού του εγκεφάλου να εκπαιδεύσουν του υπόλοιπους σχηματισμούς σε ρόλους που ούτε οι ίδιοι ήξεραν.
Άρα δεν θα ήταν δυνατόν να ζήσουμε χωρίς αυτήν την διαδοχική αρμόνια που δίνει η ανάπτυξη των ιδεών. Ξεκινώντας λοιπόν να αναπτύσσονται έτσι τα συναισθήματα κατορθώνει ο άνθρωπος σε δύσκολες καταστάσεις από το στέλεχος μέχρι στα ανώτερα ημισφαίρια να δράσει συνειδητά ή ασυνείδητα με το σύνθημα «Η αγωνίσου ή φύγε».
Πέρα από τα αρχέγονα αντανακλαστικά όμως, το σωστό μίγμα των ιδεών και αισθημάτων μαζί με την τροποποιημένη από τον χαρακτήρα λογική οδηγούν στην αρμονία να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον με την ενσυναίσθηση και να μπορούμε να ζούμε σαν κοινωνία.

ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΡΙΚΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ.
ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ Η ΤΥΧΟΝ ΔΙΑΦΟΡΑ.
Εξετάζοντας με νευροφυσιολογικές εξετάσεις (ηλεκτροεγκεφαλογράφημα) καθώς επίσης και με ψυχομετρικές (IQ, συναισθηματική ευφυΐα) και με φυσικούς παραμέτρους τις εγκεφαλικές δεξιότητες αντρών και γυναικών δεν βρέθηκε καμία ουσιαστική με σταθερά στατιστική απόκλιση διαφορά.
Εξετάζοντας τον όγκο, το βάρος και τις δεξιότητες σε σχέση με αναλογία εγκεφάλου σώματος σε άνδρες και γυναίκες δεν διαπιστώθηκε καμία ουσιαστική διαφορά. Επίσης καμία διαφορά δεν βρέθηκε με βάση τις λειτουργίες προμετωπιαίου λοβού σε σχέση με δείκτη νοημοσύνης.
Ο προμετωπιαίος λοβός ερευνήθηκε με το γνωστικό ότι εκεί πηγάζουν οι περισσότερες πνευματικές δεξιότητες και όταν υπάρχει μεγάλη διαταραχή από εκεί ξεκινάει η άνοια.
Τελικά όλα καταλήγουν σε έναν μύθο για τις δήθεν διαφορές που υπάρχουν και εξυπηρετούν μόνο ρατσιστικούς σκοπούς.
Φαίνεται ότι ο άνθρωπος είναι "ένα" με πολύ μικρές ατομικές αποκλίσεις.

ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΣ;

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΙΑΠΩΝΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΝ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑΣ ΑΠΟ ΜΗΤΕΡΑ ΣΕ ΕΜΒΡΥΟ.
Η μητέρα ενώ έχει πλέον πεθάνει ανακαλύφθηκε ότι η κόρη 3 ετών ανέπτυσσε λευχαιμία πανομοιότυπου τύπου με αυτόν της μητέρας.
Πρόκειται για μια περίπτωση όπως λέγεται και στην ιατρική Αργκό (γενετικών αποτυπωμάτων).
Η υπόθεση είναι ότι τα κυτταρικά κύτταρα πέρασαν μέσα από τον πλακούντα στο έμβρυο και από εκεί με το κυκλοφορικό σύστημα μεταφέρθηκαν σε όλο το σώμα του παιδιού. Ένα αδύναμο ανοσοποιητικό της μητέρας δεν έχει την δυνατότητα να αποτρέψει την εξέλιξη αυτών των καρκινογόνων κυττάρων που αν και δύσκολα πέρασαν στο παιδί.
Ουσιαστικά ανοίγει πλέον με αυτήν την παρατήρηση ένα νέο κεφάλαιο που μέχρι τώρα ήταν γνωστό για την μετάδοση καρκινικών κυττάρων ιδιαίτερα για λευχαιμία και μελάνωμα από μάνα σε παιδί αλλά δεν έχει αποδειχθεί.
Ιατρικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε όλες τις αποκλίσεις πριν και μετά από τον τοκετό. Όσο προχωράει η ιατρική εξασφαλίζει στον άνθρωπο μια άνετη και σίγουρη ζωή, του εξασφαλίζει όμως και επιπλέον προβλήματα που προέρχονται από νέες γνώσεις όπως αυτή της μετάβασης καρκίνου από μητέρα σε έμβρυο. Είναι ένα θέμα γενικό αλλά ειδικό που πρέπει από εδώ και πέρα να το έχουμε σοβαρά υπόψη για να μην μας εκπλήσσει.

ΥΠΝΗΛΙΑ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΝΗΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΗ.
Κατά τις τελευταίες έρευνες περίπου κάθε τέταρτο μεγάλο αυτοκινητιστικό ατύχημα έχει αιτία την υπνηλία για δευτερόλεπτα πάνω στο τιμόνι.
Οι έρευνες έχουνε γίνει εμπεριστατωμένες εδώ και πάρα πολύ καιρό με τυπικές καταγραφές και με απόλυτη ακρίβεια. Αποκλίσεις από τον φυσιολογικό τρόπο οδήγησης μετά 2-3 ώρες συνεχούς οδήγησης του αυτοκινήτου έχουν οι μισοί και πλέον οδηγοί.
Για αυτό το λόγο η αυτοκινητοβιομηχανία Μερσεντές της E-class ετοιμάζει ένα καινούριο μοντέλο όπου σε όλα γενικά τα προσφερόμενα θα υπάρχει και ένας «δέκτης» της κόπωσης και της υπνηλίας.
Το πρόγραμμα αυτό της επαγρύπνησης και της βοήθειας βασίζεται πάνω σε στοιχεία που έχουνε συλλέξει με ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες καθώς επίσης και με τον τρόπο οδήγησης σε κατάσταση ευφυΐας.
Πρόκειται για μια λειτουργία η οποία θα είναι πάρα πολύ αξιόλογη προσφορά διότι θα δίνει την δυνατότητα στον οδηγό να ειδοποιείται πριν καταρρεύσει η προσοχή του και η αντοχή του και γίνει επικίνδυνος για την ωδική κατάσταση.

Η ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Η ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟ – ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ
Από την δυναμικότητα του εγκεφάλου χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα το 1,5% με 2%. Ένα ελάχιστο ποσοστό υγιών ανθρώπων προσπαθεί να αυξήσει αυτό το ποσοστό κάτω από συνθήκες τέτοιες που θα βελτίωναν ουσιαστικά το πνεύμα.
Όμως σε παθογενείς καταστάσεις όπως εγκεφαλικά, ψυχιατρικές ασθένειες ή άλλες δυσλειτουργίες ο εγκέφαλος διαθέτει ένα σύστημα αυτορύθμισης που του επιτρέπει να ανταπεξέρχεται στις νέες δυσμενής για αυτόν καταστάσεις.
Αναπαράγεται, ηρεμεί, δημιουργεί παράπλευρες κυκλοφορίες κ.λ.π.
Αν αυτό το «αυτοθεραπευτικό» δυναμικό του εγκεφάλου χρησιμοποιηθεί στην αποκατάστασή του τα αποτελέσματα είναι όντως θεαματικά.

ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΛΗΘΗ

ΠΛΕΟΝ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΠΩΣ ΔΡΑ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΠΟΝΟ.
Με την βοήθεια του μαγνητικού τομογράφου στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στην Αμερική έγινε μια έρευνα σχετικά με το θέμα αυτό σε εθελοντές έδειξαν φωτογραφίες από πρόσωπα ατυχημάτων και μετά επανέλαβαν την ίδια εξέταση δείχνοντας μόνο τις φωτογραφίες σε κανονική κατάσταση των προσώπων. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό. Βρέθηκε ότι σχεδόν όλοι οι εγκέφαλοι δημιούργησαν ένα τόξο "παράκαμψης" της δραματικής καταγεγραμμένης σκηνής. Όπως έδειξαν οι έρευνες, υπάρχει ένα τμήμα στον προμετωπιαίο λοβό το οποίο διαχειρίζεται αυτήν την κατάσταση και με την πρώτη ευκαιρία μόλις κάτι το οδηγεί στην ανάμνηση της θλίψης το πιέζει μέσω άλλων εγκεφαλικών σχημάτων στο κουτί της λήθης. Αυτό θα ήτανε ένα πολύ μεγάλο βήμα στην θεραπεία από διάφορα σύνδρομα όπως της κατάθλιψης του στρες ή εμμονών. Βέβαια για να γίνει αυτό χρειάζεται ακόμη ειδική επεξεργασία γιατί είναι σχεδόν αδύνατο ο άνθρωπος μόνος του να το καταφέρει χωρίς την ειδικότητα κάποιου ψυχιάτρου η ακόμη περισσότερο ενός νευροφυσιολόγου. Πάντως είναι μία ουσιαστική αρχή τώρα που ξέρουμε πως λειτουργεί ο εγκέφαλος στις καταστάσεις αυτές.

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ -«ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ»
Η Γαλλική επανάσταση έφερε σαν αξίωμα ότι η δυστυχία είναι καταπίεση άρα η ευτυχία είναι πολιτικό δικαίωμα και όχι προνόμιο.
Ο δημιουργός δώρισε στους ανθρώπους την ισότητα, την ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας.
Στον στόχο της ευτυχίας είναι προγραμματισμένος ο ανθρώπινος εγκέφαλος και αυτόν τον προγραμματισμό του επιβάλλει βιολογικά.
Σήμερα πρέπει να συμμεριστούμε τις αρχές της Γαλλικής επανάστασης εκ νέου και να σκεφθούμε τρόπους προσφέροντας υγεία και εργασία (κοινωνικό κράτος) στους αδύναμους χορηγώντας τις δυνατότητες κοινωνικής ισότητας και ευτυχίας.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΦΕΡΟΡΜΟΝΕΣ

ΟΙ ΦΕΡΟΡΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Οι φερορμόνες βρίσκονται στον οσφρητικό λοβό. Το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει την όσφρηση. Το συγκεκριμένο τμήμα δέχεται και τα επεξεργάζεται τα ερεθίσματα των φερορμονών από την αμυγδαλή, έναν εγκεφαλικό σχηματισμό και μεταξύ των άλλων, το αυτόνομο νευρικό σύστημα την συναισθηματική διέγερση και την επαφή. Η όλη αυτή δουλειά γίνεται με την κρίση κάποιων ουσιών σε αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου που λέγονται νευροδιαβιβαστές. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές τροποποιούν τα μηνύματα που εισχωρούν μέσω αμυγδαλής στον υποθάλαμο.
Έτσι λοιπόν από τις φερορμόνες συναισθανόμαστε τον φόβο και το άγχος του σημείου εκπομπής (ζώου ή ανθρώπου).

ΕΡΥΘΡΟΠΟΙΗΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΤΡΕΣ.
Ένα φάρμακο που μέχρι τώρα ήτανε γνωστό για τις περιπτώσεις ντόπινγκ η ερυθροποιητίνη η οποία διεγείρει τον μυελό των οστών για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Από εκεί και είναι το όνομα από το ερυθρός και από το ποιώ. Η ουσία αυτή λοιπόν έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα καλή σε ότι αφορά την θεραπεία διαταραχών της μνήμης και άλλων γνωστικών λειτουργιών. Σε πειράματα που γίνανε σε ποντίκια ήταν ουσιαστικές οι διαφορές σε ότι αφορά την δράση της για την καλύτερη μνήμη, όταν δε επαναλήφθηκαν αυτά σε ανθρώπους τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν ακόμη μια φορά και μάλιστα παράλληλα με την λειτουργία της μνήμης και την βελτίωση των άλλων γνωστικών λειτουργιών εμφανίστηκε ότι υποχώρησε η κατάθλιψη και οι σχιζοφρενικές διαταραχές.
Βλέπουμε λοιπόν ότι από ένα φάρμακο το οποίο μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν στο ντόπινγκ των αθλητών ή στους νεφροπαθείς ανοίγουνε νέοι ορίζοντες για την περίθαλψη και των διαταραχών της μνήμης και την κατάθλιψη που βασανίζουνε εκατομμύρια ασθενείς.

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΠΙΑ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΕΝΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ AIDS. ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ;
Το εμβόλιο του AIDS για να είναι αποδεκτό από το ανοσοποιητικό σύστημα του εγκεφάλου χρειάζεται να πληρεί οπωσδήποτε δύο ιδιότητες, την κυτταρική και την χημική. Δηλαδή να περιέχει τμήματα ανοσοποιητικού (κυτταρική) όσο και αντισώματα η τμήματα αντισωμάτων (χημική).
Βέβαια και αυτό είναι μια υπόθεση εργασίας δύσκολη και με μεγάλο κόστος.
Το μεγάλο κόστος είναι δε πάντα το κύριο πρόβλημα για την έγκαιρη επίτευξη του εμβολίου.

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ.
Ο εγκέφαλος βλέπει «σύνθετα και ανάποδα». Δηλαδή ο αμφιβληστροειδής χιτώνας του ματιού μας είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε να παίρνει από διαφορετικές γωνίες (20 περίπου) κάποια ερεθίσματα τα οποία τροποποιούμενα μεταβιβάζονται στο οπτικό μας κέντρο στον ινιακό λοβό ανάποδα και επανασυνθέτονται σύμφωνα με τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες που έχει ο άνθρωπος.
Σε αυτή την διαδικασία είναι λογικό ότι οι λεπτομέρειες μεταβάλλονται από μάτι σε μάτι. Ένας από τους λόγους αυτούς είναι γιατί υπάρχει η διαφορετική εντύπωση σε ότι αφορά το χαμόγελο της Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι. Ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης κατόρθωσε να ζωγραφίσει το πορτρέτο του με αυξημένες λεπτομέρειες έτσι που κάθε φορά να συντίθεται διαφορετικά απο κάθε διαφορετικό εγκέφαλο.
Είναι λίγο δύσκολο ακόμα και για την ιδιοφυία του Ντα Βίντσι να πιστέψουμε ότι γνώριζε την ιδιότητα της όρασης και την φυσιολογία του αμφιβληστροειδούς. Είναι αδύνατον με τα τεχνικά μέσα της εποχής αν και μιλάμε για μεγάλο ανατόμο ψυχής και με ευφάνταστο μυαλό να υποθέσουμε κάτι τέτοιο. Μπορεί όμως αυτό που δεν έφτανε η λογική και η ευφυΐα να το είχε η φαντασία και έτσι να προέκυψε αυτό το μεγάλο έργο.

ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ Η ΛΟΓΙΚΗ Η ΠΟΡΣΕ ΜΟΥ, Η ΒΙΛΛΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΚΟΤΕΡΟ ΜΟΥ, ΚΑΙ Ο ΡΟΛΑΝΤΙΝΙΟ ΜΟΥ.
Τρομάζει κανείς αν δει πόσα λεφτά ξοδεύονται για ονόματα και για ποδοσφαιριστές τους οποίους οι προπονητές και οι μάνατζερ απλά τους έχουνε δει σε ένα βίντεο. Διάφορες εισηγήσεις που έρχονται από φίλους, γνωστούς προπονητές και συμπαίκτες γίνονται αμέσως δεκτές και ακολουθούνε τεράστιες σούμες από λεφτά προκειμένου να αποκτηθεί κάτι που δεν είναι παράγωγο συστηματικής έρευνας.
Γενικά όμως σε όλες αυτές τις διαδικασίες αγνοείται συστηματικά ο παράγων άνθρωπος.
Μοιάζουν όλα με ένα τεστ που είχε κάνει ο Αριελί (ένας οικονομολόγος και ερευνητής της συμπεριφοράς) όπου δοκίμαζε την οπτική οξύτητα σε διαφόρους ανθρώπους λέγοντας εναλλάξ ότι μια φοράνε γυαλιά Αρμάνι ενώ την άλλη συνηθισμένα γυαλιά. Ως αναμένεται εθελοντές με τα αρμάνι είχανε καλύτερη οπτική ικανότητα. Πιθανόν γιατί τους έβαζε το όνομα να συγκεντρωθούν. Κάπως έτσι γίνεται και η επιλογή των παικτών παρόλο το ότι παίζονται εκατομμύρια από ευρώ. Έτσι λοιπόν για εκατομμύρια ευρώ αγοράζονται παίκτες που το όνομα του απλώς καλλιεργείται μεταξύ ενός κύκλου υποτιθέμενων ειδικών. Στο τέλος την μουτζούρα πληρώνει αυτός που παίρνει τον παίκτη.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένας ποδοσφαιριστής ονόματι Τζιοβάνι Βανμπρόκοστ ο οποίος όπου και αν πήγε δεν έκανε καμία καριέρα. Παρόλα αυτά άρχισε να παίζει σε μεγάλες ομάδες αρχής γενομένης απο τους Ρέιντζερς της Γλασκόβης και μετά πήγε στην Αρσενάλ όπου ακολούθησε μια μεταγραφή για πολλά εκατομμύρια στην Μπαρτσελόνα. Ο λόγος που κατέληξε εκεί χωρίς κανένας να λάβει υπόψη την απόδοσή του ήταν ότι στην Μπαρτσελόνα υπάρχει μια παράδοση ότι οι Ολλανδοί ποδοσφαιριστές είναι οι καλύτεροι του κόσμου. Αυτό και μόνο αρκούσε για να φιλοξενηθεί εκεί περίπου 2 χρόνια πριν καταλήξει πάλι σε έναν μεγάλο σύλλογο στην Μπάγιερν Μονάχου χωρίς βέβαια και εκεί να έχει την καλύτερη απόδοση.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα να αντιληφθούμε γιατί τα πράγματα γίνονται έτσι έρχεται από την αμερικάνικη δικαιοσύνη. Ένας Αμερικάνος δικαστής το 2002 "γέμισε" τον σκληρό δίσκο ενός κομπιούτερ με ένα ανάλογο πρόγραμμα με πληροφορίες που έρχονταν από το ανώτατο δικαστήριο.
Έβαλε λοιπόν ανάλογες περιπτώσεις να δικαστούν από το κομπιούτερ και από 83 επώνυμους νομικούς. Το κομπιούτερ αποδείχθηκε πολύ καλύτερο στις δικαστικές γνωματεύσεις κατά 15% έναντι αυτών των ονομαστών νομικών. Έχουμε δηλαδή και σε αυτό το παράδειγμα μια ανάλογη περίπτωση όπως ήταν το πείραμα με τα γυαλιά Αρμάνι. Εδώ φαίνεται πόσο πολύ υποτιμάμε τον εαυτό μας και ακόμη περισσότερο σε τι «φοβία» αποφάσεων βρισκόμαστε όταν πρόκειται να αποκτήσουμε κάτι πολύτιμο. Έτσι λοιπόν οι μεγάλες αγορές και τα δισεκατομμύρια ευρώ που ξοδεύονται για μεταγραφές αθλητών αποδεικνύεται ότι στην βάση τους έχουνε τον λανθασμένο φοβισμένο αυτοέλεγχο του φέροντος την απόφαση για την μεταγραφή μήπως τον κρίνουν υποτιμητικά ή λάθος. Έτσι λοιπόν προτιμά να σκορπάει λεφτά στον αέρα προκειμένου να επικαλείται τα επιχειρήματα της αγοράς του ότι προέρχονται από γνώστες του επαγγέλματος.

Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΑΝ ΛΥΤΡΩΣΗ
12.09.08 αυτοκτονεί στην Αμερική ο πολυτάλαντος και πλούσιος σε χαρίσματα νεαρός συγγραφέας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας (φωτο).
Στην περίπτωση του πρόκειται για μια ήττα της ψυχιατρικής φαρμακευτικής αγωγής. Ο Γουάλας δυνατός αθλητής με μαθηματικό μυαλό υπέφερε από παιδί από έντονα επεισόδια κατάθλιψης τα οποία έκρυβε με μεγάλη επιμέλεια.
Αυτός ήταν και ο λόγος που θεωρείτο σαν πολλά υποσχόμενος μεν αλλά ιδιόρρυθμος συγγραφέας.
Σε ένα θεραπευτικό μαραθώνιο διαρκείας είκοσι ετών ο Γουάλας έχει δοκιμάσει όλες τις θεραπείες που έχει να προτείνει η αμερικάνικη ψυχιατρική χωρίς επιτυχία.
Η τελευταία προσπάθεια με έναν ιδιαίτερα επικίνδυνο για τις παρενέργειες το φάρμακο την φαινελζίνη αποτυγχάνει και αυτή.
Ο νεαρός συγγραφέας ζητά την λύτρωση στον θάνατο και αυτοκτονεί όπως αφήνει να εννοηθεί για να μην πονά άλλο.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΑΝΑΠΛΑΘΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Μερικά μέλη ή ομάδες μυών παραλύουν σε διαφορετικό βαθμό ύστερα από ένα εγκεφαλικό. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται σαν τελεσίδικο αποτέλεσμα.
Με το που θα αρχίσουμε παθητικά ή ενεργητικά να κινητοποιούμε τα άρρωστα μέλη δημιουργείται αμέσως ένα αντανακλαστικό τόξου ερεθισμούς στα εναπομείναντα υγιή εγκεφαλικά της παθολογικής πλευράς. Αυτά αρχίζουν έναν εντατικό μεταβολισμό που προκαλεί την αύξηση του και αύξηση της παροχής οξυγόνου στην περιοχή. Τα νέα αυτά κύτταρα αναλαμβάνουν την «δουλειά» των παθολογικών και η βλάβη αποκαθίστανται.
Η διαδικασία αυτή μπορεί να «βοηθηθεί» ουσιαστικά και από φάρμακα όπως η ερυθροποιητίνη.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ «ΕΙΔΙΚΟΥΣ» ΑΔΕΝΕΣ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΟΡΜΟΝΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ «ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ» ΚΑΙ ΕΝΑΠΟΘΕΣΗ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΑΧΟΥΣ.
Από αδένες των οστών ξεκινά η παραγωγή των ορμονών οστεοκαλσίνης και αδεπονεκτίνης. Οι ορμόνες αυτές συντονίζουν μεταξύ άλλων το τοπικό πάχος και συμμετέχουν στην ρύθμιση της ινσουλίνης. Σε περιπτώσεις παχυσαρκίας έχουμε έτσι πέρα από τις βλάβες στα οστά (μεγάλες αρθρώσεις) και διαταραχής του ρυθμού, συντονισμού ινσουλίνης (φωτο).
Παράλληλα αναπτύσσεται ένας φαύλος κύκλος παχυσαρκία – γεροντικός διαβήτης – οστεοαρθρίτιδα που καθηλώνει όλο και περισσότερο τον ασθενή.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 17 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΟΠΩΣΗΣ. ΓΥΡΩ ΣΤΟΥΣ 30.000 ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Έρευνες έδειξαν ότι πίσω από το σύνδρομο αυτό έχει σαν αιτία την εμφάνιση κάποιου χαρακτηριστικού ιού ο λεγόμενος εντεροιός με τα χαρακτηριστικά XMRV.
Τώρα υπάρχει και εδώ μια μικρή συζήτηση εάν πρόκειται για πρωτοπαθή λοίμωξη ή εάν η λοίμωξη είναι το φαινόμενο της χρόνιας κόπωσης. Από ότι δείχνουν όμως οι εξετάσεις και κυρίως αυτές που έγιναν σε αμερικάνικα πανεπιστήμια το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται έντονα εκεί που υπάρχει λοίμωξη από τον ιό. Και μάλιστα όσο πιο ισχυρότερη είναι τόσο πιο ισχυρότερο είναι αυτό το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης (CFS).
Σε περιπτώσεις που χορηγήθηκε για άλλους λόγους αντιρετροική θεραπεία είχαμε θεαματική αύξηση σε ότι αφορά και τα συμπτώματα της χρόνιας κόπωσης.
Γενικά έχουμε μια ακόμη επιβεβαίωση ότι κρύβονται σε πολλές από τις ασθένειες που μέχρι τώρα τις θεωρούσαμε ψυχικής αιτιολογίας.
Έτσι σκεπτόμενοι και λίγο αντίστροφα όποτε έχουμε τέτοιες θα πρέπει να υπολογίζουμε και μια λοίμωξη από κάποιον ιό.

ΔΙΨΟΓΕΝΗΣ ΑΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Ο ΑΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΡΕΑΣ. ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΙΧΝΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΣΑΚΧΑΡΟ ΣΤΑ ΟΥΡΑ.
Ο διψογενής άποιος διαβήτης εμφανίζεται κατά κανόνα σε βλάβες στον υποθάλαμο ύστερα από τραύματα ή λοιμώξεις και αγγειακά επεισόδια εφόσον υπάρχει μια προδιάθεση ήδη για αυτό το νόσημα. Εκείνο που τον χαρακτηρίζει είναι μια ατελείωτη δίψα η οποία παρόλα τα υγρά που λαμβάνει καταστέλλει με κάποιον τρόπο την έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης και έχουμε μεγάλη αύξηση του όγκου υγρού στο σώμα και στον εγκέφαλο με δυσάρεστες εξελίξεις. Πρόκειται για μια κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα και να είναι το πρώτο μέλημα όταν έχουμε την εμφάνιση της πολυδιψίας χωρίς λόγο.

Ο ΠΟΝΟΣ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ. ΚΑΘΕ ΑΝΩΔΥΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΤΕΝΣ.
Για να καταλάβουμε πόσο πολύ χρησιμοποιείται το Τένς έχουμε την αναφορά στα Καναδικά κρατικά νοσοκομεία και στη Σκανδιναβία οι οποίοι υπολογίζουνε ότι ο αριθμός των ασθενών που χρησιμοποιεί την παυσίπονη ενέργεια του Τένς είναι πάνω από μισό εκατομμύριο χρήστες. Πρόκειται για μικρή ηλεκτρική συσκευή σε μέγεθος πολλές φορές κινητού τηλεφώνου η ενός καρυδιού που έχει την δυνατότητα επιλογής συχνοτήτων για να βοηθήσει στους χρόνιους πόνους. Η επιλογή συχνοτήτων είναι και το ακέραιο στίγμα λειτουργίας του Τένς έτσι ώστε με τις μεν υψηλές συχνότητες να επικαλύπτει αυτές τις διεγέρσεις των νεφρικών ινών που στέλνουν σήματα πόνου στον εγκέφαλο και να τις μπλοκάρει. Χρησιμοποιώντας πάλι μικρές συχνότητες διεγείρει την παραγωγή ενδορφινών που είναι τα φυσιολογικά παυσίπονα για τον εγκέφαλο. Η κατασκευή του τενς έχει προχωρήσει και σε "ακραίες" λύσεις έτσι ώστε να μπορεί να κρύβεται οπουδήποτε μέσα στα ρούχα του ασθενούς και χρησιμοποιώντας άκρως μικρά ηλεκτρόδια τα οποία μπορεί να φοράει ο ασθενής σχεδόν αόρατα. Η χρησιμοποίηση της γίνεται ανάλογα με το πρόβλημα του ασθενούς και κατά την διάρκεια της ώρας εργασίας ή της ψυχαγωγίας και έτσι λύνεται ένα τεράστιο πρόβλημα σε ότι αφορά κυρίως τα μυοσκελετικά νοσήματα.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ.
Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΧΩΡΙΣΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΜΟΝΟ
ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Χωρισμένοι σε αριστερούς και δεξιούς κρατώντας τις μνήμες του παρελθόντος επιμένουν και οι δύο ομάδες να ισχυρίζονται ότι είναι διαφορετικοί ενώ στην ουσία είναι απολύτως ταυτόσημοι. Βέβαια χρειάζονται όλα τα κόμματα και όλες οι παραδόσεις για το πολιτικό παιχνίδι αλλά εδώ πρόκειται για μια νευρολογική διαταραχή της μνήμης. Αυτό που χώριζε τους Έλληνες πάντοτε ήτανε η ιδέα ποιος είναι προνομιούχος και ποιος όχι.
Το ίδιο συνεχίζεται και βλέπουμε στο μεγάλο δεξιό κόμμα τώρα στην προσπάθεια να αναδείξει νέο αρχηγό.
Με μεγάλη έκπληξη βλέπω ότι αναβιώνουν ξανά οι άρρωστες μνήμες σε σημείο που σημαίνει ότι δεν έχουμε ορθολογιστική πολιτική σκέψη του προνομιούχου και μη, του "φτωχού και του πλούσιου", του αντιδραστικού και του νοικοκύρη κ.τ.λ.
Χρειαζόμαστε σαν λαός ομαδική ψυχοθεραπεία για να ξέρουμε που περίπου ανήκουμε και πως πρέπει να αντιδρούμε.

ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΥ 2009 ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΕΝΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΤΟΣΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΑΠΕΡΑΜΕΝΤΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ.
Η ανησυχία που προκαλούν οι αυξημένες απόπειρες αυτοκτονίας περίπου στο ένα εκατομμύριο το χρόνο όπου υπολογίζονται τουλάχιστον οι αυτοκτονίες ανησύχησαν ιδιαίτερα τους ψυχιάτρους όλου του κόσμου. Στην προσπάθεια να βρουν στοιχεία για το τι επηρεάζει την μία ή την άλλη κατάσταση έγινε μια πολυκεντρική έρευνα σε χώρες της Ευρώπης κυρίως Ιταλία, Ουγγαρία και στην Αμερική όπου από κοινού μαζευτήκανε τα στοιχεία όπου η επεξεργασία των οποίων έδωσε πάρα πολλά σημαντικά στοιχεία.
Βασικό ρόλο στην τάση αυτοκτονίας παίζει η προσωπικότητα.
Πέραν τούτου ένα δεύτερο ουσιαστικό ρόλο παίζουν τα συναισθηματικά στοιχεία του θυμικού χαρακτήρα που έχει ο καθένας.
Σε συνδυασμό αυτά τα δύο με τις επιβαρύνουσες περιβαλλοντολογικές καταστάσεις οδηγούν σε μια έξαρση των συμπτωμάτων ιδιαίτερα σε αυτούς που έχουνε μια διπολική η μονοπολική ψύχωση καταθλιπτικού χαρακτήρα.
Δηλαδή για να το πούμε πιο απλά, ναι μεν υπάρχει η ένταση, υπάρχει και η ασθένεια αλλά και η προδιάθεση με βάση τον νευρολογικό και ψυχιατρικό κουστούμι του καθενός παίζει μεγάλο ρόλο.
Έτσι λοιπόν αυτό μας οδηγεί σε περιπτώσεις που έχουμε τέτοιου είδους αποκλίσεις σε χαρακτήρα προσωπικότητας ή την ύπαρξη ακόμα μιας τέτοιας καταθλιπτικής μονοδιάστατης η πολυδιάστατης διαταραχής πρέπει έγκαιρα να γίνουν όλες οι εξετάσεις προκειμένου να αποφευχθεί μια αυτοκτονικότητα.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ. ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΛΗΨΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ.
Η εμφάνιση του συνδρόμου οφείλεται κατά κύριο λόγο στην υπερβολική συγκέντρωση σεροτονίνης που προκαλείται από διάφορα ψυχοφάρμακα στον εγκέφαλο του ανθρώπου. Το αποτέλεσμα είναι ότι λαμβάνοντας αυτά τα φάρμακα ανεξέλεγκτα και πολλές φορές μη έχοντας προσέξει τις αντιδράσεις φτάνει σε ένα οριακό σημείο το οποίο μπορεί να οδηγήσει και στο κακοήθες νευροληπτικό σύνδρομο που φτάνει στον θάνατο.
Ποια είναι αυτά τα συμπτώματα που πρέπει να προσέξει κανείς όταν λαμβάνει χρόνια ψυχοφάρμακα. Κυρίως από γνωστικές διαταραχές όπως σύγχυση υπομανία, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις επιθετικότητα, πονοκέφαλο, βυθιότητα.
Διαταραχές από το αυτόνομο νευρικό σύστημα, υπερθερμία, υπέρταση, ταχυκαρδία. Διάρροια, εφίδρωση ναυτία.
Υπάρχουνε βέβαια και σωματικά συμπτώματα όπως μυοκλονίες (πεταρίσματα μυών) και έντονος τρόμος. Ο τρόμος είναι και το κυριότερο σύμπτωμα που πρέπει να προσέξουμε.
Γενικά όταν έχουμε αυτήν την εμφάνιση σε ανθρώπους που κάνουνε χρήση ψυχοφαρμάκων για πολύ καιρό πρέπει άμεσα να πάμε τον ασθενή στον ειδικό προκειμένου να λάβει χώρα μια εξέταση και σωστή εκτίμηση και αντιμετώπιση της κατάστασης.

ΠΕΡΙΠΟΥ ΔΥΟ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ. ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η ΓΛΥΚΟΖΗ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΘΑΛΑΜΟ.
Υπάρχουνε πάρα πολλά άτομα και όχι μόνο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού που έχουνε μια τάση να πίνουν παγωμένο νερό η ακόμη να δαγκώνουν και τα παγάκια. Σε αυτήν την περίπτωση κατά κανόνα έχουμε μια υποθαλαμική διαταραχή. Ο υποθάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός ο οποίος ρυθμίζει την αντιδιουρητική ορμόνη (βαζοπρεσσίνη). Αρκετές φορές η διαταραχή του υποθαλάμου έχει σαν αποτέλεσμα την κακή υπερβολική ή λίγη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης από την υπόφυση. Αυτό γίνεται στις νευρολογικές περιπτώσεις σε εκφυλιστικά νοσήματα, χρόνια χρήση φαρμάκων ή ναρκωτικών.
Το χαρακτηριστικό αυτής της πάθησης είναι η υπερβολική δίψα και η πολυουρία χωρίς όμως να ανιχνεύεται η γλυκόζη στα ούρα.
Όταν δεν υπάρχει γλυκόζη στα ούρα είναι χαρακτηριστικό ότι το αυξημένο σάκχαρο στο αίμα προέρχεται από αλλού εμπροκειμένου από τον άποιο διαβήτη και όχι από άλλη αιτία.
Ένα άλλο σύμπτωμα που συχνά παρατηρούμε στον άποιο διαβήτη είναι η αφυδάτωση μικρή ή μεγάλη ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες.
Κατά τα άλλα εμφανίζονται κατά διαλλείματα ευαισθησία και πυρέτια, διάρροια και μερικές φορές αύξηση βάρους λόγω προσπάθειας του οργανισμού να τα κρατήσει τα υγρά. Παράλληλα όμως υπάρχει και πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος αφυδάτωσης και απώλεια καλίου με καρδιακές διαταραχές.
Εκείνο πάντως που πρέπει κανείς να προσέχει σε τέτοιες περιπτώσεις και να υποψιάζεται την ύπαρξη άποιου διαβήτη είναι η πολυδιψία και η πολυουρία.

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΧΡΟΝΟ, ΦΥΛΟ, Η ΧΡΩΜΑ.
Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να την παρουσιάσει οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του.
Η σχιζοφρένεια μπορεί να εμφανιστεί από την παιδική ηλικία έως την προχωρημένη γεροντική ηλικία. Διάφοροι λόγοι μπορούν να την προκαλέσουν, οργανικοί, ψυχολογικοί και περιβαλλοντολογικοί. Γενικά είναι μια διαταραχή του μυαλού όπου ο ασθενής δεν μπορεί να ξεχωρίσει ορισμένα πράγματα σε ότι αφορά το συναίσθημα, σκέψη και συμπεριφορά.
Στην παιδική ηλικία όταν εμφανίζεται ονομάζεται ηβηφρενία και κατά κύριο λόγο έχει λοιμώδη αιτιολογία και στην γεροντική ηλικία όταν εμφανίζεται πρώτη φορά έχει λόγο την ατροφία του εγκεφάλου. Τα κύρια προβλήματα που παρουσιάζει η σχιζοφρένεια είναι ότι οι ασθενείς ακούνε φωνές ανθρώπων που δεν υπάρχουν σκέφτονται ότι κάποιοι άλλοι μπορεί να τους βλέπουν και να τους βλάπτουν μερικές φορές έχουν την αίσθηση ότι δεν έχει κανένα νόημα να μιλούν.
Κατά κανόνα η σχιζοφρένεια προκαλεί διαταραχές στην θέση εργασίας, στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.

Ο ΑΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΔΙΨΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΟΥΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ.
Όταν συμβαίνει αυτό βρίσκουμε υπερβολική αύξηση της βαζοπρεσσίνης δηλαδή της αντιδιουρητικής ορμόνης στον πλακούντα. Η αύξηση αυτή μπορεί να λάβει ακραίες μορφές και να οδηγήσει την έγκυο γυναίκα σε προεκλαμψία και ηπατική διαταραχή λόγω της ενεργοποίησης στο ήπαρ της αντιδιουρητικής ορμόνης.
Σε ακραίες μορφές έχουμε εφόσον δεν διαγνωστεί έγκαιρα και μεγάλο πρόβλημα με την κύηση και είναι πολύ πιθανή και η περιγεννητική θνησιμότητα.
Για αυτό τον λόγο έγκαιρη ανάλυση και τακτικός έλεγχος της βαζοπρεσσίνης σε όλες τις έγκυες ακόμα και όταν δεν υπάρχει ιστορικό συγκεκριμένο είναι απαραίτητα. Για τις περιπτώσεις που εμφανίζεται ιστορικό τότε πρέπει να είναι σύνθετη η φροντίδα ιδιαίτερα όταν έχουμε και παρουσία κατάθλιψης η οποία είναι χαρακτηριστική για αυτές τις περιπτώσεις. Συνεπώς ο διεξοδικός έλεγχος και η ψυχιατρική φροντίδα έστω και για σύντομο διάστημα για όλες τις μορφές εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη ιδιαίτερα όταν υπάρχει και το σχετικό πρόβλημα της υπόνοιας μιας πιθανής προεκλαμψίας λόγω των συμπτωμάτων που αναφέραμε.

Η ΗΛΕΚΤΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ. ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΤΙΝΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΚΡΙΜΠΟΝΙΟΥΣ ΛΑΡΓΚΟΥΣ
Η ηλεκτροθεραπεία σαν ανάγκη ιατρική παρουσιάστηκε διεξοδικά στις αρχές του 19ου αιώνα στα νοσοκομεία των Παρισίων όπου και σ’ αυτά της τότε Ρωσίας πριν γίνει Σοβιετική Ένωση όπου χρησιμοποιούνταν κατά κύριο λόγο για διαταραχές του άγχους και του ύπνου.
Συνήθιζαν τότε να βάζουνε 2 ηλεκτρόδια στους κροτάφους του κρανίου και να διοχετεύουνε ελαφρύ ρεύμα για να δουν τις αντιδράσεις.
Τελευταία έχει φύγει πλέον από το πειραματικό στάδιο η όλη διαδικασία και έχει μπει μετά από αμερικάνικες έρευνες και κατασκευή ειδικών συσκευών και στην θεραπεία των νευροψυχιατρικών παθήσεων.
Χρησιμοποιώντας τον ίδιο τρόπο ηλεκτρισμού με λίγα amper μέσω των μαστοειδών αποφύσεων διοχετευόμενο το ηλεκτρικό ρεύμα παράγει μεγάλες ποσότητες ενδορφίνης καθώς επίσης και νευροδιαβιβαστών, σεροτονίνης, ντοπαμίνης, νορεπινεφρίνης, και κορτιζόλης.
Χωρίς να μπορεί κανένας να εξηγήσει ακόμη πως αυτά έχουνε πάρα πολύ μεγάλη και σωστή επίδραση σε όλες σχεδόν τις νευροψυχιατρικές παθήσεις που πλέον σιγά-σιγά άρχιζαν να εξετάζονται κομμάτι-κομμάτι μέχρι ποιο σημείο φτάνει αυτή η ευεργετική επίδραση.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΗΣ ΠΑΘΗΣΗΣ.
Η σχιζοφρένεια είναι πλέον μια αρρώστια που σε παγκόσμιο επίπεδο εμφανίζεται με 1% με 1,5%. Συνεπώς αρκετά τακτικά έχουμε επαφή με τέτοιους ανθρώπους.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο είναι καλό να γνωρίζει κάποιος ποια είναι τα συμπτώματα, ας πούμε τα «πρώτα» που φέρνει αυτή η αρρώστια.
Τα πρώτα συμπτώματα της σχιζοφρένειας κάνουν τον ασθενή να μοιάζει σαν να έχει χάσει το μέτρο και την επαφή με την πραγματικότητα.
Πολλές φορές ανακοινώνει πως αισθάνεται πράγματα και ακούσει πράγματα που ο άλλος δεν μπορεί να τα ακούσει. Είναι αφηρημένος, δεν έχει συγκροτημένο λόγο και «πηδάει» από θέμα σε θέμα.
Αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα που παρουσιάζονται και αν εξακολουθήσουν να εμφανίζονται για μέρες ή εβδομάδες μετά πρέπει να αποφανθεί σε ειδικό.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.