NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ.
Οι ξένοι συγγραφείς χρησιμοποιούν για την λέξη «ενσυναίσθηση» τον όρο «εμπάθεια». Εμείς λόγω του ότι στο ελληνικό λεξικό η εμπάθεια έχει μια άλλη ερμηνεία, θα αναλάβουμε να το πούμε ενσυναίσθηση. Πάντως, η πρώτη λέξη αποδίδει καλύτερα το νόημα.
Πρόκειται ουσιαστικά για την θεωρία του πνεύματος (Theory of mind), όπου ουσιαστικά αναφέρεται για την τοποθέτηση «εάν εγώ ήμουν εσύ».
Με αυτό εννοούμε ότι τελείως τηλεπαθητικά μπαίνουμε στο πνεύμα του απέναντί μας, στην κατάσταση του και στην ίδια νοητική διάσταση που έχει, σε ότι αφορά συναισθήματα, σκοπούς, ελπίδες, τρόπο ζωής και ενεργούμε σαν να ήμαστε αυτός.
Πάνω σε αυτήν την φάση σχολιάζουμε όλο το πρόβλημα της ύπαρξής μας και της επικοινωνίας μας με τον απέναντι και με τους υπολοίπους και οι υπόλοιποι με εμάς.
Εάν λείπει αυτή η ικανότητα της ενσυναίσθησης, είναι πλέον αδύνατη η ύπαρξη μιας κοινωνικής ομάδας και η συνέχιση μιας οποιασδήποτε ιστορίας.
Στην μοντέρνα ψυχιατρική και ψυχολογία πλέον η «Theory of mind» έχει γίνει ένα κεφάλαιο και με σειρά από πειράματα αρχίζουν να εντοπίζουν και σε ποια μέρη του εγκεφάλου πραγματοποιείται και σε ποιες ηλικίες αρχίζει να γίνεται συνειδητό.
Έτσι, βρήκαν ότι υπάρχει ένα τριπλό σημείο στον εγκέφαλο μεταξύ προμετωπιαίου λοβού, του πόλου του κροταφικού λοβού και του γωνιώδες σώματος. Δηλαδή, τρία διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου, τα οποία συντονισμένα όλα μαζί μπορούν να δώσουν την έννοια της ενσυναίσθησης ή την αποδίδουν ελαττωματικά, εφόσον υπάρχει μια νοσηρή κατάσταση.
Πειράματα που έγιναν στο Σάλσμπουργκ της Αυστρίας, συγκεκριμένα πριν από μερικά χρόνια, πάνω σε παιδιά έδειξαν ότι αυτή η αίσθηση οριακά γεννιέται μεταξύ 4 και 5 ετών. Είναι η ηλικία ακριβώς αυτή που το παιδί αρχίζει γλωσσικά να αναπτύσσεται πολύ, να αποκτά την έννοια της ιδιοκτησίας, της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς απέναντι στον άλλον.
«Είναι επίσης η διαφορά εκείνη που πλέον αρχίζει το ανθρώπινο πνεύμα να ξεφεύγει σε ρυθμό ανάπτυξης από το πνεύμα άλλων θηλαστικών».
Με την μελέτη της ενσυναίσθησης κάνουμε ένα βήμα μπροστά και ανοίγουμε την ανθρώπινη διανόηση ακόμα περισσότερο, ευρύνοντας έτσι και την συνείδησή μας και την αλληλοκατανόηση για μια πιο εύκολη ζωή.
Παράλληλα, εντοπίζουμε παθολογικές καταστάσεις που βασίζονται στην δυσλειτουργία αυτού του μηχανισμού και τις θεραπεύουμε έτσι ώστε να υπάρχει κοινωνική ομαλότητα.