NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Οι έννοιες της μετενσάρκωσης και της μετεμψύχωσης έχουν πια μέσω των αιώνων εξελιχθεί και θρησκευτικά – φιλοσοφικά. Δεν σταματούν, όμως, να προκαλούν και μοντέρνες ερμηνείες και εκδοχές. Πυθαγόρειοι και Ομηρικοί είχαν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα αυτό. Φοίνικες και Βαβυλώνιοι επίσης.
Σε θρησκευτικά όρια τα βρίσκουμε στην Ινδία, όπου με βάση αυτό περνά και στην κοινωνική δομή με τις κάστες, όπου μοίρα και θάνατος, άρα και μεταθάνατος, διέπουν την ιεραρχία των ανθρώπινων αξιών.
Στις μέρες μας, μετά τη δυνατότητα της ελεγχόμενης κλωνοποίησης και την πιστοποίηση της γονιδιακής μνήμης, μπαίνει το θέμα της μετενσάρκωσης σε νέα «επιστημονική» βάση.
Η χειραγώγηση της συμπεριφοράς των γονιδίων και η τροποποίηση της επιλεκτικής μνήμης, μαζί με την πληροφορία, θεωρητικά κάνει δυνατή τη μεταφύτευση ιδεών, σωματικών χαρακτηριστικών και μνημονικών καταστάσεων στους επιγόνους.
Μεγάλα πακέτα πληροφοριών (μιμίδια) περιρρέουν στην ατμόσφαιρα του κοινωνικού ιστού, έτσι που να «συμπληρώνουν» με νέα στοιχεία την προσωπικότητα, κάνοντάς τη να μοιάζει με παρόμοιες του παρελθόντος.