NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΩΣΕΩΝ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΛΛΩΝ ΙΩΝ
Ταυτόχρονα, ανοίγει μια νέα θεωρία για τη ζωική προέλευση. Το 1957 εκτοξεύθηκε ο πρώτος σοβιετικός δορυφόρος στο διάστημα, και τάραξε τα νερά της τότε επιστημονικής παγκόσμιας κοινότητας, καθώς και όλου του κόσμου, που με κομμένη ανάσα παρατηρούσε το πρωτοφανές αυτό επίτευγμα. Ο δορυφόρος ονομάστηκε Σπούτνικ.
Από τότε εστιατόρια, μπαρ, κάμπινγκ, ακρογιαλιές και άλλες πολλές τοποθεσίες ή χώροι αναψυχής φιγουράρουν με το όνομα αυτού. Σπούτνικ. Τελευταία ένα Ινστιτούτο Αναφοράς της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας από τη Μασσαλία κατόρθωσε να εντοπίσει ένα κομμάτι ιού με ελάχιστες διαστάσεις. Στην ουσία πρόκειται για μια πρωτεϊνική μάζα με μόλις 21 γονίδια, η οποία έχει μια πολύ χαρακτηριστική ιδιότητα. Κατατρώγει άλλους ιούς.
Οι Γάλλοι επιστήμονες που μέσω του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου έκαναν την ανακάλυψη αυτή του έδωσαν το όνομα του σοβιετικού δορυφόρου, δηλαδή, Σπούτνικ. Ο Σπούτνικ έχει μια ιδιότητα που κανένας μέχρι τώρα δεν περίμενε ότι υφίσταται. Τρώει άλλους ιούς. Δηλαδή, ο Σπούτνικ είναι αυτό που λέμε στην ιατρική γλώσσα ιοφάγος, κατά το γνωστό βακτηριοφάγος ή παρασιτοφάγος.
Με την ιδιότητα αυτή ο Σπούτνικ ανοίγει μια καινούρια δυνατότητα στη θεραπεία των νοσημάτων που έχουν σαν αιτία τις ιώσεις. Ας πάρουμε για π.χ. την πληγή νούμερο ένα αυτή τη στιγμή στον κόσμο, τον ιό του AIDS.
Ως γνωστόν, ο ιός του AIDS καταπολεμείται μέχρι αυτή τη στιγμή με τα λεγόμενα ρετροϊκά φάρμακα, τα οποία απλώς σταματούν στην καλύτερη περίπτωση την ανάπτυξή του, χωρίς να τον καταστρέφουν. Με τον Σπούτνικ ανοίγει ο δρόμος για την καταπολέμηση του AIDS εκ των έσω και έτσι πλησιάζουμε στη λύση ενός μεγάλου προβλήματος με εξοικονόμηση πολλών εκατομμυρίων η δισεκατομμυρίων ευρώ για την εξέλιξη κάποιων εμβολίων.
Παράλληλα, αυτό παίρνει και άλλες διαστάσεις σε ότι αφορά την ιατρική σκέψη και γενικά, την εξέλιξη της ζωής. Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι ιοί είναι σωματίδια χωρίς ζωή, τα οποία απλώς μεταφέρουν μια γονιδιακή πληροφορία μέσω πρωτεϊνικών κομματιών RNA που μεταφέρουν σε μια κάψα. Τώρα, βλέπουμε ότι εφόσον μπορεί ο Σπούτνικ να οδηγήσει στην νοσηρή κατάστασή τους, σημαίνει ότι έχουμε αναπτυσσόμενα όντα που αρρωσταίνουν, άρα ζουν.
Με αυτή τη διαπίστωση πλέον αλλάζει και η θεωρία της εξέλιξης και βλέπουμε ότι υπάρχει κάτι μικρότερο από τους ιούς που τους καταστρέφει. Δηλαδή, «η γρίπη μπορεί να κρυολογήσει», άρα, ο ιός της γρίπης είναι κάτι ζωντανό που επηρεάζεται από κάτι άλλο μικρότερο, η προέλευση του οποίου και η ακριβής ανάλυση της δομής του θα δώσει άλλες διαστάσεις για το πώς προέκυψε η ζωή.
Όπως και να έχει η κατάσταση, με τον Σπούτνικ ανοίγει ένα κεφάλαιο νέων θεραπευτικών δυνατοτήτων, προφανώς πολύ πιο φτηνών και προσιτών για φτωχά κράτη ή για κοινωνίες πενήτων, που μέχρι τώρα δεν είχαν προσέγγιση στα ακριβά φάρμακα, ούτε και τα κατάλληλα νοσοκομεία ή ιατρικές μονάδες για την εφαρμογή ακριβών θεραπειών.