NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Τον τελευταίο καιρό η Ευρώπη αρχίζει να μπαίνει σιγά-σιγά στην δίνη της χρηματιστηριακής κρίσης, που μαστίζει εδώ και εβδομάδες την Αμερική. Αυτό, όμως, ήταν επόμενο και αναμενόμενο. Κανένας δεν περίμενε ότι μετά την πτώχευση μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Αμερική θα έμενε η κρίση περιορισμένη στην εκεί μεριά του ατλαντικού.
Βέβαια, λίγο πολύ αυτά όλα συζητούνται και στις τηλεοράσεις, και στις εφημερίδες, όπου έγκυροι αναλυτές προτείνουν λύσεις, δίνουν γνώμες και συμβουλές. Κανείς, όμως, από αυτούς δεν εξασφαλίζει ένα δρόμο διαφυγής από το αδιέξοδο που δημιουργείται.
Υπάρχει, όμως, το πορτρέτο ενός άντρα, το οποίο αν μελετηθεί σωστά, δημιουργεί τις προϋποθέσεις κατανόησης της κρίσης. Πρόκειται για τον Τζίμυ Κέιν . O Τζίμυ Κέιν ξεκίνησε την καριέρα του κατά τα «πρότυπα» του αμερικανικού ονείρου από ταξιτζής. Ένα πανέξυπνο παιδί που όξυνε ακόμη περισσότερο την κρίση του στις πιάτσες των αμερικανικών μεγαλουπόλεων πολύ γρήγορα.
Έμαθε να χειρίζεται την καθημερινότητα γρήγορα και έξυπνα, καθώς επίσης, διδάχτηκε και το τι πρέπει να κάνει μέσα από διάφορες δουλειές για φτάσει ψηλά. Έτσι, λοιπόν, πότε πουλώντας κόπιες και πότε δουλεύοντας στην βιομηχανία απορριμμάτων μετάλλου έκλεινε διάφορες δουλειές, μέχρι που χρησιμοποιώντας καλά γνωριμίες και φιλίες έφτασε να μπει στο τιμόνι της Mπεαρ Στερνς.
Εκεί, λοιπόν, γνωρίζοντας ο ίδιος καλά το «αμερικάνικο όνειρο» και την επιθυμία της δεύτερης γενιά Αμερικανών και Αφροαμερικάνων για την απόκτηση μιας ιδιωτικής κατοικίας, εμπνεύστηκε μαζί με ανάλογους μάνατζερ άλλων χρηματοπιστωτικών οίκων τα «περιβόητα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης ή Σαπ-ράιν».
Ο Κέιν από την εμπειρία που είχε στις διάφορες αμερικανικές εταιρείες που δούλεψε, γνώριζε πάρα πολύ καλά ότι μια μικρή ομάδα ανθρώπων μπορούσε να κινητοποιήσει κολοσσιαία ποσά χρημάτων. Η αμερικανική χρηματιστηριακή παράδοση, ο τρόπος που αναπτύσσονται οι δουλειές εκεί και όπως χειρίζονται τα διάφορα «παπαγαλάκια» τις φήμες, το έκανε αυτό δυνατό.
Ακριβώς, η ανυπαρξία ουσιαστικών ελέγχων και ένα σύστημα βασισμένο πάνω σε ψευδαισθήσεις επέτρεψαν στον Κέιν και τους όμοιούς του να οδηγήσουν την αμερικάνικη οικονομία στα τέλη του 2007, μετά από μια κορύφωση αυτών των δανείων σε δυσθεόρατα ύψη αποκομίζοντας και ο ίδιος μέχρι 6 δισεκατομμύρια δολάρια κέρδη ετησίως.
Για να καταλάβουμε και το ποιόν του ανδρός πρέπει να αναφέρουμε πώς αντέδρασε και ο ίδιος στην κορύφωση της κρίσης. Η αντίδραση αυτή είναι χαρακτηριστική και για τις «ηγετικές» ικανότητες και το εμπορικό ήθος.
12 μέρες μετά την κορύφωση της κρίσης γύρισε στο γραφείο από ένα πρωτάθλημα μπριτζ που έπαιζε και απέλυσε τον Διευθυντή του Σπέκτορ σαν κύριο υπεύθυνο της κρίσης, διότι τον εκπροσωπούσε όσο έλειπε!
Σημείωση : Ο Σπέκτορ ήταν ο συμπαίκτης του στο πρωτάθλημα Μπριτζ όσο έλειπε. Αυτή είναι οι εμπνευσμένοι μεγαλοδιαχειριστές της αμερικανικής οικονομίας στην διάρκεια της κρίσης.