NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Οι ημικρανίες βασανίζουν, ως γνωστόν, πολύ κόσμο. Χρησιμοποιούνται διάφορα φάρμακα. Καλό είναι να γνωρίζουμε κάποιες παραμέτρους αυτής της φαρμακευτικής αγωγής.
Μία φαρμακευτική εταιρεία, η Κλάξο, προκειμένου να χρησιμοποιήσει κάποιο μέτρο για τις έρευνές της και για την θεραπευτική αποτελεσματικότητα των σκευασμάτων στους πονοκεφάλους, δημιούργησε μια κλίμακα. Η κλίμακα αυτή περιλαμβάνει τέσσερα σημεία, αρχίζοντας από το 0 για κανένα πονοκέφαλο, το 1 για ελαφρύ πονοκέφαλο, το 2 για μεσαίο πονοκέφαλο και το 3 για πολύ ισχυρό πονοκέφαλο.
Σαν επιτυχημένη λογίζεται μια θεραπεία όταν κατεβάζει την ένταση ενός πονοκεφάλου από το ανώτερο σημείο στο επομένως κατώτερο μέχρι και στο Ο. Η κλίμακα αυτή μέτρησης του πόνου είναι πάρα πολύ υποκειμενική και είναι απλώς ένα βοηθητικό όργανο για να διευκολύνει και την κατανόηση της υποκειμενικής βελτίωσης, όσο και για την ένδειξη δραστικότητας κάποιου φαρμάκου.
Η αξιολόγηση αυτής της κλίμακας και το κατά πόσο είναι επιτυχημένη στη βαθμολόγηση της δραστικότητας των φαρμάκων εξαρτάται από την ίδια φαρμακοκινετική των φαρμάκων, δηλαδή, πόσο γρήγορα, με ποια δραστηριότητα και τις δυνατόν λιγότερες παρενέργειες δρουν αυτά εντός του κάθε οργανισμού. Έχει πιστοποιηθεί ότι μετά από ενδοφλέβια χορήγηση η μέγιστη δράση κάποιου παυσίπονου για τις ημικρανίες φτάνει στα 15-30 λεπτά, ενώ εάν θα το λάβουμε από το στόμα χρειάζονται δύο έως τέσσερις ώρες μετά τη λήψη.
Για το πόσο επιτυχημένη είναι μια φαρμακευτική αγωγή εξαρτάται και από ποιο αριθμό ασθενών και πόσο γρήγορα θα δηλώσουμε ότι «απελευθερώθηκαν» από τους πόνους τους. Κατά κανόνα, ισχύουν οι δύο ώρες σαν ορόσημο για πλήρη απαλλαγή από τους πονοκεφάλους, έτσι ώστε να θεωρηθεί ότι ένα φάρμακο κάνει καλά τη δουλειά του.
Επίσης, θεωρείται πάρα πολύ σπουδαίος παράγων μετά από πόσες ώρες ή μέρες θα επαναληφθεί ο πονοκέφαλος. Επιτυχημένο θεωρείται ένα φάρμακο εάν μπορεί και δώσει στον ασθενή ένα 24ωρο ελεύθερο πόνου. Γενικά, θεωρείται ένα φάρμακο εύκολου χειρισμού ή χειριστικό, όταν μετά από τέσσερις ή 24 ώρες απελευθερώνει τον ασθενή ελαφρά έως απόλυτα από τους πονοκεφάλους. Μετά από αυτό μπορεί να επανέλθει σε ένα κατώτερο επίπεδο από το οποίο ήταν ο ασθενής όταν πρωτοπήρε το φάρμακο.
Βέβαια, σε όλες αυτές τις παραμέτρους υπολογίζονται πάντοτε οι νευροφυτικές διαταραχές που συνοδεύουν τον πονοκέφαλο, όπως η ζαλάδα, η τάση για εμετό, η αστάθεια, η φωτοφοβία και η μικρή αντοχή στους ήχους.
Επίσης, εξίσου ενδιαφέροντες είναι άλλες έρευνες σε ότι αφορά την εξατομικευμένη δόση, τη διάρκεια της δράσης και την επανάληψη της δόσης. Άλλοι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η μέγιστη δόση σε κάθε προσβολή και η μέγιστη δόση κάθε εβδομάδα.
Εδώ, χωρίζουμε ότι αφορά τη φαρμακοθεραπεία σε δύο μεγάλους τομείς σχετικά με τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες. Αναφέρεται στην παράμετρο της αμέσου οξείας θεραπείας των ημικρανιών και στην παράμετρο της προφύλαξης. Σε ότι αφορά την οξεία εμφάνιση και αντιμετώπιση της ημικρανίας ενδιαφέρει η διάρκεια, ο αριθμός των μικρών ημικρανιακών επιθέσεων και η ένταση του πονοκεφάλου που υπάρχει. Στην προφύλαξη ενδιαφέρει η καθημερινοί εμφάνιση των λεγόμενων πονοκεφάλων πίεσης. Και στις δύο περιπτώσεις θεωρείται μια φαρμακευτική αγωγή επιτυχημένη, όταν μπορέσει να φέρει μια ελάττωση όλων των παραμέτρων κάτω από το 50%.
Οι γνώσεις αυτές θεωρούνται σαν απαραίτητες προκειμένου να είμαστε άμεσα πληροφορημένοι και επαρκώς κατατοπισμένοι σε ότι αφορά το πώς αντιμετωπίζονται γενικά και με ποιες αρχές οι πονοκέφαλοι.