NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΤΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΝΑΝΟΜΕΤΡΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ DNA ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
Η μοριακή βιολογία άνοιξε τα τελευταία 20 χρόνια διάπλατα την πόρτα της επιστήμης σε ότι αφορά το καινούριο. Οι έρευνες και οι ανακαλύψεις που έγιναν πάνω σε γονιδιακό επίπεδο ερμηνεύουν και δίνουν λύσεις σε προβλήματα και κυρίως, ιατρικά «σταυρόλεξα», που μέχρι τώρα ήταν αδιανόητο να σκεφτούμε. Αφού πέρασαν από τη λύση του προβλήματος της αναπαραγωγής, την ανακάλυψη και τη θεραπεία κληρονομικών νοσημάτων, τη βελτίωση ικανοτήτων επιβίωσης ατόμων και ζώων, τώρα αρχίζουν να εξηγούν ακόμα και μεταφυσικά φαινόμενα, που ως τώρα για τα συνηθισμένα μυαλά ήταν στο χώρο του εξωπραγματικού.
Πρέπει για το δίκαιο της επιστήμης να τονίσουμε ότι όλες αυτές, ή οι περισσότερες από αυτές, τις ανακαλύψεις έρχονται τυχαία σε περιόδους που άλλα αναζητούνται και άλλα ανακαλύπτονται. Σε έρευνες με τη χρησιμοποίηση φθορίου σε μοριακό επίπεδο, προκειμένου να γίνει έλεγχος της κληρονομικότητας, βρέθηκε ότι νουκλεοτίδια (ομάδες στοιχείων πρωτεϊνών) εντός του ιδίου DNA επικοινωνούσαν με παρόμοια γονίδια που είχαν την ίδια δομή. Σε κατάλληλα μαγνητικά ή ηλεκτρικά πεδία η επικοινωνία αυτή γινόταν ακόμη πιο γρήγορη και επιτυχημένη.
Αυτό βοηθούσε στη συνάθροιση παρόμοιων στοιχείων του γενετικού υλικού και ισχυροποίηση της δομής του. Το γεγονός αυτό εξηγείται σαν αυτοάμυνα του οργανισμού προκειμένου να μεταδώσει τα πιο σύνηθη ισχυρά στοιχεία του σε απογόνους.
Όσο πιο σταθερά λειτουργούν αυτοί οι μηχανισμοί – τηλεπάθειας εντός του DNA , τόσο πιο ενισχυμένο προκύπτει αυτό. Πρόκειται για την ανακάλυψη μιας γενετικής εφαρμογής που δίνει άλλη διάσταση κι άλλο ενδιαφέρον στην έρευνα, που αν τη θεωρήσουμε δεδομένη, παίρνει και άλλη στροφή όλη η ιατρική και η θεραπευτική της δομή.
Επειδή δε είναι εξαιρετικά απλό και πιστοποιείται πάρα πολύ εύκολα, για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε ότι μεγαλοφυείς κινήσεις που κάνει η φύση έχουν πολύ απλές ερμηνείες και ακόμη απλότερες εφαρμογές.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό που διαπιστώθηκε εργαστηριακά τυχαία στις αρχές του 21ου αιώνα σαν υπόνοια, υφίσταται από την ελληνική αρχαιότητα κατά το ρητό « όμοιος ομοίω αεί πελάζει».
Παρόμοιο άρθρο μπορείτε να βρείτε στο:
http://neurotalk.blogspot.com/2008/07/dna.html