NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η λανθάνουσα αναστολή είναι μια ιδιαίτερη ικανότητα του εγκεφάλου να «φιλτράρει» τις πληροφορίες και τα ερεθίσματα που δέχεται. Η ικανότητα αυτή τον κάνει να κρατά επιλεκτικά τα ουσιώδη και να απορρίπτει τις άχρηστες για αυτόν πληροφορίες. Είναι η λειτουργία που αποτελεί τον κύριο μοχλό της λεγόμενης κριτικής ικανότητας του εγκεφάλου.
Η δραστηριότητα αυτή, είναι προϊόν ενός νευρωνικού τόξου που ξεκινάει κατά κύριο λόγο από τον προμετωπιαίο λοβό, περνάει από την νήσο του Ράιλ και την αμυγδαλή. Η συμμετοχή αυτών των εγκεφαλικών σχηματισμών, με μικρή επικουρική βοήθεια και από τις υπόλοιπες γνωστικές λειτουργίες μαζί με την επιρροή του πολιτισμικού περιβάλλοντος, δημιουργεί την λανθάνουσα αναστολή.
Άτομα με ισχυρή λανθάνουσα αναστολή μπορούν και συγκεντρώνονται εύκολα στα ουσιώδη και αποβάλλουν τα επουσιώδη. Η λειτουργία αυτή παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο στις ψυχικές παθήσεις. Η αρμόνια της λανθάνουσας αναστολής σε σχέση με την νοημοσύνη του ατόμου δίνουν την ψυχική ισορροπία στον καθέναν μας.
Στις περιπτώσεις που έχουμε μια χαλαρή λανθάνουσα αναστολή τότε το άτομο καταγράφει και δέχεται πληθώρα ερεθισμάτων τα οποία εάν δεν μπορέσει να τα επεξεργαστεί έγκαιρα, του φέρνουνε σύγχυση και πνευματική αναταραχή. Τα διάφορα ναρκωτικά και κυρίως οι αμφεταμίνες και η κοκαΐνη, είναι ουσίες που διεγείρουν τον εγκέφαλο και περιορίζουν ουσιαστικά την λανθάνουσα αναστολή. Στην περίπτωση αυτή ο εθισμένος εκλαμβάνει τα πολλαπλά νέα για αυτόν ερεθίσματα, σαν μια «διεύρυνση» της συνείδησης και μια πιο πλατιά ελκυστική πραγματικότητα.
Η συνεχή αναζήτηση αυτού του γεγονότος δηλαδή του περιορισμού την λανθάνουσα αναστολής οδηγεί πρωτογενώς στην έξη. Κατά δεύτερο λόγο επειδή ακριβώς αυτού του είδους οι ναρκωτικές ουσίες έχουνε τοξική επίδραση και στο νευρωνικό τόξο που αναφέραμε σαν βάση της λανθάνουσας αναστολής έχουμε έναν εκ νέου περιορισμό της πλέον λόγω ανατομικών βλαβών.
Έτσι με την συνεχή χρήση διευρύνεται ο φαύλος κύκλος, αλλάζει τελείως η αντίληψη και η επεξεργασία της επικοινωνίας μέσα στον εγκέφαλο σε σημείο που ο εθισμός οδηγεί πλέον και σε χρόνιες ψυχωτικές σχιζοφρενικού τύπου καταστάσεις.