NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΚΡΙΣΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο «Ισσαρία» (Ο Ισλαμικός νόμος) επιτρέπει την τραπεζιτική συνδιαλλαγή, απαγορεύει, όμως, τον τζόγο. Σαν τζόγος θεωρείται η τοκογλυφία, η μεταπώληση χρεογράφων, τα τοξικά ομόλογα, τα πανωτόκια κτλ.
Στο Ισλάμ ο πλούτος θεωρείται ότι ανήκει στον Θεό και ότι ο πιστός και κατά επέκταση, οι τράπεζες απλώς τον διαχειρίζονται. Δεν τον πολλαπλασιάζουν και αποτελεί μέσω κοινωνικής επιβίωσης. Δηλαδή, πρόκειται για μια εκ διαμέτρου αντίθετη θέση από εμάς τους ευρωπαίους και Αμερικάνους, που το χρήμα το λατρεύουμε σαν Θεό.
Με αυτές τις αρχές οι Ισλαμικές τράπεζες απέφευγαν, σε τοπικό επίπεδο, το κλίμα κατάρρευσης, την απώλεια και τις βαριές οικονομικές απώλειες. Ο λόγος είναι ότι η λειτουργία τους βασίζεται σε απτά περιουσιακά στοιχεία και τα κέρδη και οι κίνδυνοι έχουν σχέση με την πραγματική οικονομία.
Με απλά λόγια, ο καθένας πληρώνει αυτά που χρωστάει και αυτός που δανείζει, παίρνει αυτό που πρέπει και από την αρχή έχει αποφασιστεί από τον νόμο και σε αυστηρά περιορισμένο επίπεδο. Δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση η δυνατότητα χειραγώγησης και τροποποίησης.
Αυτόν τον τρόπο, ακόμη και αν δεν τον μιμηθούμε, σίγουρα θα εξαναγκαστούμε εκ των πραγμάτων, έστω εν μέρει, να τον εφαρμόσουμε.