NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η βιομηχανική επανάσταση του 1700 στην Αγγλία, πέρα από την μεγάλη στροφή στην πρόοδο του ανθρώπου, έφερε και τις διάφορες μορφές ρύπανσης του περιβάλλοντος.
Η πιο ύπουλη από αυτές ήταν η ηχορύπανση. Και λέμε ύπουλη γιατί χρειάστηκε να περάσουν τρεις αιώνες περίπου για να γίνει κατανοητός ο κίνδυνος που φέρει για τον άνθρωπο. Διότι, η ηχορύπανση όχι μόνο στον χώρο της πόλης που ζούμε, αλλά ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, με τα στερεοφωνικά, τα πλυντήρια, τους αποροφητήρες κ.τ.λ. είναι μια συνεχής πηγή κινδύνων.
Ακόμα και για την προσωπική μας διασκέδαση, η επιλεγμένη από εμάς μουσική είναι μια πηγή ηχορύπανσης είτε με την μορφή συναυλιών, χορευτικών κέντρων, συνθημάτων διαδηλώσεων, εκλογών κ.τ.λ. Η πρώτη χώρα που θέσπισε τα όρια της ηχορύπανσης ήταν παλιά η ομοσπονδιακή Γερμανία. Σύμφωνα με τις εκεί μελέτες ετέθη το όριο των 70 ντεσιμπέλ, πάνω από το οποίο άρχιζαν οι διάφοροι κίνδυνοι που προκαλούσε η ηχορύπανση για τη υγεία μας και την ψυχολογική μας διαβίωση. Μέχρι τα 85 ντεσιμπέλ θεωρείται ότι έχουμε σημαντική απώλεια της ακοής, ενώ φτάνοντας τα 120 ντεσιμπέλ πλέον έχουμε και ανατομικές βλάβες.
Η μακροχρόνια έκθεση σε ηχορύπανση άνω των 80 ντεσιμπέλ δίνουν μόνιμες βλάβες και αυτό γιατί έχουμε μια λογαριθμική ανάπτυξη της έντασης του ήχου σε σχέση με τα ντεσιμπέλ.
Αν έχουμε μια αύξηση από τα 80 στα 83 ντεσιμπέλ ο ήχος διπλασιάζεται και τα ηχητικά κύματα που προκαλεί βλάπτουν εγκέφαλο και σώμα. Οι βλάβες σε πρώτο στάδιο προκαλούνται από την αναγκαία κλιμακωτή αναβάθμιση της εγρήγορσης, με αποτέλεσμα να φτάνει ο οργανισμός και ο εγκέφαλος σε τέτοια υπερδιέγερση που να προκαλούν διάφορες ασθένειες όπως ψυχιατρικά συμπτώματα, επιθετική συμπεριφορά, μειωμένη απόδοση, έντονο πονοκέφαλο, κατάθλιψη, σύγχυση και σχιζοφρενικές αντιδράσεις.
Σε παλαιότερες δικές μας έρευνες βρήκαμε ότι προκαλεί και ουσιαστική ελάττωση της πρόσφατης μνήμης. Η ελαφρά συνεχής ηχορύπανση, πέρα από μια μείωση της ακοής και διαταραχές του ύπνου, φέρνει και ανωμαλίες στην αιματική κυκλοφορία του εγκεφάλου και της καρδιάς με αύξηση του στρες. Ο συνδυασμός αυτός δημιουργεί το κατάλληλο επίπεδο για μελλοντικά εγκεφαλικά και καρδιακά επεισόδια. Δυστυχώς, όταν εγκατασταθούν οι βλάβες αυτές είναι σχεδόν πάντοτε αργά για να γίνει μια ουσιαστική θεραπεία. Κατά κύριο λόγο αυτό που μπορούμε να προλάβουμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μην γίνει κάτι χειρότερα και, όσον αφορά τρίτους, να τους προστατεύσουμε από την ηχορύπανση και τις συνέπειες της οποίας εμείς ήδη γνωρίζουμε. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η συμβουλή και η επέμβαση κάποιου ειδικού γιατρού.