NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Αισθήματα όπως ο θυμός, λύπη, χαρά, ηδονή κ.λ.π κουβαλάμε μέσα στα κύτταρα μας από την ώρα που θα γεννηθούμε ως εξελεγκτικό προϊόν όλων των εκατομμυρίων χρόνων που περάσανε οι προπατέρες μας. Έτσι λοιπόν όταν κάποια στιγμή χρειαστεί για κάποιο λόγο να προσέξουμε κάτι, τα αισθήματα μας χτυπάνε συναγερμό ακόμα και χωρίς την συνείδησή μας. Είναι διότι οι εμπειρίες που πρέπει να προκαλέσουνε την προσοχή μας βρίσκονται μέσα στον γενετικό τους κώδικα από την ώρα που θα γεννηθούμε. Έτσι λοιπόν ένα σηκωμένο ξύλο στο δάσος μπορούμε να το δούμε σαν φίδι ή να θυμηθούμε να κλάψουμε για μια κηδεία από την οποία έχουνε περάσει πολλά χρόνια ή να αναζητήσουμε μια αγάπη που χάσαμε από πολύ καιρό. Όλα αυτά έρχονται απρόσμενα και εκτός λογικής προκαλούμενα από έναν ερεθισμό οπτικό, απτικό, ακουστικό, οσφρητικό η οτιδήποτε άλλο ακόμη και μια ανεξάρτητη σκέψη και μας διεγείρουνε προκειμένου να προσέξουμε κάτι που θα μας προστατεύσει από κάτι. Γιατί ο όλος μηχανισμός των συναισθημάτων έχει σαν στόχο να προστατεύει τον άνθρωπο και να τον κάνει να αισθάνεται καλά.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο αυτός ο στόχος της απρόσμενης ευτυχίας που φυλάσσουμε όλοι μέσα μας είναι πολλές φορές υπαίτιος και για τις δυστυχίες μας λόγω του περιβάλλοντος της ζωής.