Το αίσθημα της πείνας κατευθύνεται από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και γεννιέται στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος παίρνει την πληροφορία ότι χρειάζεται τροφή για να μην πεθάνει από το στομάχι. Τα τελευταία χρόνια με την πρόοδο των ερευνών μπορεί αυτό να γίνει πλέον και με την βοήθεια του ηλεκτροερεθισμού. Πάνω από το στομάχι είναι δυνατόν να τοποθετηθεί ένας βηματοδότης που διεγείρει με ηλεκτρικά ερεθίσματα το πνευμονογαστρικό νεύρο. Πρόκειται για το νεύρο που ανεύρει από τον εγκέφαλο όλα τα παρεγχυματώδη όργανα της κοιλιάς. Μέσα σε αυτά είναι και το στομάχι. Όταν το νεύρο, λοιπόν, ερεθίζεται με μια συγκεκριμένη συχνότητα τα ηλεκτρικά ερεθίσματα φτάνουν σε περιοχές του εγκεφάλου «πληροφορώντας» τον εγκέφαλο ότι το στομάχι είναι γεμάτο. Με το που παίρνει ο εγκέφαλος την πληροφορία αυτή δραστηριοποιεί το λεγόμενο σύστημα επιβράβευσης εκκρίνοντας κάποιες ουσίες που λέγονται ενδορφίνες. Οι ενδορφίνες μετά την έγχυσή τους στον εγκέφαλο έχουν μια δράση εφησυχαστική και δίνουν ένα αίσθημα ασφάλειας αυτάρκειας και γαλήνης. Μετά από το αίσθημα αυτό παραιτείται ο εγκέφαλος από το περισσότερο φαγητό. Με τη σύγχρονη μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας ποζιτρονίων έχει βρεθεί ότι περιοχές του εγκεφάλου που δραστηριοποιούνται ιδιαίτερα είναι ο δεξιός ιππόκαμπος ο δεξιός προμετωπιαίος λοβός και τα δεξιά βασικά γάγγλια. Πρόκειται, δηλαδή, για τους βασικούς σχηματισμούς που δραστηριοποιούνται κατά τη λήψη ναρκωτικών ουσιών όπως είναι η ηρωίνη και η κοκαΐνη. Ας σημειωθεί ότι ο ερεθισμός του πνευμονογαστρικού έχει περίπου τα ίδια αποτελέσματα και στους τοξικομανείς. Ήδη μια θεραπεία με βάση τον ερεθισμό του πνευμονογαστρικού για παχύσαρκους και τοξικομανείς άρχισε να ενεργοποιείται σε όλα τα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού σημειώνοντας αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.

ΤΥΠΟΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΚ

Η εισβολή στο Ιράκ μεταξύ των άλλων έφερε και μια "διάγνωση" για τους τραυματολόγους γιατρούς. Πρόκειται για το νέο τύπο ασθενούς. Έτσι ονομάζονται πλέον οι πολυτραυματίες στρατιώτες που γυρίζουν από το Ιράκ και έχουν προβλήματα με περισσότερα από ένα όργανα του σώματος. Κατά κύριο λόγο έχουν τραύμα στον εγκέφαλο, ακολουθούν τραύματα των διαφόρων μελών, παρεγχυματώδων οργάνων κλπ. Αυτό που εντυπωσίασε τους γιατρούς έτσι προκειμένου να δώσουν τη νέα μορφή στους πολυτραυματίες ασθενείς, είναι το γεγονός ότι πλέον η σύγχρονη τεχνολογία κατορθώνει και προσφέρει σε αυτούς τους ασθενείς άμεση βοήθεια και ταυτόχρονα μέχρι και από δώδεκα διαοφορετικών ειδικοτήτων γιατρούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι παρά τον τραυματισμό τους επανέρχονται γρηγορότερα και γλυτώνουν τη ζωή τους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι στρατιώτες. Αυτό εκφραζόμενο σε αριθμούς σημαίνει ότι από τον καιρό της Αμερικάνικης εισβολής μέχρι σήμερα έχουν σκοτωθεί περίπου 3.100 ασθενείς και έχουν τραυματιστεί περίπου 20.000. Έτσι, έχουμε μια αναλογία ενός νεκρού προς επτά τραυματίες. Αντίθετα, στο Βιετνάμ είχαμε την αναλογία ενός νεκρού με δύο έως τρεις τραυματίες. Ο λόγος για το εύρος αυτής της αναλογίας έγκειται στο γεγονός ότι η καινούρια τεχνολογία προσφέρει όλα τα μέσα προστασίας που πριν δεν υπήρχαν. Μεταξύ αυτών είναι όλα τα κατάλληλα κράνη, ακόμα όμως πιο καλά αλεξίσφαιρα γιλέκα, περικνημίδες, κλπ. Πολύ τακτικά, όμως, ενώ έχουν περιοριστεί τα μεγάλα τραύματα γύρω από την κοιλιακή χώρα και το κάτω μέρος του σώματος, έχουν αυξηθεί αναλογικά σημαντικά στην περιοχή του κρανίου διότι μπορούν, παρά το καλά προφυλαγμένο μέρος του κρανίου, να εισχωρήσουν θραύσματα από χειροβομβίδες, βόμβες ή και τμήματα σφαιρών από τον κρανίο στον εγκέφαλο και πολλές φορές λόγω του ωστικού κύματος να τραυματιστούν ακόμα πιο ισχυρά.Το ιδιαίτερο με αυτούς τους ασθενείς είναι ότι σε μια διαδικασία εξπρές παρέχονται ιατρικές βοήθειες από τον τόπο του τραύματος μέχρι το επόμενο "ορεινό" χειρουργείο, στον ιατρικό σταθμό, από εκεί στη Γερμανία, και στο τέλος, σε κατάλληλο νοσοκομείο στην Αμερική, και συγκεκριμένα στην Ουάσινγκτον. Μετά από τις πρώτες επεμβάσεις που είπαμε μπορεί να φτάσουν μέχρι και δώδεκα ασθενών, εισέρχεται ο ασθενής στρατιώτης σε κατάλληλη νευρολογική θεραπεία, όπου λαμβάνονται όλα αυτά που αναφέραμε υπόψην, έτσι που να μπορέσει να αρχίσει να αποκαθιστά και τις διανοητικές του εκπτώσεις που παθαίνει λόγω τραύματος. Τα αποτελέσματα είναι σχετικά ικανοποιητικά, ενώ το δυσάρεστο είναι ότι μετά την αποκατάσταση, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται οι στρατιώτες, πρέπει να επιστρέψουν στο στράτευμα προκειμένου να συμπληρώσουν και να εξυπηρετήσουν σε ειδικές θέσεις, όσο και αν μπορούν, για να πάρουν τη σύνταξή τους. το θέμα πάντως δεν έχει βρει την κατάλληλη ιατρική λύση.


Τα τελευταία χρόνια τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι οι πιο πολυσυζητημένες αρρώστιες. Οι σύγχρονες έρευνες για την άμυνα του οργανισμού (ανοσοποιητικό) τράβηξαν την κουρτίνα μυστηρίου και τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε ένα καταιγισμό νέων πληροφοριών για αυτού του είδους τα νοσήματα. Αυτοάνοσα λέγονται τα νοσήματα αυτά γιατί προκαλούνται από τον ίδιο τον οργανισμό του ασθενούς λόγω διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος. Κάποια στιγμή το σύστημα αμύνης του οργανισμού "τρελαίνεται" και μπερδεύει τους φίλους με τους εχθρούς. Έτσι, λοιπόν, δημιουργεί αντισώματα για αόρατους εχθρούς τα οποία επιτίθενται στους ιστούς του ιδίου σώματος και τους καταστρέφει. Για αυτό το λόγο και ο χαρακτηρισμός "αυτοάνοσα". Τελευταίες έρευνες έδειξαν ότι στα νοσήματα αυτά κατά κανόνα έχουμε ένα μπουκέτο από τέτοια. Η έρευνα των αντισωμάτων που έγινε σε μεγάλη κλινική της Γαλλίας έδειξε π.χ. ότι έχουμε μια υπερπαραγωγή τους σε όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα σε σχέση με τον υγιή πληθυσμό. Π.χ. ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας εμφανίζουν ταυτόχρονα υψηλούς τίτλους αντισωμάτων τόσο για τον ερυθηματώδη λύκο όσο και για τη θυρεοειδίτιδα hashimoto. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να μιλάμε για ένα αυτοάνοσο νόσημα αλλά για μια εκτεταμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού που παράγει πολλά ταυτόχρονα τέτοια νοσήματα ή δημιουργεί σειρά το ένα μετά το άλλο. Αξιοσημείωτο είναι ότι και συγκεκριμένη θεραπεία για το ένα έχει άμεση επίδραση για τα υπόλοιπα. Ανάλογα με τη βαρύτητα του κάθε νοσήματος είναι και η εμφάνιση συσσώρευσης των αντισωμάτων των άλλων αυτοάνοσων ασθενειών. Κλινικά αυτό δημιουργεί την υποχρέωση όταν έχουμε ένδειξη για την ύπαρξη αυτοάνοσου νοσήματος να ψάχνουμε εκτενέστερα για την παρουσία και άλλων. Όσο πιο γρήγορα ανιχνευθεί η παρουσία τους, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι και η θεραπεία τους.


ΟΣΜΗ, ΜΠΡΟΚΟΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Πρόκειται για μια περίεργη τριάδα που φαινομενικά δεν έχει καμία συνοχή. Έρευνες του Πανεπιστημίου της Φιλαδέλφειας οδήγησαν στο σχηματισμό αυτού του τριγώνου που έχει μια συγκεκριμένη παθογένεια. Το κλειδί της υπόθεσης είναι η ουσία TAS2R38 η οποία ευαισθητοποιεί τον ανθρώπινο εγκέφαλο στην έγκαιρη ανίχνευση της γεύσης του πικρού ιδιαίτερα όταν πρόκειται και για δηλητηριώδη φυτά. Έτσι, λοιπόν, πιστοποιήθηκε ότι άνθρωποι που έχουν αυξημένη δραστηριότητα του εν λόγω ένζυμου αναπτύσσουν μια ικανότητα στην εύρεση φυτικών «δηλητηριωδών» ουσιών. Το αποτέλεσμα αυτό επικοινωνεί με παλαιότερες γνώσεις από έρευνες σε ασθενείς του Πάρκινσον που είχαν ανοσμία δηλαδή περιορισμένη ικανότητα στον διαχωρισμό γεύσης ιδιαίτερα του πικρού. Η αιτία και εδώ ήτανε η αποδυναμωμένη η ή μειωμένη δραστηριότητα του εν λόγω ένζυμου.
Πιστοποιήθηκε έτσι ότι το έλλειμμα γεύσης και η ανοσμία παρουσιάζεται σε ορισμένους ανθρώπους που πιθανόν να καταλήξει σε Πάρκινσον από την έλλειψη της ουσίας TAS2R38.

Να που έρχεται η επιστήμη να αποδείξει πλέον ότι τα ευτυχισμένα όντα είναι αυτά που διδάσκονται και απομνημονεύουν καλύτερα. Ένας ποντικός όπως δείχνει και η εικόνα όταν είναι σε ευτυχισμένη κατάσταση μπορεί να ξεχωρίσει και να επιλέξει σε ποιο μέρος του χωρισμένου του κλουβιού θα πάει. Διδάσκεται πολύ πιο γρήγορα από έναν δυστυχισμένο ποντικό ποια είναι τα εμπόδια που αντιμετωπίζει (ροή ηλεκτρικού ρεύματος) όταν μεταπηδά από τη μια μεριά του χωρίσματος στο άλλο. Το πείραμα αυτό στο Μαδενβούργο της Γερμανίας μπόρεσαν οι επιστήμονες μετά από δέκα χρόνια προσπαθειών να πιστοποιήσουν χρησιμοποιώντας τα παλιά τρικ του Παβλώφ ότι ένας ποντικός, και κατ’ επέκταση ο άνθρωπος, μαθαίνει καλύτερα όταν είναι ευτυχισμένος. Παράλληλα, με την εικόνα και τη μελέτη της συμπεριφοράς μετρήθηκε και ο νευροδιαβιβαστής ντοπαμίνη στον εγκέφαλο όπου βρέθηκε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η διάθεση για μάθηση τόσο αυξημένα ήταν τα ποσοστά της ντοπαμίνης στους ανάλογους νευρώνες όπου διέγειραν σε κατάσταση ευτυχίας και ευθυμίας των ποντικών. Τα αποτελέσματα αυτά λαμβάνονται σοβαρά υπόψη προκειμένου να επιβεβαιώσουν την παλιά γνώση και να πιστοποιήσουν ότι ο άνθρωπος σε κατάσταση ευτυχίας μάλλον εμπεδώνει καλύτερα από ότι όταν είναι δυστυχισμένος και στεναχωρημένος. Μία απλή εξίσωση που όμως έχει και την επιστημονική επιβεβαίωση.


Η ερυθροποιητίνη είναι ένα σχετικά παλιό φάρμακο που χρησιμοποιείται στους χρόνιους νεφροπαθείς και κατά περιόδους έγινε γνωστό το ότι χρησιμοποιείται κυρίως για το ντοπάρισμα αθλητών. Παρ΄ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια απέκτησε ένα πολύ καλό όνομα σαν φάρμακο λόγω του ότι πλέον άρχισε να παράγεται και συνθετικά και να χρησιμοποιείται σε άλλες πιο συχνές αρρώστιες. Μια πρωτοπόρος της ιατρικής έρευνας η καθηγήτρια Ελεν Ραιχ από το Μαξ Πλαν Ινστιτούτο Του Γκιότιγκεν κατάφερε τα τελευταία χρόνια με μακροχρόνιες έρευνες και επιμονή να βρει τις άγνωστες μέχρι σήμερα θεραπευτικές ιδιότητες της ερυθροποιητίνης. Η μεγάλη της επιτυχία δεν έγκειται στην ανακάλυψη μόνο νέων θεραπευτικών στόχων, αλλά και στο ιδιαίτερο γεγονός ότι κατάφερε να πείσει κάποιους φαρμακοβιομηχάνους από το Λούνμπεργκ της Δανίας να προχωρήσουν στην ειδικής κατασκευής ερυθροποιητίνη για αυτές τις περιπτώσεις. Πρόκειται για το μόριο της carbamirated ερυθροποιητίνης του μορίου με την ονομασία CDO. Θεαματικά είναι τα αποτελέσματα από τη χρήση αυτή και ήδη είναι γνωστά στην Ελλάδα όπου διάφορες ομάδες γιατρών ακολουθώντας τις υποδείξεις ή σε συνεργασία με τη γιατρό ήδη από χρόνια εφαρμόζουν τη μέθοδο. Τα αποτελέσματα όντας ικανοποιητικά ανοίγουν δρόμους στη θεραπεία ασθενών που χρειάζονται τη νευροπροστασία. Συγκεκριμένα σε αυτές τις παθήσεις κατά πρώτο λόγο η Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας (ΣΚΠ) και τα εγκεφαλικά. Το νέο μόριο της epo έχει την ικανότητα να περνάει από ένα ειδικό δίχτυ (διχτυωτό φραγμό αίματος) που προστατεύει νευρικό σύστημα, εγκέφαλο, νωτιαίο μυελό. Η ιδιότητα αυτή του νέου μορίου της ερυθροποιητίνης πραγματικά ανοίγει νέους ορίζοντες στη θεραπεία αυτών των ασθενειών. Το ευχάριστο είναι ότι χρησιμοποιώντας σε μια τροποποιημένη δόση με άλλα κοκτέιλ φαρμάκων το εν λόγω φάρμακο δεν έχουμε και καθόλου παρενέργειες.

Το DDT, ένα παρασιτοκτόνο και εντομοκτόνο της δεκαετίας του 1950, και απαγορευμένο από τη δεκαετία του 1970, μας ταλαιπωρεί ακόμη. Τα κατάλοιπά του και συγκεκριμένα, ο μεταβολίτης του DDE εξακολουθεί να εντοπίζεται σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης και συγκεκριμένα, στο λιπώδη ιστό τους. Το φαινόμενο αυτό τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει πολύ τους διατροφολόγους και τώρα τελευταία, τους νευροεπιστήμονες. Ο λόγος είναι ότι πλέον έχει ανακοινωθεί με σιγουριά πως προκαλεί συγκεκριμένες εγκεφαλικές και ορμονικές διαταραχές, κυρίως στην αναπαραγωγή του μυελού των οστών, στη σεξουαλική δραστηριότητα και στη λειτουργία της μνήμης. Υπήρχε πάντα η ψευδαίσθηση ότι ο λιπώδης ιστός των ψαριών δεν είχε προσβληθεί από αυτή την «επιδημία». Δυστυχώς, μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Σιένα που ανακοινώθηκε στη WWF πιστοποιεί ότι πρόκειται περί ψευδαίσθησης. Η έρευνα κατέδειξε ότι τα 60 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν γύρω από τη Μεσόγειο ζουν επικίνδυνα λόγω της συγκέντρωσης των επικίνδυνων μεταβολιτών πάνω από τα επιτρεπτά όρια (αν και λογικά δεν έπρεπε να είχε κανένα) των ουσιών αυτών στα ψάρια. Απόβλητα, υπολείμματα απεμπλουτισμένου ουρανίου από τους τελευταίους πολέμους, αυξημένες διοξίνες λόγω μόλυνσης από το πετρέλαιο, π.χ. Λίβανο, έχουν αυξήσει τρομερά τα επεισόδια των δηλητηριωδών αυτών ουσιών στον ιστό των ψαριών. Έτσι, παρατηρήθηκε σε περιοχές υψηλού κινδύνου για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω η ανάγκη ακόμη και η απαγόρευση αλιείας ως έσχατο μέσο προστασίας. Η συνεχής ενημέρωση του κοινού και αύξηση των ασθενών κατά πάσα πιθανότητα και λόγω της διεθνούς πολιτικής, τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσουν εκεί. Έτσι, η Μεσόγειος πιθανόν να πάψει να συντηρεί τους κατοίκους της με τον παραδοσιακά δικό της τρόπο.


Η παχυσαρκία είναι μια μορφή επιληψίας. Καινούριες έρευνες που ξεκίνησαν το 1989 στις ΗΠΑ στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ στη Νότια Καρολίνα, ολοκληρώθηκαν πρόσφατα μαζί με άλλες ευρωπαϊκές για να πιστοποιήσει μια παλιά υπόνοια. Συγκεκριμένα, ότι το αίσθημα της μεγάλης πείνας και κατά συνέπεια, του υπερσιτισμού και της παχυσαρκίας που προκαλείται από την υπερδιέγερση των νευρώνων του προμετωπιαίου λοβού. Πιο απλά, είναι κάποια μορφή επιληπτικής κρίσης. Παλιές έρευνες που έγιναν με τη μέθοδο της Ηλεκτροεγκεφαλογραφικής χαρτογράφησης σε πολυήμερες καταγραφές είχαν πιστοποιήσει αυτή την υπόνοια. Το ίδιο πράγμα επιβεβαιώθηκε και με την ανίχνευση της λεπτίνης.
Η λεπτίνη είναι μια συγκεκριμένη ορμόνη που ρυθμίζει το αίσθημα της πείνας και κατευθύνεται από το ίδιο μέρος του εγκεφάλου. Μετά από αυτές τις διαπιστώσεις ήρθε και η κλινική παρατήρηση όπου παχύσαρκοι επιληπτικοί ασθενείς λαμβάνοντας αντιεπιληπτική αγωγή έχαναν βάρος. Ύστερα από αυτό, η ομάδα των νευροεπιστημόνων του Ντάραμ παίρνοντας τις σχετικές άδειες, δοκίμασε ένα αντιεπιλητπικό φάρμακο, τη τισονισαμίδη, πλέον για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Οι έρευνες στους παχύσαρκους (δείκτης μάζας σώματος πάνω από 36) έδειξαν θεαματικά αποτελέσματα. Έως και επαναφορά στο φυσιολογικό βάρος πιστοποιήθηκε σε χρόνια παχύσαρκους ασθενείς, χωρίς ουσιαστικές παρενέργειες.
Τα αποτελέσματα είχαν μια σίγουρη πιστοποίηση γιατί η διαφορά με τους ασθενείς που λάμβαναν εικονικό φάρμακο, ήταν στατιστικώς σημαντική, διαφημίζοντας διεθνώς ότι η παχυσαρκία είναι μια από τις πιο διαδεδομένες αρρώστιες που συναντάται ιδιαίτερα συχνά, έτσι ώστε να χρήζει μιας ουσιαστικής αντιμετώπισης.


Είναι από χρόνια γνωστό ότι ορισμένα μικρόβια και ακόμη περισσότερο ιοί όταν κατορθώσουν και φτάσουν στον εγκέφαλο περνώντας από έναν ειδικό φραγμό προστασίας δημιουργούν πολλές εγκεφαλικές αλλοιώσεις. Τον τελευταίο καιρό χάρη των απεικονιστικών μεθόδων, όπως είναι η μαγνητική τομογραφία ποζιτρονίων και η χαρτογράφηση των εγκεφάλων μπορεί αυτό το φαινόμενο να ενεργηθεί καλύτερα. Σε ειδικές έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό πάνω σε ασθενείς με AIDS και εγκεφαλίτιδες, ενώ αυτές ήταν κλινικά σιωπηλές (χωρίς έκδηλα συμπτώματα) παρατηρήθηκαν ουσιαστικές αλλοιώσεις. Νευροεπιστήμονες από τις πανεπιστημιακές κλινικές Νευρολογίας του Λος Άντζελες και του Πίτσφορντ εκτελώντας έρευνες πάνω σε ασθενείς με AIDS και συγκρίνοντας με υγιή άτομα και άλλους ασθενείς που είχαν κάνει θεραπείες μπόρεσαν να πιστοποιήσουν με την τρισδιάστατη μαγνητική τομογραφία ότι η αρρώστια αυτή, άσχετα από τη φαρμακευτική αγωγή, φέρνει μια συρρίκνωση του εγκεφάλου. Παρόμοιες έρευνες που εξελίσσονται εδώ και χρόνια με τη χαρτογράφηση του εγκεφάλου και την 24ωρη καταγραφή της εγκεφαλικής δραστηριότητας συνηγορούν υπέρ αυτού του γεγονότος, και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί η δραστηριότητα της φθοράς αυτής. Πρόκειται για τις περιοχές του μετωπιαίου λοβού και στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου στους δεξιόχειρες, στο κέντρο του λόγου. Πολύ τακτικά οι χαρτογραφήσεις έχουν δείξει ότι σε παιδιά που περνούν «σιωπηλές» ιώσεις, κυρίως από το Epstein – Barr Virus (EBV) ή από τον έρπητα προσβάλλεται και ο ινιακός λοβός. Το γεγονός των ερευνών αυτό δίνει μια ουσιαστική αφορμή για καλύτερο έλεγχο, ιδιαίτερα σε παιδικές ηλικίες, όταν έχουμε και την εμφάνιση έστω και μίνι – συμπτωμάτων, όπως ζαλάδα, αδυναμία, κόπωση, ελαφρά εγκεφαλική διαταραχή παράλληλα με μια λοίμωξη. Τότε ενδείκνυται με περισσότερη προσοχή οι παιδίατροι να καταφεύγουν και στην εξέταση του εγκεφαλογραφήματος και της χαρτογράφησής του προκειμένου να διαπιστώσουν τέτοιου είδους εγκεφαλικές διαταραχές προτού εξελιχθούν στα συμπτώματα αυτά που πιστοποιήθηκαν, δηλαδή τη συρρίκνωση του εγκεφάλου.




Στη σύγχρονη Ευρώπη ο μισός πληθυσμός είναι πάνω από 50 ετών. Έτσι, λοιπόν, τα τελευταία χρόνια η ιατρική δραστηριότητα έχει πάρει ένα άλλο νόημα. Δε μιλάμε πλέον για το τρίπτυχο διάγνωση – θεραπεία – πρόληψη. Το μεγαλύτερο ειδικό βάρος της ιατρικής προσπάθειας πλέον περικλείεται στο θέμα ποιότητας ζωής. Από τη στιγμή που κάθε τρίτος Ευρωπαίος δε δουλεύει και η έννοιά του είναι πώς θα γεράσει άνετα, δημιουργικά και χωρίς αρρώστιες τη σύνταξή του εμφανίζεται πλέον μια νέα πρόκληση. Είναι η πρόκληση μιας παλιάς ειδικότητας με αλματώδη εξέλιξη, της ιατρικής της γεροντολογίας. Της ειδικότητας αυτής που φροντίζει για την ποιότητα ζωής των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας. Μέχρι τώρα η φροντίδα της τρίτης ηλικίας κατά κύριο λόγο περιοριζόταν πρωτίστως στα συμπληρώματα διατροφής, στον καρδιολογικό έλεγχο και τα υπόλοιπα check-up των διαφόρων οργάνων. Ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα ήταν κατά κάποιο τρόπο πάντα υπό «δυσμένεια». Η αλματώδης άνοδος, όμως, της ψηφιακής τεχνολογίας δίνει πλέον τη δυνατότητα της πρόληψης και της βελτίωσης του νευρικού συστήματος και κατ’ επέκταση της ποιότητας ζωής στην Τρίτη ηλικία μέσω συγκεκριμένων εξετάσεων και φροντίδας.
Πλέον τελείως ανώδυνα, αναίμακτα, σε ελάχιστο χρόνο και με ευχάριστες φιλικές διαδικασίες έχουμε την ικανότητα να παράσχουμε στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας τη φροντίδα που πρέπει για να έχουν μια ευχάριστη ζωή. Πρόκειται για νευροφυσιολογικές εξετάσεις και εφαρμογές όπου ο ηλικιωμένος άνθρωπος μετά τη διάγνωσή του μαθαίνει να αυτό-προστατεύεται ή ακόμη και να αυτό-θεραπεύεται.
Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μια νευροφυσιολογική μέθοδος που αναπτύχθηκε στα μέσα του περασμένου αιώνα για διαγνωστικού σκοπούς για αρρώστιες όπως η άνοια και η επιληψία. Οι ψηφιακές βελτιώσεις που ήρθαν στις αρχές του αιώνα με την πρόοδο της τεχνολογίας οδήγησαν την απλή αυτή εξέταση σε ένα τέτοιο επίπεδο που να μπορεί σήμερα να προσφέρει σχεδόν τα πάντα για την πρόληψη. Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφεται αφού τοποθετήσουμε μια κάσκας με ειδικά ηλεκτρόδια στο κεφάλι τα οποία συλλέγουν το βιο-ηλεκτρικό δυναμικό των εγκεφαλικών κυττάρων και το διοχετεύουν σε ένα ειδικό λογισμικό που το κατανέμει ανάλογα με την έντασή τους. Κατόπιν τούτου ο υπολογιστής χαρτογραφεί τα αποτελέσματα και τα παραδίδει ως τρισδιάστατη εικόνα στον εξεταστή. Η ανατομία αυτής της τρισδιάστατης εικόνα περιέχει όλες εκείνες τις πληροφορίες που παρέχουν στο γιατρό τη δυνατότητα να προβλέψει και να λάβει πρόνοια για τυχόν δυσλειτουργίες του εγκεφάλου που θα γεννήσουν αρρώστιες.
Εικ. Η εξέταση του Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η μέθοδος αυτή με σωστή αξιολόγηση μπορεί να προβλέψει εγκεφαλικά, πάρκινσον, εγκεφαλίτιδες, διαταραχές ακοής, όρασης, κίνηση και ψυχιατρικές αρρώστιες. Έτσι, που να μπορεί να ξεκινήσει μια αγωγή πολύ πριν τα κλινικά σημεία προσφέροντας τις χαρές μιας νεανικής ζωής στην προχωρημένη τρίτη ηλικία.
Η ψηφιακή τεχνολογία μπορεί σήμερα να προσφέρει ουσιαστικά χωρίς καμία παρένθεση την πλήρη διερεύνηση και διόρθωση της κινητικής μηχανής του ανθρώπου. Το μηχάνημα Τetrax (Μια παράφραση του «τέσσερα») παρέχει αυτή τη δυνατότητα.
Εικ. Το πλατό του Tetrax.
Τοποθετώντας ο ενδιαφερόμενος τα πέλματα σε ένα ειδικό πλατό και περιστρέφοντας το κεφάλι του σε διάφορες κατευθύνσεις ένας ειδικά προγραμματισμένος υπολογιστής προσδιορίζει τάση και προσανατολισμό του σώματος ως προς το χώρο σε συνάρτηση με την εγκεφαλική συνείδηση. Οποιαδήποτε κινητική βλάβη υπάρχει ή πάει να δημιουργηθεί καταγράφεται και γίνεται ταυτόχρονα συνειδητή στον εξεταζόμενο και εμφανής στον εξετάζοντα. Παρέσεις, μουδιάσματα, αστάθεια, πάρκινσον, εξωπυραμιδικά σύνδρομα, σπαστικότητα, σπασμωδικότητα, υπερ-ή υπο-κινησία, αταξία, κίνδυνος πτώσης μπρος ή πίσω, πλάγια ή σε συνδυασμό κλπ καταγράφονται και εικονοποιούνται αμέσως. Ο γιατρός έχει τη δυνατότητα ή με άμεση χορήγηση φαρμάκων ή με τη χρήση biofeedback να επαναφέρει τον ασθενή στην αρχική του κατάσταση ή να προλάβει παθογόνες διαδικασίες.
Εικ. Η εξέταση του Tetrax.
Στην εξέταση του biofeedback ο ασθενής μπορεί να «επικοινωνήσει» μόνος με τον εγκέφαλό του, να δει τα λάθη του και να τα διορθώσει ο ίδιος. Το σύστημα αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα πρακτικό στην περίπτωση του πάρκινσον και των εγκεφαλικών, καθώς και των ιλίγγων. Βλέπουμε, δηλαδή, ότι πλέον αργά αλλά σταθερά και με συγκεκριμένες διαδικασίες να φτάνουμε σε στάδια «αυτοθεραπείας» για άτομα της τρίτης ηλικίας. Για την ηλικία των
70-100 ετών φιλικά μηχανήματα με ψηφιακή τεχνολογία σε λίγο θα είναι σε θέση να αντικαταστήσουν τα πιο πολυδάπανα και περίπλοκα ιατρικά κέντρα πρόληψης και βελτίωσης παθήσεων. Αντί να ταξιδεύει ο ασθενής σε πανάκριβα ιατρικά ινστιτούτα των Άλπεων αναζητώντας θολές «αντιγηραντικές» θεραπείες θα βάζει απλά σε ενέργεια τον προσωπικό του υπολογιστή.

Ο ιός της ιλαράς είναι άκρως επικίνδυνος για τον οργανισμό του ανθρώπου. Ο λόγος της επικινδυνότητας βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι δυνατόν να προκαλέσει μια ανίατη ασθένεια την υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτιδα. Πρόκειται για μια ανίατη αρρώστια με θανατηφόρο κατάληξη που μέχρι στιγμής δεν επιδέχεται καμία θεραπεία. Η ουσιαστική μόνη θεραπεία που έχει είναι η προστασία από τον ιό της ιλαράς. Ο κανόνας που ισχύει είναι ότι όσο πιο νωρίς εμφανιστεί η λοίμωξη με την ιλαρά, τόσο μεγαλύτερο είναι το ρίσκο της υποξείας σκληρυντικής πανεγκεφαλίτιδας. Αυτό συμβαίνει στα μικρά παιδιά με συχνότητα 1/50.000 και στις πιο προχωρημένες ηλικίες 5 προς εκατομμύριο. Η μοναδική ουσιαστική προστασία είναι ο εμβολιασμός και μάλιστα περισσότερο από 2 φορές αλλά και αυτός δεν είναι απολύτως σίγουρος. Σε επιδημιολογικές μελέτες που έχουν γίνει υπάρχει ακόμα το μεγάλο ερωτηματικό αν τα εμβόλια έχουν ουσιαστική προφύλαξη ή όχι. Μέχρι στιγμής μια βέβαια απάντηση δεν υπάρχει.

Στη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας ως γνωστόν η παθογένεια προκύπτει από απομυελινωτικές εστίες στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα. Πρόκειται για παθολογικές διεργασίες που καταστρέφουν τη μεμβράνη (μυελίνη) των νευρικών κυττάρων. Το κατεξοχήν διαγνωστικό εργαλείο για την πιστοποίηση της αρρώστιας αυτής είναι η μαγνητική τομογραφία.
Όχι μόνο κατοχύρωση της διάγνωσης, αλλά και παρακολούθηση της πορείας της νόσου είναι μέσω της μαγνητικής τομογραφίας απόλυτα δυνατή. Με την επανασταστική ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας και την αρμονική συνεργασία γιατρών και προγραμματιστών προέκυψε τον τελευταίο καιρό η δυνατότητα της τρισδιάστασης εικόνας της μαγνητικής τομογραφίας. Με την ανάπτυξη ειδικών αλγορίθμων είναι πλέον δυνατή η επαναστατική γεωμετρική παρουσία των εγκεφαλικών κυττάρων και συμπλεγμάτων. Με τη χρησιμοποίηση, λοιπόν, της τρισδιάστασης μαγνητικής τομογραφίας που βασίζεται πάνω σε αυτή την προγραμματική εξέλιξη υπάρχει η δυνατότητα της ακριβούς εκτίμησης των απομυελινωτικών εστιών στον εγκέφαλο. Αυτό καθιστά δυνατή όχι μόνο την απεικόνιση τους και την ικανότητα της πρόσληψης σκιαγραφικού αλλά την ακριβή οριοθέτηση των ορίων τους μέσα στον εγκεφαλικό χώρο σε σχέση με τους άλλους ιστούς. Το γεγονός αυτό μας δίνει την δυνατότητα σε χρονική εξάρτηση να παρακολουθούμε και την πορεία και την ανάπτυξη των εστιών. Καθίσταται έτσι δυνατόν η τροποποίηση κάθε ανάλογης θεραπείας στον καλύτερο θετικό βαθμό για τον ασθενή. Τα αποτελέσματα αυτής της συλλογικής δουλειάς έχουν ενθουσιάσει τόσο τους κλινικούς γιατρούς ώστε άρχισε η συστηματική εκμετάλλευση τς μεθόδου και για ποιο σκοτεινές σε διάγνωση νευροψυχιατρικές παθήσεις, όπως είναι η σχιζοφρένεια και οι άνοιες. Από ότι φαίνεται και εκεί οι εξελίξεις θα είναι άκρως θετικές.


























Η ασθένεια των τρελών αγελάδων με τη χαρακτηριστική γρήγορη εξέλιξη των συμπτωμάτων και το σύντομο θάνατο των θυμάτων σχεδόν έχει ξεχαστεί. Αν κι η αρρώστια αυτή σήμερα κυρίως χαρακτηρίζεται σαν μια ποικιλία της νόσου Creutzfeldt-Jakob (vCJD), μέχρι στιγμής μετράει περίπου 160-180 θύματα επισήμως. Βέβαια, αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που καταγράφεται. Το μικρό ύψος του αριθμού οφείλεται στο γεγονός ότι μόνο πολύ περιορισμένα τα νοσοκομεία δίνουν την αληθινή αιτία θανάτου σε αυτές τις περιπτώσεις. Ενας γνωστός ερευνητής ο John Collinge από το Λονδίνο σε νέες έρευνες επισημαίνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Ύστερα από έρευνες σε κατοίκους της Νέας Γουινέας όπου η αρρώστια είναι πάρα πολύ πιο συχνή βρήκε δύο πολύ σπουδαία πράγματα που αξίζει να σημειώσουμε και να σχολιάσουμε. Το βασικότερο είναι ότι μετά τη βρώση μολυσμένου κρέατος μέχρι την εμφάνιση των κλινικών συμπτωμάτων ο χρόνος αντίδρασης του οργανισμού (χρόνος επώασης) ποικίλει σημαντικά. Ο λόγος είναι ότι το μολυσματικό υλικό πρέπει να περάσει διάφορα γενετικά στάδια που μπορεί να είναι από πολύ σύντομα μέχρι και πολύ μακρυά. Μετά την πιστοποίηση αυτή έχει πάψει και κλινικά ο χρόνος για την εμφάνιση της νόσου να έχει ιδιαίτερη σημασία. Μετά το γεγονός αυτό πρέπει να θεωρηθεί άσχετη η εμφάνιση της νόσου ως προς τον αρχικό χρόνο της μόλυνσης. Γεγονός που μέχρι τώρα αποτελούσε διαφοροδιαγνωστικό στοιχείο. Περιστατικά λοιπόν που έχουν συμπτωματολογία παρόμοια με αυτή των τρελών αγελάδων (vCJD) πρέπει από την αρχή να θεωρούνται ως ύποππτα και οι γιατροί να μην ξεγελιούνται από την πιθανότητα του σύντομου ή μακρυού χρονικού διαστήματος εμφάνισής τους. Γεγονός που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί άκρως αδικαιολόγητες καθυστερήσεις για την αντιμετώπιση της ασθένειας.

Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι η πιο γνωστή "μοντέρνα" νευρολογική νόσος. Πάνω από 3 εκατομμύρια Ευρωπαίοι υποφέρουν από την αρρώστια αυτή. Τα τελευταία δε χρόνια εμφανίζεται με μια συχνότητα 150-300 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Η αρρώστια είναι χαρακτηριστική με διαταραχές όρασης, ακοής, βάδισης, συναισθήματος, σκέψης και αόσθησης. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και κλιμάκωση. Υπάρχει μια σκάλα εκτίμησης, η σκάλα Kurtzke που τα διαβαθμεί από το 0 έως το 10. το 0 είναι το φυσιολογικό και το 10 ο θάνατος.
Παρ' όλο που οι νευρολόγοι τα τελευταία 100 χρόνια ασχολούνται έντονα με τα συμπτώματα της πάθησης αυτής δεν έχει βρεθεί ακόμα η αιτία της. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπάρχει σταθερή θεραπεία για την αρρώστια. Πιθανολογείται ότι αντισώματα από τον ίδιο τον οργανισμό επιτίθενται στη μυελίνη των νεύρων και προκαλούν τη νόσο. Για αυτό το λόγο λέγεται και αυτοάνοση απομυελινωτική νόσος.
Ανέκαθεν υπήρχε η υπόνοια ότι είναι κληρονομικής ή γονιδιακής μορφής. Για την υπόθεση αυτή έρχεται μια καινούρια επιβεβαίωση. Συγκεκριμένα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης της Βρετανίας σε έρευνες που έγιναν πάνω σε διδύμους αποδείχθηκε ότι υπάρχει γονιδιακή επιβάρυνση. Τα αποτελέσματα από τους διδύμους σε μονοζυγώτες και διζυγώτες σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό είναι τα πιο αξιόπιστα σε ότι αφορά την κληρονομικότητα. Ετσι αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει την παλιά μη απόλυτα τεκμηριωμένη υπόθεση ότι έχουμε στη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας γονιδιακή επιβάρυνση, πράγμα πολύ σημαντικό για τη μελλοντική θεραπεία και αποκατάσταση.


ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΟ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ

Νέες έρευνες έδειξαν ότι όσοι πάσχουν από ημικρανίες διατρέχουν ένα πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο να υποστούν εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο. Ως γνωστόν ένας πολύ μεγάλος αριθμός που υπολογίζεται στο 1-3% του πληθυσμού έχει αυτόν τον κίνδυνο των ημικρανιών. Οι γυναίκες πάσχουν περίπου 2-3 φορές περισσότερο από τους άνδρες. Ιδιαίτερα ο βαθμός επικινδυνότητας χαρακτηρίζεται αυτός σε ημικρανικούς ασθενείς που έχουν μια προδιάθεση για απώλεια συνείδησης ή για λεκτικές διαταραχές. Ακόμα πιο επικίνδυνες γίνονται οι ημικρανίες όταν παρουσιάζουν περιοδικές παρέσεις ή μουδιάσματα στα άκρα.
Σε έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό φάνηκε ότι υπάρχει ένας εγκεφαλικός βηματοδότης ο οποίος σε περιοχές του εγκεφάλου όπου ενεργοποιείται εάν πάθει βλάβη, πέραν του πόνου της ημικρανίας, προκαλεί και εγκεφαλικές διαταραχές. Ιδιαίτερα έντονος είναι αυτός ο κίνδυνος σε ασθενείς που έχουν αυτό το συναίσθημα που περιγράψαμε παραπάνω των μουδιασμάτων, του σφίξιμου του στομαχιού ή της απώλειας συνειδήσεως, που ονομάζεται «αύρα», ή υψηλή ομοκυστεϊνη. Η ομοκυστεϊνη είναι μια πρωτεΐνη-δηλητήριο που αυξάνεται στον εγκέφαλο έντονα όταν ορισμένα κύτταρα δε λειτουργούν επαρκώς. Όσο πιο υψηλή είναι η ομοκυστεϊνη, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ημικρανίας και όλων των συνεπειών. Διαταραχές χοληστερίνης, διαβήτης, αιματολογικών παραγόντων, ορμονικών κλπ αυξάνουν πάρα πολύ το θέμα της επικινδυνότητας των ημικρανιών. Για αυτές τις περιπτώσεις ισχύει ότι όσο πιο γρήγορα γίνεται η διάγνωση και η θεραπεία, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να αποφύγουμε τις συνέπειες. Ιδιαίτερα σε παιδιά ακόμη και με την υποψία μιας ημικρανίας με αύρα θα πρέπει να λαμβάνεται αμέσως πρόνοια και να οδηγούνται σε μια ειδική νευρολογική εξέταση προκειμένου να δίδεται η σωστή θεραπεία.

ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΑ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ;

Η βία δεν χαρακτηρίζεται σαν αρρώστια, θεωρείται απλώς σύμπτωμα κάποιας νόσου. Σαν σύμπτωμα ψυχιατρικού νοσήματος περιέχεται και στη Διεθνή Ταξινόμηση Ψυχιατρικών Συνδρόμων, το DSM-IV. Βέβαια, στις δύο προηγούμενες δεκαετίες, και συγκεκριμένα στο τέλος της δεκαετίας του 1980, έγινε μια προσπάθεια να εντοπιστεί ιατρικά η αιτία της βίας. Κάποιοι μίλησαν για γονιδιακή διαταραχή. Ενοχοποιήθηκε, συγκεκριμένα, το γονίδιο της μονοαμινοξιδάσης-α (ΝΑΟΑ), άλλοι μίλησαν για ορμονικές διαταραχές, κυρίως για άνιση κατανομή της τεστοστερόνης. Πολλοί δε, ισχυρίστηκαν ότι πρόκειται για μια συμπεριφορική διαταραχή σε ασθενείς που έχουν τις δυσλειτουργίες που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Βρέθηκε λοιπόν μια μεγάλη κατηγορία παιδιών και εφήβων, οι λεγόμενοι φανατικοί ψυχοπαθείς, όπου παρουσιάζουν έντονες εξάρσεις βίας από πολύ νεαρή ηλικία και αυτό αποδίδεται σε μια εγκεφαλική δυσλειτουργία, όπου μέχρι τώρα δε μπορούσε να αποδειχθεί η ανατομική της βάση.
Τον τελευταίο καιρό, συγκεκριμένα με τις Ηλεκτροεγκεφαλογραφικές έρευνες και με μια ειδική εξέταση που λέγεται μαγνητική τομογραφία ποζιτρονίων, μπορεί να απεικονιστεί ο εγκέφαλος την ώρα που παρουσιάζει τη βία. Έτσι, λοιπόν, βρέθηκε ότι ο διακόπτης για τη βία είναι μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, ένα τόξο κατά κάποιο τρόπο, που επικοινωνεί με το κέντρο της μνήμης, που λέγεται αμυγδαλή, σε συντονισμό με την οπτική ανάμνηση, που λέγεται ιππόκαμπος και σε αυτό το σημείο που ελέγχει τη συμπεριφορά στον προμετωπιαίο λοβό. Σε αυτό το «τρίγωνο του διαβόλου» όταν υπάρχει μια διαταραχή, εμφανίζεται η βία. Τα τελευταία χρόνια κάνοντας αυτές τις ανακαλύψεις και παρουσιάζοντας τις σε διάφορα δικαστήρια όπου ήταν απαραίτητη η παρουσία εμπειρογνωμόνων για αυτό το θέμα, εκδόθηκαν αποφάσεις για παραβατική συμπεριφορά με εμφάνιση βίας. Μερικά δικαστήρια σε κεντρική Ευρώπη και Αμερική δέχθηκαν το ελαφρυντικό των πράξεων που αποδεδειγμένα δημιουργούσαν παρήγαγαν ή προκαλούσαν βία κάτω από την επήρεια αυτών των δυσλειτουργιών του εγκεφάλου.
Με όλες αυτές τις γνώσεις ανοίγει ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στο θέμα της βίας σε ότι φορά τη σύγχρονη ζωή. Αν τα κατανοήσουμε ή τα λάβουμε αυτά υπ’ όψη μας εν πλήρη ηρεμία, και αφήσουμε να κυλήσουν μέσα στον εγκέφαλό μας αρκετό καιρό έτσι ώστε να εμπεδώσουμε τι, πώς και γιατί γεννάει τη βία θα μας οδηγήσει και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο στη θέση να κατανοούμε το φαινόμενο καλύτερα.
Και κατά την αριστοτέλειο αρχή «όποιος καταλαβαίνει, διορθώνει καλύτερα». Αξίζει, λοιπόν, να το λάβουμε σοβαρά υπ’ όψη μας.

Στις σύγχρονες ανάγκες το ιατρικό check-up έχει γίνει καθεστώς. Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο ο κάθε μοντέρνος άνθρωπος υποβάλλει τον εαυτό του σε αυτή την διαδικασία. Το κέρδος του είναι ότι έγκαιρα μπορεί να αποφύγει δυσάρεστεςσυνέπειες για την υγεία του. Αρκετές φορές η διαδικασία του check-up είναι και σωτήρια για μορφές καρκίνου που μπορούν έγκαιρα να αντιμετωπιστούν. Π.χ. οι καρκίνοι μήτρας για τις γυναίκες ή του προστάτη για τους άνδρες. Οι εμπειρίες αυτές έχουν καταστήσει πλέον αναγκαία στη διαδικασία check-up την έρευνα κάποιου παθογονικού παράγοντα για τον καρκίνο του προστάτη (PCA) ή την εξέταση Παπανικολάου για τους καρκίνους της μήτρας.
Νευρολογικές αρρώστιες, όπως το Alzheimer και τα εγκεφαλικά πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Οι στατιστικές αυτές κατέδειξαν την ανάγκη της διεύρυνσης των εξετάσεων του check-up. Έτσι, πλέον, έχει καθιερωθεί μαζί με τις άλλες εξετάσεις να γίνεται και αυτή του Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος. Από ότι δείχνουν οι τεκευταίες έρευνες η έγκαιρη εξέταση του Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι σωτήρια για πολλές νευρολογικές αρρώστιες, όπως ημικρανίες, άνοιες, επιληψίες, Alzheimer. Το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα δεν έχει μόνο τη διαγνωστική άμεση ικανότητα, αλλά μπορεί να προβλέψει και την εμφάνιση εγκεφαλικών διαταραχών 5-10 χρόνια πριον την εμφάνισή τους. Είναι αναίμακτη και ανώδυνη εξέταση. Μπορεί να επναληφθεί άπειρες φορές και είναι ιδανική για παιδιά και άτομα με ειδικές ανάγκες. Η διάρκειά της είναι περίπου 20 λεπτά. Αλλά, αν χρειαστεί για διαγνωστικούς λόγους μπορεί να διαρκέσει και ώρες καταγραφής. Αυτό προσθέτει περισσότερες πληροφορίες για πιθανό συνδυασμό άλλων ασθενειών. Η εξέταση αυτή είναι πιο πολύτιμη και από αυτή του καρδιογραφήματος ,γιατί μπορεί να δώσει πληροφορίες ακόμα και για την καρδιακή λειτουργία πολύ πριν εμφανιστούν διαταραχές στο καρδιογράφημα.
Η λειτουργία βασίζεται στην καταγραφή εγκεφαλικών δυναμικών από ηλεκτρόδια που τοποθετούνται για 20 περίπου λεπτά στο τριχωτό της κεφαλής. Τα ηλεκτρόδια αυτά συγκεντρώνουν την εγκεφαλική ενέργεια και τη μετάδίδουν στο σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή. Το πρόγραμμα αυτό του υπολογιστή επεξεργάζεται τα δεδομένα και τα εκτυπώνει χαρτογραφημένα. Με τον τρόπο αυτό φαίνονται ποιες διαταραχές ήδη υφίστανται ή δυνατόν θα παρουσιαστούν. Από όλη αυτή τη διαδικασία ο εξεταζόμενος δεν έχει καμία επιβάρυνση, ούτε αισθάνεται τίποτα, ούτε έχει καμία παρενέργεια αργότερα. Σε περίπτωση που υπάρχει κάποια υπόνοια μπορεί η διαδικασία να επαναληφθεί χωρίς να τον πονέσει ή να τον κουράσει. Κάνοντας το Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα για μία ή δύο φορές το χρόνο έχει κάποιος την εξασφάλιση για πολλά χρόνια στο μέλλον να προβλέπει και να διορθώνει εγκεφαλικές δυσλειτουγίες. Έτσι, που με σιγουριά σχεδόν στα όρια 100% να αποφεύγει δυσάρεστες συνέπειες, π.χ. εγκεφαλικά. Για την τόσο στρεσογόνο εποχή που ζούμε οφείλει να το κάνει ο καθένας σε τακτά χρονικά διαστήματα.

ΕΛΑΦΡΑ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Μία μάστιγα του πληθυσμού, κατά κύριο λόγο,του βορείου ημισφαιρίου είναι η αρρώστια του Alzheimer. Είναι μια υπο-ομάδα από τα νοσήματα της άνοιας. Βρίσκεται γύρω στο 40% και οφείλεται σε μια διαταραχή παραγωγής μιας πρωτεϊνης του εγκεφάλου που λέγεται αμυλοειδές. Οι υπόλοιπες άνοιες μπορεί να έχουν μεταβολικές, τοξικές, αγγειακές και στρεσσογόνες αιτίες. Τα συμπτώματα είναι κοινά με κορυφαίο, την απώλεια μνήμης. Όπως είναι φυσικό, όταν ελαττώνεται η μνήμη, αυτόματα έχουμε και αποδιοργάνωση της πραοσωπικότητας. Σε δεκάδες εκατομμύρια ανέρχονται οι ασθενείς που πάσχουν από άνοιες. Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί καμία ουσιαστική θεραπεία.
Έχει βρεθεί, όμως, μια καινούρια πολύ σημαντική ανακάλυψη. Πρόκειται για το σύνδρομο της Ελαφράς Γνωστικής Ανεπάρκειας που προηγείται αυτού των ανοιών κατά 5 έως 8 χρόνια. Στην περίπτωση συτή έχουμε μόνο επιλεκτική προσβολή της μνήμης χωρίς να ταραχθούν οι υπόλοιπες γνωστικές λειτουργίες. Είναι η φάση όπου ο ασθενής ξεχνάει τα κλειδιά του και δεν τα βρίσκει, δε θυμάται γιορτές ή ονόματα φίλων ή σημαντικά πολιτικά γεγονότα της προηγούμενης ημέρας. Είναι, ωστόσο, πολύ συνεπής ακόμα στη δουλειά του και στις κοινωνικές του υποχρεώσεις.
Το σύνδρομο αυτόι αποτελούσε ένα πολύ ουσιαστικό κλινικό διαγνωστικό εργαλείο για την πρόληψη της άνοιας. Επειδή, όμως, η συμπτωματολογία του είναι εξαιρετικά ασθενής και απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση για την εξακρίβωσή του, ήταν δύσκολη η πιστοποίησή του.
Με μία πρόσφατη έρευνα που ανακοινώθηκε στο 4ο Διεθνές Συνέδριο της Μπολόνια της Ιταλίας ("Affective, Behavioral and Cognitive Disorders in the Elderly") από την επιστημονική ομάδα του ιατρείου Κουντούρη με τίτλο "Neurophysiological Findings in Mild Cognitive Impairment (MCI)" βρέθηκε ότι η 24ωρη καταγραφή του Ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) μπορεί να πιστοποιήσει με απόλυτη ακρίβεια την ύπαρξη του συνδρόμου ,και με αυτό τον τρόπο να βάλει το ορόσημο της έγκαιρης θεραπείας.
Σε χρόνο σύντομο, ανώδυνα και αναίμακτα χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αυτή μπορούμε πλέον να προλάβουμε ή να παρατείνουμε την εμφάνιση του Alzheimer και των διαφόρων μορφών άνοιας για πολλά χρόνια. Αποτελεί, πλέον, ένα διαγνωστικό εύρημα μεγάλης αξίας για την κοινή ωφέλεια.

NEUROTALK

Η επιλογή του τίτλου έγινε γιατί ακριβώς ταιριάζει με τη φιλοσοφία των blogs. Τα καθημερινά νευρολογικά θέματα είναι δυστυχώς αυτά που έχουν την ελαχίστη δημοσιότητα στον καθημερινό συμβατικό τύπο. Τόσο σε γραπτό, προφορικό ή και τηλεοπτικό λόγο καυτά θέματα νευρολογικής υφής έρχονται σπάνια στην επικαιρότητα. Οταν δε έρθουν, λογοκρίνονται ή εμφανίζονται μετά από παρερμηνείες και δυσνοήσεις με απόλυτα αντιφατικό χαρακτήρα.
Αυτό το ημερολόγιο, και ταυτόχρονα ενημερωτικό βήμα, την εποχή του 21ου νευρο-αιώνα, σε καθημερινή σχεδόν βάση, θα περνάει "αφιλτράριστες" πληροφορίες για επιτεύγματα της νευρολογικής επιστήμης, καθώς επίσης, και για γεγονότα ή ακολουθίες συνυφασμένες με αυτήν.
Μία αλληλογραφία που, πάντα στη φιλοσοφία των blogs, πέρα από το ότι εκπληρώνει σκοπούς, δίνει ευχαρίστηση για αυτούς που αποφάσισαν να χρησιμοποιούν το επικοινωνιακό αυτό μέσο.
Σύντομα πάλι μαζί με το πρώτο θέμα του neurotalk.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.