NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Κάθε φορά που η εργασιακή μας μνήμη μια μέρα προσθέτει στο αρχείο της μια νέα γνώση, ενεργοποιούνται για αυτήν εγκεφαλικά κύτταρα και συνάψεις που γενετικά υφίστανται στον εγκέφαλο για την δουλειά αυτή.
Αυτά τα κύτταρα είναι απεριόριστα γιατί με βάση την εξέλιξη δεν υφίσταται λειτουργικά η πλήρης γνώση του αληθινού αριθμού που θα χρειαστούν.
Έτσι λοιπόν αφού συμπληρωθούν σε έναν αριθμό με ουσιαστικές μνήμες υπάρχει ένας εξίσου μεγάλος αριθμός από αυτά τα κύτταρα και τις συνάψεις που καταγράφουν μνήμες βαρύνουσας σημασίας.
Μπορούμε να τα φανταστούμε σαν αποθηκευτικούς χώρους στο σπίτι μας με άχρηστα πράγματα που κατά καιρούς αδειάζουμε και πετάμε. Έτσι λοιπόν και ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την διαδικασία του νευρολογικού κλαδέματος, σε αυτήν την περίπτωση.
Δηλαδή κόβει τα άχρηστα κλαδιά των νευρολογικών συνάψεων προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει εκ νέου για κάτι ουσιαστικό ή να τα ξεχάσει τελείως.