Η ΨΩΡΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΕΡΜΑΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΝΟΣΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΈΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΈΧΕΙ ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ.
Τελευταίες έρευνες έχουν καταδείξει ότι άνθρωποι που έχουν γενετική προδιάθεση για ψωρίαση την αναπτύσσουν πολύ γρηγορότερα, όταν προσβληθούν από στρεπτόκοκκο. Οι σχέσεις του στρεπτόκοκκου  με το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου είναι γνωστό ότι δημιουργούν ποικίλα προβλήματα. Για αυτό όταν έχουμε τέτοιου είδους ασθενείς, πρέπει πάντα να ρωτάμε και να διερευνούμε για την πιθανότητα μιας επιπλέον λοίμωξης, έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται και αυτή μέσα στο όλο θεραπευτικό πλάνο.

Η ΑΠΑΘΕΙΑ, ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ Ή ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΌΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΙΑΙΟ ΛΟΒΟ.
Χαρακτηριστικά, τα δυο αυτά συμπτώματα μαζί με την απώλεια της μνήμης, τα βρίσκουμε στην αρχή της νόσου του Alzheimer και ιδιαίτερα αυτής της μορφής του κροταφομετωπικού τύπου. Πολύ τακτικά υπάρχουν ακόμη και στο πάρκινσον ή σε μερικές μορφές εκφυλιστικών νοσημάτων, αλλά εκείνο που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι εμφανίζονται από την αρχή ή έχουν αργή εξέλιξη και όσο περνάει ο καιρός εντείνονται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει πάντα να γίνεται ένας εκτεταμένος έλεγχος της λειτουργίας του μετωπιαίου λοβού, διότι αυτός είναι η έδρα της ρύθμισης των αναστολών σε ότι αφορά εξωτερικά, εσωτερικά ερεθίσματα και τη συμπεριφορά προς τρίτους.
Ακριβώς, τα διάφορα σύνδρομα, άρσης αναστολών και απάθειας, βρίσκονται στη δυσλειτουργία κάποιων νευροκυττάρων του μετωπιαίου λοβού που σιγά σιγά εκφυλίζονται, έτσι ώστε να ανεβαίνει σε καθημερινή βάση η επιθετικότητα και η αναστολή της δράσης και κυρίως να συνοδεύεται από μεγάλα διαλλείματα ενδιάμεσης απάθειας. Αυτά τα σύνδρομα άρσης αναστολών είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για των, εκφυλιστικού τύπου, διαταραχών, της προσωπικότητας, τα οποία συμβαδίζουν με συγκεκριμένες νευρολογικές καταστάσεις. Σε πολύ πρώιμα στάδια ακόμη μπορούμε να παρατηρήσουμε τη δυσπροσαρμοσία της προσωπικότητας των ασθενών, ως προς το περιβάλλον σε ότι αφορά αυτά τα διάφορα σύνδρομα.

ΟΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ 80% ΜΕ 85% ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ , ΈΤΣΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ˙ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΠΙΖΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟ.
Όλα ξεκινάνε από μια πηγή λοιμώξεως που μπορεί να είναι τοπική ή αιματογενής, δηλαδή, να περιφέρεται με το αίμα και να προκαλεί μια μικρή απόφραξη αγγείων ή επιφανειακές θρομβοφλεβίτιδες κοντά στο εγκεφαλικό παρέγχυμα μέσα από το κρανίο. Αν συμβεί αυτό, είναι δυνατή η εισβολή των βακτηριδίων στο παρέγχυμα. Η εισβολή λοιπόν των βακτηριδίων σιγά σιγά μπαίνει στο παρέγχυμα του εγκεφάλου, δημιουργεί διάφορες καταστάσεις, κατά κύριο λόγο, μικρολοιμώξεις που δε γίνονται αντιληπτές και φέρνει μια πολυμορφοπυρηνική διήθηση των αγγείων. Ακριβώς αυτό είναι το επίμαχο σημείο που πρέπει να προσέξει κανείς.
Εάν εκεί πέρα αρχίσει και γίνεται μια ζώνη κοκκιωμάτων του ιστού, δημιουργείται μια εγκεφαλίτιδα ή μια μηνιγγίτιδα, η οποία προσβάλλει τους ινοβλάστες και από εκεί και ύστερα πλέον οι διεργασίες μπορεί να είναι γρήγορες, με το σχηματισμό επισκληριδίου αποστήματος ή εγκεφαλικού ακόμη αποστήματος. Εκείνο, όμως που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι οι μικρολοιμώξεις ακόμη και καταρροές, όπως είναι οι ρινίτιδες ή οι οδοντικές φλεγμονές, πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να εξετάζονται έγκαιρα, γιατί μπορούν να έχουν αυτές τις εξελίξεις.

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΠΑΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.
Συχνά, όμως, παραμελούν και περισσότερες των δυο ή τριών κρίσεων, περιμένοντας να εμφανιστούν στοιχεία, τα οποία θα πάψουν να τους κάνουν να θεωρούν την κατάσταση θολή. Το τελευταίο, βέβαια, μπορεί να αποφευχθεί με την καταγραφή ενός πολύωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος, το οποίο είναι σε θέση σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, περισσότερο από 90%, να δώσει την τελική απάντηση στο να είναι αναγκαία ή όχι η φαρμακευτική αγωγή.
 Κατά κανόνα, έστω και με τη μια κρίση, τη λεγόμενη «ευκαιριακή επιληπτική κρίση», καλό είναι να γίνεται η εκτενής διάγνωση και η άμεση αγωγή, διότι συνήθως η πρώτη είναι και αυτή που βλέπουμε, αλλά όχι και αυτή που συνέβει για πρώτη φορά.  Όπως δείχνει η εμπειρία με τα διαρκείας ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα, πάντα υπάρχει ένα υπόβαθρο, επιλεπτογόνου διαταραχής στον εγκέφαλο, που παρουσιάζει κλινικά έστω και μια κρίση, το οποίο είναι σαν ηφαίστειο, έτοιμο να εκραγεί με την πρώτη ευκαιρία. Ουσιαστικά, με τις σημερινές συνθήκες ζωής και τις κατακτήσεις της ιατρικής δεν έχει νόημα το να περιμένεις την πιστοποίηση της επιληψίας, μόνο από την κλινική διάγνωση. Ο θεμέλιος λίθος για αυτή τη δουλειά είναι η μακρύωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή και η καταγραφή μετά από πρόκληση.

ΟΙ ΕΠΙΚΤΗΤΕΣ ΦΟΒΙΕΣ

Η ΕΠΙΚΤΗΤΗ ΦΟΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΘΕΜΑ ΑΜΙΓΩΣ ΨΥΧΙΑΤΡΚΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΤΑΞΙΚΟ.
Μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε άνθρωπο ,κυρίως κατά τη νεαρή ηλικία, και να εκφραστεί σαν ειδική φοβία-αντίδραση μετά από οποιοδήποτε ερέθισμα. Υπάρχει, δηλαδή, μια σχέση αιτίου-αιτιατού ανάμεσα στις δυο καταστάσεις. Ανάλογα με το βαρόμετρο της χαρακτηριοδομής του ατόμου που υπόκεινται στην ειδική φοβία είναι και η αντίδραση του. Αν η αντίδραση αυτή αυξηθεί λόγω του ότι οι ψυχικές αντοχές είναι περιορισμένες, τότε μιλάμε για την επικράτηση της ειδικής φοβίας στο άτομο αυτό. Άρα μιλάμε για την ανάπτυξη μιας νοσηρής κατάστασης της οποίας η ανώτερη κλίμακα είναι ταυτόχρονα και ένα ψυχιατρικό πρόβλημα.

ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΥΣ ΚΑΝΑΔΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑΝ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ.
Βέβαια πρόκειται για μια παλιά νοσολογική κατάσταση, ήδη γνωστή με το όνομα υπερπυρηνική παράλυση από Γερμανούς νευρολόγους και αφορά εκφυλιστικές αλλοιώσεις, που βαθμιαία προσβάλλουν ορισμένα τμήματα του μεσεγκεφάλου, οδηγώντας τα μέχρι και στην πλήρη εκφύλιση. Εμφανίζεται με μια συχνότητα 10 ανά 100 χιλιάδες, χωρίς να έχει καμιά ιδιαίτερη προτίμηση σε φύλο, επάγγελμα, προέλευση ή εθνικότητα. Παθολογικά θεωρείται ότι ανήκει  στις ταοπάθειες. Ταό είναι μια πρωτεΐνη, η οποία όταν συσσωρεύεται εντός του νευρολογικού κυττάρου, δημιουργεί τους εκλεκτικούς παράγοντες που οδηγούν στην εκφύλιση των εγκεφαλικών περιοχών που αναφέραμε παραπάνω.

ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ «ΓΛΩΣΣΑΣ» ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ.
Η α (8-11 Hz), η β (11-20 Hz), η θ (4-7 Hz) και η δ (1-4,5 Hz). Σε έναν εγκέφαλο οι συνδυασμοί αυτών των ρυθμών μπορεί να εναλλάσσονται συνεχώς σε ποικίλους σχηματισμούς  και έχουμε χαρακτηριστική πολυτοπία εμφάνισης και έντασης, ανάλογα με την εγκεφαλική δραστηριότητα ή το νευρολογικό πρόβλημα. Σήμερα οι σχηματισμοί αυτοί μπορούν να καταγράφονται, αναλύονται, να υπολογίζονται  και να χαρτογράφονται σε σχήματα παρόμοια με «γλωσσικές εκφράσεις». Μπαίνουμε, δηλαδή, στην εποχή που με τη βοήθεια των υπολογιστών πιθανόν σε λίγο καιρό να έχουμε μηχανήματα, ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα που αποτυπώνουν γραφικά ακριβώς το πρόβλημα ή ακόμα και μιλούν. Έτσι λοιπόν, μαθαίνοντας τη γλώσσα του εγκεφάλου λύνουμε όχι μόνο το πρόβλημα πολλών νευροψυχιατρικών παθήσεων, αλλά φτάνουμε και στο επίπεδο να συνδιαλεγόμαστε και με τον ίδιο τον εγκέφαλο.


ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ ΈΧΟΥΜΕ ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΡΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΝΩΤΙΑΙΟΥ ΥΓΡΟΥ.
Κατά κύριο λόγο, η αύξηση της ενδοκρανιακής πιέσεως εκδηλώνεται τις πρωινές ώρες και μάλιστα ύστερα  από το σκύψιμο και μπορεί να έχει διάφορα  στάδια βαρύτητας. Από τους πρώτους κινδύνους και συμπτώματα είναι η διαταραχή της όρασης, γιατί η αύξηση της ενδοκρανιακής πίεσης μεταφέρεται στο έλυτρο των οπτικών νευρώνων, με αποτέλεσμα να μειώνει τη λειτουργία τους. Αυτές οι καταστάσεις μπορούν να έχουν και ραγδαία εξέλιξη π.χ. μετά από ένα κρανιοεγκεφαλικό χτύπημα ή μια έκρηξη θυμού με αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Πολλές φορές, μπορεί να έχουμε και μικροαιμορραγίες χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό άμεσα.

ΣΕ ΈΝΑ 30% ΤΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ ΈΧΟΥΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ.
Βέβαια, έχουν κάποια στοιχεία της νόσου του πάρκινσον, αλλά αυτά είναι σε υπέρμετρο βαθμό, ενώ άλλα τυπικά συμπτώματα λείπουν τελείως. Τα άτυπα σύνδρομα πάρκινσον χρήζουν, από κλινικής πλευράς, έγκαιρη διάγνωση και διαφοροδιάγνωση, προκειμένου να έχουν την ελπίδα μιας αποτελεσματικής θεραπείας. Ενώ π.χ. στην περίπτωση του συνδρόμου πάρκινσον  έχουμε τη βασική διαταραχή της ντοπαμίνης στα βασικά γάγγλια, σε άλλες περιπτώσεις, όπως είναι η ατροφία πολλαπλών συστημάτων και υπερπυρηνική παράλυση, υφίσταται μια ελαφρά διαταραχή στα βασικά γάγγλια, αλλά συνυπάρχουν και έντονες βλάβες στο στέλεχος του εγκεφάλου, παρεγκεφαλίδα και μεταίχμιο.

Ο ΎΠΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ, ΙΑΤΡΙΚΑ, ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΕΞΗΓΗΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ.
Δε γνωρίζουμε ακόμη ούτε την αιτία του, ούτε επίσης όλες τις αποκλίσεις του, μα κυρίως δεν έχουμε κατανοήσει μέχρι στιγμής και το έργο του. Η ανεξερεύνητη αυτή «γη» ήταν αδύνατο να μη δελεάσει χιλιάδες επιστήμονες, οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία θα έχουν ερευνητικά αποτελέσματα, τέτοια που θα άνοιγαν την επιστημονική τους όρεξη και πιθανόν θα βελτίωναν και την καριέρα τους. Έτσι λοιπόν έχει δημιουργηθεί, παγκόσμια, μια τεράστια αλυσίδα με τη «δραματουργική» έρευνα του ύπνου.

Η ΟΦΘΑΛΜΟΠΛΗΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΦΘΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΚΙΝΗΣΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΘΕΤΑ.
Πάρα πολλές φορές ξεφεύγει από την ιατρική αντίληψη, λόγω του ότι δεν υφίσταται πάντα επαρκής εξέταση. Στο γεγονός αυτό συμβάλλουν και δυο παράμετροι. Ο πρώτος είναι ότι, κατά κανόνα, δεν αναφέρεται από τον ασθενή και κατά δεύτερο λόγο το μόνιμα συγκεντρωμένο «προς τα μπρός» βλέμμα του ασθενούς δε δίνει, πολλές φορές, στον άπειρο γιατρό, την αφορμή για παραπέρα εξέταση. Έτσι τα συμπτώματα αυτά παραμένουν σε πολλές περιπτώσεις αδιάγνωστα με την εντύπωση ότι και η ασθένεια είναι σπάνια. Κατά κανόνα συνοδεύεται αυτή η οφθαλμοπληγία από διαταραχές της ισορροπίας, ομιλίας, «στραβοπατήματα» και αλλαγές της προσωπικότητας. Ανήκει στις ταοπάθειες (παθολογικές συγκεντρώσεις πρωτεϊνών εντός του κυττάρου).

ΈΝΑ ΝΕΟ ΤΕΣΤ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΈΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ.
Μετά από 15 χρόνια έρευνας Αμερικάνοι επιστήμονες διαπίστωσαν μια μεγάλη ευαισθησία στο εν λόγω τεστ σε ότι αφορά πολύχρονους καπνιστές. Το νέο τεστ μπαίνει στον συνδυασμό αντιγόνου – αντισώματος και στην επικοινωνία που έχουν μεταξύ τους. Εμφανίζεται θετικό σε πρώιμο στάδιο έτσι που να μπορεί να βγαίνει θετικό και σε ελαφρές περιπτώσεις.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟΥ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΆΤΟΜΑ ΌΣΟ ΚΑΙ ΜΕ  ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.
Αποτελεί το κλειδί της συμπεριφοράς του και το γνώμονα της επιβίωσης του. Άνθρωποι με υγιείς προσωπικότητες είναι ικανοί να προσαρμόζουν τη ζωή τους, ανάλογα με το περιβάλλον, να αντιμετωπίζουν στρεσογόνες καταστάσεις με επιτυχία και γενικά να έχουν μια ήρεμη ζωή, βγαλμένη μέσα από σωστές και υγιείς ανθρώπινες διαδικασίες. Γενικά, αυτό που χαρακτηρίζει την προσωπικότητα είναι η ατομικότητα, δηλαδή, μια σειρά από ξεχωριστά χαρακτηριστικά, τρόπους συμπεριφοράς και ατομικές ιδιότητες. Αυτό το γενικό σύνολο της προσωπικότητας αποτελεί ουσιαστικά το «ραντάρ» που συλλαμβάνει τα γύρω αισθήματα και ρυθμίζει τη στάση μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματα που εκδηλώνονται.

ΤΑ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΕΣ ΈΡΕΥΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΟΛΟΓΟ ΓΙΟΥΝΤΙ ΝΙΚΟΒΙΤΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΙΟΥ XMR ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΟΠΩΣΗΣ.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης που χαρακτηρίζεται, κατά κύριο λόγο, από αίσθημα συνεχούς καταβολής, έντονους πονοκεφάλους και πόνους στα άκρα μέχρι τα τέλη του ογδόντα θεωρείτο αποκλειστικότητα της ψυχιατρικής. Τα τελευταία χρόνια υπήρχε η υπόνοια ότι πίσω από αυτό κρύβεται λοίμωξη από ρετροϊούς ή πιθανόν άλλων ιογενών λοιμώξεων. Η Νίκοβιτς εξηγεί ότι στις αιματολογικές εξετάσεις σε άτομα με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, τακτοποίησε τον ιό XMR πολύ τακτικότερα από ότι στο μέσο πληθυσμό. Μάλιστα σε μια συνέντευξη υποθέτει ότι πιθανόν μέχρι είκοσι εκατομμύρια Αμερικάνοι έχουν τον ιό στο αίμα τους, χωρίς κλινικά συμπτώματα, αλλά μπορεί να παρουσιάσουν κάθε στιγμή και ως εκ τούτου πρέπει τα άτομα αυτά να αποκλειστούν και σαν αιμοδότες.  Ανάλογες έρευνες που άρχισαν να γίνονται στην Ευρώπη δεν έχουν πιστοποιήσει κάτι τέτοιο˙ αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν οφείλουμε να κάνουμε τις ανάλογες εξετάσεις, όταν υπάρχει υπόνοια τουλάχιστον στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.

ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΓΚΟΝΑΜ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΛΥΣΗΣ, ΠΛΑΓΙΑΣ ΜΥΟΤΡΟΦΙΚΗΣ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗΣ ΚΑΙ ΆΝΟΙΑΣ.
Πρόκειται για το χειρότερο συνδυασμό νευρολογικών συμπτωμάτων που μπορεί να συναντήσει κανείς. Το τέλος του ασθενούς μετά από βασανιστήρια είναι βέβαιο και η εξέλιξη των συμπτωμάτων δραματική. Κατά κύριο λόγο, ο συνδυασμός αυτός έχει παρατηρηθεί στα νησιά Γκονάμ και σε σπάνιες περιπτώσεις με παραλλαγμένες μορφές, κοντά στις περιπτώσεις αυτές. Χαρακτηρίζεται από αδυναμία κίνησης των οφθαλμών, αστάθεια, ατροφία των μυών και άνοια. Πολλοί θεωρούν ότι η αιτιολογία του είναι ένας συνδυασμός γενετικής προδιάθεσης με διατροφικές συνήθειες της περιοχής. Τα τελευταία χρόνια για λόγους ανεξήγητους, ο συνδυασμός των ασθενών αυτών άρχισε να εμφανίζεται και στην Ευρώπη.

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

ΈΝΑΣ ΦΟΒΙΚΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟ.
Δυνατό είναι όμως να μπορεί να διαχωριστεί το φόβο του. Στις περιπτώσεις των ειδικών φοβιών, όπου έχουμε εντοπισμένο το αντικείμενο του φόβου είτε  αυτό είναι πρόσωπο, πράγμα ή κατάσταση υπάρχει η δυνατότητα με την κατάλληλη αγωγή ή ακόμα και τη μοναδική θέληση του ασθενούς, το αντικείμενο αυτό της φοβίας σιγά σιγά να εξαλειφτεί. Οι τεχνικές είναι απλές και ο χρόνος βοηθός. Με τον καιρό πλησιάζει κανείς αυτό που φοβάται π.χ. σκυλιά και δημιουργεί κάθε τόσο μια νέα επαφή ή προσέγγιση με λιγότερο φόβο, μέχρι να υποχωρήσει κατά μεγάλο μέρος και πάψει να ενοχλεί την καθημερινότητα του φοβικού ατόμου

ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ: ΑΒΑΡΟΓΝΩΣΙΑ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΧΕΡΙΟΥ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ Ή ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΟ ΈΝΑ ΧΕΡΙ.
Η αβαρογνωσία, αν και συμβαίνει τακτικά, δεν πιστοποιείται τακτικά γιατί σπάνια εξετάζεται από τους γιατρούς και, κατά κανόνα, επισημαίνεται μόνο σε προχωρημένα στάδια βλάβης από τους ίδιους τους ασθενείς. Κατά την αβαρογνωσία, έχουμε μια συγκεντρωμένη βλάβη στους βρεγματικούς λοβούς, όπου και χάνεται το αίσθημα της ισορροπίας του βάρους. Κυρίως συμβαίνει μετά από τραύματα ή σκλήρυνση κατά πλάκας. Μόλις διαπιστωθεί είναι αναγκαίος ο εκτενής νευρολογικός έλεγχος για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

ΕΓΚΟΛΕΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΑ» ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΚΗΝΙΔΙΟ.
Το σκηνίδιο είναι ο θόλος του εγκεφάλου από το ύψος της μύτης και πάνω. Η περίπτωση του εγκολεασμού τόσο στο σκηνίδιο όσο και σε άλλα μέρη του εγκεφάλου είναι μια οξεία κατάσταση, που επέρχεται από την αυξημένη ενδοκρανιακή  πίεση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση συμβαίνει να έχουμε μετά από εγκεφαλίτιδες, αιμορραγίες, όγκους, αποστήματα κ.τ.λ.. Ο ασθενής εμφανίζει αυξανόμενη απάθεια, κεφαλαλγία, εμετό, οίδημα θηλής και παρέσεις. Η  κλινική εικόνα εξελίσσεται δραματικά και δεν πρέπει να περιμένουμε καθόλου. Όταν συμβαίνει αυτό πρέπει να έχουμε άμεση μεταφορά του ασθενούς σε νοσοκομείο και νευροχειρουργική θεραπεία.

ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟΥΣ ΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Το ότι δε συζητάτε όσο πρέπει και δεν αναλύεται επιστημονικά οφείλεται σε δυο λόγους: πρώτον, οφείλεται στην κατά λάθος εκτίμηση ότι πρόκειται για μια μη αναστρέψιμη κατάσταση της νόσου και δεύτερον, σαν συνέχεια του πρώτου, πολλοί το θεωρούν σαν κάτι φυσιολογικό, ιδιαίτερα στους επιληπτικούς ασθενείς με φαρμακοανθεκτικούς σπασμούς. Η εν λόγω διαταραχή της προσωπικότητας βγάζει «προς τα έξω» μια παθητικοεπιθετική συμπεριφορά με αυξημένες τάσεις εξάρτησης και ταυτόχρονης αποφευκτικότητας.
Είναι ένα πεδίο, το οποίο μόλις διευκρινιστεί και ερευνηθεί επαρκώς,  ιατρικά, ακόμα και με τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα, όπως το εικοσιτετράωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, μαγνητική τομογραφία, υπάρχει η δυνατότητα τόσο φαρμακευτικής όσο και ψυχαναλυτικής  βοήθειας. Αυτή η βοήθεια είναι απαραίτητη, διότι βελτιώνει ουσιαστικά την κατάσταση του ασθενούς με αποτέλεσμα να υπάρχει μια γενική πρόοδος στην επανακοινωνικοποίηση του.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ.
Ο λόγος αυτός είναι επειδή πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μια και την αυτή ασθένεια. Διαγνωστικά, πρόκειται όμως για δυο διαφορετικές νοσολογικές καταστάσεις, οι οποίες ξεχωρίζουν από τα εξής συγκεκριμένα συμπτώματα. Στο σύνδρομο Στυλ-Ρίτσαρσον-Ολτσέφσι έχουμε μια χαρακτηριστική οφθαλμοπληγία, κυρίως κατά τον κάθετο άξονα κίνησης. Υπάρχει μια έντονη δυστονία στον αυχένα, σχεδόν πλήρη αδυναμία ομιλίας και έντονη διαταραχή ισορροπίας με πτώση προς τα πίσω. Ο διαχωρισμός πρέπει να γίνεται πάντα το δυνατόν νωρίτερα, διότι η ακολουθούμενη φαρμακευτική αγωγή και θεραπευτική μεταχείριση είναι διαφορετική.

ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ, ΌΤΑΝ ΛΕΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΤΑ ΝΕΥΡΙΚΑ ΕΚΕΙΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ ΧAΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΝΕΥΡΩΝΕΣ. 
Χρόνια ολόκληρα ή μάλλον αιώνες ,γενικά, οι νευρολόγοι και οι ερευνητές ασχολούνται με τη λειτουργία των νευρώνων και εντείνουν την προσοχή τους στις δικές τους δυσλειτουργίες και παθήσεις. Πέρα όμως από αυτά τα κύτταρα, που υπολογίζονται στο 15% του όγκου του εγκεφάλου, υπάρχει και ένα 85% κυττάρων, τα οποία μέχρι στιγμής ήταν εκτός ερευνητικού ενδιαφέροντος. Πρόκειται για τα λεγόμενα κύτταρα της νευρογλοίας, τα οποία εκτελούν ένα τεράστιο έργο, σε ότι αφορά πρωτογενείς εγκεφαλικές δραστηριότητες, καθώς επίσης και παθολογικές νευρολογικές καταστάσεις. Η νευρογλοία έγινε αντικείμενο εντατικής έρευνας την τελευταία πενταετία, έχοντας φέρει στο φως νέες ανακαλύψεις για τη θεραπεία του κεντρικού νευρικού συστήματος.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΠΟΛΥΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΕΙΣ.
Χαρακτηριστικά είναι τα οζίδια που δημιουργούνται στα κάτω άκρα με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του βλαισού μεγάλου δακτύλου του άκρου ποδός. Χρειάζεται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία, διότι αλλιώς γενικεύεται και ιδιαιτέρα στο γυναικείο φύλο. Μπορεί αρχικά να προσβάλει τη μία ή την άλλη πλευρά και μετά να προχωρήσει προς τα πάνω, «χτυπώντας» τόσο τις αρθρώσεις γόνατου, ισχίου και σπονδυλικής στήλης. Έχει μια προοδευτική εξέλιξη, ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται σε μεγάλες ηλικίες. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη μαζί με άλλες νευρολογικές παθήσεις, όπως είναι οι πολυνευρίτιδες, ριζίτιδες και κοίλες μεσοσπονδυλίων δίσκων.

ΟΙ ΖΗΛΟΦΘΟΝΟΙ  ΣΥΖΥΓΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΕ ΌΤΙ ΤΟΥΣ ΈΦΕΡΕ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ.
Κατά κανόνα, καταφεύγουν σε πράξεις και λόγια χωρίς σημασία, εναντίων υποτιθεμένων «αντιπάλων», καταστρέφοντας ακόμη και συντροφικές σχέσεις, κατασκοπεύοντας άδικα τον ή τη σύντροφο, χωρίς λόγο ή αντικείμενο.  Κατά κανόνα, σε αυτά τα άτομα λείπει η ωριμότητα, καθώς επίσης και η φαντασία να καταλάβουν ότι με τον τρόπο τους καταστρέφουνε μια σχέση, μειώνοντας την ευαισθησία και τη γοητεία που είχε, οδηγώντας έτσι την όλη κατάσταση σε μια αναμενόμενη δυστυχία.

ΣΥΓΚΟΠΤΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΈΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΔΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΑΡΚΕΤΟ ΑΙΜΑ.
Κύριος λόγος για αυτές τις καταστάσεις είναι καρδιοαγγειακά προβλήματα με αιμοδυναμικές διαταραχές που οδηγούν στο έλλειμμα οξυγόνωσης του εγκεφάλου. Αυτές με τη σειρά τους προκαλούν σοκ και πόνο και λιποθυμία με ήπιους σπασμούς. Αν κανείς καταφέρνει σε αυτό το διάστημα να κάνει ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα στο λιποθυμισμένο ασθενή, διαπιστώνει στοιχεία παρόμοια με αυτά του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος ενός επιληπτικού. Το συγκοπτικό επεισόδιο θεωρείται μη επιλεπτογενές, παρόλο που έχουμε εγκεφαλική επιληπτική διαταραχή. Πρόκειται για μια ιατρική συνήθεια με αρκετές αμφιβολίες και αντιρρήσεις που ακόμα δεν έχουν τελεσιδικήσει.

ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΣ SUDECK

Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ SUDECK ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΒΑΡΙΑ ΑΛΓΟΔΥΣΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΈΝΤΟΝΗ ΤΑΣΗ ΓΙΑ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΤΟΥ ΝΕΥΡΟΦΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΠΟΛΛΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΦΛΕΓΜΟΝΩΝ.
Συνήθως εμφανίζονται στην άκρα χείρα ή στον ώμο ή και στα δυο μέρη. Στην περιοχή αυτή υπάρχει έντονη καυσαλγία συνοδευόμενη από υπεριδρωσία, απώλεια τριχών στην περιοχή αυτή, ατροφία και αισθητικές διαταραχές. Πονάει τρομερά και αν παραμείνει πάνω από λίγες μέρες, δημιουργεί δυστροφίες και έντονη απώλεια της κινητικότητας. Σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις συνοδεύεται και από εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, κυρίως της συγκέντρωσης και μνήμης. Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση είναι δύσκολο να αποφανθεί, εάν είναι δευτερογενείς ή πρωτογενείς, όμως σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελέγχονται.

Η ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ουσιαστικό ρόλο παίζουν και οι σωματικές και κινητικές εκφράσεις. Ένας συνδυασμός υψηλής τεχνολογίας πολύωρης ηλεκτροεγκεφαλογραφικής καταγραφής με σύγχρονη λήψη βίντεο δίνει τη δυνατότητα της πλέον εκτενούς πληροφόρησης για κάθε επιληπτικό σύνδρομο. Αναλύοντας όλα τα καταγραφόμενα στοιχεία δεν παραμερίζεται πλέον κανένα στοιχείο πληροφορίας θεραπευτικής αξιολόγησης. Βέβαια, το δύσκολο για την περίπτωση αυτή είναι ότι χρειάζονται ειδικά κέντρα με ειδικά εκπαιδευμένους γιατρούς και βοηθούς, προκειμένου να γίνει η σωστή και χρήσιμη αξιολόγηση.

ΖΗΛΕΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΌΤΙ Η ΖΗΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΈΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ Ή ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.
Η μοντέρνα κοινωνία, μέσα στο μοντέρνο εννοείται και ο τρίτος κόσμος, έχει θεοποιήσει την ιδιοκτησία. Μαζί με αυτή έχει θεοποιήσει και το «ιδιοκτησιακό καθεστώς» του σεξουαλικού συντρόφου. Έτσι λοιπόν, ο σεξουαλικός σύντροφος και ιδιαίτερα ο μόνιμος θεωρείται αντικείμενο κατοχής απριόρι και πολλές φορές σε πολλές χώρες και νομικά. Μέσα στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία παραμένει δύσκολο να βρεθεί ένα μονοπάτι, προκειμένου η σεξουαλική ελευθερία να είναι αμιγώς προσωπική υπόθεση του κάθε ατόμου. Αυτονόητα δε, όταν έχουμε μια ελαφριά έως μέτρια ψυχοπαθητική απόκλιση με έντονα αισθήματα ιδιοκτησίας και ζήλειας, τότε η εξέλιξη μιας ψύχωσης με παρανοειδή χαρακτηριστικά έρχεται ακόμα πιο κοντά.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΣΤΙΚΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑ ΣΤΗ ΡΙΖΑ ΤΗΣ ΜΥΤΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΣΑΝ ΜΙΑ ΣΕΛΑ ΑΛΟΓΟΥ.
H «Σέλα της μύτης» είναι πάντα ένα παθογνωμικό στοιχείο, γιατί σπάνια από μόνη της αποτελεί ένα τυχαίο εύρημα. Τη βρίσκουμε σε παθολογικές περιπτώσεις,  όπως τη σύφιλη ή στη χρόνια χρήση κοκαΐνης και πολύ τακτικά στη νόσο του Βέγκενερ. Αρκετές φορές συνοδεύεται και από διάτρητο διάφραγμα. Όπως και να έχει η περίπτωση, ο συγκεκριμένος έλεγχος για την προέλευση της για τις ασθένειες που αναφέραμε είναι απαραίτητος για την έγκαιρη θεραπεία. Ιδιαίτερα στη νόσο του Βέγκενερ, όπου κανείς πρέπει να αρχίσει άμεσα με ανοσοκαταστολή.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΙΘΙΣΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΟΣ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΟΥ ΝΟΣΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΕΝΟΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ.
Βέβαια με τις τεχνολογικές δυνατότητες αυτό σήμερα είναι τελείως περιττό και αντίθετο, σε ότι αφορά τη θεραπευτική προσέγγιση του προβλήματος. Η λύση σήμερα είναι η δυνατότητα μιας περιπατικής καταγραφής και εκτίμησης της. Δηλαδή, φορώντας μια κάσκα ηλεκτροδίων και μια ελαφριά συσκευή καταγραφής των εγκεφαλικών ερεθισμάτων. Πατώντας ένα κουμπί έχεις τη δυνατότητα της επισήμανσης μιας επιπλέον διαταραχής, όπως είναι η εμφάνιση μιας επιληπτικής κρίσης. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων της πολύωρης καταγραφής με τις ταυτόχρονες υποδείξεις του ασθενούς, οδηγεί στα κατάλληλα διαγνωστικά συμπεράσματα και θεραπευτικές υποδείξεις.

ΤΑ ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ VIAGRA, LEVITRA, SIALIS.
Όλα αυτά τα φάρμακα έχουν ασφαλώς και τις ανάλογες παρενέργειες, πονοκεφάλους, ρινίτιδες, ελαττωμένη όραση έως τύφλωση. Μάλιστα οι γιατροί προειδοποιούν ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν ήδη ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρδιακό έμφραγμα πρέπει να τα αποφεύγουν αυτά. Επίσης τα φάρμακα αυτά σε ένα ποσοστό μέχρι 30% είναι και αναποτελεσματικά. Συνεπώς η φαρμακευτική έρευνα στον τομέα αυτό απαιτεί καινούριες και πιο πρακτικές σε εφαρμογή ανακαλύψεις.

ΣΕ ΌΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΒΛΕΜΜΑ (ΟΠΤΙΚΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ) ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΩΝ (ΣΑΚΚΑΔΙΚΩΝ) ΚΙΝΗΣΕΩΝ.
Αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε όταν ένα αντικείμενο κινείται, η βραδεία κίνηση παρακολούθησης σχηματίζει είδωλο στην περιοχή της ώχρας κηλίδας του αμφιβληστροειδούς, ελεγχόμενη από το κέντρο της παρακολούθησης των αργών κινήσεων στον ινιακό φλοιό. Για την ταυτόχρονη παρακολούθηση ενός νέου αντικειμένου συγχρονίζεται η ταχεία σακκαδική κίνηση από το μετωπιαίο λοβό και στέλνει το είδωλο πάλι στην ωχρά κηλίδα. Αυτές οι κινήσεις συντονισμένες μεταξύ τους οδηγούν στη δημιουργία της οπτικής εικόνας (βλέμμα). Πρόκειται για περίπλοκες διαδικασίες, οι οποίες πρέπει να είναι άκρως συντονισμένες προκειμένου να έχουν θετικό αποτέλεσμα.

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ.
Οι διαταραχές της διάθεσης είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλους μας. Σε μεγάλο ποσοστό οφείλονται στη συγκέντρωση ενός νευροδιαβιβαστή, που λέγεται ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη μεταφέρει τον ερεθισμό από το ένα εγκεφαλικό κύτταρο στο άλλο. Παίζει, δε, ένα βασικό ρόλο σε ότι αφορά τη ρύθμιση του κέντρου επιβράβευσης στον εγκέφαλο. Ένα νευρωνικό τόξο που μεταξύ άλλων περνάει από το χαλινό του εγκεφάλου και την επίφυση και καταλήγει στο θάλαμο˙ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην έκκριση της ντοπαμίνης. Σε έρευνες που έχουν γίνει, έχει διαπιστωθεί ότι μια υπερδραστηριότητα των κυττάρων στην περιοχή αυτή διαταράσσει και το συντονισμό της ντοπαμίνης στο κέντρο της επιβράβευσης, με αποτέλεσμα να μειώνεται η διάθεση και να πέφτει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

ΑΛΓΟΔΥΣΤΡΟΦΙΑ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΝΕΥΡΙΚΟ, ΜΥΪΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ (ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ).
Η αλγοδυστροφία ξεκινά κυρίως από μια διαταραχή του συμπαθητικού νευρικού συστήματος στην περιοχή του ώμου ή του αγκώνα και τοπικά μέσω της ενεργοποίησης των νευρικών ινών τύπου C δημιουργεί έντονο άλγος, οίδημα, φλεγμονή, οστική βλάβη και δυστροφία. Τα χαρακτηριστικά της αλγοδυστροφίας είναι τόσο έντονα που οδηγούν αμέσως στη διάγνωση. Για αυτό το λόγο, σε ότι αφορά τη θεραπευτική προσπάθεια δεν πρέπει να υπάρχει καμιά καθυστέρηση. Όσο εγκαθίσταται η βλάβη, τόσο πιο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση της. Η δε φροντίδα της αντιμετώπισης των λοιμώξεων πρέπει να συμβαδίζει με αυτή της διόρθωσης της αισθητικής (συμπαθητικής) διαταραχής.

VAGINA DENTATA

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ VAGINA DENTATA (ΟΔΟΝΤΩΤΟΣ ΚΟΛΠΟΣ).
Πρόκειται για την ιδέα ή για την κατάσταση που πολλοί σχηματίζουν ότι στον κόλπο της γυναίκας υπάρχει οδοντική αντιστοιχία. Αποτελεί κυρίως μύθο που προέρχεται από τα νησιά της Νέας Γουινέας και από φυλές της Αφρικής. Στον Ευρωπαϊκό χώρο χαρακτηρίζεται κάτι σαν ανάλογο του φόβου ευνουχισμού για τους άντρες και αντιμετωπίζεται ανάλογα.

ΆΝΟΙΑ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΛΕΒΙ

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000 ΈΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΆΝΟΙΑΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΆΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΆΛΛΕΣ ΈΧΟΥΝΕ ΜΙΑ ΑΙΤΙΑ.
Στις τελευταίες ανήκει και η άνοια που προκαλείται από τα σωματίδια Λεβί. Πρόκειται για άτυπα υπολείμματα κυττάρων, τα οποία βρίσκονται σε περιοχές της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου και σε έναν πυρήνα της μέλανας ουσίας. Αυτός είναι και ο λόγος που τακτικά συνδυάζεται αυτή η άνοια με οπτικές ψευδαισθήσεις και διαταραχές της μνήμης και παρκινσιονικά συμπτώματα, όπως είναι η βραδυκινησία. Παρόλο που δανείζεται συμπτώματα από άλλες νοσηρές καταστάσεις, αποτελεί μια αυτοτελή νόσο, δύσκολα θεραπεύσιμη και πάντα σχεδόν με κακή πρόγνωση. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις εκείνες που θα υπάρξει έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

ΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΕΣ ΣΕ ΣΑΡΚΟΕΙΔΩΣΗ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ, ΓΟΝΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΔΟΚΝΗΜΙΚΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ.
Όλη αυτή η συμπτωματολογία είναι προοίμιο, κατά κανόνα, μιας χρόνιας ιδιοπαθούς ασθένειας που λέγεται σαρκοείδωση. Η σαρκοείδωση χτυπάει κυρίως τους πνεύμονες και τον εγκέφαλο, αλλά αρχίζει με αυτά τα συμπτώματα. Με τoν καιρό φουσκώνουν τα δάκτυλα σαν «λουκάνικα», χαλάνε τα νύχια, υπάρχει υπερτρίχωση σε χέρια και πόδια και το δέρμα χάνει το φυσιολογικό του χρώμα. Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται άμεση διερεύνηση και γρήγορη θεραπεία για να έχουμε επιτυχή έκβαση. Η οποιαδήποτε καθυστέρηση φέρνει μόνο προβλήματα.

ΤΟ ΦΡΟΫΔΙΚΟ ΟΛΙΣΘΗΜΑ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΦΡΟΫΝΤ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ Ή ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΗΤΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΙΑ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ, ΕΝΩ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΚΡΥΦΗ.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό τα φροϋδικά ολισθήματα είναι αποτελέσματα διαταραγμένης σεξουαλικής ζωής ή επιθυμίας, πάντα, κατά το Φρόϋντ. Συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους σε μερικούς όμως περισσότερο και πιο τακτικά. Κάποιοι νευροφυσιολόγοι, που μπήκαν στον κόπο με σύγχρονα μηχανήματα να εξετάσουν τις λειτουργίες αυτών των ατόμων πιο βαθιά, κατέληξαν ότι τα φροϋδικά ολισθήματα είναι κατά το μεγαλύτερο τους ποσοστό εγκεφαλικές δυσλειτουργίες ή προβλήματα ατελούς λειτουργίας νευρωνικών τόξων. Γενικά, παρατηρούμε πως αργά και σταθερά η σύγχρονη τεχνολογία αρχίζει με απλότητα και εύστοχες παρατηρήσεις  και εξηγεί τα περίπλοκα «μυστήρια» ψυχολογίας.

Η ΖΗΛΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΈΧΕΙ ΈΝΑ «ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΟ» ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ.
Δρα, δηλαδή, και κατά περίπτωση πρόσωπο, πράγμα, χώρο, σύντομα ή διαρκώς. Στην περίπτωση που δρα ποικιλοτρόπως και διαρκώς, τότε έχουμε παθολογικές καταστάσεις οι οποίες μπορούν να δείξουν και ακραίες εξελίξεις. Ακραίες εξελίξεις, όπως τη λεγόμενη ψύχωση ζήλειας ή παράνοια της ζήλειας. Βέβαια, το οξύμωρο με αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι σε ακραίες καταστάσεις, όπως νευρώσεις, ψυχώσεις θεραπεύονται  γρηγορότερα και ουσιαστικότερα από τις περιπτώσεις ζήλειας που υποβόσκουν. Ο λόγος είναι προφανής˙ οι δεύτερες είναι διαδομένες και συνήθεις και δε λαμβάνονται υπόψη, παρά μόνο όταν φτάσουν σε οξεία παρεκτροπή.

ΤΟ STATUS EPILEPΤICUS Ή ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΩΝ ΤΡΙΑΝΤΑ ΛΕΠΤΩΝ.
Η επιληπτική κατάσταση είναι μια άκρως επικίνδυνη κλινική διαταραχή. Έτσι το πρώτο μέλημα, οποιουδήποτε πέφτει στην αντίληψη του κάτι τέτοιο, είναι να προφυλάξει τον ασθενή σε ένα ασφαλές μέρος, μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο που θα τον οδηγήσει στο νοσοκομείο, προκειμένου να λάβει την κατάλληλη βοήθεια. Το status epilepticus είναι μια περίπλοκη ιατρική κατάσταση, γρήγορα εξελισσόμενη και επικίνδυνη και η μέγιστη βοήθεια που μπορεί να προσφερθεί από κάποιον ειδικό είναι η φροντίδα για την έγκαιρη άφιξη ειδικής ιατρικής βοήθειας.

ΤΟ PROVENGE ΉΡΘΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΣΑΝ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ.
Το φάρμακο αυτό ήρθε μετά από την επαναστατική ιδέα όχι να κατευθυνθεί στον προστάτη σαν απευθείας αντικαρκινικό φάρμακο, αλλά να διεγείρει τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού που σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα του προστάτη. Έχουμε, δηλαδή, για πρώτη φορά μια μέθοδο «μπιλιάρδο», που η μια μπάλα χτυπάει την άλλη, προκειμένου να είναι η θεραπεία του καρκίνου πιο προσβάσιμη και ανέξοδη. Το Provenge φαίνεται ότι εκπληρεί όλες αυτές τις ιδιότητες και ανοίγει νέους δρόμους στην αντικαρκινική θεραπεία.

Η ΛΕΞΗ ΦΕΡΟΡΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΦΕΡΩ ΚΑΙ ΟΡΜΗ.
Το ιδιαίτερο στις φερορμόνες είναι ότι ενώ πρόκειται για ιδιαίτερης σημασίας, για τη ζωή, ορμόνες, ουσιαστικά η δράση τους είναι εκτός σώματος και κυκλοφορούν στο περιβάλλον˙ σαν χημικοί αγγελιοφόροι που προσδίδουν την αλλαγή συμπεριφοράς σε όσους τη δέχονται. Ειδικά όργανα υποδοχής, όπως στην περίπτωση του οργάνου Γιάκομπσον, υποδέχονται τις ορμόνες αυτές και ανάλογα με την ποιότητα τους και την ταυτότητα τους ρυθμίζουν τις συμπεριφορές τους και μια από αυτές είναι η ερωτική.

ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ ΌΤΙ ΆΤΟΜΑ, ΤΥΦΛΑ Ή ΣΧΕΔΟΝ ΤΥΦΛΑ, ΌΤΑΝ ΕΚΤΕΘΟΥΝ ΣΕ ΈΝΤΟΝΟ ΦΩΣ ΓΙΑ  ΛΙΓΟ, ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΈΝΤΟΝΕΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ.
Έρευνες, που γίνονται τον τελευταίο καιρό, κατέδειξαν ότι στο βάθος του ματιού, στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, υπάρχουν ορισμένα γάγγλια, τα οποία παράγουν ειδικές πρωτεΐνες, τις μελανοψίνες, οι οποίες και από ελάχιστο φως μπορούν να ερεθιστούν έτσι ώστε να προκαλέσουν μια γενικευμένη εγκεφαλική αντίδραση, που καταλήγει με την κλινική εικόνα της ημικρανίας. Αυτός είναι και ο λόγος που όταν εκτεθούν τα άτομα αυτά, παρόλο το ότι δε βλέπουν και στο λίγο φως, μπορούν να έχουν  ημικρανία.
Εδώ όμως πρέπει να προσθέσουμε ότι έχουμε γεννητικά προδιατεθειμένα άτομα, τα οποία έχουν μια τάση στις ημικρανίες και ιδιαίτερα σε αυτές τις ημικρανίες με αύρα, οι οποίες δημιουργούν την όλη προϋπόθεση ώστε με τον κάθε είδους ερεθισμό, οπτικό, ακουστικό ή κατάσταση στρες, να μπαίνει σε διέγερση όλη η διαδικασία παραγωγής ημικρανίας. Το γεγονός, όμως, ότι και σε τυφλά άτομα, ελάχιστο φως μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση αυτή, μας δείχνει περισσότερο πόσο ευαίσθητος είναι ο κεντρικός πυρήνας παραγωγής ημικρανιών, ο θάλαμος. Και εκεί ακριβώς πρέπει να συγκεντρωθεί όλη η έρευνα, προκειμένου να δοθεί η μια θεραπεία στις ημικρανίες.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕΙ ΌΤΙ ΜΙΑ ΣΑΦΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΙΤΙΑ, ΣΕ ΌΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ALZHEIMER, ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ.
Υπάρχει, βέβαια, η ένδειξη ότι κάποιες παθολογικές πρωτεΐνες, όπως το β-αμυλοειδές και τα δεμάτια-ΤAU, είναι αυτά που παρεμβάλλονται μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου και δημιουργούν το πρόβλημα. Θεωρείται δε ότι αυτά είναι πρωτεϊνικά υπολείμματα του εγκεφάλου, που δεν έχουν την κατάλληλη αποδομή. Όπως και να έχει όμως το πρόβλημα, είναι σίγουρο ότι μεσολαβεί πολύς χρόνος από το ξεκίνημα της αρρώστιας μέχρι την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων. Όπως και να έχει, όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα π.χ. ελαφρά δυσλειτουργία μνήμης, ήδη είναι αργά για ουσιαστική θεραπευτική αγωγή. Πρέπει, δηλαδή, να βρεθούνε κλινικές ή συμπτωματικές ενδείξεις που χρονικά να είναι στην αρχή της νόσου, προκειμένου να έχουμε ελπίδα για θεραπευτική αγωγή.

ΕΠΙΛΗΨΙΑ: ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΕΚΑΡΝΤΙ

ΤΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΕΚΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.
Έτσι λοιπόν η ταξινόμηση τους και η τακτοποίηση τους παίζει ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο, τόσο για την πρόγνωση όσο και για τη θεραπεία. Το 1965 ο Γάλλος νευρολόγος Ζαν Εκαρντί περιέγραψε ένα επιληπτικό σύνδρομο που πήρε το όνομα του και βασίζεται σε μια γενετική διαταραχή του χρωμοσώματος χ. Για αυτό το λόγο προσβάλλονται κυρίως τα κορίτσια και μόνο κάτω από ορισμένες παραλλαγές τα αγόρια. Έχει ένα χαρακτηριστικό χρόνο εμφάνισης τρεις έως πέντε μήνες, μετά τη γέννα που είναι καλή. Εκδηλώνεται κυρίως κατά την περίοδο ανάπτυξης των ραφών στον εγκέφαλο και παρατηρείται τότε μια ελλιπής ανάπτυξη του μεσολόβιου και κάποιο ρόλο παίζει επίσης και η τεστοστερόνη.  Η αντιμετώπιση του χρειάζεται άμεση και συντεταγμένη θεραπεία.

Ο ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΠΕΡΙ ΧΟΚ ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 97 ΕΤΩΝ. ΉΤΑΝ ΑΠΟ  ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.
Δουλεύοντας στην Ουάσιγκτον, στο παιδιατρικό τμήμα του εκεί νοσοκομείου, ασχολήθηκε πολύ με τα λιποβαρή και πρόωρα, τα οποία ο ίδιος έπρεπε με έναν αναπνευστήρα να τα κρατήσει στην ζωή, χορηγώντας τους οξυγόνο.  Έτσι λοιπόν, ήταν μεγάλη η χαρά του, όταν έσωσε ένα τέτοιο μωράκι και ιδιαίτερα όταν το είδε καλύτερα μερικούς μήνες αργότερα. Εκείνο που τον τρόμαζε όμως και του άλλαξε κυριολεκτικά την ζωή, ήταν ότι το μωράκι ήταν τυφλό. Ακολουθώντας μια τιτάνια προσπάθεια με μεγάλες ιατρικές έρευνες, διαπίστωσε ο γιατρός Χοκ ότι τα λιποβαρή πρόωρα που εκτίθενται σε χορήγηση οξυγόνου έχουνε μια απώλεια της όρασης. Η αρρώστια αυτή ονομάζεται νεογνική αμφιβληστροειδοπάθεια και έχει σχέση με το μεταβολισμό του οξυγόνου μετά τη γέννα.

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ BRITISH ΤΗΣ MEDICAL ZONER ΈΦΕΡΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ «ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ» ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΈΓΚΡΙΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ GUARDIAN ΌΤΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΤΑΞΑΝ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟ 2004, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ Η ΓΡΙΠΗ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ ΕΙΧΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ DOX KAI PLAXO ΌΣΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΆΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΗΣΑΝ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΥΤΗ.
Βλέπουμε, δηλαδή, ότι υπήρχε μια, αν μη τι άλλο,  καλά οργανωμένη οικονομική συνεργασία μεταξύ κάποιων ομάδων που είναι στην κυριαρχία των ιατρικών πραγμάτων, προκειμένου να προωθηθεί και να εκμεταλλευτεί οικονομικά το εμβόλιο.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΟΥΔΟΣ;

ΣΑΝ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗ ΟΥΔΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΜΙΑΣ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.
Για να το πούμε πιο απλά είναι το όριο αντίστασης του κάθε εγκεφάλου στην εμφάνιση των επιληπτικών κρίσεων. Όταν «χαμηλώσει» η εγκεφαλική ουδός ή αυξηθεί η ένταση των επιληπτικών κρίσεων, τότε έχουμε και την κλινική τους εμφάνιση. Όσο πιο χαμηλή είναι η εγκεφαλική ουδός, τόσο είναι εντονότερες και πιο δύσκολα θεραπεύσιμες οι επιληπτικές κρίσεις. Άρα σε μια εμπεριστατωμένη νευρολογική εξέταση σε ότι αφορά τα επιληπτικά σύνδρομα, η εντόπιση του ορίου της εγκεφαλικής οδού πρέπει να συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε μέσα στην όλη διαγνωστική προσπάθεια. Με βάση αυτό να συντονίζεται και η ανάλογη αγωγή.

ΜΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΑΓΓΕΙΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΒΕΓΚΕΡ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΔΕΡΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΑ ΝΕΥΡΑ.
Η βλάβη των περιφερικών νεύρων είναι κυρίως ότι αφορά την αισθητική τους λειτουργία και είναι σχετικά γρήγορης εξέλιξης, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσεται μαζί τους και μια διάχυτη δερματίτιδα, κυρίως στους αγώνες και σε άλλες θέσεις. Η δυάδα των δυο συστημάτων μπορεί να αποτελέσει χαρακτηριστικό γνώρισμα για τη διάγνωση και τη γρήγορη αρχή της θεραπευτικής που είναι προϋπόθεση για τη σωστή θεραπεία της νόσου. Βεβαίως, η νόσος του Βέγκερ χτυπάει και άλλα συστήματα, τα οποία εμφανίζουν συμπληρωματική συμπτωματολογία σε σχέση με αυτά που αναφέραμε ˙χρειάζεται χαρακτηριστικός έλεγχος των αντισωμάτων ANCA.

ΤΟ ΛΕΜΦΩΜΑ ΜΠΟΥΡΓΚΙΤ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΛΕΜΦΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΩΝ Β ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΤΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ 1956 ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ.
Πρόκειται για ένα καρκίνωμα με σαφώς γονιδιακή προδιάθεση, αλλά εμφανίζεται περίπου στο 90% των περιπτώσεων του AIDS και ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία. Η αφορμή για την τακτική του εμφάνιση είναι ο ιός του Epstein Barr, που είναι η ουσιαστική αφορμή για την εμφάνιση του καρκινώματος Μπούργκιτ, κυρίως το πρόσωπο, ιδιαίτερα στην κάτω γνάθο, το νεφρό και στις ιερολαγόνιες περιοχές. Το καρκίνωμα Μπούργκιτ  και λόγω της αύξησης του AIDS και των αφρικανικών μεταναστών άρχισε να εμφανίζεται πιο τακτικά και στις Ευρωπαϊκές χώρες, όπου λόγω στατιστικών και έλλειψης εμπειριών δεν ήταν ιδιαιτέρα γνωστό. Τώρα πλέον εμφανίζεται όλο και τακτικότερα και ιδιαιτέρα όταν το βλέπουμε σε παιδιά, πρέπει να χτυπάμε «συναγερμό».

ΟΙ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΨΥΧΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ.
Στις επιληπτικές ψυχώσεις αυτό που αντιμετωπίζουμε πέρα από τις επιληπτικές κρίσεις είναι μια έντονη ψυχοκινητική διαταραχή, συνοδευμένη από έντονη διέγερση από τη μεριά του ασθενούς. Πρόκειται για μια κλινική εικόνα με έντονη συμπτωματολογία που κάνει δύσκολη και την εξέταση και τη θεραπεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρησιμοποίηση κάποιου νευροληπτικού φαρμάκου, πέρα από τα αντικαταθλιπτικά, για την καταστολή του ασθενούς, είναι απαραίτητη. Παρόλα αυτά, οι συνδυασμοί αντιεπιληπτικού και νευροληπτικού φαρμάκου είναι οριακοί και χρειάζονται σωστούς χειρισμούς. Ένα τέτοιο νευροληπτικό φάρμακο που μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά είναι η θειοριδαζίνη, η οποία μπορεί και καταστέλλει τον ασθενή χωρίς να επηρεάσει την αντιεπιληπτική αγωγή.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.