ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΚΑΙ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ


Εδώ και πολλά χρόνια υφίσταται ένας αγώνας των νευρολόγων με τα μικρόβια που προσβάλλουν τον εγκέφαλο. Όχι μόνο για τους νευρολόγους, αλλά και τους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων οι λοιμώξεις του εγκεφάλου «εγκεφαλίτιδες» ή των υμένων που τους περιβάλλουν «μηνιγγίτιδες» αποτελούν το φόβο και τον τρόμο.
Αυτό συμβαίνει διότι από την ώρα που θα εμφανιστεί μια τέτοια κατάσταση μέχρι την απόλυτη κατάκλιση του ασθενούς το χρονικό διάστημα είναι ελάχιστο. Πρόκειται κυριολεκτικά για ώρες. Αν σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν υποθέσει ο γιατρός τη σωστή διάγνωση, και δεν τεθεί η σωστή αγωγή υπάρχει ο κίνδυνος να πεθάνει ο ασθενής. Πολλές φορές όταν επιζήσει μένουν μόνιμες βλάβες, όπως παραλύσεις ή διανοητικές διαταραχές. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται ακόμα περισσότερο στα παιδιά, γιατί η άμυνα του οργανισμού τους δεν είναι καλά οργανωμένη. Το ζούμε αυτό ιδιαίτερα κάθε φθινόπωρο με τις λεγόμενες άτυπες ιώσεις. Ακόμη χειρότερα, βλάβες από το νευρικό σύστημα που εντοπίζονται αργότερα όπως άνοια, μορφές Πάρκινσον, κινητικές και διανοητικές διαταραχές οφείλονται σε λοιμώξεις της παιδικής ηλικίας που δεν έγιναν αντιληπτές. Σε μια έρευνα που κάναμε πριν τρία χρόνια με την εταιρεία Neurocell στα νησιά της άγονης γραμμής στο Αιγαίο, εξετάζοντας άτομα με διανοητική καθυστέρηση και κινητικές βλάβες είχαμε βρει ότι σε ποσοστό πάνω από 70% είχαν τις ρίζες τους σε παιδικές λοιμώξεις.
Τα τελευταία χρόνια έρευνες έδειξαν πως σε μερικά σημεία ο εγκέφαλος έχει θέσεις υποδοχής για τα μικρόβια που περιέχουν τα γονίδια, τα οποία δραστηριοποιούν τη λοίμωξη του εγκεφάλου.
Η δράση τους είναι περίπου όπως αυτή του κλειδιού με την κλειδαριά. Εφαρμόζοντας το αμινοξύ που δραστηριοποιείται από το γονίδιο του μικροβίου στην υποδοχή του εγκεφάλου ανοίγει η είσοδος της λοίμωξης και από εκεί και πέρα αρχίζει η διαδικασία της φλεγμονής. Η γνώση αυτή έχει χρησιμοποιηθεί στις προσπάθειες εύρεσης φαρμάκου για το Aids. Δυστυχώς, τα μέχρι τώρα αποτελέσματα περιορίζονταν στις γνώσεις που δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη. Μια νέα ανακάλυψη από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ανοίγει την αυλαία για θεραπευτικές ελπίδες. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι τα βακτηρίδια του μηνιγγικοκου περιέχουν ένα συγκεκριμένο γονίδιο το οποίο προκαλεί τη λοίμωξη. Πρόκειται για το γονίδια iaga ,το οποίο μεταλλασόμενο προκαλεί τη μηνιγγίτιδα. Σε ποντίκια όπου έγινε έγχυση των βακτηριδίων με κατεστραμμένο αυτό το γονίδιο επέζησε το 80%. Στην αντίθετη περίπτωση που το γονίδιο είχε τις φυσιολογικές του διαστάσεις πέθανε το 90% των ποντικιών. Μάλιστα, πιστοποιήθηκε στον εγκέφαλό τους 3.500 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση του μεταλλαγμένου γονιδίου.
Θεωρήθηκε το γονίδιο ότι έχει μια πληροφορία για ένα ένζυμο που ενεργεί καταλυτικά στη σύνθεση συμπλέγματος λιποζαχαρίτη. Αυτός ο λιποζαχαρίτης έχει την ικανότητα να συγκεντρώνεται στο κύτταρο και να προκαλεί την αλυσιδωτή συγκέντρωση της λοίμωξης. Σε περίπτωση απουσίας του είναι αδύνατον το φλεγμονώδες υλικό να περάσει το φραγμό αίματος που προστατεύει τον εγκέφαλο. Δηλαδή, αν καταφέρουμε να απομονώσουμε ένα στοιχείο της αλυσίδας του γονιδίου ως τη δημιουργία του λιποζαχαρίτη, μπλοκάρουμε τη λοίμωξη και θεραπεύουμε τον ασθενή. Πάνω σε αυτή τη φάση θα εξελιχθεί η θεραπεία των λοιμώξεων στο μέλλον.



Η ανάπτυξη του εγκεφάλου χαρακτηρίζεται από μια απίστευτη απλότητα εναλλαγής χρονικών σταδίων και αφάνταστη περιπλοκότητα διαδικασιών. Η ανάπτυξη του εγκεφάλου αρχίζει από την ώρα μηδέν, δηλαδή της σύλληψης. Ουσιαστικά όμως έχουμε μια ιδιαίτερη γονιδιακή εξέλιξη πριν τη σύλληψη. Όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο, υφίσταται. Η φύση προετοιμάζει τα γονίδια για την δημιουργία της ζωής που θα προκύψει. Αυτό είναι και το βασικό κεφάλαιο της κληρονομικότητας που συνοδεύει την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Άρα, εξελίξεις προ κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τη σύλληψη επηρεάζουν σαφώς την εγκεφαλική ανάπτυξη. Το γεγονός αυτό βέβαια συνεχίζεται και κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου στην κύηση. Ακριβώς είναι η πρώτη χρονική περίοδος που δημιουργούνται οι προϋποθέσεις των "θέσεων ελαττωμένης αντίστασης", όπου θα αναπτυχθούν οι μελλοντικές αρρώστιες κυρίως του κεντρικού νευρικού συστήματος ανάλογα με περιβαλλοντολογικές επιρροές. Αυτή την εποχή ο εγκέφαλος του εμβρύου αναπτύσσεται και δέχεται το βιορυθμό της μητέρας. Αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα και πολύ εκτενέστερα το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου και λιγότερο το δεξί. Η διαδικασία αυτή επιτυγχάνεται μέσω συντονισμού του νευροάξονα της μητέρας και με βάση την κορτιζόλη και την τεστοστερόνη. Η διαδικασία ανάπτυξης κατά τη χρονική περίοδο αυτή συντονίζει επίσης και το ρυθμό επικοινωνίας μεταξύ αριστερού και δεξιού εγκεφάλου. Κάθε εγκεφαλικό ημισφαίριο έχει το δικό του βιορυθμό και συντονίζονται μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της κύησης. Με αυτό τον τρόπο με τη γέννηση του εμβρύου υπάρχει πλήρης εναρμονισμός των δυο εγκεφαλικών ημισφαιρίων ως μια οντότητα. Διαταραχές λοιπόν που συμβαίνουν κατά την ανταλλαγή γονιδιακών πληροφοριών στη σύλληψη ή στην "εκπαίδευση" κατά την κύηση των εγκεφαλικών ημισφαιρίων εκδηλώνονται νωρίς κατά την παιδική ηλικία. Πιο χαρακτηριστικές από τις περιπτώσεις αυτές είναι π.χ. διάφορες μυοπάθειες, εκφυλιστικά σύνδρομα, διαμαρτίες ή δυσπλασίες και αυτιστικές μαθησιακές διαταραχές. Μια από αυτές -η πιο γνωστή τον τελευταίο καιρό- είναι αυτή του υπερκινητικού παιδιού με διαταραγμένη προσοχή. Το αναφέρουμε αυτό γιατί λόγω της πληθώρας των περιστατικών αντιμετωπίζεται πλέον σαν ξεχωριστή νοσολογική οντότητα. Κατά την υπόλοιπη νηπιακή παιδική και εφηβική ζωή συνεχίζει ο εγκέφαλος να αναπτύσσεται με βάση το ρυθμό που αναφέραμε παραπάνω. Τρεις είναι οι βασικές αιτίες μελλοντικών ασθενειών που έχουν την αφετηρία σε αυτή την περίοδο. Είναι οι λοιμώξεις, τα τραύματα, και οι ψυχικές επιρροές του οικογενειακού περιβάλλοντος. Εδώ η φύση προκειμένου να προστατεύσει τον άνθρωπο ρύθμισε τη διαδικασία ανάπτυξης του εγκεφάλου τελείως ανεξάρτητα από τις αιτίες που τον επηρεάζουν, δηλαδή ότι και αν συμβεί από τα τρία παραπάνω αίτια το δέχεται ο εγκέφαλος σαν ερεθισμό, το αποθηκεύει σαν "τραυματική ανάμνηση" και το παρουσιάζει σαν κλινικό γεγονός αμέσως μετά την ωρίμασή του. Πολλές νευροψυχιατρικές ασθένειες εμφανίζονται εξαιτίας αυτού του φαινομένου με μια διαφορά χρονικής φάσης. Ψυχώσεις όπως σχιζοφρένεια, ενδογενής κατάθλιψη, μανία πολύ περισσότερο κρίσεις και ασφαλώς μικρότερης έντασης σύνδρομα, όπως πονοκέφαλοι, που εμφανίζονται στην ηλικία των 20-40 έχουν την αφετηρία της εξέλιξής τους σε αυτή την περίοδο. Συνεχιζόμενης της εξέλιξης του εγκεφάλου μετά την εφηβεία αφού ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του τότε ολοκληρώνονται παράλληλα όλα αυτά τα νοσηρά συμπτώματα που ανάλογα με τη φύση τους είναι "γεωγραφικά" τοποθετημένα στα διάφορα σημεία του. Έτσι, πλέον, απαλλαγμένος από το πρόβλημα της δικής του ανάπτυξης ο εγκέφαλος αρχίζει για πρώτη φορά να ασχολείται με ενοχλητικές καταστάσεις που ενώ προϋπήρχαν δε γινόντουσαν αισθητές. Η κλινική έκφραση αυτής της αντίδρασης είναι η συμπτωματολογία πολλών νευροψυχιατρικών νοσημάτων που τα έχουμε στην καθημερινότητά μας. Πολλές μορφές ιδιοπαθούς πάρκινσον , σκλήρυνσης κατά πλάκας ,νευροπαθειών, ακόμη και άνοιας έχουν τη ρίζα τους σε αυτή την εποχή.
Με την επαναστατική εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας τόσο σε βιο-νευρολογικό επίπεδο, όσο και σε διαγνωστικές διαδικασίες η προσέγγιση των νοσημάτων αυτών και η έρευνα του εγκεφάλου έγιναν πολύ πιο προσιτές. Αφού χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να εμπεδώσουμε τις γνώσεις που αναφέραμε παραπάνω, τώρα σιγά-σιγά μπαίνουμε στο χώρο της θεραπευτικής τους εκμετάλλευσης. Οι σύγχρονοι γιατροί δε σταματούν πλέον στην ανάλυση του συμπτώματος και της θεραπείας του ,αλλά προχωρούν και σε εμπεριστατωμένη ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς και της καταγραφής των συμπτωμάτων από την παιδική ηλικία. Αυτό δίνει νέες θεραπευτικές δυνατότητες και την επιτυχημένη λύση σε προβλημάτα νοσημάτων που ως σήμερα θεωρούντο ανίατα. Όσο περνάει ο καιρός και εμβαθύνουμε περισσότερο σε αυτές τις γνώσεις σίγουρα εξελικτικά θα μπορέσει να επινοηθεί, τεχνολογικά, νέος τρόπος παρακολούθησης των σταδίων και των διαδικασιών εξέλιξης του εγκεφάλου από την περίοδο της κύησης και μετά. Αν ολοκληρωθεί αυτό το σύστημα παρακολούθησης μπορεί να επινοηθεί και τεχνική διαδικασία, προφανώς ψηφιακής κατασκευής, άμεσης επέμβασης, διόρθωσης του προβλήματος και ομαλοποίησης της εξέλιξης. Δηλαδή, στο εγγύς μέλλον, ο άνθρωπος θα γεννιέται ασφαλέστερα και θα αυτοπροστατεύεται σε μια μακροζωία απαλλαγμένη από πολλά, σήμερα γνωστά, νευροψυχιατρικά προβλήματα.

Μια νέα θεραπεία, ο διακρανικός μαγνητικός ερεθισμός (TMS) των εγκεφαλικών κυττάρων που χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και των μαθησιακών διαταραχών, βρέθηκε να έχει μια ακόμη άκρως χρήσιμη ιδιότητα. Σε 25 ασθενείς που έλαβαν διακρανικό μαγνητικό ερεθισμό πιστοποιήθηκε και μια ουσιαστική αύξηση της μνήμης. Ασθενείς που παράλληλα εμφάνιζαν διαταραχές συγκέντρωσης και μνήμης έδειξαν συγκριτικά μεγάλη βελτίωση μετά το πέρας της θεραπείας δια του διακρανικού μαγνητικού ερεθισμού.
Οι ψυχομετρικές εξετάσεις που έλαβαν χώρα πριν και μετά το τέλος της θεραπείας επέδειξαν βελτίωση. Οι έρευνες έρχονται σε αρμονία με παρόμοιες, όπου οι επιστήμονες στη θέση της χρησιμοποίησαν την ακτινοβολία του υπέρυθρου φωτός με ειδικό κράνος σε ασθενείς με αλτσχάιμερ.
Τα αποτελέσματα είναι παρόμοια. Φαίνεται ότι και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μια ευεργετική επίδραση των ακτινοβολιών στις ιοντικές φορτώσεις των διαύλων των νευρολογικών κυττάρων. Από ότι φαίνεται, μια νέα θεραπευτική, αναίμακτη και ανώδυνη, αγωγή ανακαλύφθηκε στον τομέα αυτό.

Οι συχνές λοιμώξεις, οποιουδήποτε τύπου, κυρίως όμως ιών όπως του έρπη, του epstein-barr, διεγείρουν αρνητικά την άμυνα του οργανισμού. Αυτό οδηγεί το ανοσοποιητικό σύστημα (άμυνα του οργανισμού) στην παραγωγή εξειδικευμένων αμυντικών κυττάρων (Τ-λεμφοκύτταρα), τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν ανεξέλεγκτες καταστροφές και σε υγιείς ιστούς. Συνεπώς, στην ύπαρξη ή στην αρχική εμφάνιση της ΣΚΠ είναι αναγκαία η άμεση αντιμετώπιση με αντιβίωση και ανοσοκαταστολή για την ελάττωση της διέγερσης του ανοσοποιητικού προκειμένου να αποφευχθεί η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη.


«Σας παρακαλώ, μην κάνετε σχόλια για το σημείωμά μου. Ο μακαρίτης αντιπαθούσε τα κουτσομπολιά»
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
«Όταν κάποτε μου δοθεί η ευκαιρία θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου»
Κώστας Καρυωτάκης

Δύο ποιητές αληθινά μεγάλοι αφήνουν τα σημειώματά τους αποχαιρετώντας φίλους και ζωή σαν πνευματικές διαθήκες με τρομερά αφαιρετικό λόγο. Συνήθως οι λέξεις στα χέρια των ποιητών γίνονται μαχαίρια. Τελευταίες στιγμές της ζωής αυτά τα φωτεινά πνεύματα φέρνουν μια ιδιαίτερη οξύνοια και καυστική ειρωνεία. Αντίθετα, οι εν θερμώ παρουσιάζουν θυμό και αγανάκτηση. Τότε, κατά κύριο λόγο, δεν έχουμε τη διέγερση του εγκεφάλου για μια ανώτατη γνωστική λειτουργία, όπως είναι οι ειρωνικές στιγμές, παρά για μια υποβάθμισή του και ιδιαίτερα, συγκεκριμένων περιοχών του δεξιού ημισφαιρίου. Άλλο, όμως, η αυτοκτονία από «πεποίθηση» ντυμένη με το ειρωνικό φόρεμα της ανώτερης διανόησης κι άλλο η εν θερμώ απόπειρα λόγω εγκεφαλικής δυσλειτουργίας. Σημεία καιρών και πολιτικών πραγμάτων.

Η ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Μετά τον Αντώνιο Πουέρτα της Σεβίλλης και τον Μπερσεβα της Χαποελ, καθώς επίσης και άλλων λιγότερο ποδοσφαιρικά αναγνωρισμένων, προστέθηκε και ο Ο' Ντόνελ της σκωτσέζικης Μο Γεργουελ στην μοιραία σκυταλοδρομία των αιφνίδιων θανάτων, που μαζί με τη νόσο του Λου Γκέρινγκ, εξελίσσονται σε επαγγελματικές ασθένειες για το ποδόσφαιρο. Ιατρικά η συχνότητα εμφάνισης των δύο νοσημάτων επιβάλλει και την έρευνα πιθανών "συγκοινωνούντων δοχείων", όσον αφορά την παθογένεια των περιστατικών.
Με σιγουριά η ιατρική κάλυψη του επιπέδου που έχουν αυτές οι επαγγελματικές ευρωπαϊκές ομάδες αποδεικνύεται ανεπαρκής.
Πρέπει να αναπτυχθεί περισσότερο για την προστασία των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών. Απαραίτητος δε, πρέπει να γίνει και ο εκτενής έλεγχος του κεντρικού νευρικού συστήματος.


Κάθετα ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο, το έντονο ενδιαφέρον για υγεία, ευεξία, και κυρίως νεανική εμφάνιση στους άνδρες. Πλέον ένα γυμνασμένο και ευλύγιστο σώμα είναι απαραίτητο σύμβολο για επαγγελματική, κοινωνική, προσωπική ακόμα και οικογενειακή καταξίωση. Η ανάγκη αυτή αναπτύσσει, «γέννησε» μάλλον και αναπτύσσει, μια τεράστια αγορά της επεμβατικής πλαστικής χειρουργικής, και παράλληλα των καλλυντικών. Σαν θύελλα ανεβαίνει ο αριθμός των λιποαναρροφήσεων, των αυξητικών χειλιοπλαστικών, της έγχυσης μπότοξ, κολλαγόνων και λοιπών ουσιών. Βέβαια, σε μια τόσο περιζήτητη αγορά είναι επόμενο ότι μια ουσιαστικά και σημαντικά μεγάλη θέση έχουν τα καλλυντικά.
Τα καλλυντικά προσφέρουν μια μη παρεμβατική, πολύ απλή και προσιτή λύση έναντι του χειρουργείου. Το γεγονός αυτό αυξάνει ραγδαία το μέρος αυτό του ανδρικού πληθυσμού που καταφεύγει σε αυτές τις υπηρεσίες. Τελευταία μάλιστα ήρθε στο επίκεντρο και η λεγόμενη αναίμακτη λιποαναρρόφηση σε συνδυασμό με μια διαιτολογικά ειδική παρέμβαση. Με καινούρια προγράμματα μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς η εγκεφαλική κατεύθυνση του μεταβολισμού, το επίπεδο όρεξης και η ρύθμιση του διαιτολογίου χωρίς αδυναμίες. Την ίδια στιγμή με κατάλληλα μηχανήματα με τη χρησιμοποίηση συχνοτήτων μπορούμε να έχουμε λιποαναρροφήσεις και εκγύμναση των μυών σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Μια καινούρια εποχή, λοιπόν, αρχίζει για τις νέες «ανδρικές καλλονές». Είναι ένα δείγμα πως με την αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος αυξάνεται πλέον και η επιθυμία για καλύτερη εξωτερίκευση προκειμένου να επιτευχθεί το επικοινωνιακό στάτους, που είναι πλέον απαραίτητο για κάθε νέο άνδρα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.