NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΣΤΙΣ 24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΑ 78 ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ.
Ο Χάρολντ Πίντερ γεννήθηκε το 1930 σα γόνος μικροαστικής οικογένειας στο Λονδίνο. Αγαπούσε πάρα πολύ, με πάθος τα γράμματα και την τέχνη και έτσι, ξεκίνησε την καριέρα του σαν ηθοποιός. Την ηθοποιία την υπηρέτησε μέχρι και τα τελευταία του, άλλοτε με υποκριτικές ικανότητες, και άλλοτε, με τις σκηνοθετικές του υποδείξεις, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο μέχρι το θάνατό του.
Κατόπιν έγινε πολύ γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας με παγκόσμια αναγνώριση και πάμπολλα έργα. Το πρώτο του έργο «Ο Θυρωρός», που γυρίστηκε και ταινία, γράφτηκε το 1960, τον έκανε παγκόσμια γνωστό και του προσέφερε επίσης τη διεθνή αναγνώριση.
Συνδεδεμένος με απόλυτα φιλική σχέση με το θεατρικό συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ ήταν λάτρης τόσο του αφηρημένου στυλ θεάτρου, όσο και του αφηρημένου συναισθηματικά στυλ γραψίματος. Πάντοτε, επειδή ακριβώς υπήρξε ένας πολύ μεγάλος ρεαλιστής – παρατηρητής των πραγμάτων, περιέγραφε τα συμβάντα και τα πράγματα με αφηρημένο στυλ επίτηδες, για να περάσει από εκεί μέσα ανώδυνα την πιο σκληρή αλήθεια. Αρκετές φορές με δόση υψηλού χιούμορ.
Λυρικός έγινε στα γραπτά του μόνο προς το τέλος της ζωής του, ίσως, όπως δήλωνε και ο ίδιος, λόγω του αυξημένου συναισθηματισμού του, ενώ πάντα το κυρίως γράψιμό του είχε να κάνει με την καταπίεση, την αδικία και τις πολιτικές δυσλειτουργίες.
Δεν έγραφε μόνο πολιτικά, αλλά, ζούσε και πολιτικά, έτσι που θα μείνει χαρακτηριστικός ο λόγος του, με αφορμή το βραβείο Νόμπελ που πήρε, όταν έβγαλε ένα λόγο ιδιαίτερα πικρό και άκρως μελανό για τους πρωθυπουργούς Μπους και Μπλερ και τις πολιτικές τους αποφάσεις των επεμβάσεων.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι είναι ο μοναδικός μεγάλος παγκόσμιος θεατρικός συγγραφέας με αναγνώριση, που είναι όχι μόνο γνωστός για αυτά που έγραψε, αλλά, και για τα διαλλείματα μέσω των έργων του.
Ο μεγάλος Άγγλος δραματουργός ήταν κυριολεκτικά ένας μαέστρος της σιωπής, θα μπορούσε κανείς να πει της «εκκωφαντικής» σιωπής που προδηλεί την κρυμμένη απειλή κάτω από την επιφάνεια.
Στα 30 κυρίως έργα του παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο την αντίληψή του σε ότι αφορά την ατμόσφαιρα και το κλίμα γύρω από το φόβο, τον πανικό, την λανθάνουσα βία και την έλλειψη δικαιοσύνης της γης των δυνατών, οι οποίοι παραδίδουν τους απλούς ανθρώπους σαν «τσαλακωμένα προσωπεία».
Όλο αυτό το κλίμα της φαντασίας του και της φανταστικής του δεινότητας το παρουσίασε ο Πίντερ το 2005 κατά την ανακήρυξη του σαν κάτοχο του βραβείου Νόμπελ στο λόγο του εναντίον των πολιτικά ισχυρών της γης.
Πρόκειται για ένα μοναδικό πόνημα, που θα χαρίζει αιώνια υστεροφημία στο μεγάλο θεατρικό συγγραφέα.