NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΕΡΝΑΝ ΜΙΑ ΟΞΕΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ.
ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ.
Για να καταλάβουμε την κρίση ταυτότητας, μία σύγκριση μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών μεταναστών είναι ιδανική. Οι Έλληνες πέρασαν από την Τουρκοκρατία στην ξενοκρατία χωρίς την μεσολάβηση καμίας αναγέννησης και κανενός διαφωτισμού. Και τα δύο αυτά πολιτιστικά ρεύματα έχουν λείψει παντελώς από το ιστορικό και αναπτυξιακό γίγνεσθαι του Ελληνικού Έθνους. Μια κίνηση αργότερα των διανοουμένων μέσα από τους κόλπους της αριστεράς ήταν περισσότερο κίνηση διαμαρτυρίας, παρά αριστερή ιδεολογία.
Έτσι, λοιπόν, μετά από την καταστροφή της Σμύρνης και τον εμφύλιο μαζικά ήρθαν τα μεταναστευτικά ρεύματα του Ελληνισμού προς Αμερική και Ευρώπη. Όταν πλέον η Ελλάδα έγινε επαρχία της Ευρώπης και, παρά τις πολιτισμικές της αντιλήψεις και διαφορές με τις κεντρικές χώρες της γηραιά ηπείρου, έγινε μια οντότητα, άρχισαν οι πρώην Έλληνες μετανάστες να υποδέχονται τους αλλοδαπούς μετανάστες μέσα από ένα βίωμα πληγωμένου ελληνισμού και την συνείδηση ότι δρούσαν σαν Ευρωπαίοι πολίτες άλλης, όμως, παιδείας και επικοινωνίας.
Δηλαδή, τους αντιμετώπιζαν με μια ακρωτηριασμένη ευρωπαϊκή ταυτότητα σε ένα κράτος κάτω από βαθειά αμερικανική ευρωπαϊκή επιρροή, διοικούμενο από επιλεγμένες ομάδες, που επηρεάζουν εκλογικά σώματα σε σαφώς κατευθυνόμενες αντιδράσεις. Μια ελληνική ταυτότητα με ψευδαίσθηση ανεξαρτησίας γίνεται αφετηρία μια σχιζοειδούς αντίληψης ότι εθνικές θυσίες, ορισμένες από την ομάδα επίλεκτων και επιλεγμένων προσώπων διακυβέρνησης, στηρίζουν μια άλλη ταυτότητα έναντι των ξένων.
Πρόκειται για μια ψυχολογική σύγκρουση, που γεννά ένα δυναμικό μη ελεγχόμενο από τις μεγάλες κοινωνικές μάζες, που για την καταπολέμησή του παίρνει ρατσιστικά ή παρανοϊκά χρώματα και οδηγεί σε ανούσιες συγκρούσεις. Το δίδαγμα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρχει πρόβλημα ταυτότητας όταν καν δεν υφίσταται ταυτότητα.