NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η πιο κατανοητή και αντιμετωπίσιμη κατάσταση είναι η ψυχογενής τύφλωση, κατά την οποία ο ασθενής βλέπει τα πάντα, αρνείται, όμως, να τα βιώσει. Η κατάσταση της ψυχογενούς τύφλωσης εμφανίζεται σε διάφορα νευροψυχιατρικά νοσήματα και χαρακτηρίζει την άμυνα του ατόμου να προστατευθεί από δυσάρεστες σε αυτό καταστάσεις.
Η οιδιπόδειος τύφλωση έχει το στοιχείο της αυτοτιμωρίας μέσα στην τραγωδία, όπου ο ήρωας τυφλώνεται για να μην βλέπει αυτό που έχει κάνει και ωστόσο, τον τραυματίζει και απογοητεύεται, όταν διαπιστώνει ότι βιωματικά εξακολουθεί να το αντιλαμβάνεται.
Η πολιτική, ασφαλώς, όταν παρουσιάζει μια εκούσια τυφλότητα, δεν είναι ούτε ψυχογενής, ούτε πολύ περισσότερο, τραγικής υφής, όπως οι δύο προηγούμενες. Σε αυτή την ομάδα λείπει παντελώς το στοιχείο της ευαισθησίας και κριτικής, ώστε πίσω από αυτό να έρχεται η τύφλωση σαν άμυνα ή αυτοτιμωρία.
Εμφανίζεται απλά σαν στοιχείο κοινωνικής αναλγησίας και αυτοτροφοδοτούμενης μισαλλοδοξίας για την διατήρηση προσωπικών κερδών και ωφελειών. Έτσι, λοιπόν, πρέπει να γίνει συνείδηση ότι στην πολιτική τύφλωση λείπει απόλυτα το βιωματικό στοιχείο και υπάρχει μόνο η σκοπιμότητα.