NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΖΙΝΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΕ ΑΒΟΥΛΗ ΜΑΖΑ.
Η χρηματοπιστωτική κρίση της εποχής μας μπορεί να εξηγηθεί εύκολα, αν καταλάβουμε ότι οι μεγάλοι εμπορικοί και οικονομικοί σχηματισμοί στην αρχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, επέβαλαν μια αργή και σταθερή αποβιομηχανοποίηση της Δύσης. Παράλληλα, δημιουργήθηκε ένα νέο μπλοκ καταμερισμού εργασίας στις χώρες του τρίτου κόσμου, όπου το εργατικό κόστος και κυρίως, σε Ινδία και Κίνα, ήταν ελάχιστο, άρα, τα περιθώρια κέρδους τεράστια.
Όταν, λοιπόν, άρχισε η υπερπαραγωγή έναντι πολύ φθηνής εργατικής αμοιβής σε αυτές τις χώρες, μοιραία άρχισε και η συσσώρευση ενός μεγάλου οικονομικού πλούτου, βέβαια, από πολύ λίγους ανθρώπους που είχαν πρόσβαση, με αποτέλεσμα αυτά τα χρήματα πάλι τούμπαλιν να επενδυθούν στη Δύση και όχι σε έργα υποδομής στις χώρες παραγωγής.
Βέβαια, αυτό που προτιμούσαν όλοι αυτοί οι επενδυτές, σέβονταν περισσότερο ή και εμπιστεύονταν πιο πολύ ήταν οι αμερικάνικες τράπεζες. Το αποτέλεσμα ήταν η συγκέντρωση μιας τεράστιας ρευστότητας, η οποία έδινε τη δυνατότητα σε έναν τεράστιο πάλι όγκο πολιτικών κινήσεων, όπως ήταν οι πόλεμοι στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, και η χρηματοδότηση άλλων υψηλού ρίσκου καταστάσεων, ή ακόμη και τραπεζιτικών προϊόντων, σαν αυτά των φτηνών τραπεζιτικών δανείων (σαπ-ράιμς) ή άλλα πακέτα, όπου με τη σειρά τους πάλι βγαίνοντας στην αγορά συγκέντρωναν, δήθεν για τη διασπορά του κινδύνου, χρήματα και από επώνυμες τράπεζες, τόσο της Αμερικής, όσο και της Ευρώπης.
Όταν έσκασε πλέον η βόμβα και αυτά τα «τοξικά» αποθέματα βρέθηκαν να έχουν πλημμυρήσει, σαν τους ιούς των κομπιούτερ, όλα τα τραπεζιτικά υπόγεια και τις θυρίδες, που φτάνουν σε μαγικούς αριθμούς δισεκατομμυρίων, άρχισε πλέον ο αλληλοσπαραγμός και η άρση της εμπιστοσύνης από τον ένα συμμετέχοντα στον άλλον, είτε ήταν πρόσωπα είτε ήταν τράπεζες.
Το αποτέλεσμα ήταν μια σιγή τάφου σε όλο το τραπεζιτικό σύστημα και μια πλήρη αδυναμία με τεράστια φοβία για οποιαδήποτε συνδιαλλαγή. Και ασφαλώς, μετά κύλησε η κρίση και μαζί με την κρίση, «χύθηκε αίμα» σε όλες τις τηλεοράσεις του κόσμου, με αποτέλεσμα οι «τοξικές» πληροφορίες των τοξικών προϊόντων να πάνε στα τοξικά μυαλά των τηλεθεατών και πλέον, όλα γυρίζουν κάτω από το πέπλο του μυστηρίου, της αμφιβολίας, και του δηλητηριασμένου νου.
Δυστυχώς, αυτή η κατάσταση θα γυρίσει την οικονομία πολλά χρόνια πίσω και θα οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην καταστροφή.