NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Τον 7ο αι. π.Χ. μπορούσαν ήδη οι Αρχαίοι Έλληνες στην Σαμοθράκη να έχουν ψυχοθεραπευτικές διαδικασίες εφάμιλλες των σημερινών. Κατά τον Πλάτωνα, το τελευταίο στάδιο της μύησης των Καβειρίων μυστηρίων ήταν η μύηση προς τον Θεό, δηλαδή, κάτι παρόμοιο που διδάσκει και η χριστιανική θρησκεία. Ο Ηράκλειτος δίνει, όμως, και μια άλλη διάσταση σε αυτά τα μυστήρια, που λάμβαναν χώρα στο νησί της Σαμοθράκης πολλούς αιώνες πολύ πριν γεννηθεί ο Χριστός και τα χαρακτηρίζει «άκεα», δηλαδή, θεραπευτικά και ιδιαίτερα ψυχοθεραπευτικά.
Χωρίς αμφιβολία τα μυστήρια αυτά είχαν έναν χαρακτήρα εκπαιδευτικό, όπου ο μυημένος περνούσε μέσα εισερχόμενος κάτω από εποπτεία σε νέες κοσμογονικές ιδέες σχετικά με την λειτουργία ζωής, έρωτα και θανάτου.
Βέβαια, το κοινό όπως πάντα είναι διαφορετικό και όταν προσφέρεται τέτοιου είδους γνώση πάρα πολλοί κατανοούν λάθος το περιεχόμενο αυτής της εισαγωγής της μύησης.
Και μέσα από τις τελετουργίες, καθώς, επίσης, και όλα εκείνα τα σχήματα και τις καταστάσεις που χρειάζεται, προκειμένου κανένας να λάβει μέρος σε μια τέτοια συζήτηση, υπάρχει η παραποίηση αυτών των οποίων λέγονται ή εκτίθενται. Έτσι, γίνονται δεισιδαιμονίες που δηλητηριάζουν το περιεχόμενο και τον σκοπό της μύησης ή εν προκειμένου, της θεραπείας.
Στα Καβείρια μυστήρια οι σκεπτόμενοι κατανοούσαν το περιεχόμενο της μύησης και χωρίς να έχουν ανάγκη να περιβάλλονται από δεισιδαιμονίες ή άλλες ψυχαναγκαστικές διαταραχές. Αυτό ήταν ένα «προνόμιο» των λιγότερο σκεπτόμενων απλοϊκών ανθρώπων, όπου σε κάθε συνάθροιση βρίσκονταν και αυτοί εκεί.
Τα Καβείρια μυστήρια ήταν μια διεξαγωγή αμιγώς ψυχοθεραπευτική, με την τάση του Έλληνα να κατανοήσει τον κόσμο λογικά. Αυτό αργότερα επί αιώνες κράτησε μέχρι και τις μέρες μας, όπου η τάση του λαού μας παραμένει με αμείωτο ενδιαφέρον προς την ορθολογιστική και λογική κατανόηση του κόσμου. Μην ξεχνάμε ότι και σε όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια του Δυτικού κόσμου ο όρος «λογική», «λόγος» όπως ακριβώς ονομαζόταν τότε και στα Καβείρεια μυστήρια, λόγος εξακολουθεί να αναλύεται και να υπάρχει σήμερα.
Εάν κανένας τα διδαχτεί με προσοχή και τα αναλύσει με τις σημερινές διαδικασίες ψυχοθεραπευτικών τάσεων και σχολών ελάχιστες διαφορές δια τον τελικό στόχο. Βλέπουμε, δηλαδή, με όλη την τεχνολογική δυνατότητα των ημερών μας και με όλες τις πανεπιστημιακές εργασίες χιλιετιών ότι αρχίσαμε και τελειώνουμε κάτι που οι απλοϊκοί Έλληνες τότε ήδη είχαν ανακαλύψει και ολοκληρώσει. Δηλαδή, την αντιμετώπιση του κόσμου λογικά.