NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο εγκέφαλος συνδυάζει ευφυΐα, φιλτράρισμα γνώσεων και προσοχή προκειμένου να φτάσει σε δημιουργία και αντιμετώπιση των προβλημάτων του.
Ο όρος «λανθάνουσα αναστολή» είναι γνωστός σαν το λειτουργικό φίλτρο των πληροφοριών στον εγκέφαλο, που ξεχωρίζει το σπουδαίο από το μη χρήσιμο. Οποιαδήποτε πληροφορία περνά από αυτό το φίλτρο, πριν αποθηκευτεί από τη μνήμη και επεξεργαστεί περαιτέρω.
Κατά αναλογία, λοιπόν, η μικρή λανθάνουσα αναστολή είναι ένα χαλαρό φίλτρο και διάτρητο σε πολλές και άχρηστες πληροφορίες. Η υψηλή λανθάνουσα αναστολή είναι ένα πολύ «πηκτό» φίλτρο, όπου μόνο ειδικές και ουσιώδεις πληροφορίες αφήνει να περάσουν. Αυτό το γεγονός έχει και τα καλά του και τα κακά του.
Άνθρωποι με υψηλή νοημοσύνη, αλλά, ασθενή λανθάνουσα αναστολή είναι τουλάχιστον τρεις φορές πιο δημιουργική από τους υπολοίπους ανθρώπους. Αντίθετα, άνθρωποι με μέτρια νοημοσύνη και ισχυρή λανθάνουσα αναστολή έχουν μόλις το 1/5 της πνευματικής και δημιουργικής απόδοσης από αυτούς της πρώτης ομάδας.
Την ασθενή λανθάνουσα αναστολή τη βρίσκουμε πάρα πολύ τακτικά σε ανθρώπους που είναι δημιουργικοί, αλλά, διαθέτουν και εξαιρετική διάνοια. Ή για να το πούμε καλύτερα, για να είναι δημιουργικοί, πρέπει να έχουν ασθενή λανθάνουσα αναστολή και υψηλή διάνοια.
Κανονικά για αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να έχουν και τη σκέψη και άφθονες αισθητηριακές εντυπώσεις, η χαμηλή αναστολή σημαίνει ότι παρέχει άφθονες πληροφορίες και ταυτόχρονα, την αδυναμία να φιλτραριστούν επαρκώς, και πιθανόν να οδηγεί σε διανοητική διαταραχή.
Αντίθετα, όμως, άνθρωποι με υψηλή νοημοσύνη, όπως είναι οι δημιουργικές διάνοιες, κατορθώνουν να στρέφουν το έλλειμμα αυτό του εγκεφάλου σε προτέρημα προς όφελός τους. Ο υψηλός βαθμός νοημοσύνης καθιστά τον εγκέφαλο να διαχειρίζεται την πληθώρα των σκέψεων και πληροφοριών που επιτρέπει να εισέλθουν η λανθάνουσα αναστολή, και να τις επεξεργαστεί προς το καλύτερό του.
Ακριβώς, ο δημιουργικός υψηλής διανόησης εγκέφαλος προσλαμβάνει και επεξεργάζεται κάθε πληροφορία και την καταχωρεί στο κατάλληλοι σημείο της μνήμης, ή τη συνδυάζει με άλλες, καταλήγοντας σε εμπνεύσεις, δημιουργίες και συνθέσεις, που του επιτρέπουν να βελτιώνει τη νοημοσύνη του.
Όπως βλέπουμε σε όλες αυτές τις διανοητικές λειτουργίες δεν αρκεί να είναι προικισμένος κάποιος με τη μία ή την άλλη ικανότητα, αλλά, πρέπει οπωσδήποτε να έχει και τη συνδυαστική ικανότητα και το μέτρο ισορροπίας για να μπορεί να προχωράει πάρα πέρα.