NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ.
Εξελεγκτικά αυτό το σύστημα συναγερμού είναι η αμυγδαλή ένα από τους αρχαιότερους εγκεφαλικούς σχηματισμούς στο κέντρο του εγκεφάλου.
Ο ρόλος της αμυγδαλής παίζει μια κεντρική λειτουργία στην γένεση του φόβου και στην αυτόματη διέγερση του εξελεγκτικού και ελεγκτικού μηχανισμού του φόβου.
Για να το δούμε πιο απλά όταν βλέπουμε ένα λιοντάρι αμέσως αρχίζει και η καρδιά να χτυπάει γρήγορα, ανεβαίνει η πίεση, αναπνέουμε πάρα πολύ γρήγορα, το συκώτι ελευθερώνει γλυκόζη, τα πόδια συσπώνται και όλοι είμαστε έτοιμοι, όλο το κορμί να αντιδράσει μέσα σε ελάχιστα μικροδευτερόλεπτα.
Αυτό λοιπόν παλιά ήταν ουσιαστικό για τους προ – προγόνους μας προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο ή να λάβουν τα μέτρα ή να τρέξουν να φύγουν όταν βλέπουν λιοντάρι ή φίδι.
Σήμερα η πολιτιστική εξέλιξη βέβαια παρότι άφησε αυτά τα αντανακλαστικά άκρως εξελιγμένα δεν τα προσάρμοσε στην καινούρια εποχή.
Δηλαδή εάν βλέπουμε ένα καζάνι που ο θερμοστάτης του έχει φτάσει στο κόκκινο δεν αντιδράει η αμυγδαλή γιατί εξελεγκτικά «δεν το γνωρίζει» όπως ακριβώς το λεοντάρι και έτσι παραμένουμε στον κίνδυνο εκτεθειμένοι. Βλέπουμε λοιπόν ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης ιατρικής είναι η προσαρμογή αρχέγονου αντανακλαστικών στους σημερινούς νέους κινδύνους. Μιλάμε δηλαδή στην ουσία για μια νέα «προπόνηση» της αμυγδαλής.