NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Σε ότι αφορά τις εξωσωματικές εμπειρίες πρέπει να πούμε ξεκάθαρα ότι από επιστημονικής πλευράς σπανίζουν τα τακτικά πειράματα σε ότι αφορά το θέμα αυτό, διότι τέτοιου είδους εμπειρίες δεν μπορούν να αναπαραχθούν σε εργαστηριακές συνθήκες.
Έτσι λοιπόν μένει, η εντύπωση ή η άποψη που έχει ο κάθε επιστήμονας σχετικά με αυτό. Οι κλασικοί ψυχίατροι πιστεύουν ότι ο εγκέφαλος κατά κάποιο τρόπο χάνει την επαφή με τις αισθητήριες πληροφορίες που έρχονται για το άτομο του από το ίδιο το σώμα και αυτό θέτει σε ενέργεια μια σειρά από ψυχολογικούς μηχανισμούς που τον κάνει να αισθάνεται «εξωσωματικά».
Επίσης άλλη μερίδα ψυχιάτρων, έχει την άποψη ότι πρόκειται κυρίως για άτομα με υψηλή εγρήγορση και αυτοσυνείδηση που δεν είναι ικανοποιημένοι ούτε από το περιβάλλον, ούτε από την εσωτερική τους υπόθεση ή πολύ απλά έχουν πάρει φάρμακα ή ζουν σε μια ψύχωση η οποία πρέπει να διερευνηθεί παραπέρα.
Υπάρχει και μια τρίτη ομάδα, η οποία δέχεται ότι αποτελεί το γεγονός στη φύση μιας ανθρώπινης εμπειρίας, διαφοροποιημένης και ενδιαφέρουσας, η οποία υποδεικνύει άτομα με ιδιαίτερες ικανότητες και πρέπει να ερευνηθεί ανάλογα.