Κάθε φορά που υπάρχει μια έκνομη κατάσταση ή παραβατική ενέργεια που από κάποια πλευρά χαρακτηρίζεται τρομοκρατική είθισται αμέσως να ερωτώνται κάποιοι επαΐοντες, και φυσικά μεταξύ των άλλων , νευροψυχίατροι, κατά πόσον αυτά τα άτομα που μετέχουν στις πράξεις αυτές έχουν ένα χαρακτηριστικό ψυχικό φαινότυπο. Ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε εντελώς τον ορισμό του τρομοκράτη και ας μείνουμε μόνο στην παραβατική ενέργεια. Έχουμε, δηλαδή, εδώ κάποια άτομα που έχουν λειτουργικές ικανότητες να προχωρήσουν σε ορισμένες καταστάσεις των οποίων η επικινδυνότητα είναι έξω από το μέσο όρο. Άσχετα με το αν είναι έννομες ή παράνομες οι καταστάσεις αυτές, ακριβώς επειδή πρόκειται για συναισθηματικά άκρως φορτισμένες περιπτώσεις, απαιτούν μια συνειδησιακή και συναισθηματική εξοικείωση. Αυτή βέβαια έρχεται ως ένα βαθμό , μικρό ή μεγάλο,με εκπαίδευση ανάλογα με τη δυναμικότητα του φορτίου που επωμίζεται το κάθε στέλεχος αυτής της πράξης. Απαιτεί, όμως, και συγκεκριμένες σωματικές και εγκεφαλικές δεξιότητες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των δεξιοτήτων αυτών είναι η διεύρυνση της συνειδησιακής συμμετοχής. Αυτό θα το αναλύσουμε με λίγα περισσότερα λόγια προκειμένου να γίνει κατανοητό στους αναγνώστες. Η κατανόηση της διεύρυνσης της συνειδησιακής συμμετοχής είναι ουσιαστικά και η διαφοροποίηση των ατόμων αυτών από τα υπόλοιπα που έχουν δύναμη να εκτελέσουν τέτοιες πράξεις. Αυτό επιτυγχάνεται βέβαια και με εκπαίδευση ή ακόμη και με φαρμακευτική αγωγή ή ψυχιατρική υποστήριξη, βασικά, όμως, είναι απαραίτητη η ανάλογη ατομική χαρακτηριοδομή.
Κάθε προμελετημένη ενέργεια ακτιβισμού προϋποθέτει την πλήρη γνώση του αντικειμένου, την ικανότητα σύλληψης και εκτέλεσης ενός σχεδίου και παράλληλα τον τρόπο διαφυγής. Σε όλη αυτή τη διαδικασία πρέπει να αφαιρεθεί στον ελάχιστο βαθμό η αντανακλαστική ενέργεια. Δηλαδή, πρέπει οι αυτοματισμοί που γίνονται σε όλη τη διάρκεια της ακτιβιστικής πράξης να περιοριστούν στον ελάχιστο χρόνο, περίπου στο 1/10-2/10 του δευτερολέπτου, και παράλληλα αυτή η πράξη να είναι συνειδητή. Αυτό είναι ένα πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο γιατί ο ελάχιστος χρόνος συνειδησιακής καταγραφής για τον εγκέφαλο είναι τουλάχιστον μισό δευτερόλεπτο. Άρα, εδώ πρέπει να είναι κάποιο άτομο που θα δρα σε χρόνο αντανακλαστικό με αμιγώς συνειδησιακά ελεγχόμενα πράξεις. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Ο συνειδησιακός έλεγχος εγκεφαλικών πράξεων συνοδευμένων από σωματικά αθλητικού επιπέδου ενέργειες και ικανότητα χρονικά άκρως περιορισμένης διαφυγής είναι κάτι που προσεγγίζει τα όρια του τέλειου. Βέβαια, σε αυτές τις ενέργειες η παραίτηση από τη μία ή άλλη προσπάθεια εξοικονομεί ουσιαστικό χρόνο για την πληρότητα του αποτελέσματος των εναπομεινάντων. Δηλαδή, εάν ο ακτιβιστής διαγράψει το χρόνο απόδρασης εξοικονομεί αντανακλαστικό χρόνο και μειωμένη ψυχική ένταση για τα δύο άλλα τμήματα της πράξης, σχεδιασμό και εκτέλεση. Γεγονός που είχαν εκμεταλλευτεί π.χ. οι Γιαπωνέζοι πιλότοι στις πράξεις αυτοκτονίας στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Βέβαια, κάθε τέτοια σκέψη μειώνει ουσιαστικά τον αριθμό των εθελοντών για την πράξη, ενώ παράλληλα πέφτει και η αποτελεσματικότητα του ενεργούντος λόγω του ψυχικού πάθους που καταβάλλεται.
Στις σύγχρονες τεχνικά άρτια εξοπλισμένες κοινωνίες (δίκτυα πληροφοριών, ψηφιακές εγκαταστάσεις, περίπλοκοι τόποι παρακολούθησης) τέτοιο είδους ακτιβισμού προϋποθέτει άρτια σωματική και ψυχική δομή, εξοικείωση με τεχνικές γνώσεις και βέβαια, ασυνήθιστα υψηλή εκπαίδευση. Τα τέσσερα αυτά σημεία αποτελούν πυλώνες για την εκτέλεση της ακτιβιστικής πράξης, αλλά ουσιώδες είναι πάλι αυτό που αναφέραμε παραπάνω, η διεύρυνση της συνειδησιακής συμμετοχής. Αυτό προϋποθέτει άκρως ειδική εκπαίδευση και ιδιαίτερα αυτογνωσία. Σε καμία περίπτωση άτομα χρηστικά για τέτοιες πράξεις δεν υπολογίζονται ως αξιόλογα όταν αυτοσχεδιάζουν. Η παραμικρή λεπτομέρεια οποιουδήποτε σχεδιασμού εκτέλεσης κάποιου πλάνου ακόμη και εμφάνισης απρόβλεπτου παράγοντα συνυπολογίζεται και περνά μέσα από το φίλτρο της εκπαίδευσης. Σε αυτό βέβαια το σημείο ισχύει ότι ο δάσκαλος κάνει το μαθητή, αλλά, και ότι ο μαθητής ξεπερνά το δάσκαλο. Εκπαίδευση που συνεπάγεται με σωματική άθληση και αυτοκυριαρχία είναι σήμερα με τα τεχνικά δεδομένα κάτι πάρα πολύ εύκολο. Άρτια εξοπλισμένα γυμναστήρια βρίσκονται οπουδήποτε και σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη. Η ψυχολογική προετοιμασία όμως του ακτιβιστή για διεύρυνση της συνείδησης απαιτεί δύο βασικά στοιχεία. Πρώτον, την σωστή επιλογή και δεύτερον, την γονιδιακά προδιατεθειμένη φόρμουλα αποδοχής της μάθησης. Βέβαια, και τα δύο χρειάζονται χρόνο. Συνεπώς βλέποντας αυτές τις πράξεις και εξετάζοντας τες με απλή ψυχιατρική σκέψη και νευροβιολογικές γνώσεις καταλήγουμε ότι έχουμε υψηλής ευφυΐας και ισχυρής πνευματικά χαρακτηριοδομής άρτια «εξοπλισμένους» ψυχικά και σωματικά ανθρώπους με δυνατότητα συναισθηματικής ευφυΐας για διαχωρισμό επικίνδυνων πράξεων και εξάλειψη περιττών ενεργειών ανθρώπους. Σε καμιά περίπτωση ο μέσος πολίτης δε μπορεί να εκτελέσει τέτοιες ενέργειες χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις.
Κάθε προμελετημένη ενέργεια ακτιβισμού προϋποθέτει την πλήρη γνώση του αντικειμένου, την ικανότητα σύλληψης και εκτέλεσης ενός σχεδίου και παράλληλα τον τρόπο διαφυγής. Σε όλη αυτή τη διαδικασία πρέπει να αφαιρεθεί στον ελάχιστο βαθμό η αντανακλαστική ενέργεια. Δηλαδή, πρέπει οι αυτοματισμοί που γίνονται σε όλη τη διάρκεια της ακτιβιστικής πράξης να περιοριστούν στον ελάχιστο χρόνο, περίπου στο 1/10-2/10 του δευτερολέπτου, και παράλληλα αυτή η πράξη να είναι συνειδητή. Αυτό είναι ένα πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο γιατί ο ελάχιστος χρόνος συνειδησιακής καταγραφής για τον εγκέφαλο είναι τουλάχιστον μισό δευτερόλεπτο. Άρα, εδώ πρέπει να είναι κάποιο άτομο που θα δρα σε χρόνο αντανακλαστικό με αμιγώς συνειδησιακά ελεγχόμενα πράξεις. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά δύσκολο. Ο συνειδησιακός έλεγχος εγκεφαλικών πράξεων συνοδευμένων από σωματικά αθλητικού επιπέδου ενέργειες και ικανότητα χρονικά άκρως περιορισμένης διαφυγής είναι κάτι που προσεγγίζει τα όρια του τέλειου. Βέβαια, σε αυτές τις ενέργειες η παραίτηση από τη μία ή άλλη προσπάθεια εξοικονομεί ουσιαστικό χρόνο για την πληρότητα του αποτελέσματος των εναπομεινάντων. Δηλαδή, εάν ο ακτιβιστής διαγράψει το χρόνο απόδρασης εξοικονομεί αντανακλαστικό χρόνο και μειωμένη ψυχική ένταση για τα δύο άλλα τμήματα της πράξης, σχεδιασμό και εκτέλεση. Γεγονός που είχαν εκμεταλλευτεί π.χ. οι Γιαπωνέζοι πιλότοι στις πράξεις αυτοκτονίας στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Βέβαια, κάθε τέτοια σκέψη μειώνει ουσιαστικά τον αριθμό των εθελοντών για την πράξη, ενώ παράλληλα πέφτει και η αποτελεσματικότητα του ενεργούντος λόγω του ψυχικού πάθους που καταβάλλεται.
Στις σύγχρονες τεχνικά άρτια εξοπλισμένες κοινωνίες (δίκτυα πληροφοριών, ψηφιακές εγκαταστάσεις, περίπλοκοι τόποι παρακολούθησης) τέτοιο είδους ακτιβισμού προϋποθέτει άρτια σωματική και ψυχική δομή, εξοικείωση με τεχνικές γνώσεις και βέβαια, ασυνήθιστα υψηλή εκπαίδευση. Τα τέσσερα αυτά σημεία αποτελούν πυλώνες για την εκτέλεση της ακτιβιστικής πράξης, αλλά ουσιώδες είναι πάλι αυτό που αναφέραμε παραπάνω, η διεύρυνση της συνειδησιακής συμμετοχής. Αυτό προϋποθέτει άκρως ειδική εκπαίδευση και ιδιαίτερα αυτογνωσία. Σε καμία περίπτωση άτομα χρηστικά για τέτοιες πράξεις δεν υπολογίζονται ως αξιόλογα όταν αυτοσχεδιάζουν. Η παραμικρή λεπτομέρεια οποιουδήποτε σχεδιασμού εκτέλεσης κάποιου πλάνου ακόμη και εμφάνισης απρόβλεπτου παράγοντα συνυπολογίζεται και περνά μέσα από το φίλτρο της εκπαίδευσης. Σε αυτό βέβαια το σημείο ισχύει ότι ο δάσκαλος κάνει το μαθητή, αλλά, και ότι ο μαθητής ξεπερνά το δάσκαλο. Εκπαίδευση που συνεπάγεται με σωματική άθληση και αυτοκυριαρχία είναι σήμερα με τα τεχνικά δεδομένα κάτι πάρα πολύ εύκολο. Άρτια εξοπλισμένα γυμναστήρια βρίσκονται οπουδήποτε και σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη. Η ψυχολογική προετοιμασία όμως του ακτιβιστή για διεύρυνση της συνείδησης απαιτεί δύο βασικά στοιχεία. Πρώτον, την σωστή επιλογή και δεύτερον, την γονιδιακά προδιατεθειμένη φόρμουλα αποδοχής της μάθησης. Βέβαια, και τα δύο χρειάζονται χρόνο. Συνεπώς βλέποντας αυτές τις πράξεις και εξετάζοντας τες με απλή ψυχιατρική σκέψη και νευροβιολογικές γνώσεις καταλήγουμε ότι έχουμε υψηλής ευφυΐας και ισχυρής πνευματικά χαρακτηριοδομής άρτια «εξοπλισμένους» ψυχικά και σωματικά ανθρώπους με δυνατότητα συναισθηματικής ευφυΐας για διαχωρισμό επικίνδυνων πράξεων και εξάλειψη περιττών ενεργειών ανθρώπους. Σε καμιά περίπτωση ο μέσος πολίτης δε μπορεί να εκτελέσει τέτοιες ενέργειες χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις.
Ετικέττες: νευρολογία, χαρακτηριοδομή, Ψυχιατρική
0 Comments:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΙΔΥΜΟ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΕΡΟΙ ΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΕΡΕΥΝΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ...
-
Το εγκεφαλογράφημα είναι εδώ και μισό αιώνα πλέον γνωστό στην κλινική ρουτίνα. Κυρίως, χρησιμοποιείται για τη διάγνωση των εκφυλιστικών παθή...
-
Ο ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡΑΣ ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ «ΧΤΥΠΑΕΙ» ΣΕ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ, ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΔΙΑΓΝΩΣΤΕΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ...
-
ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΛΟΓΩ ΖΕΣΤΗΣ ΚΑΙ ΥΓΡΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΟΧΡΟΥ ΠΙΤΥΡΙΑΣΗΣ Αν και η βασική αιτία της εμφάνισης της πο...
-
ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ASPERGER ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΑ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ...
-
Η ΜΥΟΤΟΝΙΚΗ ΔΥΣΤΡΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΓΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΗ «ΥΠΟΥΛΗ» ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΠΟΥ «ΞΑΦΝΙΑΖΕΙ» ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ. Είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν γι...
-
Με τρομερή συχνότητα εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό ο έρπης ζωστήρας. Πρόκειται για κόκκινες επώδυνες φουσκάλες με φαγούρα και πόνο, ταξιδε...
-
ΟΙ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔEIΣ ΚΥΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΧΝΟΕΙΔΗ ΜΗΝΙΓΓΑ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ Κ...
-
ΠΟΛΥ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΡΠΗ ΖΩΣΤΗΡΑ ΜΑΖΙ Η ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΤΟΝΟ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. Η συνύπαρξη των δύο νοσηρών καταστάσεων,...
-
ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ. Μέσα στον εγκέφαλο υπάρχει ένα σύστημ...