NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η Ο-ΓΛΥΚΟΖΥΛΙΩΜΕΝΗ ΠΡΩΤΕΪΝΗ ΕΚΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΉΠΑΡ ΚΑΙ ΈΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΗΣ Ε.
Στη διαδικασία αυτή συμμετέχουν περίπου τριακόσια αμινοξέα που κάποια αποδομούνται με ένα συγκεκριμένο αριθμό, έτσι ώστε να ενεργοποιείται ένα τελικό αμινοπεπτίδιο 18 περίπου αμινοξέων. Βέβαια, όλα αυτά είναι «υψηλών» προδιαγραφών, γενετικές γνώσεις, οι οποίες δεν έχουν καταγραφεί ακόμη και με απόλυτη σαφήνεια, αλλά πιστοποιούν την ύπαρξη του τόξου ο-γλυκοζυλιωμένη πρωτεΐνη και απολιποπρωτεΐνη Ε. Εάν σε αυτό τον κύκλο έχουμε διαταραχή και κυρίως στην ηπατική λειτουργία, τότε τα αποτελέσματα για την ανάπλαση και λειτουργία αγγείων και νεύρων είναι δυσάρεστη.

Η ΟΜΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΆΜΥΝΑΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ.
Αν αυτή η διαδικασία, για ποικίλους  λόγους, δεν έχει «άψογη» λειτουργία, τότε εμφανίζονται πολλά εκφυλιστικά νευρολογικά νοσήματα. Π.χ. η απολιποπρωτεΐνη Ε που έχει έναν κεντρικό ρόλο στο μεταβολισμό των λιπιδίων, όταν δε λειτούργει κανονικά και έχει μια άνιση δράση, επηρεάζει δυσμενώς τη μιτογόνο διέγερση των λεμφοκυττάρων. Δηλαδή, διαταράσσει την άμυνα του οργανισμού σε βαθμό τέτοιο που να ξεφεύγει εκτός ελέγχου και να έχουμε σαν αποτέλεσμα νοσογόνες καταστάσεις π.χ. νόσος του Alzheimer.

ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1970 ΒΡΕΘΗΚΕ Η «ΤΟΞΙΚΗ» ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗΣ ΑΠΟΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΗΣ Ε ΣΤΑ ΚΑΡΔΙΟΑΓΓΕΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ.
Από τότε άρχισε, σε παγκόσμιο επίπεδο και σε διάσημα εργαστήρια, η μεγάλη προσπάθεια να εντοπίσουν ανάλογες διαταραχές που προκαλεί ο κακός μεταβολισμός της απολιποπρωτεϊνης Ε σε άλλα συστήματα. Έτσι λοιπόν, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τόσο με την πρόοδο της γενετικής όσο και τη βελτίωση των εργαστηριακών εργασιών, διαπιστώνεται για πρώτη φορά η σχέση του αλληλομόρφου γονιδίου της απολιποπρωτεΐνης Ε με την οικογενή και σποραδική μορφή της νόσου του Alzheimer. Αυτή η ιδιαίτερα ασθενής σχέση «τράβηξε» την κουρτίνα της έρευνας για πολλά άλλα νευροεκφυλιστικά νοσήματα, αποκαλύπτοντας έτσι τη σχέση της εν λόγω πρωτεΐνης με τις διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η ΑΠΟΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΗ Ε (APO-E) ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΕΪΝΗ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΈΝΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΌΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Είναι μια πρωτεΐνη ζυγαριά και μάλιστα ακριβείας, η οποία μπαίνοντας στο μεταβολισμό των νεύρων με το δικό της γονιδιακό «ρολόι», πρέπει να μοιράζει ακριβώς πρωτεΐνες και λιπίδια που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία, συντήρηση και ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος. Όσο αυτή η διαδικασία λειτουργεί νορμάλ, έχουμε μια φυσιολογική αντίδραση και ανάπλαση του νευρικού συστήματος. Εάν όμως αντιστραφεί, τότε τα προβλήματα είναι πολλά και χαρακτηρίζονται όχι μόνο από διαταραχές διαφόρων οργάνων, αλλά και από βασικές δυσλειτουργίες και εκφυλιστικές καταστάσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος, όπως είναι το Alzheimer και διάφορες άλλες άνοιες.

ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΑΠΟΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΗ Ε, ΝΕΥΡΩΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ «ΛΟΓΙΚΗΣ» ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ.
Συγκεκριμένα η απολιποπρωτεΐνη Ε βρίσκεται σε αφθονία στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, μεταφέρει χοληστερόλη και φωσφολιπίδια, τα οποία οργανώνουν την ομοιόσταση και την άμυνα του οργανισμού. Οι δραστηριότητες αυτές βρίσκονται πάνω σε μια «ζυγαριά» απόλυτης ακρίβειας, που αν παρεκκλίνει από τη μια ή άλλη πλευρά, δημιουργεί προβλήματα τόσο για την ανάπτυξη όσο και για την πλαστικότητα του εγκεφάλου. Στις διαταραχές αυτές, το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση νευρολογικών εκφυλιστικών νοσημάτων και κυρίως η παρουσία της νόσου του Alzheimer.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ Ή ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΤΟΥ.
Σε αυτή τη διαδικασία της ανακατανομής, παραγωγής, επούλωσης ακόμα και για τον πολλαπλασιασμό τους είναι απαραίτητος  ο μεταβολισμός της χοληστερόλης και άλλων λιπιδίων. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της απολιποπρωτεΐνης Ε, η οποία συμβάλει δυναμικά σε όλες αυτές τις διαδικασίες. Αν κάπου ξεφύγει αυτή η διαδικασία, έχουμε μια αφύσικη συσσώρευση υπολειμματικών λιπιδίων, η οποία οδηγεί και στη δημιουργία εκφυλιστικών νευρολογικών νοσημάτων.

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΈΝΤΟΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ, ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΑ «ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ» ΣΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.
Ένα οριακό σημείο σε αυτή την προσπάθεια ήταν το 1973 ,όταν για πρώτη φορά έγινε γνωστή η συσχέτιση της υπερλιπιδαιμίας τύπου ΙΙΙ με την εξέλιξη καρδιοαγγειακών νοσημάτων. Βρέθηκε ότι πίσω από αυτή τη διαδικασία κρυβόταν η εμπλοκή της απολιποπρωτεΐνης Ε της οποίας η παθογενική δράση και ανάπτυξη είχε σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση των καρδιοαγγειακών διαταραχών. Βέβαια, το «κακό» δε «σταμάτησε» εκεί , αλλά περαιτέρω έρευνες κατέδειξαν με σαφή τρόπο ότι η συγκεκριμένη πρωτεΐνη στις δυσλειτουργικές της μορφές μπορεί να προκαλέσει και νευροεκφυλιστικές  διαταραχές.