ΥΠΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αναρτήθηκε από τον Dr D. Kountouris at 6:40 μ.μ.

Ο στόχος με την ύπνωση είναι να επιτευχθεί ένα επίπεδο εγρήγορσης του ατόμου που θα επιτρέπει την είσοδο μιας ελάχιστης πληροφορίας. Η όλη προσπάθεια βασίζεται στη γνώση ότι ο ανθρώπινος οργανισμός κληρονομικά αποτελεί ένα ιδανικό φορέα στοιχείων πληροφορίας. Δηλαδή, υπάρχει η πεποίθηση πως η διάδοση των πληροφοριών εντός του οργανισμού έχει ανάλογη συμπεριφορά με αυτή των γονιδίων. Όπως το σώμα χρειάζεται τα γονίδια για να αναπτυχθεί και να αναπαραχθεί, έτσι και τα μικρά πακέτα πληροφοριών χρειάζονται το σώμα προκειμένου να διαδοθούν. Πρόκειται για την ανθρώπινη ικανότητα της μίμησης που δεν την βλέπουμε σε άλλα θηλαστικά ζώα. Ενώ τα ζώα προχωρούν στη ζωή τους αυτό-πειραματιζόμενα ο άνθρωπος διαθέτει τεράστια ποσότητα από συνδυασμούς πληροφοριών που είναι γονιδιακά ενταγμένες μέσα του. Οι πληροφορίες αυτές μπαίνοντας στον ανθρώπινο οργανισμό όχι μόνο αποθηκεύονται, αλλά τροποποιούνται και εξελίσσονται. Η εξέλιξη αυτή γίνεται με ανάλογο τρόπο με αυτό της εξελικτικής βιολογίας. Το επιδιωκόμενο με την ύπνωση είναι να φτάσει το επίπεδο εγρήγορσης του ατόμου σε ένα τέτοιο σημείο προκειμένου να επιτρέπει την είσοδο του επιθυμητού πακέτου πληροφορίας ταυτόχρονα με τη συνειδησιακή υποστήριξη. Για αυτό το λόγο λαμβανομένου υπόψη της δομής των εγκεφαλικών κυττάρων που χρησιμοποιούνται για αυτή τη δουλειά (κύτταρα – κάτοπτρα, κύτταρα – economo) με κατάλληλη τεχνική φέρεται ο υπνωτιζόμενος έτοιμος να δεχθεί από τον υπνωτιστή την επιθυμητή πληροφορία.
Ο υπνωτιζόμενος είναι, λοιπόν, το άτομο που γίνεται ο φορέας της διαβιβαζόμενης από τον υπνωτιστή πληροφορίας. Ο υπνωτιστής χρησιμοποιεί την τεχνική για να εντυπώσει με ποικίλους τρόπους την πληροφορία στον υπνωτιζόμενο. Για αυτό ακολουθείται ένας τύπος συμπεριφοράς, ομιλίας, χειρονομιών και εργαλείων. Μέσω αυτών των διαδικασιών δέχεται ο υπνωτιζόμενος την πληροφορία με διάθεση να τη χρησιμοποιήσει. Η αφομοίωση αυτής της πληροφορίας κατά την ύπνωση γίνεται μέσω περιορισμού της συνειδιακής υπερέντασης προκειμένου να μην υφίσταται η κριτική ικανότητα του υπνωτιζόμενου σε υψηλό επίπεδο. Γεγονός που φέρνει την αποδοχή της πληροφορίας και την αυτοενίσχυσή της. Με κατάλληλους χειρισμούς και συνδυασμούς ερεθισμάτων καταγράφεται το πακέτο πληροφορίας από τον υπνωτιζόμενο και με ένα επίκτητο αντανακλαστικό επαναπροσαρμόζεται ή επαναφέρεται. Κατά αυτόν τον τρόπο η διαδικασία της υποβολής δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αναπαραγωγή μιας σειράς πακέτων πληροφοριών που εισήλθαν στον εγκέφαλο του «υπνωτισμένου» κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δηλαδή, ένας επιτυχημένος μηχανισμός χαλάρωσης, ρύθμισης της εγρήγορσης και εγκεφαλικής καταγραφής μέσα από γνωστούς νευρωνικούς διαδρόμους φέρνει την επιτυχία στην ύπνωση.
Επειδή πλέον γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ειδικά κύτταρα σε συγκεκριμένα σημεία του φλοιού ή υποφλοιωδών σχηματισμών μπορούμε να προσαρμόσουμε τα εργαλεία της ύπνωσης με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς καν την παρουσία του υπνωτιστή. Πρόκειται για την λειτουργία της βιοανάδρασης (biofeedback), όπου μπροστά από μία ειδικά ρυθμισμένη οθόνη ανοίγει διάλογο ο εξεταζόμενος με τον εαυτό του. Αυτοΰπνωση και αυτοκαθοδήγηση.
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται πλέον με πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία καθημερινά σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων. Αρχίζει από τα πιο απλά, όπως η καταστολή του πόνου και η καταδρομή των έξεων, και φτάνει στα πλέον σύνθετα, που είναι η βελτίωση της πνευματικής δραστηριότητας μέχρι και τη θεραπεία του αυτισμού. Μέσα από τις έρευνες στο σημείο αυτό πιστοποιήθηκε ότι η καθοδήγηση (biofeedback-ύπνωση του ατόμου) μπορεί να οδηγήσει μέχρι και μία άνοδο των δυνατοτήτων του ανοσοποιητικού σε σημείο που δε μπορούμε να το καταφέρουμε με τη χρησιμοποίηση και των πλέον τελευταίων φαρμάκων.

 

Ετικέττες: , , , ,

0 Comments:

Post a Comment



Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.