Το DDT, ένα παρασιτοκτόνο και εντομοκτόνο της δεκαετίας του 1950, και απαγορευμένο από τη δεκαετία του 1970, μας ταλαιπωρεί ακόμη. Τα κατάλοιπά του και συγκεκριμένα, ο μεταβολίτης του DDE εξακολουθεί να εντοπίζεται σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης και συγκεκριμένα, στο λιπώδη ιστό τους. Το φαινόμενο αυτό τα τελευταία χρόνια έχει απασχολήσει πολύ τους διατροφολόγους και τώρα τελευταία, τους νευροεπιστήμονες. Ο λόγος είναι ότι πλέον έχει ανακοινωθεί με σιγουριά πως προκαλεί συγκεκριμένες εγκεφαλικές και ορμονικές διαταραχές, κυρίως στην αναπαραγωγή του μυελού των οστών, στη σεξουαλική δραστηριότητα και στη λειτουργία της μνήμης. Υπήρχε πάντα η ψευδαίσθηση ότι ο λιπώδης ιστός των ψαριών δεν είχε προσβληθεί από αυτή την «επιδημία». Δυστυχώς, μια νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Σιένα που ανακοινώθηκε στη WWF πιστοποιεί ότι πρόκειται περί ψευδαίσθησης. Η έρευνα κατέδειξε ότι τα 60 εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν γύρω από τη Μεσόγειο ζουν επικίνδυνα λόγω της συγκέντρωσης των επικίνδυνων μεταβολιτών πάνω από τα επιτρεπτά όρια (αν και λογικά δεν έπρεπε να είχε κανένα) των ουσιών αυτών στα ψάρια. Απόβλητα, υπολείμματα απεμπλουτισμένου ουρανίου από τους τελευταίους πολέμους, αυξημένες διοξίνες λόγω μόλυνσης από το πετρέλαιο, π.χ. Λίβανο, έχουν αυξήσει τρομερά τα επεισόδια των δηλητηριωδών αυτών ουσιών στον ιστό των ψαριών. Έτσι, παρατηρήθηκε σε περιοχές υψηλού κινδύνου για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω η ανάγκη ακόμη και η απαγόρευση αλιείας ως έσχατο μέσο προστασίας. Η συνεχής ενημέρωση του κοινού και αύξηση των ασθενών κατά πάσα πιθανότητα και λόγω της διεθνούς πολιτικής, τα επόμενα χρόνια θα οδηγήσουν εκεί. Έτσι, η Μεσόγειος πιθανόν να πάψει να συντηρεί τους κατοίκους της με τον παραδοσιακά δικό της τρόπο.


0 Comments:

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.