NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΠΟ ΚΛΕΜΠΣΙΕΛΛΑ ΕΝΔΟΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΕΧΟΥΝ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΙΘΜΟ.
Η κλεμπσιέλλα είναι ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο μικρόβιο που απαντάται θεραπευτικά μόνο σε μια συγκεκριμένη αγωγή (χλωραμφελικόλη, ανοσοσφαιρίνες) και για χρόνια χορήγηση.
Τον τελευταίο καιρό στον μεσογειακό χώρο, Ισραήλ και Ελλάδα, οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις από κλεμπσιέλλα έχουν ανέβει πάρα πολύ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει και μεγάλη αντοχή στα μέχρι τώρα αντιβιοτικά στους εν λόγω πληθυσμούς, αλλά, παράλληλα και στο γεγονός ότι η επικοινωνία στους ευαίσθητους αυτούς χώρους έχει γίνει πιο πολυάνθρωπη.
Το ότι η κλεμπσιέλλα αναπαράγεται ενδονοσοκομειακά και σκοτώνει τόσο κόσμο, δεν σημαίνει ότι δεν βρίσκεται και εξωνοσοκομειακά. Απλούστατα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταγραφεί και όταν ήδη έχει κάνει την δουλειά της, φέροντας τις μεγάλες δυσκολίες στην θεραπευτική αγωγή, τότε έτσι και αλλιώς ο ασθενής πρέπει να εισαχθεί σε νοσοκομείο για την περαιτέρω θεραπεία.
Οπωσδήποτε η αύξηση των περιστατικών με κλεμπσιέλλα, και ιδιαίτερα οι θάνατοι που προήλθαν, έχουν ανησυχήσει ιατρικό και πολιτικό προσωπικό και γίνεται μια έντονη προσπάθεια πώς να αντιμετωπιστούν τα αίτια της αύξησης, αλλά, και να ληφθεί κάποια πρόνοια για την περαιτέρω αντιμετώπισής της.
Βέβαια, αυτά που χρειάζονται είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνουν με τα ελλιπή κονδύλια που διαθέτουν τα νοσοκομεία, αλλά, πρόκειται ουσιαστικά για ένα θέμα που κανείς δεν μπορεί να παίξει μαζί του, διότι είναι απόλυτα μοιραίο να αυξηθούν τα περιστατικά, αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Ακόμη περισσότερο επικίνδυνο θα είναι το γεγονός, εάν «ξεφύγει» η κλεμπσιέλλα από νοσοκομειακούς θαλάμους και επεκταθεί και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους.