NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΛΛΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ.
Η φωνή σαν έκφραση του λόγου είναι το κύριο εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Αποτελεί, όμως, πολλές φορές και ένα προϊόν ψευδαίσθησης, όντας μια αντίληψη που δεν ανταποκρίνεται σε αληθινό ερέθισμα.
Στην ψυχιατρική η ακουστική ψευδαίσθηση αποτελεί ένα στοιχείο σαφώς ψυχωτικού χαρακτήρα, εφόσον προέρχεται σε άτομα σε κατάσταση εγρήγορσης. Μπορεί, όμως, να είναι και μια φυσιολογική κατάσταση, όταν το άτομο βρίσκεται σε ένα στάδιο χαλάρωσης μεταξύ εγρήγορσης και ύπνου, όπου δε μπορεί ακριβώς να ξεχωρίσει τη γνησιότητα ενός ερεθισμού ή όχι. Τότε μιλάμε για υπναγωγικές ψευδαισθήσεις και στην περίπτωση αυτή δεχόμαστε ότι είναι μια φυσιολογική αντίδραση.
Στις παθολογικές περιπτώσεις των φωνών, που προέρχονται «μέσα από το μυαλό», το περιεχόμενο μπορεί να είναι κραυγές, τριγμοί, στριγκλιές, υψηλοί τόνοι και ολοκληρωμένος λόγος.
Η εμφάνιση τέτοιων ψυχιατρικών αποκλίσεων μπορεί να οφείλεται ακόμη και σε διεγερτικά φάρμακα, ναρκωτικά, αμφεταμίνες, εγκεφαλικές βλάβες, εγκεφαλικά οιδήματα ή επιληψίες, ακόμα και σε εκφυλιστικά νοσήματα τύπου αλτσχάιμερ.
Όσο κι αν φανεί περίεργο, παρά την τεράστια πρόοδο των ψυχοφαρμάκων, μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί ουσιαστική τελεσίδικη βοήθεια για τις περιπτώσεις αυτές. Απλώς η μέχρι τώρα εντύπωση είναι ότι οι πάσχοντες από ακουστικές ψευδαισθήσεις χωρίζονται ουσιαστικά σε δύο μεγάλες ομάδες, σε αυτούς που μπορούν και ανταπεξέρχονται κοινωνικά του προβλήματός τους και σε αυτούς που δε μπορούν.
Κατά κανόνα, η φαρμακευτική αγωγή βοηθάει στην καθυπόταξη των ακουστικών ψευδαισθήσεων, αλλά, για να είναι επιτυχής, χρειάζεται χρόνο, συνεργασία και κυρίως, υψηλή διαγνωστική και κλινική εμπειρία από τη μεριά του θεράποντος γιατρού.
Το ευχάριστο πλέον είναι ότι οι ήδη πάσχοντες από ακουστικές ψευδαισθήσεις άρχισαν να οργανώνονται σε ομάδες αυτοβοήθειας. Μια από αυτές ίδρυσε δια νόμου στη Βρετανία και ένα διαδικτυακό τόπο με το όνομα Intervoice. Μέσω αυτού επιχειρούν οι ίδιοι ασθενείς, με βάση τη γνωστική θεραπεία, μιλώντας ο ένας με τον άλλον ή και με ειδικούς, να μαζέψουν τη γνωστική εμπειρία που χρειάζεται, προκειμένου να δαμάσουν το βάσανο των ψευδαισθήσεων, που πολλές φορές είναι ισχυρό και συνοδεύεται από επιθέσεις πανικού.
Μερικές από τις τυπικές συμβουλές είναι να ακούν μουσική την ώρα που ενοχλούνται από τις φωνές ή να τις περιορίζουν σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, ακόμη δε να τις «ωθούν» σε ένα όσο γίνεται πιο λογοφανή διάλογο.
Η ουσία είναι πως χρειάζονται όλες αυτές οι επιπρόσθετες ενέργειες και δραστηριοποιήσεις για την αντιμετώπιση των παθολογικών αυτών καταστάσεων, οι οποίες σε στιγμές έντασης και κρίσεων αυξάνονται ραγδαία. Διότι κάθε ψυχολογική και ψυχιατρική απόκλιση, και ιδιαίτερα το φαινόμενο των ψυχώσεων με τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, εν κατακλείδι είναι προϊόν ψυχικής πίεσης, από όποια μεριά κι αν έρχεται.