NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ, ΠΟΥ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Το πρόβλημα της σχέσης χαρακτηριστικών κρανίου και προσώπου σε σχέση με την συμπεριφορά του ανθρώπου, απασχολεί την ιατρική από την εποχή του Ασκληπιού. Μόλις, όμως, 200 χρόνια πριν, ξεκίνησαν δύο Βιεννέζοι γιατροί, ο Γκαλ και ο Σπουνχάιμ, να διαμορφώνουν μία επιστημονική τάση, που την ονόμασαν «φρενολογία», σχετικά με το θέμα αυτό.
Κατά την άποψή τους, συγκεκριμένες ατομικές ιδιότητες, όπως φιλοδοξία, ευαισθησία, γενναιότητα, χιούμορ και άλλα στοιχεία της προσωπικότητας είχαν μία ουσιώδη εκπροσώπηση σε συγκεκριμένες γωνίες του εγκεφάλου.
Πρέσβευαν δε ότι ανάλογα με την ένταση της εκπροσώπησης ήταν και ο όγκος των εγκεφαλικών αυτών περιοχών. Ανάλογα δε με τον όγκο και την πίεση που ασκούσαν οι περιοχές αυτές στο κρανίο, άλλαζε το σχήμα της κεφαλής και τα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Έτσι, λοιπόν, με τα χρόνια δημιουργήθηκε στις ομάδες αυτές των επιστημόνων φυσιογνωμιστών η πεποίθηση πως μετρώντας το κρανίο και αναλύοντας «γεωμετρικά» τις γωνίες του προσώπου, υπάρχει η δυνατότητα να «ανακαλύψουμε» τον χαρακτήρα του ανθρώπου.
Μία υπόθεση που διέγειρε πολλούς επιστημονικούς ερεθισμούς και αναλύσεις, έφερε, όμως, και πολλές πολιτισμικές και πολιτικές συγκρούσεις.