NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟ ΘΥΜΑ ΜΙΑΣ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΝΤΑΦΗ ΤΟΥ ΠΤΩΜΑΤΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ.
Ένα έγκλημα, όπως τόσα άλλα εγκλήματα, που έγινε πάνω στον καυγά με θύμα μια νεαρή γυναίκα, η οποία κατέληξε νεκρή ύστερα από χτυπήματα με αμβλύ όργανο που δέχτηκε από τον νεαρό σύζυγό της.
Σύμφωνα με τις ειδήσεις των εφημερίδων το έγκλημα έγινε μετά από συνηθισμένο συζυγικό καυγά. Ο δράστης εγκλώβισε το πτώμα του θύματος στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και στην κυριολεξία το περιέφερε σε διάφορα μέρη για να καταλήξει με την ταφή του στην παιδική χαρά, ακριβώς απέναντι από την πόρτα του σπιτιού του. Παράλληλα, αποτάθηκε σε ιδιωτικό ντέντεκτιβ, αστυνομία και κινητοποίησε πάρα πολλούς γνωστούς προκειμένου να διαλευκάνουν την εξαφάνιση της συζύγου που είχε δολοφονήσει.
Τίποτα ιδιαίτερο για μια ανθρωποκτονία, όπως, δυστυχώς, πολλές συμβαίνουν στην καθημερινότητα.
Το μόνο στοιχείο που προδίδει την ψυχοπαθολογία του δράστη είναι η διαδικασία μεταφοράς του πτώματος, πράγμα που δείχνει την αδυναμία κριτικής ικανότητας και την ταυτόχρονη διάσπαση της σκέψης και κατά δεύτερο λόγο, η πρόχειρη ταφή απέναντι από το σπίτι προκειμένου να υφίσταται «εποπτεία», θεωρώντας την ατιμωρησία δεδομένη, προφανώς μη έχοντας την κριτική ικανότητα για την κορύφωση του δράματος.
Το κοινωνικά δυσάρεστο είναι ότι ένα ακόμη νεαρό ζευγάρι πέφτει θύμα μιας θεραπείας που δεν έλαβε χώρα, που αν είχε λάβει σίγουρα θα είχε αποφευχθεί και το έγκλημα, ίσως και το πρόβλημα. Βέβαια, για αυτό δεν φταίει ούτε το σύστημα, ούτε οι οικογένειες του ζευγαριού, αλλά, τα πεσμένα αντανακλαστικά επαγρύπνησης όλων.
Τουλάχιστον, είναι μια διδαχή για τους εναπομείναντες, όταν υπάρχει υπόνοια τέτοιων ψυχολογικών καταστάσεων να επιδιώκεται η αντιμετώπισή τους έγκαιρα ασχέτως του φόβου του κοινωνικού σχηματισμού.