NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ο γερουσιαστής Roger Kusch
Στην Γερμανία, μία χώρα με πάρα πολλές νομικές παραδόσεις, το θέμα της ευθανασίας και της βοήθειας σε αυτοκτονία είναι ταμπού. Ο πρώην γερουσιαστής για θέματα δικαιοσύνης του Αμβούργου, ο Roger Kusch, επαναφέρει το θέμα αυτό που αναστατώνει δεοντολογικά αυτή την στιγμή όλους του Γερμανούς δικαστές.
Παραδίδοντας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ένα ολιγόλεπτο βίντεο μιας γηραιάς κυρίας, τροφίμου ενός γηροκομείου, την αφήνει να διηγείται τον πανικό των γέρων ανθρώπων εντός του νοσοκομείου. Η ίδια ισχυρίζεται ότι δεν έχει πλέον καμία δύναμη και θέληση να επιζήσει σε αυτό το περιβάλλον και η καθημερινότητά της είναι μόνο μια ταλαιπωρία.
Ο γερουσιαστής ευαισθητοποιημένος από το δράμα της 80χρονης, θέτει το απλό ερώτημα, αυτοκτονία; γιατί όχι;
Από παλιές στατιστικές είναι πλέον πολύ γνωστό ότι το θέμα της αυτοκτονίας και αυτοκτονικότητας στα Γερμανικά γηροκομεία ήταν συνηθισμένο και παλιό. Μια ζωή ξεχειλισμένη από απογοήτευση λόγω του εγκλεισμού σε τέτοιου είδους γηριατρικά ιδρύματα, ήταν κάτι τραγικό και αληθινό φόβητρο για τους ηλικιωμένους. Τώρα, μάλιστα, που άλλαξαν τα δημογραφικά στατιστικά της Ευρώπης και κινδυνεύουν οι ηλικιωμένοι να περάσουν το 50%, η αύξηση των τάσεων για αυτοκτονία στους κύκλους αυτούς, ανεβαίνει ραγδαία.
Το πιο περίεργο στην είδηση αυτή είναι ότι η Γερμανική δικαιοσύνη, η οποία κυριολεκτικά έχει οξύ πέλεκυ για γιατρούς που υποκύπτουν στο αδίκημα της ευθανασίας ή βοήθειας για αυτοκτονία, βρίσκει την πρόταση του συγκεκριμένου γερουσιαστή ως μη παραβατική και απλώς σαν μια ευκαιρία για συζήτηση.
Από την ελληνική σκοπιά χρειάζεται μια άλλη θεώρηση και πρέπει πριν συζητήσουμε το δικαίωμα, κατά τον Γερμανό γερουσιαστή, στην αυτοκτονία, να συζητηθεί πρώτα η δυνατότητα της θεραπευτικής αγωγής της κατάθλιψης στο γήρας. Γιατί σίγουρα η κατάθλιψη προηγείται οποιασδήποτε άλλης αυτοκτονικής σκέψης.