NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα νευρολογικό σύνδρομο με πάρα πολύ έντονη συμπτωματολογία. Το κύριο πρόβλημα των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι σε πρώτο λόγο οι κινητικές διαταραχές και είναι λογικό για έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να περπατήσει ή και δεν βλέπει καλά όλα τα άλλα να είναι δευτερεύοντα.
Έτσι, λοιπόν, ασθενείς, γιατροί και θεραπευτές είναι συγκεντρωμένοι κυρίως σε αυτές τις διαταραχές. Δεν ασχολούνται καθόλου ή ασχολούνται σχεδόν ελάχιστα με τα υπόλοιπα ακραία δύσκολα προβλήματα που συνοδεύουν την αρρώστια αυτή. Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στις διανοητικές διαταραχές που συνοδεύουν την ασθένεια αυτή.
Κάνοντας μια έρευνα πολλών ετών ,τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύσαμε στο Διεθνές Φαρμακολογικό-Νευροφυσιολογικό συνέδριο στο Μιλάνο της Ιταλίας το 1978, εντοπίσαμε ότι οι διανοητικές διαταραχές σε ένα ποσοστό πάνω από 40% είναι το πρωτεύον πρόβλημα ασθενών στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Πέρα από αυτό, εξετάσαμε και τα αποτελέσματα των θεραπειών με διάφορα φάρμακα, όπως πιρακετάμη και ανοσοσφαιρίνες που έγιναν για τον λόγο αυτό. Βρέθηκε, λοιπόν, ότι αντιμετωπίζοντας με τις συγκεκριμένες θεραπείες τα προβλήματα των διανοητικών διαταραχών είχαμε και μια ουσιαστική βελτίωση των άλλων νευρολογικών συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας .
Στη πολυπαραγοντική ασθένεια της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αναγκαίο να γίνεται μια γενική αντιμετώπιση όλων των επιμέρους νοσολογικών οντοτήτων που συμβάλλουν σε αυτήν. Πολλές φορές αντιμετωπίζοντας μόνο το ένα πρόβλημα ουσιαστικά δεν συνεισφέρουμε καθόλου στην βελτίωση της κλινικής εικόνας. Ο λόγος είναι ότι δεν ξέρουμε με ποια δυναμική αντιπροσωπεύεται το κάθε πρόβλημα στην γενική παθογένεια της σκλήρυνσης κατά πλάκας .
Πάντως οι διανοητικές διαταραχές στην σκλήρυνση κατά πλάκας, που ποσοστιαία αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μεγάλο νούμερο, πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα.