NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Πριν από 20 χρόνια οι αυτοκτονίες στο μετρό ήταν «μόνο» στη Βιέννη. Οι απόπειρες σταμάτησαν μόλις ο τοπικός τύπος έπαψε να τις αναφέρει. Κάτι παρόμοιο είχε γίνει και με τις αυτοκτονίες στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι. Η διακοπή των δημοσιεύσεών τους και τα δίχτυα προστασίας μείωσαν και εκεί δραματικά τα περιστατικά.
Μια έρευνα από το Χάρβαντ, και συγκεκριμένα, του ελληνικής καταγωγής Δρ. Χρηστάκη επιβεβαιώνει την παρατήρηση πως η μετάδοση της πληροφορίας μιας αυτοκτονίας αυξάνει τον κίνδυνο για την εμφάνιση και άλλης.
Μελετώντας με μαθηματικούς υπολογισμούς ο Δρ. Χρηστάκης τις συμπεριφορές υποπληθυσμών στην περιοχή της Μασσαχουσέτης εντόπισε ότι η αυτοκτονική τάση είναι περίπου προϊόν αντιγραφικής μίμησης. Βέβαια, παρουσιάζεται σε ένταση σε άτομα επιβαρυμένα με ιδιαίτερο στρες, άγνωστα, όμως, μεταξύ τους.
Σημαντική είναι και η παρατήρηση πως η μη αναπαραγωγή της πληροφορίας μειώνει ουσιαστικά τα κρούσματα.
Αξίζει δε να αναφερθεί ότι κάτι ανάλογο γίνεται και στην παχυσαρκία.