NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Δεν πρόκειται για κάτι καινούριο. Είναι μια παρατήρηση που είχε γίνει από έναν Αμερικανό οικονομολόγο στις αρχές του προπερασμένου αιώνα. Πρόκειται για την επιδεικτική κατανάλωση των φτωχών σε εισοδήματα ανθρώπων στην προσπάθειά τους να τονώσουν την έλλειψη ή την αδυναμία του κοινωνικού προφίλ που τους κατέχει.
Ξοδεύουν μεγάλα ποσά σε ευτελή πράγματα με ονομαστές ετικέτες ή αγοράζουν ακριβά είδη τα οποία δεν χρειάζονται. Σύγχρονες έρευνες που άρχισαν το 2007 και ολοκληρώθηκαν φέτος κατέληξαν στο ότι πρόκειται για μια εξάρτηση η οποία οδηγεί σε έναν εθισμό που χτυπάει τα χαμηλού εισοδήματος πρόσωπα. Έρευνες που έγιναν με τον τομογράφο ποζιτρονίων σε αυτές τις περιπτώσεις έδειξαν έντονη δραστηριοποίηση των εγκεφαλικών σχηματισμών της επιβράβευσης στην αγορά ή και στην σκέψη της αγοράς ενός ακριβού αντικειμένου από χαμηλό εισοδηματία. Αντίθετα σε υψηλού εισοδήματος άτομα δεν παρατηρήθηκε αυτή η εγκεφαλική αντίδραση.
Βέβαια, οι έρευνες δεν παρέμειναν μόνο στην αμιγώς εγκεφαλική ή νευροφυσιολογική λειτουργία αλλά, επεκτάθηκαν και στο ψυχιατρικό προφίλ των ανθρώπων αυτών.
Ακόμη και στον τομέα αυτό διαπιστώθηκε μια εθιστική συμπεριφορά εξάρτησης σαν ενισχυτικό της προσωπικότητας των ανθρώπων των φτωχών εισοδημάτων. Πρόκειται για την κλασσική περίπτωση τόνωσης του κοινωνικού προφίλ με την ψευδαίσθηση της αγοραστικής δύναμης. Δεν είναι μόνον μια απλή ενέργεια εκτόνωσης π.χ. Shopping therapy, αλλά για ένα έντονα νοσογόνο ψυχικό μηχανισμό έντονων κοινωνικών προεκτάσεων και χρήζοντα ιατρικής θεραπείας.