NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Δηλαδή ο πόνος δεν είναι μόνο αυτό που νοιώθουμε ότι μας καταστρέφει ή νομίζουμε ότι καταστρέφει τον οργανισμό μας αλλά είναι και η λάθος πίεση η οποία οδηγεί στην εντύπωση αυτή.
Δηλαδή και χωρίς να υφίσταται γεγονός που προκαλεί πόνο, πιστεύοντας ατομικά ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να νοιώθουμε την «ύπαρξη» του.
Κατά ουσία δηλαδή ο πόνος είναι μια προσωπική και σύνθετη νοητική εικόνα για το κάθε άτομο, τον τρόπο λειτουργίας του, τον βιορυθμό του και το περιβάλλον του.
Έτσι λοιπόν έχουμε μια διαμόρφωση του πόνου και από φυσικά ερεθίσματα που δεχόμαστε και από επιρροές του πολιτισμικού πλαισίου που αναπτυσσόμαστε καθώς επίσης και από μια κοινωνικοψυχολογική πραγματικότητα με όλες τις αναμνήσεις που μας κληροδοτεί.
Τόσο τον φυσικό όσο και τον ψυχολογικό πόνο του επεξεργάζεται και τον κάνει βιωματικό ένας εγκέφαλος με βάση τον ψυχισμό του και τις βιολογικές και ψυχολογικές διαδρομές.
Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μια ολοκληρωμένη λειτουργία που συνθέτει μια βιολογική οντότητα.
Αυτό γίνεται κατανοητό αν νοιώσουμε ότι πονάμε από την ώρα που γεννηθήκαμε και πολλές φορές πονάμε γιατί υπάρχουμε.