NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Ένα πάρα πολύ μεγάλο βήμα έχει κάνει η μοριακή γενετική στο ότι κατάφερε να εντοπίσει με μεγάλη συχνότητα εμφανίσεις διαταραχών στο χρωμόσωμα 22 και 13 σε ότι αφορά την πιθανότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας κατάθλιψης ή και τα δύο μαζί. Πέρα από αυτό κλινικές παρατηρήσεις έχουν οδηγήσει στο ότι οι διαταραχές της κύησης κατά την γέννηση ή ακόμα κατά την διάρκεια της βρεφικής ηλικίας μαζί με διαταραχές ανάπτυξης είναι πάρα πολύ ισχυροί παράγοντες για την εμφάνισης της μίας η της άλλης αρρώστιας.
Επίσης έναν πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η παρουσία των λοιμώξεων και ιδιαίτερα των ιογενών στην περίπτωση αυτή.
Εξετάζοντας κανείς με την μαγνητική τομογραφία ή ακόμη με αναλύσεις του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μπορεί να διαπιστώσει εκτεταμένες βλάβες της λευκής και φαιάς ουσίας στα ίδια σημεία του εγκεφάλου και στις δύο περιπτώσεις.
Η μόνη διαφορά είναι ότι οι περιπτώσεις με κατάθλιψη δείχνουν λιγότερης έκτασης και έντασης βλάβη από αυτές τις σχιζοφρένειας.
Στο ίδιο συμπέρασμα οδηγεί και η εμπειρία από την χρήση φαρμάκων και για τα δύο μοντέλα των ασθενειών. Και στις δύο περιπτώσεις δεν έχουμε ουσιαστική υποχώρηση της γενεσιουργού αιτίας παρά μόνο δια της φαρμακευτικής αγωγής μια ρύθμιση των συμπτωμάτων που να κάνει ευκολότερη την ζωή του ασθενούς.