NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Τα σκαμπανεβάσματα της έντασης των συμπτωμάτων στην σχιζοφρένεια κατά κύριο λόγο οφείλονται στο κατά πόσο είναι πληροφορημένος και «θεραπευμένος» ο ασθενής προκειμένου να αντιμετωπίσει την καθημερινότητά του.
Στην γραμμή ισορροπίας που υπάρχει μεταξύ «plus» και «minus» συμπτωμάτων πολύ συχνά έχουμε αναταράξεις ιδιαίτερα όταν η ασθένεια υπάρχει από πολύ καιρό και υφίσταται και μια θεραπεία που χρειάζεται τροποποίηση. Άλλωστε αυτή η ανατάραξη της μέσης γραμμής ισορροπίας σε ότι αφορά την αίσθηση ικανοποίησης προκαλεί προβλήματα και στους υγιείς.
Άρα είναι αναμενόμενο στους σχιζοφρενείς να είναι εντονότερα.
Μάλιστα ορισμένες φορές εμφανίζονται αυτές οι αναταράξεις σαν προσυμπτώματα μιας επιδείνωσης ή έξαρσης της ήδη υπάρχουσας ψύχωσης.
Ο κανόνας πάντα είναι ότι κυρίως στο στάδιο της οξείας φάσης της σχιζοφρένειας έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα plus και μόλις αυτά υποχωρήσουνε για πολύ καιρό τυραννούν ασθενείς και τους συγγενείς τα συμπτώματα minus.
Αυτά είναι και χαρακτηριστικά από παλιά με τον όρο μεταψυχωτική κατάθλιψη στους παλιούς γιατρούς. Πρόκειται για την minus symptomatic με κύρια χαρακτηριστικά το γενικευμένο αίσθημα κόπωσης, αδυναμίας και ηττοπάθειας. Πρέπει εδώ να ειπωθεί πως πολλές φορές και τα νευροληπτικά φάρμακα για την αντιμετώπιση των ψυχώσεων μπορούν να δώσουνε πολύ τακτικά συμπτώματα minus.
Έτσι λοιπόν πρέπει πάντοτε να είμαστε σε «επιφυλακή» και να τροποποιούμε την θεραπεία με έξυπνο τρόπο ώστε ο ασθενής μέσω των φαρμάκων να έχει την δυνατότητα διάρκειας αντοχής και ενέργειας για να πολεμήσει τα προβλήματα του.