ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΟΔΟΜΗΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΣ ΓΟΝΙΔΙΑ
Η σύγχρονη εποχή με την απαξίωση και αναποφασιστικότητα των πολιτικών δείχνει πλευρές του ψυχιατρικού «προφίλ» του Νεοέλληνα που εντυπωσιάζουν αρνητικά και θεωρούνται σημεία αρχόμενης φθοράς.
Δεν είναι όμως έτσι γιατί πάντα ήταν «έτσι».
Χαρακτηριστική στιγμή ομοιότητας με την σημερινή κατάσταση είχαν οι μέρες της Δ. Εθνοσυνέλευσης του Ελληνικού κράτους μέσα ακόμη στον επαναστατικό αγώνα στην Τροιζήνα.
Οι Έλληνες περνούσαν την μεγαλύτερη πολεμική δοκιμασία στο τελευταίο όριο αντοχής με ένα ανελέητο Αιγύπτιο στρατηγό τον Ιμπιραήμ, επικεφαλή ενός άρτιου εξοπλισμένου στρατού να πετσοκόβει τους ξυπόλητους επαναστάτες. Παράλληλα ο «ξένος» παράγοντας με τους εδώ εκπροσώπους αλώνιζε.
Στην Τροιζήνα όμως Πρωτομαγιά του 1827, 182 χρόνια πίσω, οι συγκεντρωμένοι Έλληνες δεν μπορούν να αποφασίσουν τι θέλουν.
Το ερώτημα δεν είναι δύσκολο. Είναι ουδέτερο και τυπικό.
Δηλαδή αν θέλουν κυβερνήτη Βασιλιά και πρόεδρο Δημοκρατίας να τους κυβερνήσει.
Στάθηκε αδύνατον να αποφασίσουν. Τα άφησαν όλα στον αέρα από τότε «μέχρι» και σήμερα.
Με την ίδια κίνηση τελείωσαν την διαδικασία και έκλεισαν την Εθνοσυνέλευση όπως την Βουλή σήμερα τρομαγμένοι και αναποφάσιστοι.

0 Comments:

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.