NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΟΙ ΤΑΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΧΩΡΟ.
Η αυτοκτονία φοβίζει. Ιδιαίτερα, όταν αφορά νεαρούς και παιδιά τρομάζει και δεν συζητείται. Όμως, υπάρχει πλέον σαν ασθένεια, τάση ή ακόμη και απόπειρα. Είναι ένας ορατός κίνδυνος.
Και ο χειρότερος. Τίποτε πιο άσχημο από ένα παιδί, που θέλει και σχεδιάζει να τελειώσει την ζωή του, πριν την αρχίσει.
Η έκφραση της αυτοκαταστροφής και αυτοτιμωρίας, πριν ακόμη γίνει πλήρως αντιληπτή η έννοια της ζωής. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: σε 23,4% ανέρχονται πανευρωπαϊκά οι αυτοκτονικές ιδέες στους μαθητές Γυμνασίου ή κολλεγίου.
Πάνω από εκατό χιλιάδες απόπειρες αυτοκτονιών μέτρησαν στις ΗΠΑ, εκ των οποίων περίπου οι πέντε χιλιάδες ήταν επιτυχημένες.
Σίγουρα φταίει το κανονικό περιβάλλον με τις σύγχρονες ανισότητες. Φταίει το ίδιο, όμως, και μια περιορισμένη ή διαρκής εγκεφαλική δυσλειτουργία, που κατά καιρούς εμφανίζεται με απάθεια, κατάθλιψη, τοξικομανία, νευρολογικά σύνδρομα, ψυχικές διαταραχές κλπ.
Πρόκειται για το εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί στην απόπειρα ή την αυτοκτονία.
Η έκταση αυτής της προβληματικότητας είναι πλέον τόσο μεγάλη που απαιτεί μια εκτεταμένη μελέτη και σχέδιο πρόληψης. Είναι και τα δύο τόσο αναγκαία, όσο τα διδακτικά μαθήματα.
Πρέπει να γίνει εκπαίδευση όλων των φορέων της Παιδείας, ιδιαίτερα τώρα στην κορύφωση της κρίσης, που μοιραία αναμένεται να κάνει τους νέους πιο ευάλωτους.