NEUROMARKETING: Ο ΙΔΕΟΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ


ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ, ΠΟΥ ΚΑΛΠΑΖΕΙ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
Ήδη κάποιες ευρωπαϊκές χώρες δίνουν ένα μπόνους για να αγοράζουν οι πολίτες περισσότερο. Παρόλα αυτά, ταυτόχρονα η ελπίδα ότι η κατανάλωση θα μας σώσει, αντικατοπτρίζεται στις ατελείωτες αλάνες σκουπιδιών και αχρήστων πραγμάτων.
Η γερμανική κυβέρνηση κυριολεκτικά σε μια κίνηση απελπισίας πληρώνει 2.500€ σε όποιον πολίτη παραδώσει το παλιό του αυτοκίνητο και αγοράσει καινούριο. Η πράξη αυτή οδήγησε εκατομμύρια Γερμανούς στην ανανέωση του αμαξιού τους, αλλά, ταυτόχρονα κατέρρευσαν οι ισορροπίες που υπήρχαν μέχρι τότε στην αγορά του αυτοκινήτου και όλη η διαδικασία γύρισε μπούμερανγκ στην παραγωγή, φέρνοντας περισσότερη ανεργία και αμηχανία πληρωμών.
Από ότι φαίνεται πλέον ο Homus Comercialicus (ο εμπορευόμενος άνθρωπος) δεν αλλοιώνει την ψυχολογία του πια καθόλου. Παρόλο που η καταστροφή, στην οποία τον οδηγεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής, είναι παντού αποτυπωμένη, συνεχίζει με μανία να οδηγεί τον εαυτό του σε παρόμοια αδιέξοδα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ούτε το μαρξιστικό ρητό ότι «είμαστε ικανοί να αγοράσουμε και το σκοινί που θα μας κρεμάσουν».
Οι πράξεις απελπισίας είναι βέβαια κατακριτέες, αλλά, όταν προέρχονται από κρατικές παρεμβάσεις με χρόνια αποτελέσματα και πρόσθετα αδιέξοδα, τότε πλέον χρειάζεται στην ουσία μια μορφωτική επανάσταση για να βγούμε από αυτήν την κρίση.
Πρέπει να γίνει κάτι που είναι φαίνεται φοβερά δύσκολο. Όπως είπε κάποιος: «να αλλάξω τρόπο σκέψης».

1 Comment:

  1. Ανώνυμος σχολίασε...
    Αναλαμβάνουν οι ψυχίατροι

    «Η βρετανική κυβέρνηση προσλαμβάνει χιλιάδες ψυχοθεραπευτές για να βοηθήσουν τους φτωχούς που πλήττονται ψυχολογικά από την οικονομική κρίση (...) Οι πάσχοντες (από την ύφεση) θα παραπέμπονται σε ψυχοθεραπευτές μέσω ενός δικτύου στο οποίο θα συμμετέχουν τα γραφεία ευρέσεως εργασίας, ιατρεία και οι τηλεφωνικές υπηρεσίες αμέσου δράσης του εθνικού συστήματος υγείας (...) Ειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό και ψυχοθεραπευτές θα αναλάβουν να πείσουν τους Βρετανούς ανέργους πως τα όποια αισθήματα μιζέριας, θυμού ή αγανάκτησης νιώθουν, όχι μονάχα δεν είναι φυσιολογικά, αλλά και αποτελούν συμπτώματα μιας ψυχικής αρρώστιας. (Δε φταίει η οικονομία, ανόητε, αλλά το ταραγμένο σου μυαλό). (...) Μια παράνοια σίγουρα υπάρχει σε όλα αυτά, αλλά όχι εκεί όπου την αναζητεί η βρετανική κυβέρνηση. (...) Για τους ανέργους μια δουλειά θα ήταν πολύ πιο θεραπευτική για την ψυχή τους. Κι έτσι κι αλλιώς, αν νιώθουν δυστυχισμένοι και οργισμένοι για την ανεργία, η πρώτη πόρτα που θα χτυπήσουν δε θα είναι η πόρτα του ψυχοθεραπευτή, αλλά εκείνων που φταίνε γι' αυτήν» (ο Ρούσσος Βρανάς στα ΝΕΑ).

Post a Comment



Δημοφιλείς αναρτήσεις

 

© 2006 | Blogger Templates by GeckoandFly modified and converted to Blogger by Blogcrowds.