NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Οι παραβατικές εγκληματικές πράξεις είναι πλέον καθημερινότητα. Το ιδιαίτερο σε αυτές και προκείμενο άξιο αναφοράς, είναι ο τόπος και τρόπος. Δύο εγκλήματα που συνδύαζαν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά έγιναν στις μέρες μας σε δύο πολύ δημοφιλείς παραθεριστικούς τόπους, με αποτέλεσμα το νέο να κάνει ταχύτατα το γύρο του κόσμου και να σκεπάσει κάθε άλλο κοινωνικό ενδιαφέρον.
Στην χώρα μας, μάλιστα, ίσως συζητήθηκε και περισσότερο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρόκειται για το παιδί που σκοτώθηκε από ξυλοδαρμό μπράβων στην Μύκονο και την νεαρή κοπέλα που σφαγιάστηκε από τον άντρα της στην Σαντορίνη. Επρόκειτο και στις δύο περιπτώσεις για εγκλήματα χωρίς μοτίβο.
Όταν λείπει το ουσιαστικό κίνητρο, ελλοχεύει πάντοτε ο ψυχωτικός κίνδυνος. Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε το ψυχιατρικό υπόστρωμα μιας τέτοιας διαδικασίας. Επρόκειτο για το εμφανές σύμπτωμα της αστήρικτης και ιδιαίτερα ακραίας ψυχωτικής βίας. Χαρακτηριστική και για τις δύο περιπτώσεις και για την έντασή της και την ωμότητά της.
Δυστυχώς, στις μέρες μας τα συμπτώματα αυτά είναι τακτικά και περνάνε απαρατήρητα διότι είναι συνηθισμένα. Είτε βασίζονται στην λήψη ειδικών ουσιών π.χ. αναβολικών (περίπτωση Μυκόνου) ή λανθάνουσας σχιζοφρενικής διαταραχής σε έντονο στρες, όπως με την δολοφονία της Σαντορίνης.
Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που πρέπει να προσεχθεί και να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη είναι η πρόληψη. Περιπτώσεις επιθετικότητας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Τα δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα πρέπει να μας ευαισθητοποιήσουν έντονα.