NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΡΕΣΟΓΟΝΑ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΩΣΗΣ, ΜΕ ΚΥΡΙΟ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Το τοξόπλασμα gondii είναι ένα αναερόβιο ενδοκυτταρικό πρωτόζωο. Μέσα στο κύτταρο, όταν αυξηθεί, προκαλεί την ρήξη του και έτσι μπαίνει σε αιματογενή ή λεμφογενή διασπορά.
Το αποτέλεσμα είναι, μεταξύ των άλλων, να προσβάλλεται και το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπου «μπορεί αυτό να λιμνάζει, χωρίς συμπτωματολογία και για αρκετό διάστημα».
Μεταδίδεται στους ανθρώπους με κάθε είδους επαφή, με την βρώση ωμού κρέατος ή από τα περιττώματα μολυσμένου ζώου. Οι μορφές εξάπλωσης του τοξοπλάσματος, σε ότι αφορά το κεντρικό νευρικό σύστημα, είναι δύο. Η συγγενής και η επίκτητη.
Η συγγενής προέρχεται κατά κύριο λόγο από μια λοίμωξη κατά τον τοκετό και είναι και η αιτία της αποβολής περίπου στο 25% των περιπτώσεων και σαν αποτέλεσμα, εφόσον το νεογνό επιζήσει, έχει τον υδροκέφαλο, την στένωση του υδραγωγού ή τη μικροκεφαλία. Αργότερα, άλλες ηπιότερες νευρολογικές εκδηλώσεις είναι το δερματικό εξάνθημα, ο ίκτερος, η ηπατοσπληνομεγαλία και η αμφιβληστροειδοπάθεια.
Αντίθετα, στην επίκτητη κατά κύριο λόγο έχουμε μια εκτεταμένη λεμφαδενοπάθεια με διόγκωση των αδένων, καταβολή, μυϊκή αδυναμία και πολλές φορές, σημάδια μηνιγγοεγκεφαλίτιδας, που συνοδεύονται και από περιπτώσεις χοριοειδοαμφιβληστροειδοπάθειας.
Κάποια αλλεργική προδιάθεση πάντα παίζει ρόλο σε όλα αυτά και καλό είναι να λαμβάνεται υπόψη, γιατί χρειάζεται συντονισμένη και συγκεκριμένη αγωγή με συνδυασμό στεροειδών και υψηλής απόδοσης αντιβιοτικών για μακρύ χρονικό διάστημα.