NEURO-TALKS / ΝΕΥΡΟ-ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ «ΘΕΣΗ» ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ» ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ ΤΗΣ.
Όταν αναφερόμαστε στη σχιζοφρένεια, δεν πρέπει να θεωρούμε, πέρα από πολύ λίγες κλινικές κληρονομικές μορφές, ότι πρόκειται για μια ασθένεια σπάνια ή κατά κανόνα άκρως επικίνδυνη. Η επικινδυνότητά της έγκειται στο γεγονός των παθολογικών μηχανισμών διαδικασίας και στους κοινωνικούς παράγοντες που συνεισφέρουν στην εμφάνισή της.
Θεωρητικά αν ένας άνθρωπος μπορούσε να περάσει δια βίου μία ήρεμη ζωή, χωρίς εξωτερικές πιέσεις, ανώτερες της δύναμής του και των δυνατοτήτων του, θα ήταν σχεδόν σίγουρο , ακόμη και να είχε μια τέτοια ασθένεια να μην εκδηλωθεί. Αντίθετα, μπορεί να εμφανιστεί πολύ εύκολα, με μεγάλη ταχύτητα και σε εκρηκτικό βαθμό, όταν συνδυάζεται με φόβο και πανικό.
Στη σημερινή κοινωνία, όπου περισσεύουν πλέον τα στρεσογόνα στοιχεία για τον πανικό, είναι επόμενο να αυξάνονται και τα κρούσματα κάποιας μέχρι τώρα καλά κρυμμένης σχιζοφρενικής προσωπικότητας. Κατά κανόνα, η κλιμάκωση που υπάρχει στην παθογένεια εκδήλωσης της νόσου είναι η εξέλιξη μιας φοβικής διαδικασίας έως μιας επίθεσης πανικού, που οδηγεί τον ασθενή σε ένα ακοντρολάριστο αμόκ σκέψεων και τελικά, προκαλεί τη βίαια αντίδρασή του, π.χ. επίθεση σε γνωστό. Άρα, όσο ανεβαίνουν οι κοινωνικές εντάσεις, πρέπει να περιμένουμε και ανάλογες συμπεριφορές.